Bloggang.com : katelada : ตาบอดแค่เพียงกาย

ตาบอดแค่เพียงกาย

จริงๆ เหตุการณ์ได้เกิดขึ้นตั้งแต่วันที่ 9 มิ.ย 2551 แล้ว

ซึ่งเกดลดาได้เขียนเรื่องราวนี้ลงใน exteen แต่อยากจะนำมารวบรวมไว้ในนี้ด้วย

เพราะเป็นประสบการณ์ที่รู้สึกดีจริงๆ

...10 มิ.ย 2551...

เมื่อวานนี้ เนื่องด้วยเป็นวันเกิดเพื่อนสาวเกดลดา (นุ่น)

เราจึงตัดสินใจว่า จะไปเลี้ยงอาหารกลางวันที่โรงเรียนสอนคนตาบอดกัน

จากที่สมาชิกจะมีเยอะกว่านี้ เดชะบุญ ด้วยเหตุฉุกเฉินบางอย่าง

ทำให้งานนี้เหลือเพียงแค่เกดลดากับนุ่นเท่านั้น...

**********************

โรงเรียนสอนคนตาบอด ตั้งอยู่ที่แยกตึกชัย แถวๆ อนุสาวรีย์ เป็นโรงเรียนสำหรับเด็กอนุบาลจนถึงประถมหก

การไปทำบุญครั้งนี้ถือว่าพวกเราได้รับการดูแลเลี้ยงดูอย่างอิ่ม เอ้ย อย่างดี จากท่านผู้อำนวยการของโรงเรียน

ท่านเป็นพ่อของอุ้มเพื่อนที่ทำงานเก่านุ่นนั่นเอง

........

เกดลดาไปถึงก็ได้เข้าไปสวัสดีผอ.และแม่ของอุ้ม รวมทั้งนั่งคุยกับผอ.กันจนถึงเวลาพักกลางวัน

ท่านก็นำพวกเราไปยังโรงอาหาร ระหว่างทางก็เริ่มมีน้องๆออกมาจากห้องเรียน

เข้าแถวเตรียมตัวทานอาหารกันแล้ว ทุกคนจะมีโต๊ะประจำของตัวเอง เข้าแถวเดินเกาะแขนกันมา

หัวแถวก็เดินไปยังโต๊ะประจำอย่างคล่องแคล่วเลยล่ะ

อาจจะมีเดินชนเก้าอี้ เฉียดโต๊ะบ้างแต่พวกเขาก็เดินต่อไป

เมื่อพร้อมประจำที่ ก็จะมีคนนำร้องเพลง โดยเนื่องในวันนี้ถือว่านุ่นเป็นเจ้าภาพเลี้ยงเนื่องในวันเกิด

น้องๆก็ร้องเพลงอวยพรวันเกิดให้เป็นภาษาไทยนะ เจ้าภาพนั่งยิ้มแก้มปริีด้วยความตื้นตัน

แต่เพื่อนเจ้าภาพนั่งน้ำตาซึมประหนึ่งเจ้าของงานเลยล่ะ

น้องๆน่ารักมากค่ะ ร้องเพลงเพราะและตั้งใจร้องสุดๆ

อุ้มบอกว่า วันนี้เป็นโอกาสพิเศษเลยนะ ปกติน้องๆจะร้องเพลงเดียว วันนี้จัดมาสามเพลงเลย

แน่นอน เกดลดาน้ำตาซึมกันไป ระหว่างน้องๆทาน พ่ออุ้ม (ผอ.) ก็จะเดินไปคุยเล่นกับน้องๆคนนั้นคนนี้

เด็กทุกคนรักผอ.ค่ะ และผอ.ก็รู้จักเด็กทุกคน บางทีก็เดินมาชนพุงผอ.แล้วก็ฟ้องคนนั้นแกล้งคนนี้แกล้ง

วันนี้ผมทำความดี วันนี้ช่วยน้องอาบน้ำ ซึ่งผอ.จะมีนโยบายให้รางวัลทำดีค่ะ น้องๆเลยมารายงานกันใหญ่

.....

เมื่อน้องๆทานเสร็จก็จะมีเวรเอาแก้วไปล้างด้วยนะคะ นี่ใครจะมาว่าตาบอดแล้วทำอะไรไม่ได้นี่ ผิดนะ

น้องที่ได้รับมอบหมายก็ค่อยๆรวบรวมแก้วเพื่อนแล้วก็ถือไปวางไว้ที่อ่างล้างจานอย่างชำนาญเลย

ที่ต้องให้เด็กทำอะไรเองบ้าง เนื่องจากว่าเมื่อเด็กโตขึ้นต้องย้ายไปเรียนที่อื่นบ้าง บ้านพักอื่นบ้าง

เด็กๆต้องซักผ้า ทำนู่นนี่เอง ดังนั้น จากตอนแรกเด็กที่ส่งไปทำอะไรไม่ค่อยได้

จนเดี๋ยวนี้เค้าก็ได้ฝึกให้เด็กได้รู้จักดูแลตัวเอง นับว่าเป็นสิ่งที่ดีมากเลยค่ะ

และใครที่จะคิดว่าเด็กในโรงเรียนนี้

น่าสงสาร น่าเวทนา แต่จริงๆแล้ว ที่นี่ก็เป็นโรงเรียนธรรมดา มีวิชาเรียนตามปกติ

เด็กบางคนก็บ้านมีฐานะมีอันจะกินเลยล่ะ เพียงแต่ความสามารถในการมองเห็นคือสิ่งที่เค้าขาดไป

และการได้มาอยู่ในที่ที่อำนวยความสะดวกแบบนี้ก็นับว่าทำให้ชีวิตน้องๆเค้าสบายขึ้น

แต่สิ่งที่เกดลดาได้เห็นคือ น้องๆ ทั้งวิ่ง ทั้งเดินอย่างรวดเร็ว เนื่องจากสถานที่นี้พวกเค้าได้อยู่มานาน

คนตาดีที่อยู่ในนั้น มีหน้าที่ก็อาจจะเดินคอยหลบน้องเค้าหน่อย น้องเค้าเล่นฟุตบอลตอนกลางคืนด้วยซ้ำไป

ไฟที่นี่จำเป็นสำหรับพี่เลี้ยงหรือคนตาดีเท่านั้น แต่สำหรับน้องๆ นับได้ว่าเป็นเจ้าถิ่นได้ดีทีเดียว

ระหว่างเดินดูก็มีน้องๆเพิ่งเรียนว่ายน้ำกันเสร็จด้วยค่ะ อุ้มบอกว่า น้ำในสระลึก 4 เมตร นะ โอ้วววว สุดยอด

น้องๆที่นี่ร่าเริงมากๆค่ะ บางคนก็แกล้งเพื่อนด้วยการเดินไปตะโกนข้างหูเพื่อนซะอย่างนั้น

ในตอนเย็นจะมีการให้อาสาสมัครไปสอนการบ้านน้องๆด้วยค่ะ วิธีการคือ ถึงเวลาเลิกเรียน

น้องๆก็จะเดินไปเข้าแถวรอบอกเจ้าหน้าที่ว่า ชื่ออะไร ชั้นไหน มีการบ้านอะไร

แล้วอาสาสมัครที่จะมาสอนก็จะมาอ่านดูว่า

ตนสามารถสอนวิชาไหนได้บ้าง ก็จะไปสอนน้องคนนั้น

แต่เกดลดาอยู่ไม่ถึงเวลาเย็นแต่โอกาสหน้าอยากจะลองไปสอนน้องๆดูบ้าง ช่วยๆกัน ใครได้มาอ่าน

สนใจก็ลองไปดูได้นะคะ น้องๆน่ารักต้องการพี่ๆใจดีไปช่วยสอนการบ้านอยู่ค่ะ

ส่วนเรื่องอ่านหนังสือเสียงนั้น เกดลดาถามพ่ออุ้มว่า ต้องทำยังไงบ้าง เค้าบอกว่า ที่นี่ใครจะอัดเสียง

มาในรูปแบบใดก็ได้ ซีดี เอ็มพีสาม ที่นี่มีรองรับหมด หรือจะมาลองอ่านที่ห้องอัดที่โรงเรียนก็ได้ค่ะ

เปิด 9.00 ถึง บ่าย 3 โมง จะมีเจ้าหน้าที่คอยแนะนำอยู่

ข้อแนะนำในการอัดเสียงคือ น้องๆที่นี่หูดีมากค่ะ และหัวไวมาก อ่านให้เร็วๆเลยก็ได้ค่ะ

แต่ต้องอธิบายทุกข้อความทุกสิ่งที่เราเห็นในแต่ละหน้ากระดาษเลยนะ เช่น

หน้าที่ 1 มีภาพอะไรลักษณะเป็นยังไง เหมือนกับว่า เราเล่าให้เค้าฟังอ่ะค่ะ อ่านทุกคำ บรรยายทุกสิ่ง

จะอ่านเรื่องอะไรเนื้อหาอะไรก็ได้ แบบเรียน นิทาน แฮรี่พอร์ทเตอร์ จะมีเอฟเฟกประกอบก็ไม่ห้ามค่ะ

น้องที่นี่ไม่จำเป็นต้องไปโอ๋จนเกินเหตุนะคะ ทุกคนเหมือนเด็กอนุบาลเด็กประถมทั่วๆไป

กินข้าวเองได้ อาจจะมีบ้างที่เจ้าหน้าที่ต้องคอยช่วย แต่ส่วนใหญ่จะเ็ป็นเด็กเล็กๆ

เรื่องจะติดต่อมาเป็นเจ้าภาพอาหารกลางวันก็โทรมาเช็คก่อนนะคะ เพราะบางวันจะมีเจ้าภาพประจำที่มาทุกปี

ส่วนใหญ่เนื่องในวันเกิด แต่ค่าอาหาร 6000 บาท นะคะ ทางโรงเรียนจะจัดเตรียมอาหารไว้ให้

ขอย้ำว่า น้องๆที่นี่น่ารักมากๆค่ะ

ถ้าใครสนใจไม่มีเวลาไปก็ฝากประชาสัมพันธ์โรงเรียนเล็กๆแห่งนี้ด้วยนะคะ

น้องบางคนพ่อแม่นำมาทิ้งไว้ที่โรงเรียนอย่างไม่ดูดำดูดี อาจเพราะคิดว่าพวกเค้าเป็นภาระ

บางคนพ่อมาส่งแต่ก็แอบดูลูกเดินจนพ้นตาด้วยความห่วงใย แต่ยังไงซะ เค้าก็เป็นส่วนหนึ่งของสังคม

ส่วนหนึ่งของโลกใบนี้ ช่วยๆกันนะคะ ถ้าคุณได้เข้าไปสัมผัส คุณจะรักพวกเค้าเหล่านี้

***************

ขอบคุณครอบครัวอุ้มสำหรับการดูแลเป็นอย่างดี และอาหารกลางวันมื้อนั้น

อร่อยมากค่ะเกดกินสองชามเลย

พ่อลุกไปเติมข้าวให้เกดเองด้วย เกรงใจมากๆเลย ขอบคุณมากค่ะ

ที่สำคัญ ขอบคุณที่่โรงเรียนนี้มีผอ.ที่ดีแบบนี้ค่ะ

เกดสัมผัสได้ถึงความรักที่ท่านมีให้กับเด็กๆทุกคน และความรักที่เด็กๆทุกคนมีให้ท่านผอ.คนเก่งค่ะ

Create Date : 25 กันยายน 2551

Last Update : 25 กันยายน 2551 23:41:59 น.

5 comments

Counter : 275 Pageviews.

แวะมาเยี่ยมค่ะ

ยินดีต้อนรับสู่ bloggang ค่ะ

โดย: ป้าตุ้ย (amornsri

) วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:9:11:11 น.

สวัสดีค่ะป้าตุ้ย
ขอบคุณป้าตุ้ยที่แวะมาเยี่ยมนะคะ

โดย: katelada

วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:9:30:04 น.

สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่

โดย: p_tham

วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:9:56:33 น.

เห็นหัวข้อก็รู้ว่าพูดถึง รร. นี้ครับ

ไปที่นั่นประจำครับ ไปสอนแซ็กให้น้องๆ
ปกติก็ไปทุกวันเสาร์ครับ

ส่วนปลายปีก็จะจัดกิจกรรม unseen music festival ให้น้องๆครับ

น้องเกดมาช่วยกันจัดงานด้วยกันสิครับ

โดย: Piano in the MorN_ing

วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:17:10:48 น.

น่าสนใจมากเลยค่ะ

โดย: katelada

วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:18:49:02 น.