เสียว...ครั้งนี้สุดยอด
ภาพเก่าความเสียว...สั่น ระทึก เมื่อ 4 ปีที่แล้ว
ไปเที่ยวบ้านพี่เอ๋ (หนึ่งในกลุ่มเลมอนทริป) ที่เมืองชลบุรี...เห็นป้ายบอกทางกระโดดบั้นจี้จัมพ์...ก็ตัดสินใจชวนสาวๆ ในกลุ่มรวมทั้งหนุ่มด้วย แต่ไม่มีใครอยากโดด มีหนึ่งเสียงจากพี่วีน (พี่สาวคนนี้ ชวนทำเรื่องเสี่ยงๆ ทีไรไม่เคยปฏิเสธ) ตอบรับ...ไปกระโดดทันที...พี่เอ๋ใจดีสารถีไม่รีรอเลี้ยวรถพาเข้าไปเลย
เข้าไปกรอกใบสมัคร ใบยินยอม ใบประกันชีวิต ..อะไรอีกไม่รู้ แล้วเค้าก็ให้เสื้อยืดคอกลมสีดำมาคนละ 1 ตัว ใส่ทับไปด้วย (เผื่อว่า เชือกขาด..กระเด็นไปไกลจะได้รู้ว่า...เป็นลูกค้าใครมั๊ง) ตอนให้เช็นโน่น เซ็นนี่ ยอมรับว่ามือสั่นนิดๆ อ่ะ...แต่ใจเต้นปกติดี (มันจะปกติได้งัย ก็มือสั่นๆ)
แล้วเขาก็พาไปชั่งน้ำหนัก วัดส่วนสูง ไม่ใช่อะไรหรอกน่า ก็เพื่อจะได้วัดเชือกเอาความยาวพอดีๆ ไม่ให้หัวจุ่มน้ำ (หรือใครอยากเอาหัวจุ่มน้ำก็ได้นะ บอกเค้าได้) แล้วทีมงานก็นั่งพูดว่าควรจะปฏิบัติตัวอย่างไร เวลาเชือกขาด เฮ้ย ไม่ใช่...เวลานั่งบนลิฟต์ (เรียกถูกหรือป่าวนะ) ที่จะค่อยๆ เลื่อนขึ้น ...เลื่อนขึ้น ๆ ๆ ๆ ให้นั่งตรงกลาง นั่งเฉยๆ จนกว่าทีมงานจะบอกให้ยืน...ทีมงานบอกว่าไม่ต้องกลัวเชือกเนี่ยปลอดภัย มัดข้อเท้าแน่นหนา ...แล้วก็ได้เวลาขึ้นเขียง...555
ทีมงานหันมาถาม เราสองคน ใครจะโดดคนแรก เราสองคนมองหน้ากันแล้วยิ้มๆ ...ยิ้มอะไรล่ะพี่...แต่ด้วยความอยากโชว์เกิลด์ (ก็เป็นคนชวนพี่เขาโดดตั้งกะแรกนิ)....หันไปมองหน้าพี่วีน แล้วบอกว่า ...น้องเองพี่
ตอนที่นั่งเจ้าลิฟต์...เลื่อนขึ้น ๆ ๆ มองลงมาเห็น พี่ๆ ให้กำลังใจ โบกมือกัน(ไม่รู้โบกมือ ห้ามว่าอย่าโดดเลย หรือโบกมือลากัน) ...ก็เสียวๆ อยู่เหมือนกัน แต่ยังไม่สั่น หัวใจยังเต้นปกติ ...แต่ปากดันไปถามทีมงานว่า สูงประมาณเท่าไหร่ค่ะ ...15 ชั้นครับ (อึ๋ย...ที่ทำงานเราก็อยู่ชั้น 17 มองลงมาทุกครั้งก็เสียว...)
แล้วลิฟต์ก็หยุดกึก อ่ะ อ่ะ ตอนนี้ล่ะ ความเสียว ระทึก มือ-เท้าสั่น หัวใจเต้นเป็นกลองรัว (เหมือนแอบปิ๊งหนุ่มละอ่อน) ยิ่งมองไปรอบๆ เจอตึกสูงๆ มองลงไปข้างล่าง มองหน้าพี่ๆ ไม่ชัด ตาลาย ในหัวมันคิดหลายอย่าง...(แต่ไม่บอกหรอก...เสียฟอร์มอ่ะ) สูดลมหายใจเข้าลึกๆ ...ยิ้มให้ทีมงาน โบกมือลงไปให้พี่ๆ ...555
ต้องหายใจลึกๆ มองไปไกลๆ อย่าไปมองข้างล่าง...แป๊บเดียว ก็หายสั่น หายกลัว..เพราะนี่เป็นการตัดสินใจของเราเอง ที่อยากรู้ความรู้สึก...อารมณ์แบบนี้..ตอนนี้...มันเป็นอย่างไร แล้วก็ได้รับรู้แล้ว...ฮือ ๆ
ทีมงานก็ให้ไปยืนพร้อมที่จะกระโดด (อ๋อ..ลิฟต์ที่ขึ้นมา ให้ขึ้นมาได้สองคนกับทีมงาน ซึ่งเค้ามีหน้าที่ถ่ายรูปให้เราด้วยถ่ายจากด้านบนมุมสูง) แต่ต้องรอให้เค้าบอก...เฮ้อ อะไรเนี่ยพร้อมจะแย่ล่ะ แต่..ปากยังถามทีมงานว่า... พี่ๆ แน่ใจนะว่าเชือกที่ผูกเท้าสองข้าง...แน่นมากจนไม่หลุดแน่นะ) พี่ทีมงานบอกว่า...แน่นมากไม่ต้องห่วง แล้วแอบยิ้ม (เห็นนะ..เดี๋ยวเต๊อะ คือที่ห่วงเชือกขาดนะ เพราะว่ายน้ำไม่เป็น ถ้าเกิดเชือกขาดเราก็ต้องจมน้ำตายซิ..) หันหน้ามาทางนี้ แล้วหันหลังออกไปคร้าบ... เฮ้ย...พี่จะให้กระโดดกลับหลังลงไปเหรอ...ไม่สวยหรอก กระโดดพุ่งหลาวลงหน้าดีกว่านะ.. ผ๊ม จะถ่ายรูปด้านหน้าให้คร้าบ...เสร็จแล้วหันหน้าออกไปเลย จะถ่ายด้านหลังเก็บให้อีกถาพ (โห..เก็บทั้งหน้าและหลัง)
เตรียมตัว...พร้อม....กระโดดได้คร้าบ
เราก็กระโดดตามคำสั่ง...พร้อมทั้งแหกปาก...ขอใช้คำนี้เพราะ แหกปากร้องจริงๆ แบบว่าปลดปล่อยเต็มที่ ร้องดังยิ่งกว่านั่งรถไฟเหาะตีลังกา หรือเรือไวกิ้งอีก เอาให้ดังๆ สุดเสียง ...ร้องครั้งสุดท้าย
กระโดดลงไปมันก็เสียวๆ ว่าหัวจะจุ่มน้ำหรือป่าวหว่า...พอเชือกมันตึง ก็เด้งดึ๋งขึ้นมาอีก เป็นไปอย่างนี้จนกว่าเชือกจะหยุดนิ่ง ปวดหัวมาก
พอเชือกเริ่มหยุดนิ่ง ทีมงานก็จะเอาไม้ยาวๆ ยื่นมาให้เราจับ เพื่อจะดึงเราไปแก้เชือกที่ข้อเท้าให้ ...เห็นกล้องมุมสูงยังถ่ายอยู่ เลยชูสองนิ้วอีกแนะ เห็นกล้องไม่ได้...ลืมตาย
ทีมงานถามว่า....มันส์มั๊ยคร้าบ
เราก็ตอบ...สุดยอด
ปอลอลิง# เป็นความ...อยากลอง อยากเสียว...ส่วนตัว ไม่ได้มีเจตนาเป็นอย่างอื่น
ปอลอลิงลิง# ภาพเป็นภาพสแกน รูปจากกล้องฟิล์มของทีมงานบันจี้จัมพ์
Create Date : 20 สิงหาคม 2551 |
|
38 comments |
Last Update : 21 กันยายน 2555 13:50:58 น. |
Counter : 1336 Pageviews. |
|
|
|