..อรุณสวัสดิ์ ครับท่าน

..ท่านสบายดี หายดี แล้วนะครับ

..ขอให้ท่านมีความสุข มากๆครับผม

- - ขอบคุณมิตรไมตรี..พี่ดอยสะเก็ด
- - น้ำมะเน็ดหอมหวาน..ทานหน้าร้อน
- - สุขสดชื่นหมื่นน้ำใจ..ให้อาวรณ์
- - น้องมอบกลอน..ตรงนี้..ให้พี่นะ

....อยากมีเวลาเยอะๆ..จะได้คุยนานๆค่ะ....

แวะมาเยี่ยมครับ
แม้รู้ว่าไม่สนใจ
แต่อยากให้รู้ว่ายังคิดถึงและห่วงเสมอ
แม้ว่า ...จะไม่สนใจ เป็นห่วงนะครับ นอนก็คิดถึง ตื่นก็คิดถึง
ไม่รู้ตัวว่าทำอะไรผิดมาก มาย. ถึงเป็นแบบนี้
ขอบ่นเป็นครั้งสุดท้ายครับ ยังติดตามผลงานเสมอครับ

เอาบุญมาฝากน้องฟาร์คนเก่งค่ะ คิดถึงเมอนะคะ

ขอให้มีความสขกายสบายใจนะคะ

...ท่านเด็กบ้านนอก....อย่าคิดมากเลย.ไม่มีอะไรหรอก!!

...ครูดิ่ง....ไปเวียนเทียนมาแล้วค่ะ..เดี๋ยวฝากกลอนให้นะคะ

...พี่ตุ้ย.(ดอยสะเก็ด)....กราบงามๆนะคะ..ที่พี่คิดถึงน้องเสมอมา

....คุณเวียงแว่นฟ้า....กัลยาณมิตรล่าสุดของฟาร์...เจอกันในบทกวีค่ะ

......เนื่องในวันมาฆะบูชา......

- - สิบห้าค่ำ.เดือนสาม.จึงตามเขียน
- - ไปเวียนเทียน.ตามหลัก.ศาสนา
- - การสวดมนต์.วนโบสถ์.ลดอัตตา
- - ศาสดา.ที่เคารพ.ครบพระองค์

- - ออกจากสังสารวัฏ.ตัดโลภะ
- - ลดโกรธะ.วิบาก.ทั้งรากหลง
- - ยึดสงบ.พบธรรม.เจตน์จำนงค์
- - รู้จักปลง.ว่างเปล่า.ท่านกล่าวนำ

- - ฝากบุญถึง.พี่น้อง.ร่วมพ้องญาติ
- - เพื่อนร่วมชาติ.คุ้นเคย.ก็เอ่ยพร่ำ
- - นามปากกา.นักกวี.ที่จดจำ
- - ได้น้อมนำ.จิตเผื่อ.ผู้เอื้อกลอน

- - ขอจงเป็น.กัลยาณมิตร.สัมฤทธิ์ผล
- - อยู่แห่งหน.บนโลก.โชคสังหรณ์
- - ไร้โรคา.อารมณ์.นิยมพร
- - เกียรติขจร.ฟูเฟื่อง.รุ่งเรืองนาม

- - เป็นที่รัก.ของที่รัก.ร่วมพรรคพร้อม
- - รู้นอบน้อม.ต่อเบื้อง.เมืองสยาม
- - อายุ.สุขขะ.พละ.ช่างงดงาม
- - เป็นไปตาม.ตั้งจิต.ประดิษฐ์เทอญ

- - เพลงรอสาย.ล่าสุด.สะดุดรัก
- - เป็นเสียงทัก.ถึงเธอ.หวังเจอสวน
- - เผื่อบางที.เธอยิน.ชินสำนวน
- - อาจรัญจวน.ตอบกลับ.สลับมา

- - หวังข้อความ.เธอแสร้ง.มาแจ้งเหตุ
- - หากสังเกตุ.รู้ว่าฉัน.รำพันหา
- - ใช้เนื้อเพลง.เป็นสื่อ.ถือสัญญา
- - เจรจา.ต่อรอง.ครอบครองใจ

((( เลือกเป็นเสียงเพลงรอสาย.เผื่อนายโทรฯมา )))



- - บทเพลงนี้ ก็ชอบ ทดสอบว่า
- - ฉันมีค่า เพียงพอ ให้รอไหม?
- - เขียนบันทึก ทุกค่ำ อยู่ร่ำไป
- - ไม่มีใคร? ช่วยสมัคร ฉันจักรอ

ร. เอ๋ย ร. ร.เรือ หรือ รอรัก
ล.ลิง ไล่ไต่หลักเล่นหลอกล่อ
เพลงรอสายส่งเสียงสำเนียงคลอ
คิดถึงเคยหยอกล้ออยู่ข้างเคียง

(ขออนุญาตสร้างปัญหาครับ อิ อิ)

- - ขั้วต่างจิต.บวก-ลบ.ได้พบรัก
- - จะดึงดูด.หรือผลัก.ไม่อยากเถียง
- - แล้วแต่บุญ.หนุนนำ.ทำมุมเอียง
- - อยู่แล้วเตียง.อาจหัก.อย่ารักกัน

- - คนไม่ใช่.ใกล้ชิด.ย่อมบิดพริ้ว
- - เป็นรอยริ้ว.แผลข่วน.มิชวนฝัน
- - พรหมลิขิต.พลาดท่า.ยิ่งฝ่าฟัน
- - ดั่งรำพัน.เดียวดาย.มิคลายครวญ

- - เด็ดดอกรัก.ร่วมต้น.คนละกิ่ง
- - ไขว่คว้าสิ่ง.เอื้อมสอย.ละห้อยหวน
- - ยิ่งร่ำร้อง.ฆ้องข่าว.กล่าวสำนวน
- - คำรัญจวน.เจือจาง.ตามทางเดิน

- - ใจไม่เข็ด.เด็ดขาด.ประกาศสื่อ
- - เป็นดั่งขื่อ.ค้ำคาง.ยามห่างเหิน
- - ต่างตำตา.ตำใจ.ซึ่งไม่เพลิน
- - เป็นส่วนเกิน.ของกัน.จวบวันตาย

.........................

.สุดแต่ใจจะไขว่คว้า..

- - แว่วเสียงขลุ่ย.ครวญคร่ำ.ย่ำวิโยก
- - สายลมโบก.พลิ้วไหว.ใจยิ่งเหงา
- - สุดแต่ใจจะไขว่คว้า.มาบรรเทา
- - ว่าสองเงา.สองใจ.อยากใกล้เคียง

- - การเรียกร้อง.หมองหม่น.ทุกหนแห่ง
- - จึงขอแบ่ง.ระบาย.ด้วยสายเสียง
- - ถ้าแม้นเธอ.ร้องคลอ.อย่างพอเพียง
- - สื่อสำเนียง.ให้รู้.จะอยู่รอ

.ตะวันชิงพลบ....

- - ขาดเพื่อน.ผูกมิตร.จิตเหงา
- - รอเขา.เช้าค่ำ.ย่ำหา
- - ตะวัน.ชิงพลบ.ลบลา
- - ไม่มา.ไม่แล.แคร์กัน

- - จะร่ำ.จะร้อง.หมองเศร้า
- - หมายเฝ้า.รอรวม.ร่วมฝัน
- - สีแสง.ซ่อนซ้ำ.ค่ำวัน
- - ชิงหลบ.ซบจันทร์.ฉันคอย

.ลมหายใจของกันและกัน....

- - ความรู้สึก.กับเธอ.พะเรอเกวียน
- - เป็นบทเรียน.ให้รู้.อยากชูชื่น
- - แต่เมื่อ.ไม่ประสงค์.กลับส่งคืน
- - ทนกล้ำกลืน.อยู่ได้.....เพราะไม่จำ

.คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต .....

- - เมื่อชีวิต.ถูกกระทำ.จำตลอด
- - เคยแทรกสอด.บทกวี.ที่คิดถึง
- - เธอใจดำ.ไม่ผสม.ความกลมกลึง
- - หัวใจจึง.เร้าราน.เจ็บปานตาย

- - แต่ไม่เคย.คิดโกรธ.โทษลิขิต
- - มันไม่ผิด.ที่จะคบ.พบเมื่อสาย
- - เก็บเศษเสี้ยว.เกี้ยวพา.อย่าบรรยาย
- - เพียงเพราะนาย.คือกวินท์.จินตนา

.ทุกครั้งที่หลับตา ทุกเวลาที่หายใจ....

- - เธอบอกไม่ชอบ...เพลงรุ่นใหม่
- - แต่ฉันอยาก..วางใส่...ให้เธอเห็น
- - เพราะเชื่อว่าสักวัน...อาจจำเป็น
- - เธอคงเปิดเช้า-เย็น...เมื่อเราต่าง..จำห่างกัน

.ลืมฉันหรือยัง?....

- - ลืมกันลง...หรือไร?
- - ลืมกันไป...หรือยัง?
- - ลืมรักแล้ว...หรือชัง?
- - ลืมหรือยัง...มีกัน?

.ยิ่งใกล้-ยิ่งเจ็บ....

- - อยู่ใกล้ไกล.ใครเก็บ.ความเจ็บกว่า
- - เสียเวลา.ถามไถ่.ใคร"คิดถึง"
- - ความจำเป็น.มันบอก.ถ้าตอกตรึง
- - จะฉุดดึง.อารมณ์.ให้งมงาย

.กลางวันตื่น..กลางคืนฝัน....

- - บทเพลงนี้.ฟังจบ.คงครบล้าน
- - เพราะเคียงผ่าน.อารมณ์.ผสมฝัน
- - ถูกผู้คน.รอบข้าง.บอก"ช่างมัน"
- - เพ้อรำพัน.อยู่ได้.ไม่อายคน........

- - อยากให้เธอ.ช่วยฟัง.ยังไพเราะ
- - ช่วยกลืนเกาะ.หัวใจ.ในเหตุผล
- - หรือเพ้อพร่ำ.ไร้ค่า.ไม่น่ายล
- - ทำฉันทน.ทรมาน.มานานปี.......

.เราจะข้ามเวลา..มาพบกัน....

- - เคารพผู้.ประพันธ์.แสนหวั่นไหว
- - แต่งได้ไง?.ลึกซึ้ง.ถึงทั้งสอง
- - ทุกทุกภาพ.MV...ดี...น่ามอง
- - ฉันขอจอง.เป็นเพลงโปรด.ตามโจทย์วาง

...ลาดาว......

- - หลงดวงดาวพราวฟ้า...หรือว่าเสียง
- - สุ่มสำเนียงร้องขับ...ชวนหลับใหล
- - เขาลาดาวจริงหรือ...เขาคือใคร?
- - ยิ่งห่วงใยสงสาร...เสียงหวานจัง

- - เขาเรียบเรียง.ดนตรี.ที่เราชอบ
- - เขาลับลอบ.มีดาว.ที่เขาหวัง
- - เขาร่ำลา.อาลัย...ไม่ระวัง
- - ว่าคนฟัง...ห่วงใย..ใจรัญจวน

(เพลงนี้.รัก-หลง..เป็นพิเศษคับพี่น้อง.ชอบนักร้อง..คิก.คิก)

แวะมาทักทายวันหยุดค่ะคุณนที
…. ขอให้วันนี้เป็นวันพักผ่อนที่ ..แสนจามีความสุขนะคะ ...
อยู่กะนกกะปลา และสวนดอกไม้สวยๆ ..เลดี้ว่ามีความสุข
และสงบในจิตใจ ที่สุดเรยยย ..

....ตอบคุณ..Megeroo.....

- - เจ้ามาถาม..ตามหา..ความรู้สึก
- - ว่าใจคึก..ใจเศร้า..หรือเจ้าขา
- - ยังเหมือนเดิม..เพิ่มเก็บ..ความเหน็บชา
- - คนเยียวยา..ยากแท้.....รอแต่เธอ

.......................

..."ฉันตามไม่ทัน ความฝันของเธอ"...

เธอนั่งลงเก้าอี้ที่ประจำ
เริ่มเขียนคำร่ายโคลงจรรโลงศิลป์
จรดบทภาษาเป็นอาจิณ
อย่างเคยชินทุกวันกลั่นสำนวน

เธอขยับยืดตัวคอหัวไหล่
วางมือใกล้แป้นพิมพ์พรางยิ้มสรวล
คอยวางท่าถนัดจัดกระบวน
ก่อนประมวลจารึกผนึกกลอน

เธอยิ้มร่าหัวร่อได้ต่อพจน์
เราสลดมองเธอเพ้ออักษร
ส่งข้อความหวามไหวไปทุกตอน
กลับบั่นทอนหัวใจเราไปแทน

ไหล่ขยับยุกยิกระริกไหว
ออกอาการสมใจในแบบแผน
เธอลงงานอวดคนยลทั่วแดน
กับคะแนนพุ่งที่กวีดัง

รอยยิ้มปริ่มแซมหน้าคราเธอฝัน
มีกำนัลมอบให้ได้ความหวัง
อยู่หน้าบอร์ดกอดศัพท์คอยรับฟัง
เสียงนิยมชมคลั่งหลั่งไหลมา

ทุกขณะคะแนนขึ้นแท่นเด่น
เธอเฉกเช่นกวีหรูดูสูงค่า
เป็นรุ่นใหญ่ไต่ฝันชั้นเมฆา
ก็แลกหนึ่งน้ำตาของคนคอย

ขณะเธอไต่ฝันฉันอ่อนล้า
กับทีท่าเหินห่างอย่างท้อถอย
เธอบรรจงแต่งพจน์จรดรอย
ก้าวสู่ดอยสอยดาวเจ้าประพันธ์

ความฝันเธอไปไกลฉันไม่ถึง
มิรู้ซึ้งสิ่งใดเพราะไร้ฝัน
ความคิดเธอช่างไกลตามไม่ทัน
หรือเพราะฉัน..ไร้สามารถ..มิอาจตาม
........~มะสะแป~.........

- - ไม่เอาน่า..คนดี..พี่ให้กอด
- - หึงตลอด..เหมือนมี..มือที่สาม
- - คนในจอ..รอใจ..ไม่ได้ความ
- - กวีงาม..เพราะเจ้า..ช่างเร้าใจ

- - โลกในเน็ตฯ..เผ็ดร้อน..ซ่อนรู้สึก
- - พี่แค่ฝึก..กลั่นกวี..วลีไหน?
- - ร่ำรวยริน.มธุรส..หยดละไม
- - ความไฉไล..มิถึง..ครึ่งนวลจันทร์

- - เล่นชั้นเชิง..เริงอักษร..ใช้กลอนสื่อ
- - ตัวหนังสือ..สวยใส..ใช่กระสัน
- - อย่าจับผิด..คิดหมาย..ขายสัมพันธ์
- - ไม่มีวัน..ตกบ่วง..อย่าห่วงเกิน

- - ความอ่อนไหว..ในศิลป์..พี่หินมาก
- - มิเหลือซาก..สำออย..เพื่อคอยเขิน
- - อิ่มในรส..บทรัก..ไม่ยักเพลิน
- - ด้วยบังเอิญ..มีเจ้า..ที่เข้าตา

- - ชีวิตจริง..ในจอ..พี่พอรู้
- - ใครควรคู่..อยู่ข้าง..สร้างปัญหา
- - มิหลงเชื่อ..ใครอ้อน..ป้อนบัญชา
- - เซ็นต์สัญญา..หน้าคอมพ์..ดอกจอมใจ

..........................

อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่ฟาร์
อย่า เครียด เลยนะคะ
ทำในสิ่งที่เห็นสมควรค่ะ
เป็นห่วงเสมอนะคะ...

ในบางสิ่ง..มอบให้..ใครคนอื่น
พอขมขื่น..คืนกลับ..เหมือนหลับเผลอ
ไม่รู้จัก..รู้ใจ..ที่ไปเจอ
เพียงละเมอ..ชั่วยาม..ในความเนียน

เราต่างเปลี่ยน..หรือเปล่า?..ที่ข่าวบอก
เราต่างหลอก..หรือเปล่า?..ที่ข่าวเขียน
เราต่างแรง..แคลงใจ..ว่าใครเซียน
เราต่างเรียน..รู้รส..ประชดกัน

ในบางสิ่ง..มอบให้..ไม่ได้..กลับ
ยากจะปรับ..หวนคืน..สะอื้นอั้น
เพราะ..กับคนที่เก็บ..เจ็บทุกวัน
เธอลืมมัน...มั่นคง..ได้ลงตัว

เข้ามาแวะอ่านกลอนครับ
สบายดีนะครับ

- - ปล่อยน้ำตาสาธยาย..ท่ามสายฝน
- - ทิ้งคราบหม่นหล่นไหล..ไว้บนหมอน
- - ยามสยบข่มขวัญ..มิสัญจร
- - เมื่อร้าวรอนสุดสุด..ต้องขุดคืน

- - ในความเงียบเรียบร้อย..น้อยใจนัก
- - ระร่ำรักยากรู้....ว่าดูฝืน
- - ที่แสร้งยิ้มเพื่อผสม..ความกลมกลืน
- - ยามเมื่อยืนลำพัง..เพิ่มกังวน

- - เสียงของความโหยหา..นำพาเศร้า
- - จากบ่อเบ้าแห้งหาย..เป็นสายฝน
- - เสียงพิรุณป้องปัด..อัสสุชล
- - คร่ำครวญตนกลางวสันต์..ที่ผันแปร

- - ณ อรุณรุ่งแจ้ง..คงแสร้งเงียบ
- - อย่ามาเทียบรอยขาด..ของบาดแผล
- - มิเสนอเผลอคำ..ทำให้แคร์
- - คนรังแก..เป็นใคร?..เธอไม่รู้

....................................

.....รอ.วัน.พรุ่งนี้......

หลับตาลงชั่วขณะนะที่รัก
ตัวฉันจักชมดาวสกาวใส
ตาเธอข่มดาวดับอับแสงไป
จะดวงไหนด้อยกว่านัยน์ตาคม

ตาคู่นี้มองไปไม่มีเบื่อ
งดงามเหนือบรรยายได้เหมาะสม
แม้ดาราฟ้าอร่ามงามน่าชม
ไร้อารมณ์เพราะว่าตาข่มดาว

จะกระซิบซักถามด้วยความห่วง
เพราะอยากล่วงรู้ในหัวใจสาว
รักต้องตรมขมขื่นหรือยืนยาว
หากมืดราวสีดำถูกทำลาย

จะแต่งแต้มสีใหม่ให้เหมือนรุ้ง
แสงรักพุ่งก่องเก็จเป็นเพชรสาย
งามล้ำเลิศเฉิดฉันพรรณราย
ชุบใจหายเศร้าโศกโรครักลวง

ฉันจะคอยห่วงใยได้ไหมหนอ
หรือเธอรออ้อมใจใครแหนหวง
รออ้อมกอดคนไกลโลมไล้ทรวง
รอตักตวงเติมชื่นยังยืนยัน

จะเสี่ยงรอจนรุ่งของพรุ่งนี้
รอคนดีสัญญามาสร้างสรรค์
สร้างพรุ่งนี้ให้สวยต่างช่วยกัน
เพื่อสวรรค์เราสองต้องงดงาม
........ดาว อาชาไนย............




- - คืนนี้ฝนฉ่ำฟ้า...น่าถึงเช้า
- - เวหาหาวพิรุณหล่นจนล้นหลาม
- - หนาวเพียงใดเธอสะกดด้วยบทความ
-- ฉันหลงตามมาตลอดจนถอดใจ

- - ฟ้าคำรามแล็บลั่นฉันคิดถึง
- - ทำให้หึงแล้วกล้ามาหาไหม?
- - ด้วยส่วนลึกรู้ดีไม่มีใคร?
- - จึงอยู่ไกลเกินหวงและห่วงกัน

- - ฝนซึ่งตกสนั่นประหวั่นโสต
- - ฟ้าพิโรธยังด้อยค่อยกว่าฉัน
- - เธอรำพึงถึงรักยิ่งผลักดัน
- - เหมือนผูกพันเพียงกวี..ฤดีดำ

- - เมื่อไหร่หนอ?จะถนอมดั่งหลอมหลอก
- - อยากจะบอกว่าชวนชิมไม่อิ่มหนำ
- - รอวันอยู่ชู้ชื่นหมื่นกระทำ
- - ทดแทนคำว่า"รัก"ให้สักที

- - ฉันจะรอท่ามรุ้ง...เมื่อรุ่งแจ้ง
- - ถ้าเธอแกล้งเกลื่อนกลบหลบหน้าหนี
- - อาจเป็นฝนสุดท้ายในกวี
- - ท่ามราตรีไร้ดาว...อีกยาวนาน

โดย: go far far วันที่: 11 มีนาคม 2555 เวลา:9:34:13 น.

ยามอรุณรุ่งแล้ว ดาวลา
ลมลิ่วลัดพัดพา แผ่วพลิ้ว
ยินเสียงแห่งเจ้าฟาร์ แผ่วแทรก
แต่ตรู่ดูเหมือนกริ้ว กล่าวแค้นเคืองใคร

เอาสายฝนเอ่ยอ้าง อาดูร
ฝนพร่ำยิ่งเพิ่มพูน แต่เศร้า
จิตบ่แจ่มจำรูญ เลยจิต
ง่อนแง่นทำแง่เง้า เข่นเขี้ยวขบฟัน

ปีศาจวสันต์นี้ จึงมา
หยุดต่อมแห่งน้ำตา แก่งตื้น
มาเพื่อกล่อมกานดา จงผ่อน เศร้าเทอญ
จึงพร่างพรมพ่างพื้น เพื่อให้เจ้าขจี ฯ

(โคลง ๔ ครับ แต่ระบบไม่เว้นวรรคให้)

ขอให้ ... มีความสุข กับท่าน... นะครับ
เข้ามาอ่านกลอน เหมือนโดน ซาตานแกล้ง
ท่านชนะแล้ว ยังจะมายั่วทำไมครับ
ต่อไป คงไม่เข้ามาอีกแล้ว ตลอดไป
ขอให้ มีความสุข นะครับทั้งคู่ บายครับ
เป็นครั้งสุดท้าย ที่จะเข้ามาอ่าน

คุณติก....(เด็กบ้านนอก)

- - ผมผิดเอง...ที่ไม่อธิบายในสิ่งที่คุณผิด...ต่อผม
- - เริ่มจาก...ผมคิดถึงคำว่ากัลยาณมิตรมาก..จนมากเกินไป
- - คุณติก.ชอบพูดเรื่องเข้าใจผิดๆให้ผมฟัง..ผมอธิบายไปแล้วแต่ไม่สามารถทำให้คุณเข้าใจเหมือนผมได้
- - ผมเลยเป็นทุกข์...จนไม่อยากนำความทุกข์มาใส่ตน
- - คนเขียนกลอนใช้จินตนาการในการเขียนคับ...
- - มีบ้างที่พวกเจ้าชู้ไก่แจ้..ถือโอกาสแทะเลม..แต่พวกเหล่านั้นผมจะไม่คบ
- - เพื่อนที่ผมเสวนาอยุ่..ไม่มีใครเป็นอย่างนั้น
- - ไม่มีใครแอบมีใจเสน่หาต่อผม...ผมรู้ได้ด้วยตนเอง
- - แต่คุณพยายามบอกว่า...มี!!..ผมไม่รู้แต่คุณรู้..
- - ผมอึดอัด..ที่จะอธิบาย....
- - คุณมิได้เขียนกลอน...จึงเข้าใจอารมณ์เหล่านี้ยาก
- - บทกวี..ต้องมีการยั่ว-แย่ กันบ้าง..ยิ่งปีศาจวสันต์ผมรู้จักครอบครัวซึ่งกันและกันดี
- - ผมมีวิธีดูแลตนเอง..ถนอมมิตร..
- - ผมคิดว่า...สักวันคุณจะเข้าใจว่าความหวังดีที่ล้ำเส้นนั้น.อีกคนจะลำบากใจมากเพียงใด
- - คำพูดที่ว่า.."ชนะ.แล้วยังมายั่วกันทำไม?"....ผิดพลาดมากนะคุณนะ
- - ไม่มีใครแข่งขันอะไรกับใคร?...ไม่มีชนะ..ไม่มีใครได้ใครไปครองเลย
- - คุณติก..คิดมากจนเกินไป..คิดว่าตนเองแพ้เหรอ?..เป็นห่วงเหมือนกันและรู้สึกบาป...
- - ผมผิดเอง..ผมแพ้(ภัย)...ก็แล้วกัน
- - ผมไม่ดีพอที่จะอยู่อย่างเป็นสุขดอกหรือ?
- - คุณติก.หวังดี-ปรารถนาดี...แต่มันเกินความเป็นเพื่อนหรือเปล่า?
- - ผมพยายามทำให้คุณคิดได้...ตัดใจได้..หรือเปล่า?
- - ผมเป็นทุกข์ใจเรื่องนี้มา ๒ เดือนกว่าแล้ว
- - ผมอยากอธิบายด้วยตนเอง..แต่กลัวจะพูดรุนแรงจนเกินไป.อยากให้เวลา..มันรักษาปัญหาให้สงบลง
- - คิดจะตอบรายละเอียดที่หลังไมด์บ้านกลอนไทย..หลายครั้ง..แต่ก็มิได้ตอบ
- - อยากให้ทุกอย่าง..สงบ..ลงไปด้วยตัวของมันเอง
- - คุณตีความหมายในคำกลอนผิด...และคิดล้ำเส้นความเป็นเพื่อนของเรา!!
- - ผมเชื่อว่า..คุณยังเข้ามาอ่านบลีอคนี้อยู่ดี...
- - คุณอาจน้อยใจผม....แต่คงไม่ได้เกลียดผม..แต่.."อย่ามารักผมเลย"
- - ผมชอบชีวิตอันอิสระ..ของผมแบบนี้...
- - ผมงานเยอะ...กำลังใจ-ความสุข..คือการได้เขียนกลอน
- - อย่าทำให้ผมกังวน และ ห่วงคุณเลย..เราต่างต้องดูแลตนเองและครอบครัว
- - บล๊อคผม..คือบ้านผม...ผมมีสิทธิ์และห้ามคนนอกเข้ามาเขียนให้ผมทุกข์ได้เสมอ
- - คุณยังคง..มีสิ่งดีๆที่ผมจะจดจำไว้..มิมีวันลืมเช่นกัน
- - เชิญคุณแวะมาเพิ่มเติมความรู้สึกได้...แต่ห้ามพูดถึงบุคคลที่สามครับ...ผมขอ!!

เข้าใจครับ
แต่คงไม่แวะมาแล้วครับไม่ทำให้เป็นทุกข์
เข้าใจแล้วครับ เข้าใจดีครับ ขอบคุณครับที่เตือนและบอก
สบายใจได้ครับ

แวะมาขอบคุณ ทักทาย
และเรียนให้ทราบว่า....ผมกลับมา
ประจำการตามปกติแล้วละครับ

ฉันชอบความสันโดษ.......
เธออย่าโกรธ..ฉันเลยนะ
ฉันชอบความอิสระ..........
รักษาระยะ..ระหว่างเรา

ฉันชอบความเดียวดาย......
อ่านนิยาย..เรื่องเหงาเหงา
ฉันชอบเพลงแผ่วเบา.......
แต่วัยเยาว์..ขอยืนยัน

ฉันชอบมีเพื่อนพ้อง.........
อย่าเรียกร้อง..มาร่วมฝัน
ฉันชอบเหม่อมองจันทร์......
เปล่ารำพัน..ขอสิ่งใด

ฉันชอบเธอที่สุด...........
ถ้ายอมหยุด..อ้างรักใคร่
สงสารเธอจับใจ
"รักตอบใคร....ทำเป็นเลย"


.....................................