คองโก : นรกถึงสวรรค์ ห่างกันแค่สิบก้าว

ประเทศนี้มีชื่อเต็มว่าสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก (Democratic Republic of Congo) ตั้งชื่อยาวๆ แบบนี้เพื่อให้แตกต่างจากสาธารณรัฐคองโก (Republic of Congo) ซึ่งเคยเป็นประเทศเดียวกันและก็อยู่ติดกันนั่นแล เป็นตัวอย่างหนึ่งของอีกหลายประเทศในแอฟริกาที่ก็ไม่รู้ทำไมไม่อยากอยู่ด้วยกัน ต้องหาเหตุแยกประเทศกันให้ได้ ซูดานคงเป็นตัวอย่างที่เห็นได้ชัดในตอนนี้ จะแยกเป็นสองประเทศต้นปีหน้าได้หรือเปล่า ต้องรอลุ้น แค่ประเทศเดียวประชาคมโลกและพวกมหาอำเนือกชอบเสือกทั้งหลายก็พากันปวดหัวแย่แล้ว

อีกอย่างที่น่าสังเกต คือ พวกชื่อประเทศที่มีคำว่าประชาธิปไตยเนี่ยมักจะไม่ค่อยมีประชาธิปไตยหรอก แต่ก็เพราะไม่มีนี่ละมั้ง ถึงได้ใส่ไปในชื่อประเทศ เหมือนกับการปลอบใจตัวเองว่าอย่างน้อยก็เป็นประชาธิปไตยในชื่อ นอกจากสงครามที่ระอุมาตลอดหลายสิบปีมานี้ ทั้งรบกันเองและรบกับเพื่อนบ้าน (คล้ายๆ ไทยยังไงไม่รู้) คองโก (ผมหมายถึงสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโกนะครับ) ยังได้รับการตั้งชื่อเล่นเมื่อเร็วๆ นี้ว่า เมืองหลวงแห่งการข่มขืนอีกด้วย เก๋มั้ยล่ะ นึกถึงสมัยที่ดิกชันนารียี่ห้อลองแมนมันทะลึ่งบัญญัติความหมายของ Bangkok ว่า a city known for its prostitutes เต้นกันทั้งบ้านทั้งเมือง รวมทั้งโสเภณีและคุณตัวทั้งหลาย กลุ่มหลังนี่เต้นรูดเสา

ไปใช้ชีวิตอยู่ในกรุงคินชาซา (Kinshasa) เมืองหลวงของคองโกอยู่สี่ห้าวัน แทบไม่มีอะไรประทับใจเลย จะหันไปดูอากาศ ความสะอาดสะอ้าน อาหารรสเลิศ หรือผู้คนมีน้ำใจ ก็ไม่มีอะไรน่าดึงดูด ประเทศเขาจริงๆ ขนาดพื้นที่ใหญ่ติดท็อปทรีในแอฟริกา ประชากรก็มากโขตั้ง 70 ล้านคน ทรัพยากรก็เห็นว่าเดินๆ ก้มๆ ตามพื้นก็เจอเพชรแล้ว แต่ไหงพัฒนาไปได้ไม่ถึงไหนเสียที ถ้าจะมีสาเหตุุเดียวก็คงเป็นสงครามที่มีมาต่อเนื่องยาวนานและไม่มีแววจะสงบเรียบร้อยในเร็ววัน จะไปเอาอะไรล่ะ ประธานาธิบดียังถูกลอบฆ่าอยู่เล๊ย


บินไปจากกรุงไนโรบี เมืองหลวงเคนยาประมาณ 3 ชม. ครึ่ง ทั้งที่เป็นประเทศบ้านใกล้เรือนเคียงกัน แต่เป็นเพราะประเทศเขากว้างใหญ่ไพศาลและเมืองหลวงดันไปตั้งอยู่ฝั่งตะวันตกสุด ขณะที่ผมต้องบินไปจากฝั่งตะวันออกสุดของแอฟริกา บินข้ามทวีปกันเลยวันนี้


อีกเช่นเคย กัปตันบินโฉบยอดเขาคิลิมานจาโรให้พวกเราได้ดู ถ่ายมาให้แก้วดูตามสัญญา


ถึงสนามบินก็เห็นทหารยืนรักษาการกันเต็มไปหมดและห้ามถ่ายรูปด้วย กะแล้วว่าต้องเป็นแนวนี้ เลยถ่ายตั้งแต่อยู่บนเครื่องแล้ว


ใช้เวลาเดินทางจากสนามบินไปโรงแรมเกือบหนึ่งชั่วโมง เพราะระยะทางห่างกันเป็นสิบๆ กิโลเมตร โรงแรมที่ดีที่สุดของเขามีอยู่สองแห่ง คือ Grand Hotel กับ Memling Hotel ที่เราพัก เขาว่าโรงแรมแรกวิวสวยแต่เก่ากว่าหน่อย


สภาพล็อบบี้และห้องพัก รร. Memling ใช้ได้ แต่ก็สมราคาคืนละ 250 เหรียญ ราคาถูกกว่านี้มีครับ แต่ไม่กล้าอยู่ เป็นห่วงความปลอดภัยของตนเอง


กลางคืนก็มีระเบียงแคบๆ พอให้ลูกค้าที่ไม่มีอะไรทำนั่งดื่มเบียร์เย็นๆ ได้ อากาศร้อนอบอ้าวทั้งกลางวันกลางคืน


สภาพบ้านเมืองก็เจริญมากๆ ถ้าดูจากใจกลางเมืองเพียงจุดเดียว


ตึกรามบ้านช่องสูงใหญ่ ร้านรวงเปิดกันคึกคัก เหมือนเมืองหลวงอื่นๆ ในแอฟริกา


ถนนตัดใหม่สิบเลน ทายซิว่าใครมาตัดให้ คนอื่นเขาประมูลกันเป็นร้อยล้าน ชาตินี้ประมูลแค่ระดับสิบล้านก็ตัดได้แล้ว


ผู้คนขวักไขว่ ก็ประชากรตั้ง 70 ล้าน จะไปอยู่กันที่ไหนได้ เมืองหลวงน่าอยู่สุดแล้ว


แต่...ก้าวออกไปจากถนนใหญ่เพียงสิบก้าว เหมือนผ่านประตูมิติย้อนเวลากลับไปสามสิบปี บ้านเมืองดูสกปรกรกรุงรัง


บ้านเรือนผุพังเสียหาย ไม่ได้รับการดูแล ข้างนอก(สี)สดใส ข้างในต๊ะติ๊งโหน่ง


รถราวิ่งกันอย่างไร้กฎเกณฑ์ รูปนี้รถตู้โดยสารแต่ผู้โดยสารต้องยืนเอา


ผู้คนล้นทะลัก แต่ไม่ค่อยมีอิสระ ผมเองยังต้องแอบถ่ายรูปจากในรถเลย บางคนเขาไม่ชอบให้ถ่ายภาพ ดูชาวคองโกเขาโดยสารรถไฟดิครับ (หลังรถตู้สีขาว)


กับประเทศสาธารณรัฐคองโกที่แยกตัวออกไป อยู่คนละฝั่ง มีเพียงแม่น้ำคองโกคั่น ดินแดนหนึ่งเป็นอาณานิคมฝรั่งเศส อีกดินแดนหนึ่งเป็นของเบลเยียม


จึงเป็นเพียงจุดเดียวในโลกที่เหมืองหลวงของสองประเทศตั้งอยู่ตรงข้ามกันและสามารถมองเห็นกันได้ (กรุงคินชาซากับกรุงบราซาวิล) ในภาพกรุงบราซาวิลที่เขาว่าเจริญน้อยกว่าและมีขนาดเล็กกว่ากรุงคินชาซามาก

แม้ไม่มีอะไรประทับใจ แต่ก็มีอะไรทำให้ประหลาดใจหลายอย่าง โดยเฉพาะเรื่องอาหารการกิน


ร้านอาหารพื้นเมืองที่ราคาไม่พื้นเมือง (บุฟเฟต์หัวละสามสิบเหรียญ) ที่เสิร์ฟอาหารชาวบ้านอย่างแท้จริง ชื่อร้าน Super Aubaine มั้ง


บางอย่างท่านผู้อ่านอาจไม่กล้ารับทาน อย่างเช่น ผัดไข่ปลา


แกงควายแถมหั่นเป็นชิ้นเท่าควาย สงสัยปากเขาจะใหญ่กว่าปากเรา


หรือแกงหนอนไม้ไผ่รสชาติกรอบมัน ตั้งแต่ไปทัวร์แอฟริกามา อาหารคองโกดูจะใกล้เคียงอาหารไทยที่สุดแล้ว


ยิ่งทานแกล้มกับเบียร์คองโกเย็นๆ กลืนหนอนได้คล่องคอยิ่งนัก


อีกวันนึงเปลี่ยนไปทานร้านฝรั่ง ก็ได้ทานกบทอดราดซอสสไตล์ฟร็องเซ่


ร้านอาหารจีนก็เพียบ รับรองคนไทยมาไม่มีอด ชอบตรงที่มีผักบุ้งให้ทาน ปลูกเองข้างๆ ร้านนั่นแหละ อยากทานมานานเพราะที่ไนโรบีปลูกไม่ขึ้น เลยทานไปซ้าจนอุจจาระเปลี่ยนสีกันเลยทีเดียว พูดถึงอุจจาระกับผักงามเนี่ย มันมีความสัมพันธ์กันหรือไม่อย่างไร


เด็ดที่สุดคงเป็นมังคุด ชาวบ้านปลูกขายเอง รสชาติหวานเจี๊ยบ เนื้อดีไม่มีเสีย ราคาถูกกว่าในเคนยาห้าเท่า แต่ก็ยังแพงกว่าเมืองไทยสามเท่า ไม่ว่าจะเป็นอาหาร ผัก ผลไม้ คล้ายบ้านเราหมด

ที่ท่องเที่ยว ก็คล้ายๆ กันรวันดา คือ ต้องไปเที่ยวต่างเมืองที่มีป่าและภูเขา เพื่อไปดูสัตว์แปลกๆ พวกลิง ค่าง บ่าง ชะนี บางพันธุ์ (เขาเล่าว่า) ใช้ชีวิตเหมือนมนุษย์มากและหาดูยากมากๆ แต่ก็ไม่ได้ไปอีกตามเคย เลยชวนกันเที่ยวสวนสัตว์ในเมืองแทน


สภาพอย่าให้บรรยาย ดูเอาเองละกัน ถูกเก็บตังค์ไปคนละเหรียญ ตั่วเต๋อก็ไม่มีให้ ใครเก็บก็ไม่รู้


สัตว์ผอมๆ ขนร่วง กลิ่นเหม็น เป็นขี้เรื้อน ถูกขังอยู่ในกรงแคบๆ


มีคนซื้อตั๋วเข้ามาดูบางตา


ตำรวจกลุ่มนี้คงไม่มีอะไรทำเลยมาเดินเที่ยวสวนสัตว์ แถมปรี่เข้ามาจะไถเงินพวกผมอีก สันดาน ดีที่พูดภาษาฝรั่งเศสได้กล้อมแกล้ม เลยบอกมันไปว่าจะเอาเท่าไหร่ล่ะ รีบๆ บอกมา หลังจากนี้มีนัดกับประธานาธิบดีพวกเมิง จะได้รีบไป มันถอยกรูดกันหมด


ทุกประเทศในแอฟริกาต้องมี คือ ตลาดขายของที่ระลึก ซึ่งผมรู้สึกว่าที่นี่ราคาแพง แต่นายผมว่าของเขาสวย งานละเอียด สมราคา (จะเห็นได้ว่าคนงกกับคนใจบุญมองโลกคนละแง่)


สองตัวนี้นายซื้อในราคาสามพันกว่าบาท


รูปนี้เอามาตอบคำถามผู้เขียนหนังสือ Thaksin, where are you? หนึ่งในร้านจีนที่ไปทานตั้งรูปโชว์ใบใหญ่ สอบถามได้ความว่าเขามาทานเมื่อต้นปีนี้เอง มาไกลแท้


รูปสุดท้าย บินสายการบินเคนยามาไม่ต่ำกว่ายี่สิบเที่ยวแล้ว ไม่ได้ถ่ายรูปอาหารที่เสิร์ฟบนเครื่องมาให้ดูสักที คราวนี้ผมสั่ง Fish Noodle ครับ บางคนเขาว่าอาหารบนเครื่องรสชาติหมาไม่แดก แต่เห็นคนแล่กกันเกลี้ยงเลย


เอนจอยอาหารพร้อมวิวสวยๆ จากหน้าต่างเครื่องบินที่มีให้ดูเกือบตลอดทาง

เคยคิดว่าในแถบแอฟริกาตะวันออก ประเทศบุรุนดีน่าจะด้อยพัฒนาที่สุดแล้ว อะไรก็ขาดแคลนขัดสนไปหมด มาเห็นคองโกแล้วอาจเปลี่ยนความคิด ความเจริญของใจกลางเมืองคองโกคงชนะอยู่ แต่ความเป็นระเบียบเรียบร้อยและสะอาดสะอ้านคองโกแพ้หลุดลุ่ย

การเดินทางมาคองโกครั้งนี้ ทำให้ผมได้สัจธรรมอย่างหนึ่งว่า ถึงเราจะอัปลักษณ์อั๊กลี่ขนาดไหน ถ้ารวยเสียอย่าง ย่อมมีคนหมายปอง เหมือนคองโกที่ไม่มีอะไรน่าดึงดูด แต่มีฝรั่ง แขก จีน เข้าไปอยู่กันคึกคัก เพราะขุมเพชรและบ่อทองใต้ปฐพียังมีมหาศาล

Create Date : 03 ตุลาคม 2553		8 comments
Last Update : 4 ตุลาคม 2553 4:18:03 น.
Counter : 22560 Pageviews.
Share Tweet