|
ทริปเชียงใหม่-ปางอุ๋ง-ปาย (15-22 Nov 08)
ไปปายครั้งที่ 4 แล้วค่ะ ไปมันอยู่นั่น ไม่รู้จะติดใจอะไรนักหนา ทั้งที่หลายๆคนก็พอจะรู้ดีว่า ปายเดี๋ยวนี้มันเปลี่ยนไปมาก แต่เกดและเพื่อนก็ยังชอบและติดใจกับบรรยากาศของที่นี่จริงๆ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะที่พักด้วยล่ะ เพราะถ้าเราไม่ได้มาพักในที่แห่งนี้ ก็คงเป็นอีกอารมณ์นึง... จริงๆพวกเราชอบการต้อนรับและความเป็นกันเองของพี่ปาน พี่ชายใจดีเจ้าของหลับฝันดีเกสต์เฮาส์ มากกว่าคำว่า ปาย ซะอีก ฮ่าๆ เพราะถ้าพูดถึงปายตอนนี้ ดูวุ่นวายพิลึก คนเยอะไปหมด แต่แค่ได้นอนเล่นที่บ้านพี่ปาน ฟังเพลงชิลๆ ทำกับข้าวกินกัน ก็สนุกจะแย่แล้ว.. คราวนี้เกดก็เขียนบันทึกไว้เหมือนกันแต่ไม่ค่อยครบเท่าไหร่แต่ เยอะมาก เพราะอยากเก็บความทรงจำดีๆเอาไว้ จะเอามาลงบล็อกเก็บไว้อ่านเล่นเวลาคิดถึง ใครอ่านจนจบนับว่าอึดมาก ขอบคุณที่อ่านนะคะ ^^ ก่อนอื่นต้องเกริ่นก่อน ว่าคราวนี้ เรามีความคิดกันว่า จะไปนอนเชียงใหม่ที่บ้านอิ ไปเดินถนนคนเดินแล้วก็ไปปางอุ๋งสักคืน แล้วก็ไปชิลๆกันที่ปาย มาเริ่มกันที่วันแรกกันเลยค่ะ 15 nov 09 - ออกเดินทางสู่เชียงใหม่ วันนี้เป็นวันเสาร์ เกดลดาออกเดินทางไปท่องเที่ยวอีกครั้ง ทริปคราวนี้จะเป็น ทริป เชียงใหม่-ปางอุ๋ง-ปาย โดยมีสมาชิกดังนี้ เกดลดา ปานตา นุ่น อรทยา ออม โตน เดินทางไปสมทบกับ อิมานิที่เชียงใหม่ การเดินทางของเราก็อ อรทยากับออมขึ้นรถไฟรอบบ่ายสองโมงครึ่ง ส่วนเกดลดา ปานตา นุ่นและโตน ก็นัดเจอกันที่หัวลำโพงและออกเดินทางรถไฟ รอบทุ่มยี่สิบ รอบนี้เป็นรถแอร์ เนื่องจากเราต้องรอนุ่น ซึ่งติดเรียนเลิกห้าหกโมง เลยตัดสินใจไปรอบนี้ (แพงกว่ารอบบ่ายสองตั้งเยอะ เพราะมีแต่แบบนี้ รถบังคับ) แต่รอบนี้ก็มีเสิร์ฟอาหารด้วย เป็นข้าวกล่อง ไก่ผัดซอสกับทอดมันปลา 1 ชิ้น โปะอยู่ตรงกลางบนข้าวเปล่า >.< และขนมปังช็อคโกแล็ตอีก 1 ชิ้น (ที่เหลือเพื่อนยกให้หมดเลยไม่รู้ทำไม แหะๆ วางกองเต็มหน้าไปหมด) 
16 nov 08 - ถึงเชียงใหม่ รถไฟมาถึงเชียงใหม่ก็เวลาเคารพธงชาติพอดี ได้ยืนตรงกันที่สถานีรถไฟเลย พวกเรานั่งรถเก๋งรับจ้างที่จู่โจมเข้ามาเรียกลูกค้าตรงสถานีพาไปส่งที่แถวคอนโดอิ ไปถึงก็เอาของไปเก็บเรียบร้อย ไม่ทันได้อาบน้ำอะไรก็เดินกันมาเรื่อยๆ อ้อมไปมาเนื่องจาก โอ แฟนอิ ต้องการพาเที่ยว ไอ้พวกเราก็เดินตามกันแทบไม่ทัน พวกผู้ชายเค้าเดินไปไกลโพ้น (โตนกะโอนำลิ่วไปไกลแล้ว) แต่ก็เดินตามๆกันไปจนทันจนได้ ไปหยุดกันที่ร้านอาหารเวียดนาม เกดลดาสั่ง ก๋วยจั๊บญวน อร่อยดี จากนั้นก็เดินกันมาเรื่อยๆ แดดร้อนมากขอบอก เดินจนมาเจอลุงคนนึง เรียกขึ้นรถแดงพาเที่ยวดอยปุย ปรึกษากันอยู่พักนึง ไอ้พวกเราไม่ซีเรียส แต่ก็แบบว่า เฮ้ยน้ำก็ยังไม่อาบ เสื้อหนาวก็ไม่ได้พกมา ขึ้นข้างบนจะหนาวมั้ยเนี่ย ตัวจะเหม็นมั้ยวะ แต่เพื่อนบางคนอยากขึ้นไปกันก็โอเค ป่ะ ลุย! ขึ้นไปถ่ายรูปเล่น ดูม้งกันไป แล้วก็แวะพระตำหนักภูพิง ดูดอกไม้สวยงาม เดินกันจนเหนื่อย ก็กลับไปที่คอนโดอิ อาบน้ำอาบท่ากันเรียบร้อยก็ไปถนนคนเดินกัน เพราะอิขายกระเป๋าแฮนเมดอยู่ที่นั่น แต่อิกับโอล่วงหน้าไปก่อนแล้วนังโตนด้วย เพราะพวกเรารอกว่าจะอาบน้ำ แต่งตัวกันเสร็จ... ก่อนจะเดินไปถึงอิ พวกเราแวะกินหนมจีนตรงตลาดวโรรสกันก่อน (ใช่มั้ยนะลืมอ่ะไม่ได้จดไว้) จากนั้นก็ไปถ่ายรูปเล่นตรงประตูท่าแพร แล้วก็เดินเล่นตรงถนนคนเดินกว่าจะเจออิ เพื่อนฉันก็ได้หมวกสตรอเบอรี่กันไปสามคน เป็นจุดเด่นของผู้พบเห็นไปตลอด ทั้งทริป... ไม่เคยรู้เลยว่าถนนคนเดินที่ว่ามันยาวมาก ข้ามแยกแล้วยังมีต่อได้อีก เดินจนเหนื่อยและหิว 
นั่งเมาท์กันไปแถวๆที่อิขายของจนเก็บร้านเลย จากนั้นก็กลับบ้านอิ (เกดลดาต้องนั่งทำงานส่งเค้าก่อน ในขณะที่เพื่อนๆนอนหลับกรนกันอย่าง เพลิดเพลินใจ อิจฉายิ่งนัก แถมปวดอึมาก แต่คนนอนกันเต็มห้องเลยอึตอนนี้ ไม่ปลอดภัยแน่ๆ ต้องอดทน โฮกกกกกกกกกกกกกกกก ) กว่าจะนอนตอนตี 4 ... 17 nov 09 - เดินทางไปปางอุ๋ง แล้วก้ต้องตื่นตอนตีห้าครึ่ง เศร้ายิ่งนัก แต่ทำไงได้ กำหนดการของเราคือ วันนี้จะออกเดินทางไปปางอุ๋งกัน โอจัดการโทรจองรถให้มารับพวกเราไว้เรียบร้อยแล้ว อาบน้ำแต่งตัวไป ขึ้นรถแดง - ไปอาเขต - ต่อรถตู้ไปแม่ฮ่องสอน - ลงรถที่ขนส่งแม่ฮ่องสอน สักพักรถสีเหลือง(สองแถว)ที่โอติดต่อไว้ก็มารับพวกเราที่นี่ พี่คนขับพาเที่ยวภูโคลนหวังว่าพวกเราจะดื่มด่ำ แต่พวกเราอิ่ม เพราะพวกเราหิวเกินกว่าจะมีอารมณ์พอกโคลน เลยกินข้าวซอยซะที่นั่นทั้งที่ คนขับเกริ่นไว้ว่า เดี๋ยวจะพาไปกินหลังจากนี้ ซึ่งตอนหลังเค้าก็พามาแวะที่ร้านนั้นซึ่งคง Co กันนั่นล่ะ ได้ข่าวว่าร้านญาติคนขับ ...ขอโทษนะคะไม่ได้อุดหนุนเลย แหะๆ ... จากนั้นก็ไปต่อที่น้ำตกผาเสื่อ ให้อาหารปลาเพลินๆกันไป 
จากนั้นก็เดินทางต่อไปบ้านลุงปาละที่ปางอุ๋ง< /p> ที่หมายของเราแห่งนี้นี่เอง ~~~ ณ ปางอุ๋ง พวกเรามีกฏของพวกเราว่า "อาบน้ำ 5 ขัน" เพราะช่วงตกเย็น อากาศโคตรหนาวเลยครับพี่น้อง! ระหว่างนั้นส่วนหนึ่งก็ออกมาเดินเล่นกินกาแฟ โอวัลตินกันไป พอตกเย็นก็มานั่งประจำที่รอกินข้าว ซึ่งทางบ้านลุงปาละจะทำไว้เยอะๆ แล้วก็เอามาเสิร์ฟให้ตามโต๊ะ แต่เวลาหิว อะไรก็ดูยาวนาน หิวจนจะอิ่มเลยเพราะกินหนมเล่นรอข้าว นานนนนนนนนนนนน มากกกกกกกกกกกกค่ะ หิวสุดๆ นั่งกันหน้าเมื่อยเลย....เดินไปดูกันหลายรอบสุดท้ายก็ไปยกอาหารกันมาเอง อดรนทนไม่ไหว แต่ก็เห็นใจเพราะว่าคนมาพักเยอะเหมือนกัน ทั้งคนที่เต้นท์ กับตามบ้านพักส่วนใหญ่มากันเป็นแก๊ง แต่ลุงปาละกับป้าที่นี่ก็ใจดีค่ะ น่ารักดี มีเจ้าแมวน่ารักเต็มไปหมดด้วย พวกเรากินอาหารกันหมดยังกับพายุเข้า ทุกอย่างหายไปในพริบตา จ ากนั้นก็ไปนั่งคุยกันปูเสื่อกันหน้าบ้าน เล่นตลกกันเอง คุยเพ้อเจ้อกันไปเรื่อย คาวงโอวัลตินจืด เม้าท์กันจนหายคันปาก ก็เข้ามานอน โดยมีการท้ากันว่า "ถ้าเกดลดาตื่นมาอาบน้ำตี 4 ทริปนี้เพื่อนจะออกค่ารถให้..." แน่นอน ใครจะกล้าครับพี่น้อง! แค่ตอนเย็นก็หนาวแล้ว ตกค่ำอย่าให้พูดถึง แล้วตอนตีสี่นี่หนาวจัดๆเหอะ! 18 nov 08 - เดินทางไปปาย  วันนี้ตื่นมาตอนตีห้า หวังจะดื่มด่ำกับทะเลหมอก แต่ผิดหวังหมอกไม่หนาอย่างที่คิด
แต่ก็ถ่ายรูปเล่น ริมทะเลสาปกันเพลินก็กลับมากินข้าวต้มที่บ้านลุงปาละ ประมาณ 10 โมงกว่ารถคันเดิม ก็มารับไปที่ขนส่งแม่ฮ่องสอน นั่งรถบัสไปปายราคา 80 บาท/คน ณ ปาย ถึงปายก็เดินแบกของกันไปที่บ้านพี่ปาน (หลับฝันดีเกสต์เฮาส์) ซึ่งเกดลดาได้ โทรจองก่อนหน้านี้แล้ว ได้ห้องมาสามห้อง พวกเราก็นั่งเล่นนิ่งเฉยกันพักใหญ่ ดูท่าทีว่าวันนี้พี่ปานจะทำอาหารกิน รึพวกเราจะต้องออกไปหากินกันเอง แต่วันนี้ชะรอยว่าพวกเราต้องตามอรรถภาพกันไปก่อน เพราะ วันนี้พี่ปานวุ่นๆ เนื่องจากว่า มีคนโทรมาจองบ้านแล้วก็หายแซบหายสอย ขาดทุนไปหมด เพราะกันห้องไว้ แล้วก็ไม่มากัน พี่ปานก็ต้องบอกคนอื่นว่า ไม่มีห้อง เสียหมดเลย ใครที่จองห้องไว้แล้วคิดจะไม่ไป ก็อยากให้โทรไปแคนเซิ่ล รึแจ้งพี่ปานก่อนนะคะ เพราะพี่เค้าจะได้ปล่อยห้องให้คนอื่นได้ น่าเห็นใจมากๆ พี่ปานบอกว่าพักหลังเจอบ่อยมาก จนคิดว่าแกล้งกันรึเปล่า ต่อไปคงต้องมีระบบ โอนเงินก่อนล่วงหน้าแล้วทั้งที่พี่เค้าก็ไม่อยากจะทำแบบนี้ เอาเป็นว่ามื้อนี้พวกเราก็ระเห็จกันไปหาอะไรประทังชีวิตกันข้าง นอก สรุปก็ไปกินกันที่ร้านอาหารตามสั่งข้างๆร้านคำปาย (ร้านพี่ป้อม)ที่อิไปนั่งขายของอยู่ อาหารอร่อยดี ระหว่างนั้นก็ดูมิวสิคเพลงของ จรัล มโนเพชร ไปพลางๆ ร้องตามกันไปด้วย ฝรั่งโต๊ะข้างๆก็มองตามกันใหญ่ คงจะ งง มากว่าไอ้พวกนี้เพี้ยนอะไรกัน เพราะมิวสิคจรัล มโนเพชร และสาวเจียงใหม่หรือหลายๆเพลงที่นี่ก็ทำให้เราได้ศัพท์มาพูด ติดปาก เช่น หายแซบหายสอย ใช้เวลาใครหายไปนานๆไม่ได้ติดต่อกัน ... กินเสร็จก็ออกไปเดินเล่น ซื้อเกมส์งูที่เป็นแผ่นๆตาราง ไว้ไปนั่งเล่นกัน ซื้อปลาหมึกน้ำปายไปกินด้วย อร่อยดี อรทยากะปานตาติดใจมาก ตกดึกเพื่อนๆก็นั่งเล่นเกมส์งูกันตรงลานบ้าน อย่างสนุกสนาน แต่เกดลดากลับต้องมานั่งทำงานส่งเค้า ท่ามกลางเสียงหัวเราะของเพื่อนฝูง น่าสงสารเกดลดาจริงๆ (ปานตามาเขียนในไดอารี่) เมื่อเพื่อนเล่นเกมส์งูกันจบ เกดลดาก็ทำงานเสร็จ เศร้า อดเล่น พวกเราก็ไปดูพี่ นมอุโด๊ต กันต่อ บักโตนพกอาร์ดดิสมาเลยทีเดียว ใช้โน้ตบุ๊คนุ่นซึ่งอุส่าแบกมา ให้เกดลดาทำงาน น่ารักจริงๆ จุ๊บที แต่แล้วดูได้ไม่นาน ความง่วงเข้าครอบก็แยกย้ายกันนอน เกด นุ่น อิ - นอนห้องเบอร์ 5 โบว์ ออม ปอน นอนห้องเบอร์ 4 และยัยโตน นอนคนเดียว น่าสงสาร ไอ่โฟล์คไม่ได้มาทริปด้วยเพราะพ่อมันเพิ่งเสีย คงไม่เหมาะ โตนเลยเป็นชายหนุ่มคนเดียวในแก๊ง แกคงทุกข์ทรมานมากเลยสินะ โฮะๆๆๆๆ คืนนี้เองที่เกดลดาแสดงความสามารถพิเศษนอนตรงกลางท่าอนัคซูนา มูน (นอนหมอนแนวตั้งเอามือประสานไว้บนอก หรือนอนแนวดิ่งนั่นเองเพราะเกรงใจเพื่อนที่นอนข้างๆ ไม่กล้าปลุกว่าหมอนฉันมันเป็นแนวดิ่งอยู่น๊าพวกแก นอนในที่แคบได้ดีมากเกดลดา - -') เล่าให้เพื่อนฟังตอนเช้ามันขำกันใหญ่ 19 nov 09 - อุบัติเหตุที่ทางขึ้นแม่เย็น ตอนเช้ามีหมอกอยู่นิดนึง แป๊บเดียวหมอกก็หมด -*- พวกเราเดินออกไปซื้อ ข้าวเหนียมหมูมากินมันแพงขึ้นแล้ว เสียใจ อะไรๆก็แพงขึ้น กลับมานั่งชิลๆ 
วันนี้ทำอาหารกลางวันกินกัน เป็นปลาร้าทอด เมนูที่พวกเราคุ้นเคย เพราะพี่ปานจัดให้กินในมื้อแรกแล้วติดใจมาก ล่ำขนาด! พอช่วงบ่ายก็ขี่มอไซค์กันไปเป็นแก๊งกะว่าจะขึ้นไปแม่เย็น หลังจากทุกครั้งที่ผ่านมา ครั้งแรกซ้อนเพื่อนที่ขี่รถแข็งขึ้นไป ต่อมาก็จอดรถไว้ตีนดอยแล้ว เดินขึ้นบันไดไปอย่างเมื่อย มาครั้งนี้ฮึกเหิม นั่งซ้อนไอ้ปอนซึ่งเพิ่งมาขี่รถเป็นเอาที่นี่ กะว่าเอาวะลองขึ้นดู และแล้ว เป็นเกดลดาที่ซ้อนอีกแล้ว แล้วรถก็เสียหลักตรงเนิน น่าสะพรึงกลัวมาก ล้มเลย ดีที่ไม่เป็นอะไร แต่ชวัญเสียกันหมด จะขี่ขึ้นก็ไม่ไหว รถมันเร่งไม่ขึ้น จะเอาลงก็ไม่มีแรงบังคับรถ เท้าจิกกันสุดชีวิต กว่าจะช่วยกันจับปล้ำเจ้ามีโอให้มันจอด เอาขาตั้งลงได้ เข็ญรถตรงเนินนี่ลำบากมาก... 
ตัดสินใจโทรเรียกนังโตนที่ขี่ขึ้นไปข้างบนแล้วให้ลงมาช่วยเอารถ ลงเนินให้หน่อย ดูมันหยิบจับรถอย่างง่ายดายมากต่างจากเกดลดากับปอนที่เคี่ยว เข็ญรถอยู่นาน - -' น่าอายที่สุด.... แต่....ไม่อายหรอก เพราะนาทีนั้นด้านได้อายก็อาจจะตกเขา - -' วันนั้นเลยล้มเหลวอดขึ้นแม่เย็น ปล่อยให้เพื่อนๆขึ้นกันไป เกดลดากับปอนเลย อาสาซื้อของที่ตลาดมาทำกับข้าวมื้อเย็นกินกัน เข้าไปรับออร์เดอร์จากพี่ปานเรียบร้อย ก็บึ่งรถกันไปตลาด ซื้อของเต็มไปหมด มื้อเย็นเราก็ได้กินอาหารฝรั่งและสลัดกัน อิ่มพริ้มกันไปเลย ^^ 20 nov 08 - อรทยากับออมกลับกันก่อน วันนี้ตื่นตอนเช้าไม่อาบน้ำก็ออกมาถ่ายรูปเล่นกัน ขี่มอไซค์ไป Coffee In Love ร้านฮิตที่คนไปถ่ายรูปมากกว่าคนไปกิน แต่คราวนี้เราทั้งถ่ายรูปทั้งกินด้วย บรรยากาศดีสุดๆ  แล้วก็สะพานเหล็ก (สะพานประวัติศาสตร์ไม่ใช่สะพานเหล็กตรงแถวสำเพ็ง คลองถมนะ) ขี่รถเล่นกันไปเรื่อย สนุกดี แล้วก็ไปกินขาหมูยูนนาน ที่หมู่บ้านสันติชน ถ่ายรูปเล่นมากมาย แล้ววันนี้โบว์กะออมก็ต้องกลับก่อน เพราะต้องมีเรียนอีก เสียดายไม่ได้อยู่กันตลอดทริปพวกแกพลาดชะตากรรมไปหลายอย่างเลย ที่พวกเราต้องเผชิญ ฮ่าๆ ตอนเย็นก็ไปวัดพระธาตุแม่เย็นอีกรอบ โดยพวกเราจอดรถไว้ตรงตีนพระธาตุเม่เย็น แล้วพี่ใจดีเจ้าของ"ร้านเล็กๆ" ก็เรียกพวกเราว่า จอดในนี้ก็ได้จ้ะ น่ารักมาก ร้านเล็กๆ เป็นร้านขายของ ที่ระลึก กับที่พัก อยู่ตรงตีนพระธาตุ พี่สาวร้านนี้น่ารักดี เป็นกันเองและใจดีมาก ขอบคุณค่ะ ^^ บักโตนซวยมากมาเที่ยวกับคนง่อยๆอย่างพวกเรา 555 เลยต้องขี่พานุ่นขึ้นไปบนนั้นก่อนรอบนึง แล้วลงมารับเกดลดากับปานตาขึ้นไปอีกรอบ แกช่างมีน้ำใจต่อเพื่อนมนุษย์มากน่ายกย่องมอบโล่ ให้เกียรติบัตร (ยอมันเข้าไป) ขึ้นไปถ่ายรูปเล่นไหว้พระกัน ชมวิวเสร็จ โตนก็ทำหน้าที่ ขี่รถพานุ่นลงมาก่อนรอบนึง แล้วก็ขึ้นมารับพวกเราอีกรอบนึง แกช่างมีน้ำใจต่อเพื่อนมนุษย์มากน่ายกย่องมอบโล่ ให้เกียรติบัตร (ยอมันเข้าไป) <--- ชมมันอีกรอบมันจะได้เหลิงและอยากมาเที่ยวกับ พวกช้านอีก วะฮะฮ่า ลงมานั่งเล่นในร้านเล็กๆซื้อโปสการ์ด นั่งเขียนกันจนเริ่มค่ำแล้ว ยุงชักจะเยอะ อยู่ตรงป่าเขาด้วย ก็ได้เวลากลับรัง... โตนเป็นฮีโร่อีกแล้ว (อย่างเสียไม่ได้) เนื่องจากว่าวันนี้เรานั่งเล่นที่ลานบ้านกันแล้วก็ หาไฟมาจุดเทียนไม่ได้พี่ปานก็หลับแล้ว นอนเร็วเพื่อสุขภาพ โตนก็หายไปพักนึงกลับมาพร้อมกับไฟแช็ค! โอ้วแกลงทุนมากออกไปซื้อมาทีเดียว แกนี่มันช่างมีน้ำใจต่อเพื่อนมนุษย์มากน่ายกย่องมอบโล่ ให้เกียรติบัตร (ยอมันเข้าไป) วันนี้ห้องก็เหลือแค่ห้องเดียวโดยที่พวกเราก็ยัดกันไปทั้งหมด เกดลดา นุ่น ปอน อิ และนังโตน คืนนี้เกดลดาฝันเห็นงูเหลือมยักษ์ตัวสีขาว วิ่งไล่ตามด้วย หนีสุดๆ ไม่เคยฝันว่ามันรัดเลย ตื่นมาตกใจมากรีบเล่าให้นุ่นฟัง - -' 21 nov 08 - นุ่นกลับแล้วววว วันนี้นุ่นกลับบ้านก่อนเพราะจะมีนัดกะพี่โอ๋ต่อ ก่อนกลับพี่ปานชวนไปกินข้าวซอย ร้านอร่อยแถวซอยตรงข้างอำเภอ (มั้งจำไม่ได้เป็นคนจำทางไม่ได้เลย- -') ส่วนพวกเราก็เหลือกัน 4 ชีวิต ปอน อิ โตน และ เกดลดา วันนี้ห้องเต็มพวกเราจองห้องไม่ได้ รอคนแคนเซิ่ลก็ไม่มี มากันเต็มเลยนะ นั่งลุ้นแทบแย่... วันนี้เป็นวันพักผ่อนสุดๆแล้ว เพราะไม่มีกิจกรรมอะไร อิออกไปขายของที่ร้านพี่ป้อม พวกเรานอนเล่นหน้าลานบ้านพี่ปาน ว่างๆก็ถ่ายรูปแปลกๆเล่น เรียกว่า คอลเล็คชั่น"รู" คือถ่ายผ่านรูต่างๆ ผ่านแว่นกันแดด รูหมวก แม้แต่ ต้นกล้วย! ฮาดี บ้าบอรั่วกันมาก หมดแรงก็นอนเล่นมันตรงลานนั้นสบายมาก เผลอหลับไปด้วย 
ช่วงเย็นพวกเราก็เลยได้กางเต๊นท์กันบนลานบ้านพี่ปาน (เต๊นท์ของพี่ปาน) ก็จัดเต๊นท์กันไป อีนังโตนบอกเต๊นท์กลิ่นสาบสาว ชั้นว่ากลิ่นอับหมักหมมมากกว่านะแก สภาพดินเกรอะกรังเลย แต่ก็เอาวะ ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว ก็จัดแจงกางเต๊นท์กันเรียบร้อย วันนี้ตกลงกันว่าจะไม่อาบน้ำ ประชันกลิ่นกันกับเต้นท์สาบสาว นอนกันพอตกดึก ฝนตกครับพี่น้องงงงงงงงง!!!!!~ น้ำหยดลงมาบนตัวเกดลดาที่ตื่นขึ้นมาพอดี นอนไอทั้งคืนด้วยอาการ กำลังจะป่วยแต่ยัง เลยต้องตื่นลุกข้ามเพื่อนๆไปเอาถุงก๊อบแก๊บมาปิดรูข้างบน เต๊นท์ และปิดหน้าต่างเต๊นท์ ทรหดมาก แถมตอนนอนมีเสียงสัตว์สี่เท้าวิ่งอยู่ข้างนอก ให้อารมณ์ยังกะหมาป่าบุกมาใกล้ๆ คงเป็นไอสุกี้รึไม่ก็หมาแถวนั้น วิ่งขึ้นมาหาไรกิน แถมปวดฉี่อีกต้องเดินออกมาเข้าห้องน้ำ คืนนี้ทรหดมาก แต่ก็ได้ฟิลไปอีกแบบ นุ่น โบว์ ออม แกอิจฉาพวกชั้นใช่มั้ย แกอดนอนเต๊นท์กลิ่นสาบสาวแบบพวกช้าน แกมาอ่านก็ช่วยบอกชั้นทีว่าแก อิจฉาพวกชั้น >.< 22 nov 08 - เดินทางกลับ วันนี้กลับเชียงใหม่กันก่อน แวะกินข้าว กับเดินเล่นแถวตลาด แล้วก็ไปนอนเล่น ที่คอนโดอิรอเวลารถออก พวกเราขึ้นรถรอบ สามทุ่ม นครชัยแอร์เหมือนเดิม แจกอาหารมากมาย 23 nov 08 - ถึงกรุงเทพโดยสวัสดิภาพเจ้าค่า ^^ รถไปถึงที่หมอชิตตอนเช้าตรู่ เกดลดาก็นั่งรถเมล์ต่อกลับมาบ้าน แต่สนุกดีค่ะมาครั้งนี้ได้ครบทุกอากาศเลย แต่หนาวน้อยไปหน่อย ชุดที่เตรียมมา กะมาหนาวเต็มที่ เลยรู้สึกว่ายังไม่สุดเท่าไร หมอกก็มีวันเดียว อยากจะไปอีกจัง คราวหน้าต้องเช็คอากาศดีๆ - -' เกดลดา ^^
| Create Date : 18 มกราคม 2552 |
|
10 comments |
| Last Update : 18 มกราคม 2552 1:01:46 น. |
| Counter : 1235 Pageviews. |
|
 |
|
วันนี้ตื่นมาตอนตีห้า หวังจะดื่มด่ำกับทะเลหมอก แต่ผิดหวังหมอกไม่หนาอย่างที่คิด 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [