เหนือฟ้า พาไป@FlywithMoM
ขันลงหินบ้านบุ : ท่องเที่ยววิถีถิ่น ครั้งที่ 21 "เที่ยวตลาด ชิมขนม ชมอดีต"


จากตลาดวัดทอง ก็เดินเลียบชุมชนบ้านบุ คลองบางกอกน้อย มาสักนิด ก็ถึงบ้านขันลงหิน "เจียม แสงสัจจา" มาชมการทำขันลงหิน ของชาวบ้านบุ ผู้สืบทอดหัตถกรรมชั้นยอดแห่งสุดท้ายของแผ่นดินไทย




แค่เข้ามาเขตบ้านก็ได้รับการต้อนรับจากน้ำเย็นๆ ชื่นใจ ในขันลงหิน ไม่มีลวดลาย ลองเข้าไปดูในห้องขาย วันนี้ไม่มีขันที่แกะลวดลายเลยเหลือให้ชม คุณป้าบอกว่าขายให้ชาวต่างชาติที่แวะมาเยี่ยมชมหมดเลย กำลังเร่งทำอยู่ ต้องใช้เวลาในการทำลวดลายด้วย ไม่มีใครอยากมาทำงานเหนื่อยๆ แบบนี้  คนงานเลยน้อย  ...ลองไปดูนะว่ามันเหนื่อยและยุ่งยากแค่ไหน 



ขันลงหินบ้านบุ เป็นแหล่งทำขันลงหินที่หลงเหลืออยู่เพีียงแห่งเดียวในประเทศไทย สืบทอดวิธีการทำตั้งแต่สมัยอยุธยา หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 อาชีพทำขันลงหินได้ลดหายไปเกือบหมด ปัจจุบันขันลงหินมักจะถูกเก็บรักษาไว้มากกว่าจะใช้ในชีวิตประจำวัน และยังเป็นที่นิยมของชาวต่างประเทศ 
(ข้อมูลจาก คู่มือประชาสัมพันธ์การท่องเที่ยวเขตบางกอกน้อย) 



ขันลงหินหรือเครื่องทองลงหิน เป็นงานฝีมือของช่างโลหะสำริดไทยที่ผลิตขึ้นตั้งแต่สมัยโบราณที่สืบทอดมาจนถึงปัจจุบัน ทั้งนี้สำริดโดยทั่วไปนั้นหมายถึงโลหะผสมที่มีทองแดงเป็นองคืประกอบหลักและมีดีบุกเป็นองค์ประกอบรอง ที่ช่างโลหะจงใจผสมเข้าไปกับทองแดงประมาณร้อยละ 10 - 20 ของส่วนผสมทั้งหมด ส่วนเนื้อโลหะสำริดที่เรียกว่า "ทอง" ที่ใช้ทำขันลงหินหรือเครื่้องทองลงหินนั้น ก็คืองานหัตถกรรมที่ทำจากโลหะสำริดชนิดที่มีดีบุกผสมในปริมาณสูงกว่าร้อยละ 20 ของส่วนผสมทั้งหมด ปัจจุบันนี้แหล่งผลิตขันลงหินหรือเครื่องทองลงหินเหลืออยู่เพียงแห่งเดียวในกรุงเทพมหานคร คือที่ชุมชนบ้านบุ เขตบางกอกน้อย กรุงเทพมหานคร งานหัตถกรรมนี้เป็นเอกลักษณ์ประการหนึ่งของชุมชนนี้
(ข้อมูลจาก คู่มือประชาสัมพันธ์การท่องเที่ยวเขตบางกอกน้อย)







เตานี้ทำขันลงหินใบใหญ่ ต้องมีสองคนช่วยกันทุบ ...เรายืนดูอยู่แป๊บเดียวก็ร้อนจะแย่แล้ว 







เตานี้ทำขันลงหินใบเล็ก  ...กว่าจะได้สักใบ เหนื่อยน่าดู









กว่าจะได้สักใบ ยากเย็นจริงๆ แต่วันนี้เสียดายไม่ไดู้ดูตอนลงลาย เพราะต้องทำเวลาในการไปดูที่อื่นอีก เลยว่าจะหาโอกาสไปชมอีกครั้ง 



ตอนออกจากบ้านขันลงหิน "เจียม แสงสัจจา" ก็มีนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ เข้ามาเยี่ยมชมอีก 1 กลุ่ม อยากให้คนไทยได้ไปเยี่ยมชมบ้างจัง 



แล้วก็ได้เวลาไปเยี่ยมชมบ้านขันธ์หิรัญ และโรงรถจักร ธนบุรี ตามหาโกโบริ...ต่อไป 



Create Date : 27 กุมภาพันธ์ 2556
Last Update : 27 กุมภาพันธ์ 2556 8:46:02 น. 4 comments
Counter : 4627 Pageviews.

 
มันแว๊ปเลยค่ะ


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:10:35:30 น.  

 

แวะมากด Like ให้เป็นคนที่ 2
พี่อุ้มสามารถนั่งดูเขาตีจนเป็นขันลงหินสำเร็จเลยจ๊ะ
ชอบดูการทำงานเขามากเลยล่ะ


โดย: อุ้มสี วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:16:21:05 น.  

 
น่าไปจังเลยค่ะ ที่แบบนี้ รอตามตอนต่อไปนะคะ


โดย: sawkitty วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:21:02:18 น.  

 
น่าสนใจมากเลยครับพี่



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:11:23:00 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

เหนือฟ้า พาไป
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [?]




เมื่อเธอยังอยู่... ทำไมไม่พูดคำว่ารัก
แต่เมื่อเธอจากไป... ทำไมอยากพูดคำว่ารัก
ทุกทุกวัน ทุกทุกชั่วโมง ทุกทุกนาที ทุกทุกวินาที
ณ เวลานี้ ฉันทำได้เพียงพาเธอไปกับฉันทุกทุกที่
เพราะฉันต้องการอยู่กับเธอ... ตลอดเวลา
...ณ ที่เหนือฟ้า ฉันจะพาเธอไปด้วยกัน...

Color Codes ป้ามด



Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2556
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
2425262728 
 
27 กุมภาพันธ์ 2556
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add เหนือฟ้า พาไป's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.