สามทหารเสือสาวเที่ยวมั่วๆกันไปที่สิงคโปร์ พักโฮสเทล
สวัสดีค่ะ พี่น้อง !!! กลับมาลงรูปและเขียนเรื่องที่ไปเที่ยวต่างประเทศบ้างดีกว่า
จริงๆ โยก็ยังอยู่บริเวณแถบๆเพื่อนบ้านนี่ล่ะ ไม่ได้ไปไหนไกลเล๊ยย
วันนี้ตั้งใจว่าจะเอาเรื่องที่ไปต่างประเทศล่าสุดก็คือสิงคโปร์ - มะละกา - กัวลาลัมเปอร์ มาลงค่ะ
การไปสิงคโปร์ครั้งนี้ถือว่าเป็นครั้งที่ 2 ของโย และน้องสาว คราวก่อนไปมั่้วกันเองสองพี่น้องจ้า...แต่ว่าไม่ได้เอามาเขียนบล็อก ครั้งนี้เลยรวบยอดไปเลยแล้วกัน เพราะต่อให้มาอีกครั้งก็ยังเอ๋อ สมกับเป็นครอบครัวช่างหลงจริงๆค่ะ
คราวนี้มีสมาชิกเพิ่มมาอีก 1 คน ไปด้วยกันกะทริปนี้ด้วย ก็ถือว่าเป็นทริปที่ 2 ที่พาแม่พิมพ์ (คุณครูมด) ขึ้นเครื่องแล้วนะเนี่ย (ครั้งแรกเราไปภูเก็ตกัน) ครั้งนี้เลยพาไปเมืองนอกซะเลย ยะฮู้ววววว ดีใจแทน 555 เพราะไม่ว่าจะไปเที่ยวที่ไหน เกศินี จะเริงร่าเสมอๆ
เริ่มต้นเลยสามทหารเสือสาวอย่างเราๆ ก็ต้องให้สมกับเป็นทหาร และลายพรางที่โยหลงไหล เพราะฉะนั้นแล้วก็ให้แม่พิมพ์ เอาเปเป้ลายทหารโยอีกใบมาใช้ เดี๋ยวจิไม่เข้าพวก ส่วนเปเป้ของน้องสาวก็ถูๆไถๆ ลายๆเหมือนกัน ถือว่าโอเคผ่าน 555 กายพร้อม ใจพร้อม เป้พร้อม เราก็ลุยกันเลยจ้า
พี่หมี น้องลิง และพาสปอร์ต ก็พร้อมจ้า
วันนี้เราออกเดินทางกันด้วยแอร์เอเชียเจ้าเก่า จริงๆ จองกันไป อีก 2 คน แต่เพื่อนดันมาไม่ได้ เสียดายมากๆ จองทริปขาไป 9 พค. 56 BKK - SIN FD2937 เวลา 10.40-14.05 น. ค่าตั๋วคนละ 799 + ค่าภาษีสนามบิน 700 + ค่าน้ำมัน 350 บาท + ค่าดำเนินการ 80 บาท
รวมตั๋วขาไป 1,929 บาท ส่วนขากลับ 13 พค. 56 KUL - BKK FD2916 22.20-23.20 น. ค่าตั๋ว 0 + ค่าภาษีสนามบิน 32MYR + ค่าน้ำมัน 30 MYR + ค่าดำเนินการ 8 MYR รวมตั๋วขากลับ คิดเป็นเงินไทยเอาง่ายๆแค่ว่า x 10 ไปละกันงับ ก็เป็น 700 บาท รวมเฉพาะค่าตั๋วสำหรับทริปนี้ คนละ 2,629 บาท
ให้ครูมดไปแลกเงินมาที่ Super rich เช่นเคย แลกไป 30,000 บาท กะว่าใช้คนละหมื่นนี่คือคิดว่าจะต้องเหลือกลับมาด้วยนะ
แลกเป็นเงินสิงคโปร์ = 914sgd x 24.05 = 21,981.70
แลกเป็นริงกิต = 820myr x 9.78 = 8,019.60
นั่งแท็กซี่ไปสนามบินดอนเมืองจ่ายไป 135 บาท
หลังจากซื้อของที่พี่เค้าฝากซื้อของ King Power เสร็จสรรพ
ขึ้นเครื่องเป็นที่เรียบร้อย สภาพอากาศครึ้มๆ พอควร
แต่พอบินได้สักหน่อยฟ้าก็เริ่มสดใส เย้เย้ ได้แต่หวังว่าอย่าให้เจอฝนมากเลย เพราะที่สิงคโปร์นี่ ฝนตกเรื่อยๆอยู่แล้วล่ะ ยังไงก็ต้องทำใจเผื่อไว้
โชคดีที่คราวก่อนไปฝนก็ไม่ตกมากนัก ยังได้เที่ยวบ้าง
แต่คราวนี้เรามีเสื้อกันฝนไปกันด้วยนะฮ้าา แต่มันจะกันได้สักเท่าไหร่เชียว อย่างน้อยก็เอาไว้คลุมกันกล้องนี่ล่ะหนา 
เผลอแว๊บเดียวก็มาถึง Changi Airport - Terminal 1 เป็นที่เรียบร้อย คราวนี้คงไม่พลาดแบบครั้งก่อนแน่ๆ เนื่องจากว่าครั้งก่อนนั้นมากะน้องสองคน มัวแต่ตื่นตาตื่นใจ เราก็เดินๆ ไปถ่ายรูปบ้างไรบ้าง อ้าว..คนหายไปไหนหมด
ดูป้ายก้องงๆ เอ๋อๆ ก็มั่วๆไป ปรากฏไปอยู่อีกเทอมินอลนึง แถบนั้นมีแต่แขกๆทั้งนั้นเลย แต่ก็เอาวะลองดู ไปยืนเข้าแถวต่อให้ตม.ตรวจ ให้น้องนำหน้าเผื่อว่ามีไรพี่จะวิ่งเข้าไปช่วย โดนตม.ที่นั่นเป็นสาวแขกหน้าเหี้ยมๆ ทำหน้าดุๆว่า "นี่เธอ ที่เธอลงน่ะไม่ใช่เทอมินอลนี้นะ เธอลงอันไหนก็ไปอันนั้นเซ่ะ" จริงๆชีเค้าก็ไม่ได้โหดขนาดนั้นหรอกค่ะ เราก็ได้แต่ทำหน้าเขินๆงงๆ เค้าก็คงรู้ว่ามีเด็กอ้วนๆโง่ๆกลมๆหลงมา
เราก็เลยเดินกลับไปทางเดิมพร้อมหาป้ายไปยังเทอมินอลเดิม 555 แต่คราวนี้เราไม่พลาดจ๊ะ....สาธุ
และก็ออกมาสู่โลกภายนอกเป็นที่เรียบร้อย การเดินทางในสิงคโปร์ เราก็ต้องพึ่งรถไฟฟ้าเป็นหลักอ่ะนะ ฉะนั้นบัตร EZ-link ที่เคยได้ความอนุเคราะห์มาจากเฮียเคี้ยงทั้ง 3 ใบยังอยู่ครบ คือไม่ได้เอาไปคืนให้เฮียสักทีเลย ต้องกราบขอบพระคุณอีกครั้งนะฮะ งานนี้กะโชว์ให้ครูดูว่าเนี่ยนะ เค้าซื้อตั๋วกันกะตู้นี่ล่ะ แต่อย่าคิดว่าเราจะไม่พลาด...มีหรอที่คนอย่างอิฉันจะไม่พลาด 555 เราจะเติมเงินในบัตรใบละ 10 SGD รวมเป็น 30 SGD
ซึ่งเราเล็งแล้วว่ามันไม่น่าจะทอนตัง เพราะที่เราแลกมาก็มีแต่แบงค์ใหญ่ คราวก่อนเรามีแบงค์ย่อยมั้ง หรือไงเราก็จำไม่ได้ว่ามั่วไปอีท่าไหนกันสองพี่น้อง หลังจากด้อมๆมองๆชาวบ้าน ก็เลยมั่นใจว่ามันคงไม่ได้การแน่ๆ ถ้าเราจะเติมเงินจากตู้ น้องสาวที่แสนฉลาดเลยบอกว่าให้ไปซื้อกะเจ้าหน้าที่ดีกว่า เออ...นะ งมอยู่หน้าตู้อยู่ได้ 5555
เป็นอันว่าเรียบร้อย ซื้อง่ายกว่าตู้อีกวุ้ย ขนาดว่าเจ้าหน้าที่ไม่ค่อยอยากจะคุยด้วย แบบเมิงพูดไรก็ไม่รู้ ไม่เข้าใจ ทำบัตรให้แล้วหันไปคุยกับพนง.ชายคนข้างๆต่อ อ้อ..เช๊อะ ฉันเป็นผู้หญิงล่ะซิ หล่อนถึงไม่สน 555 พอถามว่ามีแผนที่ไหม...ชีก็ชี้มาที่ข้างหน้าอ่ะมีแผ่นพับที่เป็นแผนที่ให้ อ้อ...ผิดเองที่มองไม่เห็น ขึ้นรถไฟได้แล้ว ทำท่าเป็นดูแผนที่ ...กำลังงม
เราจะมุ่งตรงไปยังที่พัก จริงๆโยไม่ค่อยมีเวลาเตรียมข้อมูลอะไรมาก และเป็นคนที่ลืมง่ายอีกต่างหาก 555 โชคดีที่เปิดโรมมิ่งไว้ จัดแพคเกจเนตโดยเฉพาะ อันนี้ทางบริษัทฯออกให้เพราะว่าต้องคอยรับเมลล์อยู่แล้วเผื่อมีไรด่วนๆ ก็เลยได้อานิสงค์เผื่อมีไรหาในเนตเอาก็ง่ายดี แต่จริงๆวิธีที่ดีที่สุดคือถามค่ะ ถึงภาษาเราไม่ได้ดี แต่ก็มั่วไปจนได้แหล่ะ ฮี่ๆ คราวนี้เราจะไปยังที่พักก่อน ที่พักเราได้จองไว้กับ Agoda ค่ะ จองห้องแบบพักได้ 3 คน นี่หายากเหมือนกันนะ ก็เลยลองดูเป็นพวก Dorm Hostel อย่างว่ายิ่งพอใกล้วันเราพึ่งจะได้มานั่งดูนั่งจอง ราคาสูงเหมือนกัน แม้จะเป็นห้องพักแบบนี้ก็ถาม
ประเด็นคือเราไปกันสามสาว ฉะนั้นเรื่องความปลอดภัยสำคัญมาก ถึงจะมีหน้าตาเป็นอาวุธก็ตาม แต่เราก็มิอาจไว้ใจอะไรได้ จองแบบห้อง Family Room ซึ่งพักได้ 3 คนพอดี สำหรับราคา 2 คืน อยู่ที่ 174.96 USD แต่พอดีมีแต้มสะสมของ Agoda ลดไป 50 USD ก็เลยเหลืออยู่ที่ 124.96 USD เป็นเงินไทยก็ 3,610.39 บาท
ก็ถือว่าโอเคสำหรับเรา คือได้ความเป็นส่วนตัวด้วย สะดวกด้วย
แหม๋ ชื่อนี่ช่างเหมาะกะเราทั้งสามเชียว เป็นแบคแพคเก้อ 555 มาถึงที่นี่ไม่ยากเท่าไหร่ค่ะ ไม่หลง 555 (ไม่น่าเชื่อ) เราลงสถานี Lavender แล้วก็เดินมาตามเท้านั้นเลยค่ะ 555
มาถึงก็จัดการยื่นเอกสารให้พนักงาน ซึ่งเห็นว่ามีอยู่คนเดียว เลยทำให้ช้านิดหน่อย แต่ไม่เป็นไรค่ะ เราเข้าใจ ต้องมีค่ามัดจำห้องไว้ 30 SGD ต่อคนค่ะ ก็จะคืนให้ตอนเราเช็คเอ้าท์
ระหว่างรอห้อง ก็เลยได้ควักพี่หมีและน้องลิงมาถ่ายรูปบ้าง เดี๋ยวจะหาว่าไม่ใส่ใจกันเลย
บริเวณโดยรอบถึงแม้จะดูเล็กๆ แต่ก็จัดวางไรได้โอเคอยู่ค่ะ ถ้าคนไม่เยอะก็คงไม่เป็นไร และดูไม่น่ากลัวเลยค่ะ มีมุมใบปลิวและแผนที่ เผื่อนักท่องเที่ยวทั้งหลายค่ะ
ได้ห้องเรียบร้อยแล้ว เย่เย่ มาสำรวจกันสักหน่อย สำหรับห้อง แฟมิลี่ ที่พักได้ 3 คนจะเป็นยังไงนะ
จริงๆ ก็ถือว่าไม่เล็กเกินไปนะ เพราะอย่างคราวก่อนพักที่ Amrise Hotel ย่านเกลัง ก็ยังแคบกว่านี้ ที่นอนเล็กกว่านี้ แถมยวบๆให้ปวดหลังอีกต่างหาก ถือว่าที่นี่โอมากๆเลยค่ะ
เนื่องจากเป็นที่พักแบบ Hostel, dorm ที่บอกมา เราเลยไม่มีห้องน้ำส่วนตัวค่ะ ด้านนอกตามทางเดินจะมีตู้เก็บของเป็นล็อกเกอร์อ่ะค่ะ ก็ดูปลอดภัยดี และเงียบใช้ได้เลยค่ะ แต่ตู้ล็อกเกอร์ของเราทั้ง 3 ไม่ได้อยู่ที่นี่ค่ะ ยังไงตามอ่านต่อ ห้องเราอยู่ริมสุดซ้ายมือ จากในรูปนี้นะคะ
แอบเห็นห้องตรงข้าม เป็นผู้ชายค่ะ มีเตียง 2 ชั้นอยู่ พอดีเค้าเปิดประตูออกมาเลยใช้สายตาลอบไปสำรวจนิดนึง
ถ้าเดินมาทางด้านหลังสุด ก็จะเป็นห้องน้ำ ห้องอาบน้ำ สีส้มสะใจ ชอบมาก แต่เสียดายที่ห้องน้ำมีอยู่เพียง 1 ห้อง ส่วนที่เหลือจะเป็นห้องอาบน้ำค่ะ งานนี้อาจจะลำบากนิดหน่อยหากใครจะแย่งเข้านะคะ แต่เราไม่มีปัญหา ไม่ค่อยปวดหนัก สงสัยต่างถิ่น
ช่วงกลางระหว่างห้องน้ำกับห้องพัก
ก็จะมีที่แวะพักให้นั่งพักผ่อนดูทีวีค่ะ
กลับมาดูในห้องเราอีกทีนะคะ ก็จะมีทีวี 1 เครื่องขนาดไม่ใหญ่มาก แต่สามารถปรับยืดเข้าออกได้ ถือว่าเหมาะดีค่ะสำหรับพื้นที่จำกัด
ห้องที่เราพักอยู่ชั้นสอง ดีค่ะ ไม่ต้องเดินขึ้นมากให้เหนื่อย ด้านหน้าตามรูปที่เห็นด้านบน ข้างๆ ทีวีนั้น คือตู้เสื้อผ้าค่ะ ที่แบ่งเป็นล็อกๆไว้สำหรับ 3 คนเลย จะเห็นว่ามีหมายเลขห้อง และตรงที่จับนั้นก็เป็นที่สแกน ซึ่งเราจะได้กุญแจมาจากพนง. พร้อมกับกุญแจห้อง
จริง ๆ แล้วเราค่อนข้างจะตื่นเต้นนะ กับกุญแจล็อกเกอร์นี้ 555 เหมือนเด็กบ้านนอกเลยป่ะ แบบนี้ไม่เคยเห็นอ่ะค่ะ เราก็แค่เอาตรงหัวที่เหมือนหน้าปัดนาฬิกานั่นแล ไปจิ้มกะตรงที่จับประตู มันก็จะสแกนปี๊ด แล้วก็เปิดออกได้ทันใด ม๊ะ ! ไม่ผิดใช่ไหมที่ตื่นเต้นเนี่ย หุหุ
แต่ว่า...มันก็มีข้อเสียค่ะ เพราะอีกวันเรามีปัญหากะมันซะงั้น กลายเป็นว่าพยายามให้มันปี๊ด แต่มันไม่ปิ๊ดด้วยอ่ะ เอิ่มม... ก็ตามพนง.มาให้ดู พยายามทำไงก็เปิดไม่ได้ จนคุณลุงที่อยู่ชั้นเนี่ย เราเห็นแกบ่อย แกจะนั่งอยู่ตรงทีวี ตรงทางเดินบ่อยๆ แกดูอัธยาศัยดี และพอรู้ว่าเราเป็นคนไทย แกก็รีบบอกเลยว่าแกอ่ะมีเมียเป็นคนไทย 555 แกว่าที่มันมีปัญหาเพราะว่าเราเอาเจ้านาฬิกาเนี้ย ไปปี๊ดกะตู้ที่ไม่ตรงเลขมัน มันเลยเปิดไม่ได้ ...แต่เราก็ทำให้ตรงนะ หรือว่ามันอาจจะเอ๋อเอง เพราะขนาดลุงแกลองให้ดู เอาอันที่ถูกต้องยังเปิดไม่ได้เลย แกเลยต้องรีเซตใหม่อีกรอบ
เป็นความโชคดีรึป่าวก็ไม่รู้ ที่พอหลังจากขึ้นห้องพัก ไม่นานฝนก็ตกมาอย่างหนัก...ทีแรกตั้งใจว่าจะพาครูไป Duck Tour เพราะเห็นว่ารถที่เป็นเรือไปลงน้ำได้ด้วย อารมณ์อยากถ่ายรูปเมอร์ไลอ้อนจากตรงแม่น้ำ และอีกอย่างคืออยากไปซื้อไอ้ปากเป็ด ที่เป็นนกหวีด นั่นอะ โรคจิตมาก อยากได้ อยากลงไปนอนดีดดิ้น ปรากฏว่าอดกันไป...แต่ไม่เป็นไร โชคดีที่เราไม่ได้จองและจ่ายตังไปก่อน
อันเนื่องมาจากฝนตก...ทัวร์สามทหารเสือสาว ก็เลยต้องปรับเป็นว่า "พักผ่อนได้ตามอัธยาศัย" 555
ตื่นมาอีกที เพราะกะเพราะเรียกร้อง และฝนก็หยุดตกแล้ว ได้เวลาออกหากิน เย้ย !!
มื้อค่ำนี้ เราจะออกหากินย่าน China Town กัน ครูจะได้ดูของฝากไปด้วยกันเลย แอ๊กท่าสวยๆก่อนนิดนึง ไป China town กันไหม ถ้าไปให้ทำปากจู๋ 555 แลจะอินกะซีรีย์ ฮอร์โมน
เดินมั่วๆ กันไป ดูๆไป หาของกินไปเรื่อย แวะถ่ายรูปไปเรื่อยเปื่อย
สรุปเราก็ได้ร้านแล้ว อันเนื่องมาจากว่าไม่รู้จะกินไร ครูเลยว่าลองร้านนี้ไหม เห็นเค้าแนะนำกัน อ่ะจัดไป หาๆร้านจนเจอจนได้ บุพเพอาละวาด รึป่าว
ร้าน Tak Po เป็นร้านอาหารแบบติ่มซำ ก็ดูว่ามีให้เลือกหลากหลายเหมือนกัน ถ้าจำไม่ผิด ในเน็ตบอกว่าร้านนี้คนเยอะอยู่ แต่เราไปนี่บางตาเหมือนกันนะ อาจจะเพราะฝนตกด้วยรึป่าวก็ไม่รู้
สั่งกันมาแล้ว...หน้าตาเริ่มมีความสุขขึ้นมาทันที เรื่องกินนี่...บ่ยั้น ดูได้จากไซส์ แต่ละนาง
หลังจากกินไปได้หน่อย...ซึ่งก็ยังไม่อิ่มเท่าไหร่ หมดค่าของกินมือนี้ไป 26.10 SGD ก็ออกเดินหาซื้อของฝาก แถบนี้ของฝากเยอะและเห็นว่าราคาก็ไม่ได้สูง ก็ซื้อกันคนละนิดหน่อยค่ะ เป็น 20 SGD
ซื้อของเสร็จ เราก็เริ่มหิวกันอีกรอบ โยกะน้องสาวรู้สึกว่า ร้านคราวก่อนที่เราไปกิน น้ำจิ้มเด็ดกว่า ย่านเกลัง นั่นแล แต่โยจำได้ว่ามันเป็นร้านริมถนนนี่ล่ะ เปิดโล่งๆ มีหลายๆร้านบริเวณนั้น แต่น้องบอกไม่ใช่ เป็นร้านที่ลองชิมอีกวันก่อนกลับ เถียงกันอยู่สองพี่น้อง...ก็เลยลงเอยที่ว่านั่ง MRT ไปลงสถานี Aljunied ตอนขึ้นรถไฟฟ้า ครูมดถ่ายรูปนี้แล้วมานั่งดู มันตลกดีอ่ะ ผู้ชายมองมาที่โย แถมยังทำหน้าฉงนได้อีก หรือตะลึงในความงามของสาวไทยอย่างเรา 5555 คิดเข้าข้างตัวเองอีกละ
มาถึงย่านนี้ ก็เดินๆ ต่อกันไป พอคุ้นๆลางๆ แต่อย่าถามว่าเดินไปไง เพราะลืมแล้ว 5555 เชื่อว่าน้ำมันตับปลาก็มิสามารถช่วยสมองของเกศินีได้เลย
ความจริงคือเราข้ามถนนกันมาแล้ว แต่ครูข้ามไม่ทัน อ่ะ ความพริ้วมันผิดกันจริงๆจ๊ะ กรั๊กๆ เลยทิ้งให้ครูอยู่อีกฝั่งคนเดียวไป เราก็ไปขำซึ่งๆ หน้าครูเลยว่า หวายๆ วิ่งไม่ทัน 555 ขำปนสะใจนะนั่น
หลังจากที่ครูข้ามถนนมาได้แล้ว ก็เดิน ๆ ต่อไป ไปร้านที่น้องสาวว่า...สั่งน้ำอะไรก็ไม่รู้ อร่อยดี ชอบที่มันมาถ้วยแบบนี้ ใหญ่ สะใจดีอ่ะ พร้อมกะติ่มซำอีกเล็กน้อย...เชื่อเถอะว่าเล็กน้อย 555 แต่ไม่ได้ถ่ายรูปมา
สำหรับอันนี้เป็นรูปเก่าตอนที่ไปกะน้องสาว 2 คนนั้น จำได้ว่ากินร้านนี้ต่างหากที่รู้สึกว่าอร่อย น้ำจิ้มก็เด็ดอ่ะ
หมดติ่มซำ เรายังไปต่อขนมที่เราติดใจนักหนา ปาท่องโก๋ กะน้ำเต้าหู้ แหล่มเหลือเกิน อันนี้ก็เอามาจากรูปคราวก่อนเช่นกัน
จากร้านนี้ค่ะ ทางผ่านอยู่แล้ว
หลังจากอิ่มหนำสำราญกันเต็มที่ในวันนี้ เราก็กลับที่พัก แล้วเตรียมตัวสำหรับวันรุ่งขึ้น เพื่อที่จะไปเที่ยวใน Universal Studio กันค๊าบ ถึงจะเป็นอีกครั้งก็ยังตื่นเต้นอยู่ และน่าเสียดายที่เพื่อนๆ มาไม่ได้ ไม่งั้นก็คงจะสนุกสนานกว่านี้
สวัสดี 
ปอลิง : ขอขอบพระคุณรูปสวยๆทั้งหมดนี้จากกล้องครูมดค๊าบ
| Create Date : 29 สิงหาคม 2556 |
| Last Update : 29 สิงหาคม 2556 15:58:40 น. |
|
15 comments
|
| Counter : 3661 Pageviews. |
 |
|
รีวิวสนุกมากเลยค่ะ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [
แต่พอเห็นบล็อกนี้แล้วต้องตามรอยบ้างแล้ว