|
|
| | 1 | 2 |
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
Alone in Hochimin #3 หนาวจัง ณ ดาลัท
ลืมเล่าไปว่าเมื่อคืนก่อนที่จะต้องนั่งรถมาที่เมืองดาลัทนั้นน่ะ
ก็ต้องถอดคอนแทคเลนส์ แต่ดันหาน้ำยาล้างคอนแทคไม่เจอ
เลยถอดเลนส์ใส่ในกล่องใส่คอนแทคที่มีน้ำยาอยู่ในนั้นไว้
แต่เช้ารุ่งขึ้นก็เลยต้องจำใจไปเดินหาซื้อน้ำยาล้างคอนแทคเอาจนได้
แพงกว่าบ้านเราซะอีก เลยพาลอารมณ์เสียเล็กน้อยว่าจะต้องมาเสียเงินกับอะไรแบบนี้
พี่เล้งก็ปลอบใจ เอาน่า...ยังไงมันก็ต้องใช้อยู่ดี และยังเก็บได้
เอ๊ะ !! เราแค่พูดในใจ ทำไมพี่เล้งได้ยิน !!!!
กรั๊กๆ สงสัยสีหน้าแสดงออกได้ชัดว่า "ตูไม่อยากเสียตัง"
อากาศเย็นๆ แบบนี้เดินเล่นเท่าไหร่ก็คงไม่เบื่อ
อาจจะเบื่อตรงที่ว่าทำไมเอาแค่แจ็คเก็ตตัวนี้มาเนี่ยฉัน
แต่ดีนะที่ไขมันที่สะสมไว้ได้ทำงานบ้าง อะไรบ้าง
ไม่งั้นอาจจะรู้สึกแย่ที่กินไปเยอะแล้วกลับไม่ช่วยอะไรกันเลย ฮึ่ม!!
หลังจากเดินเล่นสักพักก็ต้องกลับมาที่พัก
เพื่อรอที่จะเดินทางทัวร์เมืองดาลัทกันแล้ว
รถมารับตอนแปดโมงครึ่งได้
และรถก็แวะไปรับคนอื่นๆ มีที่นึงที่เราเห็นโรงแรม
แล้วก็แอบอิจฉาเล็ก ๆ ว่า "สวยมากกก"
อย่างกับอยู่ในปารีสเลยทีเดียวเชียว
ไม่นานลูกทัวร์ก็มา "อ้าวววว"
โยอุทานซะเสียงดังลั่น
เพราะว่าเจอพี่สาวคนไทยสองคน ที่นั่งรถมาด้วยกันตั้งแต่จากสนามบิน
พี่เล็กกับพี่น้อย บอกว่า ภายในห้องสวยมากกกก
ประมาณว่ามีรูปภาพ หรือสถาปัตย์แบบโรม ปารีส ไรเถือกนั้น
อยู่แล้วเพลินมาก ๆ แถมค่าห้องก็ช่างถูกเสียนี่กะไร
จองผ่านทาง Agoda มาราคาจริงๆ ตีได้ 1,200 บาท
บวกกับพี่เค้ามีส่วนลดแต้มอีกเลยเหลือราคาจ่ายจริงแค่ 500 บาท
โว้ววว เคยมีความรู้สึกอยากจะอยู่ในอารมณ์แบบนั้นบ้าง
ประมาณว่า อยู่ในโรงแรมสวยๆ ตกแต่งอลังการ
แต่พอเอาเข้าจริงๆ ก็ไม่รู้จะชอบรึป่าวนะ เพราะถ้ามีเสา
รูปปั้น หรืออะไรมาก ๆ เกศินี ก็จะหลอน ไปตามระเบียบ
พร่ามเยอะจริง อะไรจริง เน๊อะ ดูซิยังไม่พาไปไหนเลย
ขอบอกว่าแค่เริ่มก็รู้สึกว่าชอบไกด์สาวในวันนี้เอาพอควร
เพราะเธอทักทายด้วยภาษาอังกฤษและตามด้วยภาษาท้องถิ่นของลูกทัวร์
และถามชื่อลูกทัวร์ทุกคน และพยายามจำให้แม่น
และเธอยิ้ม ด้วยใจที่ยิ้มจริงๆ ล่ะ ดูแล้วเธอก็คงจะมีความสุข
กับการที่ได้ทำงานแบบนี้ มันเลยทำให้โยรู้สึกประทับใจ
พูดเก่ง เสียงดัง ฟังง่าย แม้แต่คนอ่อนภาษาอย่างโยยังพอเข้าใจเลย
เอาเป็นว่าเริ่มเลยก็ได้ ที่แรกที่จะไปกัน คือพระราชวังเบ๋าได๋
ก่อนที่จะเข้าไปเค้าให้ใส่ถุงรองเท้ากันทุกคน
มอง ๆ ไปแล้วก็เหมือน "เอลฟ์" เลย ฮ่าๆ คิดในใจคนเดียวอีกแล้ว
จะมีใครได้ยินไหมเนี่ย !!
การตกแต่งภายในดูแล้วเป็นคนที่ทันสมัยเอามาก ๆ
แต่ละห้องตกแต่งไว้อย่างดี ดูดี แต่ที่นี่โยถ่ายรูปไม่เยอะ
เพราะยังไม่มีอะไรให้น่าสนใจเท่าไหร่นัก
เว้นเสียแต่รูปและประวัติของกษัตริย์เบ๋าได๋
ช่างเป็นคนที่ดูดีเสียจริง ๆ
ชอบต้นไม้ภายนอกนี่จัง สวย ฟ้าก็สดใส
ต่อมาก็นั่งรถมาชมวิวแบบทั้งเมืองของดาลัท
สิ่งนึงที่ไกด์บอกกับเรา ๆ ว่า
เสน่ห์ของเมืองดาลัท จะมีอยู่ 3 สิ่งที่เมืองอื่นมี แต่ดาลัทไม่มี นั่นก็คือ
1. ไม่มีแอร์ - เนื่องจากอากาศหนาวซะขนาดนี้ ขนาดว่าโรงแรมที่อยู่ห้องมิดชิด ยังเย็นสั่นระริกขนาดนั้น
2. ไม่มีไฟจราจร - คงเป็นเพราะทางที่นี่มันชัน ๆ หรือยังไง เอ...ตอนนี้พลาดไม่ได้ฟัง
3. ไม่มีจักรยาน - ก็คงเหตุผลเดียวกับด้านบน เพราะคงปั่นขึ้นไม่ไหวหรอกค่ะ
มาถึงที่ที่เราจะชมวิวทั้งเมืองแล้ว
อากาศแจ่มใสดีจัง แดดแรงๆ แต่ฟ้าสวย ๆ แบบนี้ เกโยชอบนักแล
ไม่เคยแคร์กับสีผิวว่าจะดำคล้ำแค่ไหน คนอื่นเค้าแอบ ๆ รีบถ่ายรูปแล้วก็รีบหลบข้างใน
แต่เกโย ไม่ค่ะ ชมวิวที่สวยงามของเมืองอยู่
จนคุณไกด์ตะโกนเรียก "โย โย" จึงได้หันไปมอง
ถึงได้รู้ว่า คนอื่น ๆ เค้าเดินลิ่ว ๆ จะไปขึ้นเคเบิ้ลคาร์กันแล้ววววว
แหม๋ กำลังนึกภาพว่าเป็นนางเอก ยืนทำมิวสิค อยู่ทีเดียวเชียว
เพราะกำลังเคลิ้มกับวิวสวย ๆ แดดแรงนิดหน่อย แต่ลมเย็นๆ
ขอสูดให้ชื่นใจอีกสักหน่อยก็ไม่ได้....อิอิ
เป็นครั้งแรกของเกโยเลยล่ะค่ะ ที่จะนั่งเคเบิ้ลคาร์
"แอบเจ็บตัว" เล็ก ๆ ณ ตอนขึ้น คือเป็นคนซุ่มซ่ามไง
เลยเอาหัวโหม่งกะขอบประตูเคเบิ้ลคาร์ ซะล่ะ
แต่โชคดีไม่มีใครรู้.....เอ...หรือเค้ารู้แต่เค้าไม่กล้าขำกันนะ...
วิวจากในเคเบิ้ลคาร์ ฟ้ามันโปร่ง ดีจริง ๆ เลย
รูปพวกนี้ไม่ได้แต่งฟ้าเพิ่มแต่อย่างใด สวยที่บรรยากาศจริงๆ ล่ะ
ถึงตอนนี้ก็มี "แอบเสียว" เป็นระยะ ๆ เวลาที่มันเสียดสีกับตรงช่วงเสา
แล้วก็ทำให้เคเบิ้ลคาร์นี้มันสั่น แกว่งไปหมด...อืมมดีนะไม่ได้กลัวความสูงมากเท่าไหร่
และใส่แว่นปกปิดไม่ให้พี่เล้งเห็นแววตาหวาดกลัว....
อาจจะโดนรังแกได้ ไม่ดีๆ
ลืมเอาเลขคันที่ขึ้นไปแทงหวย เผื่อรวยจะได้กลับมาเที่ยวอีกสักรอบ
เป็นช่วงเวลาที่ยาวนานจริงๆ ที่อยู่บนนั้นกันสองคนกับพี่เล้ง
จากที่นั่งนิ่ง ๆ ก็เริ่มแต่วิ่งวนกันไป วนกันมา ถ่ายรูปเล่น
กว่าจะมาถึงจุดสิ้นสุด โยว่าระหว่างทางนี้มันตื่นเต้นดี
เพราะมีวิวสวยๆ ให้ชมเรื่อย ๆ มีขึ้นบ้าง ลงบ้าง ไม่เบื่อเลยล่ะ
นี่เลยเป็นรูปที่ขโมยมาจากกล้องเฮียเล้งเค้าล่ะ
ถึงจุดสิ้นสุดเคเบิ้ลคาร์แล้ว วันนี้พอแค่นี้ก่อนดีกว่า
เดี๋ยวจะมาพร่ามอีก จะพาไปดูดอกไม้สวย ๆ
วันนี้เมื่อยก้นชะมัดเลย ฮี่ๆๆๆ ขอไปนอนผึ่งพุงและก้นให้สบายอุราก่อนนะจ๊ะ
สวัสดี
| Create Date : 09 เมษายน 2554 |
| Last Update : 9 เมษายน 2554 22:32:18 น. |
|
13 comments
|
| Counter : 1136 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: LL IP: 110.49.243.38 วันที่: 10 เมษายน 2554 เวลา:0:12:33 น. |
|
|
|
โดย: ลำเนา  วันที่: 10 เมษายน 2554 เวลา:9:56:53 น. |
|
|
|
| โดย: KayO IP: 124.122.176.226 วันที่: 10 เมษายน 2554 เวลา:10:29:06 น. |
|
|
|
| โดย: kayo IP: 124.122.176.226 วันที่: 10 เมษายน 2554 เวลา:10:35:25 น. |
|
|
|
โดย: JewNid  วันที่: 10 เมษายน 2554 เวลา:11:47:24 น. |
|
|
|
| โดย: อีมด (Kanchanasuwan ) วันที่: 11 เมษายน 2554 เวลา:15:23:18 น. |
|
|
|
| โดย: forenoon วันที่: 11 เมษายน 2554 เวลา:20:37:23 น. |
|
|
|
| โดย: OKNEKO>DIY วันที่: 12 เมษายน 2554 เวลา:10:27:56 น. |
|
|
|
| โดย: ลำเนา วันที่: 12 เมษายน 2554 เวลา:22:24:00 น. |
|
|
|
| โดย: ปีศาจวสันต์ วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:21:47:58 น. |
|
|
|
| โดย: FreakGirL วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:17:21:47 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
|
FreakGirL ผู้หญิงประหลาด ๆ คนนี้ หลายคนมองว่า เซอ ซ่า บ้า เปรี้ยว(ไม่เชื่อมาดมจุ๊กกาแร้ดูดิ อิอิ)
บางครั้งก็ เงียบ ซะจนได้ฉายาว่า เด็กหญิงอมทุกข์ เป็นคนชอบฟังมากกว่าพูด รักสันโดษ แต่เที่ยวเล่นเป็นบางเวลา
ตอนนี้อยากขอบคุณท้องฟ้าที่ทำให้เราได้เจอกัน....
เกโย นั้นเกิดปีลิง หน้าตาจิ้มลิ้ม ตุ่งแช่ ตุ่งแช่
เกโย เป็นเด็กฮิพฮอพ จะจริงหรือหลอก ตุ่งแช่ ตุ่งแช่
เกโย เป็นคนบ๊องๆ ใครเชื่อก็ต๊อง ตุ่งแช่ ตุ่งแช่
ฮ่าๆๆๆ บ้าไปแล้น
ปล. กรุณาเขย่าขวดก่อนกินยา ไม่ง้านอาจบ้า ตุ่งแช่ ตุ่งแช่ เย้้ยยย
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
