กุ้ยหลิน ไปหยางซั่ว 从桂林到阳朔 พักที่ Yangshuo Regency ล่องแพที่แม่น้ำหลีเจียง
Bloggang : Freakgirl หลังจากที่พี่ก้อยกับเหล่าซือไปซื้อตั๋วรถบัสเพื่อไปหยางซั่ว 阳朔 แต่เราเลือกขึ้นตรงใกล้ๆกับสถานีรถไฟตรงทางออกที่เรารอกัน ค่ารถเลยสูงกว่าไปขึ้นที่สถานีรถบัสนิดหน่อย
ประมาณ 8.45 รถออกใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมง ตามแพลนคือเราจะไปล่องแพกัน วิวจะเหมือนกันกับแบงค์ 20 นี้เลย
นั่งรถชิวๆมาถึงหยางซั่ว ประมาณ 10โมงกว่า ๆ ทีแรกคิดว่าจะเดินไปถึงโรงแรมได้ไม่ไกลจากบริเวณที่จอดรถบัส ซึ่งให้อารมณ์หมอชิตบ้านเรามากๆ เพราะลงรถมาก็มีคนมารอเรียก ประหนึ่งพวกแท็กซี่ทั้งหลาย เสียงดังโหวกเหวก แต่อากาศดี๊ดี ระหว่างนี้เหล่าซือไปต่อรอง มันมีแต่รถคันเล็กๆ ประมาณสกายแลปคันน้อยๆ ไม่พอนั่งกัน ไหนจะสัมภาระอีก ถ้าไปก็ต้องอย่างน้อย 3 คัน ราคาก็สูงเกินไป ไปๆมาๆ เจอคนที่เค้ามีรถตู้คันน้อยๆ หรือเรียกว่า 面包车 รถขนมปัง เอิ๊กๆ สำหรับขนคน ส่วนกระเป๋าทั้งหลายก็ใส่รถกะบะ เล็กๆ ไปแทน โดยพี่นัชอาสาไปกับสัมภาระของพวกเราทั้งหมด น่ารักจีจี
พวกเราอบอุ่นอัดแน่นกันมากในรถตู้น้อยๆนี้ 10คนจ๊ะ แบบว่าหุ่นดีๆกันด้วยไง นั่งสบายๆ ประหนึ่งเป็นรถขนหมูเลย ฮ่าๆ
วันนี้เราพักที่ Yangshuo Regency Holiday Hotel ค่ะ มาถึงเราก็ทำการเช็คอินกันเพื่อจะได้เก็บของและค่อยไปลุยต่อ
มีแผนที่ใหญ่ๆ พี่หมีเลยขอสำรวจเล็กน้อย ทำเป็นเก่งไปงั้นอ่ะแหล่ะ
สภาพด้านล่าง ล็อบบี้ดูดีเน๊อะ พอขึ้นในห้องอาจจะแตกต่างเล็กน้อย เพราะค่อนข้างเก่า แต่ก็กว้างใหญ่อยู่ค่ะ
ห้องน้ำก็ใหญ่ประมาณนึง ดูตัวพี่หมีเล็กไปเลย
เตียงนอนก็กว้างใหญ่สำหรับนอนคนเดียว อิอิ หรือว่าเราตัวเล็กหว่า
ภายนอกมีระเบียงเล็กๆ ให้สูดอากาศบริสุทธิ์
เมื่อพักได้สักหน่อยก็ได้เวลาหาของกิน มายืนคอยพรรคพวกทั้งหมดตรงหน้าโรงแรม จะติดกับถนนคนเดินที่ชื่อว่า 西街 หรือ west street หรือถนนฝรั่ง
จากรูปด้านบน จะเห็นมีร้านขายของที่ระทึก เอ้ย ระลึก เป็นเหมือนกับขลุ่ย ไม่แน่ใจว่าเรียกว่าอะไรเหมือนกัน ฟังเจ๊แกเป่าจนจำทำนองได้หมดละ แล้วคือทั้งซอยก็ขายแบบนี้หลายร้านเชียว จะว่าไปก็เพราะนะ แต่เหมือนว่ามีจะเล่นอยู่เพลงเดียวมั้งเลยแอบจะน่าเบื่อ
ด้านล่างนี่ก็วิวเขาๆ แบบมีแมคโดนัลล์โผล่มานิดนึง
นี่เห็นเค้าเอารังผึ้งมาขายกัน ดูน่าสนใจดี แต่จะไม่เหมือนบ้านเราเท่าไหร่
มีลุงไว้เคราหล่อๆ แต่งตัวเท่ห์ๆมาให้ผู้คนได้ถ่ายรูปคู่ด้วย (แบบเสียตังนะแจ๊ะ)
ว่ากันว่าเค้าจะใช้เจ้านกแบบนี้ในการจับปลาล่ะ ลองไปเสิร์ชๆ หาเค้าเรียกว่า Cormorant แปลเป็นไทยได้ว่า นกกาน้ำ หรือนกอ้ายงั่ว สงสัยเราต้องดูช่องสารคดีบ้างล่ะ รู้สึกว่าไม่รู้จักอะไรเท่าไหร่เลย
ด้วยความที่ว่าเป็นถนนฝรั่งก็เลยจะมีอะไรๆฝรั่งบ้าง
หรืออย่างเคเอฟซี 肯德基 ที่เราส่วนมากไปฝากท้องกันที่นั่นกันช่วงเที่ยง เอาแบบง่ายๆไว้ก่อน
ละในที่สุดพี่นัชก็เอาเต้าหู้ที่เค้าขายกันเยอะแยะมากมาให้ลองชิม หน้าตาน่ากินอยู่ ก็อร่อยตามสภาพ คือถาดนี้ กินกันครบทุกคน ไม่มีซื้อเพิ่มจ๊ะ
ระหว่างนี้เราก็รอเหล่าซือและพี่ก้อย ติดต่อทัวร์ ตรงนี้เลย ใกล้กะที่พักมากๆ เอาสะดวก
ทัวร์ที่เราเลือกไปในครั้งนี้ ก็จะรวมค่ารถตู้ ค่าล่องเรือที่แม่น้ำหลีเจียง 漓江 ค่าชมการแสดง และไปที่นาขั้นบันได ค่าเสียหายคนละ 445 หยวน
เราไปกันด้วยรถตู้คันนี้ นั่งกันได้พอดีจ๊ะ ไม่เหมือนตอนแรกนะ อะคิๆ
ที่แรกเราจะไปล่องเรือกันที่แม่น้ำหลีเจียงกัน บรรยากาศ 2 ข้างทาง ก็มีแต่ภูเขาเรียงราย อาคารบ้านเรือนจะมีแออัดเป็นช่วงๆ
เหล่าซือถามคนขับรถว่าอาหารอะไรที่นี่ที่ไม่ควรพลาด มี 2 อย่างคือ ผีจิ่วหวี 啤酒鱼 ผีจิ่วคือเบียร์ หยวี คือปลา เราสามาถเลือกปลาอะไรมาทำก็ได้ แต่เค้าแนะนำให้เป็นปลาเหมากุ๋ย ซึ่งจะมีก้างใหญ่ทำให้ทานได้ง่ายกว่า และผัดผักที่เป็นผักสีม่วง อันนี้ไม่แน่ใจว่าคือผักอะไรบ้าง
ได้คำแนะนำจากคนขับมาว่า ฤดูท่องเที่ยว 旺季 จะประมาณเดือน 5 -10 เพราะน้ำจะสูง ซึ่งถ้าเลยเดือน 10 ไปแล้วน้ำจะลด อาจทำให้ล่องแพได้ไม่นานนัก รถที่เรานั่งมาจากโรงแรมถึงนี่ก็ราวๆเกือบ 40 นาทีค่ะ ไม่นานเราก็มาถึง
เหล่าซือยังให้ศัพท์เพิ่มเติมอีกว่า แพสำหรับล่องเรือนั้น ทำมาจากไม้ไผ่ ภาษาจีนเรียกว่า 竹筏 zhúfá แพไม้ไผ่ ค่อยๆไต่ค่ะ มันลื่น
ระหว่างรอ เรือ จ๊ะ อิอิ รอเรือนะ น้องคง ใจร้ายมาก บีบเอว เอ๊ย คอพี่หมีทำไมนิ หน้าตาเป็นนางอิจฉามากเลยน้องฉัน
แบ่งสรรปันส่วนกันไปว่าไปเรือละ 4 คน แต่เรือเราเหลือเศษแค่ 3 คน สาวสวยทั้งลำเลยจ๊ะ
อันเนื่องจากว่าเราเป็นเศษ 3 คน เลยโชคดีมีเพื่อนร่วมเรือไปกับเรา เป็นสาวชาวจีน พวกเราเลยคิดว่า นี่น่าจะเป็นโชคชะตาฟ้าลิขิต(เอกมงคล) ให้เราได้ลองฝึกวิทยายุทธ์ภาษาจีนกันซะเลย แต่จะรอดไหมล่ะ...ตอนนั้นพึ่งจะเรียนได้ไม่เท่าไหร่ ไม่ว่าจะอย่างไรเราก็จะไม่ละความพยายาม เน๊อะ
เรือออกแล้ว เราก็ต้องรีบกางแบงค์ 20 ที่ขอแลกมาจากพี่ก้อย คือมันต้องถ่ายชอตแบบนี้ ไม่งั้นมาไม่ถึง...ฮี่ๆ แต่มันก็อาจจะไม่ตรงเท่าไหร่ คือมือไม่นิ่ง อย่าลืมว่ากล้องก็โฟกัสอัตโนมัติไม่ได้อีก กลัวหล่นตกน้ำด้วยจ๊ะ ลำบากเหมือนกันนะนั่น 555
เนื่องจากช่วงที่เรามา แอบมีฝนบ้างก่อนหน้านี้ น้ำที่ปกติน่าจะใส กลายเป็นสีดินตลอด น่าเสียดายมากๆ ท้องฟ้าก็ไม่ฟ้าเท่าไหร่ แต่ก็ยังเป็นใจให้สามารถชมความงามของทิวเขาที่เรียงรายได้อยู่ค่ะ
จำไม่ได้ว่า ใช่เขาแถบๆนี้รึป่าว ที่คนขับเรือตะโกนมาให้ดูเขาลูกนี้ แต่เราไม่ได้ยินเท่าไหร่นัก สาวจีนก็เลยอธิบายให้ฟังอีกที ถ้าจับใจความได้ไม่ผิด ก็คงประมาณว่ามีลักษณะคล้ายกับเจ้าแม่กวนอิม ซึ่งถัดไปไม่ไกลนัก มีภูเขาสูงๆลักษณะคล้ายๆกับเจ้าแม่กวนอิมอยู่ข้างๆ เพียงแต่เตี้ยกว่า เธออธิบายว่าเหมือนประมาณลูกศิษย์มาไหว้ แต่อย่าแปลกใจนะว่าแปลได้ ฟังออก มันฟังออกเป็นบางคำและเติมความน่าจะเป็นลงไปด้วย
นั่งเรือมาสักระยะ หลังจากที่ได้ถ่ายรูปมุมฮิตเรียบร้อย ก็มาคุยกะสาวจีนคนนี้กันค่ะ เธอชื่อ li yue xi เธอเดินทางมาลำพัง มาจากฮาร์บิน ก็ว่าทำไมเธอออกจะน่ารัก เราบอกว่าคนที่นั่นสวยๆหล่อๆทั้งนั้นเลยนี่นา เราว่าเธอเก่งมากนะ ที่มาเที่ยวคนเดียว และไปมาหลายที่แล้วด้วย สุดยอดอ่ะ
เค้าว่ากันว่า กุ้ยหลิน คือสวรรค์บนดิน และถ้ากุ้ยหลินคือที่ที่สวยที่สุดบนดินนั้น หยางซั่วก็สวยที่สุดในกุ้ยหลิน
ผ่านไปไม่นาน ก็จะเจอภูเขาเล็กๆน้อยๆ เยอะแยะสลับกันไป เรียกว่า yangdi 杨堤
ในระหว่างนี้บางครั้งที่เราไม่รู้ศัพท์จีนก็มีสอบถามเป็นภาษาอังกฤษ เพราะถือว่าโอกาสอยู่ตรงหน้านี้ และเธอเองก็เป็นคนที่น่ารักมากๆด้วยคนนึง เธอเรียนอยุ่ปี 4 ซึ่งจะจบการศึกษาในอีกไม่นานนี้ และไม่มีแฟน อิอิ
เราเลยขอแลกไอดี wechat กัน เพราะที่จีนนั้นเค้าไม่เล่นไลน์กันค่ะ และเค้าจะเรียกโปรแกรมวีแชทนี้ว่า 微信 weixin ก่อนจากกันนอกจากคำว่า 再见 zaijian แล้วยังบอกต่อกันอีกว่า 我很高兴认识你 ยินดีที่ได้รู้จัก ตามตำราและที่อาจารย์สอนมาเป๊ะ 555
กลับมายังโรงแรมอีกครั้ง ตอนช่วงเย็นนี้ ถนนคนเดินเริ่มคราคร่ำไปด้วยผู้คน ทั้งชาวจีนและต่างชาติ บรรยากาศเริ่มคึกคักมากมาย พวกเราเลยแตกเป็นกลุ่มๆกันออกไปเดินเล่นกันตามอัธยาศัย ส่วนโยเองก็ไปกะเจ๊แหม่ม และน้องคงกันตามประสาวัยรุ่น
เค้าขายของกันเยอะดีนะ
ของที่ระลึกมากมายที่ยังคงความเป็นจีน ก็คงไม่ต่างเวลาที่ต่างชาติมาเที่ยวบ้านเรา แล้วมองหาความเป็นไทย...ว่ามั้ย
เราแวะซื้อของกินกรุบกริบไปเรื่อย เห็นว่าร้านนี้คนต่อแถวซื้อกิน ก็น่าหม่ำอยู่นะ ไม่รู้เรียกว่าอะไรเหมือนกัน แต่ตามชื่อเค้าว่า 三姐凉面 ก็คงจะประมาณได้ว่าบะหมี่เย็น
บะหมี่ดำๆ ถ้าจำไม่ผิด เราเลือกได้นะว่าจะใส่อะไรบ้าง เราก็ตามๆเค้าไปค่ะ เอาที่ว่าอร่อย สรุปแล้วก็เหมือนจะอร่อยนะ แต่คือแบบเหมือนมันยังไม่สุด คือจะเผ็ดไหม จะเปรี้ยวไหม ถ้าแบบลิ้นคนไทยเราก็จะว่าประมาณนี้ แต่โดยรวมเราก็ว่าโอเคนะ กินได้หมดชามล่ะค่ะ
เห็นมีน้ำกะทิขายระหว่างข้างทางนี้ด้วย แอบแปลกใจอย่างมาก แต่เค้าว่ากันว่า คนจีนนิยมดื่มน้ำกะทิมากๆเลยนะนั่น สำหรับเรา ขอบายจ๊ะ
ส่วนนี่คือเต้าหู้ทอด สีน่ากินป่ะล่ะ
ของกินก็เยอะ ของขายที่ระลึกก็เยอะ เดินเพลินๆค่ะ
เจ๊แหม่มเค้าซื้อของฝากค่ะ พวกเราก็ไม่รีรอ พยายามต่อรองกันสุดฤทธิ์ ภาษาก็มั่วๆกันไปจ้า อย่าได้แคร์ เรื่องงกมาก่อน ฮี่ๆๆ ต่อกันจนแม่ค้าว่าต่อเก่งไปไหนเนี่ย ...จริงหรอพวกเรา คนซื้อ 1 คน ต่อรองกัน 3 คนเอ๊งง เบาๆ เน๊อะ
อาคุณน้องคงเค้าไปเล่นกะเค้าด้วย แต่ไม่ซื้อนะจ๊ะ เนียนๆ จ๊ะ
ตกค่ำแสงสีเริ่มมา สวยงามไปอีกแบบนะคะ
ออกมาเดินฝั่งนอกถนนกันบ้างค่ะ
ที่เห็นขายมะม่วงกันลูกโต๊โต ลูกนึงก็เกือบกิโลแล้ว น่าทานมากๆ แต่ที่เด็ดคือ เอามะม่วงสดๆไปปั่นเพียวๆ คืออร่อยประมาณนึง เสียดายที่รสชาติมะม่วงไม่ถูกปากเราเท่าไหร่นัก ถือว่าเป็นพระรองไปค่ะ งานนี้
แต่ที่เลอค่ากว่านั้น ถือว่าเป็นของที่อร่อยที่สุดแล้วในทริปนี้ โยยกให้เป็นน้ำส้มจ๊ะ คั้นสดๆเช่นกัน ยกให้เป็นนางเอกสุดเฟี้ยวกันเลยทีเดียว
คือดีงาม คั้นขายคือน้ำส้มเต็มแก้วเน้นๆ สดๆ ไม่มีน้ำแข็งอัดแน่น แล้วรสชาติอร่อยมาก หวานๆเปรี้ยวๆ สดชื่นจริงๆ คือกินกันคนละแก้วเลย เลอค่าสุดๆ และราคาไม่แพงนะ น่าจะ 10 หยวน ก็ตก 50 บาท ที่ได้คุณภาพเต็มๆ คุ้มซะยิ่งกว่าคุ้มอีกเจ้าค่ะ นึกแล้วยังอยากไปซดอีกเลยค่ะ
ส่วนอันนี้เราก็ซื้อมากินเล่นกันขำๆ ร้อนๆ หอมๆ อร่อยๆค่ะ
เลือกไส้กันตามใจชอบ
หลังจากที่เราแยกย้ายกันไปออกล่าหาของกิน สิ่งหนึ่งที่น่าสนใจแต่เราไม่ได้ลองคือ 麻辣汤 ที่จะคล้ายสุกี้ที่มีน้ำซุปเผ็ดๆ ไม่ได้ทานเพราะว่ากลัวว่าจะไม่ได้ลองชิมอะไรที่หลากหลายมากขึ้น และกลัวว่าจะเสียเวลานาน ไว้คราวหน้านะ จะไปลองแน่ๆ
ได้เวลา 2 ทุ่ม เรานัดกันเพื่อที่จะไปดูการแสดง Impression show ซึ่งเป็นการแสดงที่ดังมาก ถือเป็นไฮไลท์สำคัญอย่างนึงของที่นี่ คนกำกับคือ จางอี้โหม่ว ซึ่งเคยกำกับพิธีเปิดโอลิมปิก และเราก็ได้เจอกับเธออีกครั้ง เพราะได้สอบถามกับน้องๆที่เจอกันระหว่างเดินหาของกินเล่นนั้น ว่าซื้อทัวร์ที่ไหน ก็เลยได้ไปด้วยกันอีกครั้ง
เรานั่งรถตู้มาชมการแสดงนี้ ซึ่งมีคนเยอะมาก ส่วนใหญ่จะเป็นคนจีน ทางเข้าจะแจกเสื้อกันฝนให้ด้วยเผื่อฝนตก ลี่เย่วซี เธอก็ช่วยสอบถามและหาตั๋วมาให้พวกเราด้วย เพราะปกติจะมีคนนำทีม แต่ของเราเหมือนมันไม่ใส่ใจ กว่าจะได้ชมการแสดงก็ 22.25
แฟลชก็ไม่มี นั่งก็ห่างไกล แต่ความสวยมันเห็นได้ด้วยตา ค่ะ เพราะงั้นเลยไม่ค่อยมีรูปเท่าไหร่นัก แบล็คกราวน์ด้านหลังนั้นคือ ทิวเขาที่เราไปล่องแพกันมาก่อนหน้านี้ เบื้องหน้าเป็นแม่น้ำ แสง สี เสียงมาเต็ม แค่นี้ก็งามมากมายแล้วค่ะ
ช่วงแรกมีพูดภาษาจีน หลังๆก็มีแค่ร้องเพลง ถ้าสามารถเสริมบรรยายบ้างเล่าถึงการแสดงที่เสนออยู่นั้นๆ ก็คงจะดี
แต่เราก็พอเข้าใจได้ ด้วยการแสดงที่สวยงามจริงๆ แนะนำเลยค่ะว่าต้องไปดู
เสร็จจากการแสดงกลับมายังโรงแรมก็แยกย้ายด้วยอาการสโลสเล เพราะเพลียกันเหลือเกิน ส่วนโย คง พี่แหม่ม พี่อู๊ด ก็ง่วงแต่ก็ไปหา 啤酒 ดื่มต่อกันในร้านค่ะ ส่วน 啤酒鱼 ที่คนขับแนะนำมานั้น ก็ละไว้ก่อนนะคะ ลองแค่เบียร์อย่างเดียวก่อน คิคิ
สนุกสนานกันมาเต็มอิ่มมากสำหรับการเที่ยวในวันนี้ แล้วจะพาไปเที่ยวต่อนะ แต่ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้อัพ 555 สวัสดี 
| Create Date : 11 กันยายน 2558 |
| Last Update : 16 กันยายน 2558 10:54:49 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 4305 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [
เห็นแบงค์ 20 มองเผิน ๆ คล้ายแบงค์พันของไทยเลยค่ะ
ปล.ถ้าน้ำใส ๆ คงจะสวยกว่านี้เนาะ
ถ้าใช้ตัวหนังสือสีอื่น อาจจะอ่านง่ายขึ้นนะคะ