BlogGang.com : : Thaisoloclub : Bonobo ลิงไร้หางกับวิวัฒนาการที่ห่างจากมนุษย์เพียงไม่กี่ล้านปี

Bonobo ลิงไร้หางกับวิวัฒนาการที่ห่างจากมนุษย์เพียงไม่กี่ล้านปี

เดินทางครั้งนี้ เป็นครั้งแรกที่ได้นั่งเครื่องบินชั้นธุรกิจ แต่เป็นครั้งที่สองที่ได้เดินทางไปสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก ได้ยินมาหนาหูว่าสายการบินเคนยาแอร์เวย์ แม้ชั้นประหยัดจะประหยัดสมชื่อ คือ ที่นั่งเล็กและแคบกว่าปกติ อาหารมีเสิร์ฟกันตาย แต่ชั้นธุรกิจหรือที่เขาเรียกว่าชั้น Premier World นั้นดีทีเดียว

ได้นั่งจริงๆ ถือว่าเป็นบุญ เพราะชั้นประหยัดที่มีสิทธินั่งได้ ดันตั๋วเต็มและจำต้องเดินทางเดี๋ยวนั้น

ใช้ได้อยู่นะ ที่นั่งปรับเอนนอนได้เกือบราบ แต่เอนเตอร์เทนเมนต์บนเครื่องยังไม่ผ่าน ยังต้องพึ่งสมบัติส่วนตัว

อาหารมีเมนูมาให้เลือกก่อน เครื่องดื่มเสิร์ฟไม่จำกัด

แถมมีแอร์ดำสวยๆ คอยบริการมิได้ห่าง เสียดายที่บินจากเคนยาแค่สามชั่วโมงกว่าๆ ก็ถึงคองโกแล้ว

เครื่องบินไม่ได้บินตรงไปกรุงคินชาซา เมืองหลวงของสาธาณรัฐประชาธิปไตยคองโก (Democratic Republic of Congo) แต่แวะที่กรุงบราซาวิลล์ เมืองหลวงของสาธารณรัฐคองโก (Republic of Congo) ก่อนครับ คนละประเทศกันนะ แต่อยู่กันคนละฝั่งแม่น้ำเอง ไม่ได้ลงจากเครื่อง เลยได้เห็นแค่สนามบินบราซาวิลล์

สักพักเครื่องก็บินขึ้นเพื่อเดินทางต่อไปยังกรุงคินชาซา ซึ่งห่างออกไปแค่ 24 กม. ใช้เวลาบินแค่ 9 นาที เป็นการบินด้วยเครื่องบินที่ใกล้ที่สุดในชีวิตผม

ตอนจะลงที่สนามบินกรุงคินชาซา มีเรื่องเสียวเล็กน้อย เพราะเมฆอยู่ต่ำมากทำให้ทัศนวิสัยน์ในการบินไม่ดี จนพอผ่านชั้นเมฆลงไปได้ เครื่องก็เกือบจะเลยรันเวย์แล้ว กัปตันตัดสินใจเร่งเครื่องและเชิดหัวขึ้นทันที เครื่องส่ายเล็กน้อย ผมรู้สึกทันทีว่าต้องมีอะไรผิดปกติ จนกัปตันมาประกาศตอนเครื่องไต่ระดับได้แล้ว ถึงได้รู้ว่าเพราะเมฆเคลื่อนตัวต่ำมาก

แต่ความพยายามในครั้งที่สองของกัปตันที่จะลงจอดที่คินชาซาก็ประสบความสำเร็จ พร้อมความโล่งใจของผู้โดยสาร

เรียกรถแท็กซี่ออกจากสนามบินไปที่พักที่จองไว้ แม้รถสภาพไม่ดีมาก แต่เออ ดีจัง เปิดแอร์เย็นเฉียบเลย แอฟริกาไม่ค่อยมีแบบนี้ เหลือบไปเห็นค่าแท็กซี่ด้านหลังเบาะคนขับ ต้องรีบบอกให้ปิดแอร์ เพราะคิดค่าแอร์เพิ่มอีก 25 เหรียญแน่ะ เรื่องอะไร นั่งรับแอร์ธรรมชาติก็ได้

เปรียบเทียบกับเมื่อปีที่แล้ว ถนนเส้นสนามบิน-ดาวน์ทาวน์สร้างใกล้เสร็จแล้ว อีกหน่อยรถคงวิ่งสบายกว่านี้ แต่ไม่รู้นิสัยการขับรถของคนเขาจะเปลี่ยนหรือเปล่า มารยาทในการขับรถแย่มากๆๆ ยิ่งกว่าที่เคนยาอีก

ตัดมาตอนเดินทางมาถึงโรงแรมแล้ว คราวนี้พักโรงแรม Grand Hotel ต่างกับปีที่แล้วที่พักที่ Hotel Memling โรงแรมทั้งสองแห่งดีที่สุดในคินชาซาแล้ว ที่อื่นดูแล้วไม่น่าพักเลย ผมชอบ Grand Hotel มากกว่า เพราะแม้จะเก่ากว่าและกำลังปรับปรุง

แต่ห้องหับสบายกว่า

โรงแรมมีบริเวณกว้างขวางกว่า มีสระน้ำ สวนหย่อม

เมนูอาหารก็หลากหลาย มีอย่างหนึ่ง รสชาติและการปรุงคล้ายห่อหมกบ้านเรา แต่อร่อยสู้ไม่ได้

วิวห้องที่ได้ก็ดีกว่า มองเห็นแม่น้ำคองโกและกรุงบราซาวิลล์ ซึ่งอยู่อีกฝั่งหนึ่งของแม่น้ำ

วิวกลางคืนก็ดูสวยสงบไปอีกแบบ

ที่สำคัญอยู่ไม่ห่างจากตลาดขายของที่ระลึก เดินถึงในเวลา 30 นาที ทำให้มีอะไรทำแก้เบื่อ

นอกจากหายเบื่อแล้ว ยังได้เสียสตางค์ด้วย ผมไปไหนมาไม่รู้กี่สิบที่ ไม่เคยคิดจะซื้อของที่ระลึกเลย

ก็ได้มาซื้อกับเขาตัวแรกที่นี่แหละครับ ไม้เอโบนี่แกะสลักเป็นรูปผู้หญิงผ้าผ่อนหลุดลุ่ย เป็นไม้แกะที่ดูอ่อนช้อยมาก

เรื่องงานไม่ต้องเล่าแล้วกัน เอาเป็นว่ามาทำงานเหมือนเดิม แต่ไม่สำเร็จ เพราะความไม่เป็นโล้เป็นพายและผิดสัญญาของคองโก น่าเบื่อหน่ายและไร้ความเป็นมืออาชีพ ให้คะแนนติดลบเลยจุดนี้

เขามาได้คะแนนเพิ่มขึ้นจากผมก็อิตอนที่ได้เดินทางไปชมลิงไร้หาง บรรพบุรุษของมนุษย์เมื่อหลายล้านปีก่อน สถานที่เลี้ยงลิงตามธรรมชาติแห่งนี้ชื่อภาษาท้องถิ่นว่า Lola ya Bonobo อยู่ห่างจากเมืองออกไปประมาณชั่วโมงครึ่ง ค่าเข้าคนละ 5 เหรียญ ถูกมากสำหรับการมาดูอะไรที่มีแห่งเดียวในโลก

ลิงชนิดนี้มีชื่อว่า Bonobo เป็นหนึ่งในลิงไร้หาง (ape) 4 ชนิดที่มีความใกล้เคียงกับมนุษย์ อันได้แก่ กอริลล่า อุรังอุตัง ชิมแปนซีและโบโนโบ และในลิงไร้หางด้วยกัน โบโนโบมีวิวัฒนาการที่ใกล้เคียงกับมนุษย์มากที่สุดแล้ว บางคนเขาก็เรียกโบโนโบว่าชิมแปนซีแคระ ผมเห็นสมเพราะเหมือนชิมแปนซียังกับแกะ

เข้าไปด้านในจะมีเจ้าหน้าที่คอยพาชมและอธิบายความพิเศษของลิงชนิดนี้ คือ คล้ายชิมแปนซีแต่ไม่ก้าวร้าว ขายาว ปากแดง หน้าดำ

เป็นมังสวิรัติแบบเคร่งครัด

ตัวเมียเป็นจ่าฝูง อันนี้นานๆ จะเห็นตัวเมียมีฐานะเหนือกว่าตัวผู้

ฟังจากที่เจ้าหน้าที่อธิบายแล้ว ก็เป็นลิงที่ฉลาดและขี้เล่นอยู่

ลูกโบโนโบกำพร้า เขาก็จัดให้แม่มนุษย์มาดูแลป้อนน้ำป้อนข้าว มีความสัมพันธ์เสมือนจริงมาก จนบางครั้งแม่มนุษย์ไม่อยู่ ถึงกับร้องหา

พื้นที่หลายสิบไร่ที่อุทิศให้เป็นที่อยู่ของลิงโบโนโบได้รับการอนุรักษ์และดูแลรักษาเป็นอย่างดี

ดูลิงเสร็จ ทางกลับมีทะเลสาบอะไรไม่รู้ จำชื่อไม่ได้ เป็นจุดแวะพักชมวิวได้อีก

เหมือนสระน้ำมากกว่าทะเลสาบ

บรรยากาศเงียบสงบจนวังเวง คนพาไปบอกว่าวันเสาร์อาทิตย์คนคึกคักมาก ไม่น่าเชื่อ

พวกเราเลยสั่งน้ำอัดลมมาดื่มคนละขวดแก้เขินแล้วก็เดินทางกลับ

ระหว่างทางกลับ รถติดมากเพราะเป็นช่วงหาเสียงเลือกตั้ง เลยแอบถ่ายภาพแปลกๆ ขำๆ มาลง

ผู้หญิงท้องรอข้ามถนน ป่องหน้าป่องหลัง ประชากรประเทศนี้มากกว่า 70 ล้านคนและยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง

การโหนรถโดยสารที่คนกรุงเทพฯ ต้องอาย

และร้านขายวัสดุก่อสร้างข้างทาง ที่อ่านเป็นภาษาไทยแล้วอดขำไม่ได้ แล้วมันจะขายของได้มั้ยเนี่ย

สุดท้าย แนะนำที่กินสำหรับคนไทยหรือคนเอเชียที่มาคองโกและไม่สามารถทนทานอาหารท้องถิ่นเขาได้ ร้านอาหารจีนชื่อ Jin Yang ผมกับนายพิสูจน์มาแล้วว่ารสชาติสมเป็นเหลา หมึกดำให้คะแนนความอร่อยมากกว่าร้านอาหารจีนทุกร้านในไนโรบีเสียอีก หวังว่าคงอยู่รอดให้คนเอเชียได้พึ่งพากันอีกหลายรุ่น

Create Date : 10 กันยายน 2554

Last Update : 11 กันยายน 2554 14:32:57 น.

4 comments

Counter : 3944 Pageviews.

อาฮ่า! มาเม้นท์หมึก(ตูด)ดำเป็นคนแรกเรย ^^

โดย: นพ IP: 58.9.25.249 วันที่: 11 กันยายน 2554 เวลา:18:58:13 น.

ชอบชื่อร้านมากอะค่ะ55

โดย: PaY IP: 171.97.1.168 วันที่: 15 กันยายน 2554 เวลา:22:31:41 น.

ผมเพิ่งเข้ามาอ่าน blog ของพี่น่ะครับ สนุกมาก ผมนั่งอ่านติดต่อกันมาหลายวันเลย ผมชอบเที่ยวประเทศที่มัน off-the-beaten track อ่านแล้วสนุก และได้ความรู้มากเลยครับ เขียนอีกนะครับ ขอบคุณครับ

โดย: โอ๊ค IP: 27.55.5.82 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2556 เวลา:7:17:59 น.

อ่านสนุกมากค่ะจนอยากไปคองโกเลย อยากไปดูลิงโบโนโบ ขอถามได้มั๊ยคะว่าซื้อไม้แกะสลักมาเท่าไหร่คะ

โดย: kim IP: 171.7.163.40 วันที่: 2 กันยายน 2560 เวลา:1:30:11 น.