All Blog
|
ความฝัน นี่ผมกำลังศึกษาอยู่ปี4 คณะมนุษยศาสตร์ สาขานิเทศศาสตร์ ทำไมเวลามันชั่งผ่านไปเร็วเหลือยิ่ง ผมไม่อยากจะคิดถึงเวลา Bye niro เลย การจากลาเหมือนเป็นสิ่งที่เศร้า ผมจะไม่เจอเพื่อนคนนี้อีกแล้ว เราไม่มีเวลาอยู่ด้วยกันตลอดหลายวัน ผมจะไม่ได้กัดเพื่อนคนนี้อีกแล้ว ผมจะไม่ได้แซวเพื่อนคนนี้อีกแล้ว แม้กระทั้งผมจะไม่มีโอกาสโกรธ งอล เพื่อนคนนี้อีกแล้ว หลายปีที่ผ่านมา ผมคิดถึงว่าเมื่อไหร่จะจบม.ปลายว่ะ? เมื่อไหร่จะจบปี4ว่ะ? เมื่อไหร่การรับน้องจะสิ้นสุด เมื่อไหร่จะผ่านวิชานี้ไปซ่ะที? เมื่อไหร่จะจบปี1 เมื่อไหร่จะจบปี2 เมื่อไหร่ว่ะ เมื่อไหร่จะสอบเสร็จ? เมื่อไหร่จะได้ไปเที่ยวกับGANG เมื่อไหร่ เมื่อไหร่การเดินทางของการศึกษาระบบนี้จะสิ้นสุด คำว่าเมื่อไหร่ ณ ตอนนี้ผมได้รู้แล้วว่า คำว่าเมื่อไหรติดปีกไวขึ้นกว่าเดิม แต่ก่อนแม่เคยบอกไว้ว่า เวลาเรียนเป็นเวลาที่สนุกและมีความสุข ผมเพิ่งเข้าใจไม่กี่เดือนมานี้ ผมกลัวความเหงา ความว้าเหว่ เมื่อเวลาคิดถึงเพื่อนแล้วเพื่อนไม่ว่าง เพื่อนทำงาน เพื่อนอยู่กรุงเทพ เพื่อนต้องไปกับแฟน เพื่อนต้องมีประชุมตอนเช้า เพื่อนต้องมีกิจกรรมต่างๆมากมายหลับจากที่เราBye niro กัน ภาพชีวิตมนุษย์ทำงานคือต้องตื่นเช้า7โมงเพื่ออาบน้ำไปทำงานที่ออฟฟิต8โมง แล้วก็ต้องสารงานที่เหลือให้เสร็จ แล้วงานใหม่ก็ผุดเข้ามามากมาย ทำงานตั้งแต่วันจันทร์ถึงศุกร์ โดดก็ไม่ได้ หลับในเวลางานก็ไม่ได้ เป็นหลายๆเดือนหลายๆปี เพื่อที่จะผ่อนอุปกรณ์ความสะดวกเช่นรถ บ้าน ตู้เย็น โทรทัศน์ คอมพิวเตอร์ สัพเพเหระมากมายตราบเท่าที่สิ่งที่เรียกว่ามนุษย์ มีความต้องการไม่สิ้นสุด ผมฝันไว้ตอนเด็กๆว่า จบป.ตรีจะทำงานที่มันสบายๆ ธุระกิจของตัวเอง เขียนเรื่อง เป็นช่างภาพอิสระ อยากทำเมื่อไหร่ก็ทำ ตกกลางคืนนั่งกินเบียร์ทบทวนบทเรียนในชีวิตในแต่ละวัน จันทร์ถึง อังคารพักผ่อน พุธถึงศุกร์ทำงาน เสาร์อาทิตย์ไปเที่ยวต่างจังหวัด หรือเดินทางนอกประเทศ แต่ในความเป็นจริง ติดอย่างเดียวทีทำไม่ได้ คือผมต้องกิน ต้องใช้ ต้องจ่ายภาษีเมื่อมีรายได้ ต้องให้พ่อแม่ ต้อ้งจ่ายตำรวจเวลาขี่มอไซต์ไม่หมวกกันน๊อก สรุปง่ายๆคือเงิน เงินคือสิ่งที่มนุษย์สมมติขึ้น แต่เราก็ไม่สามารถหนีพ้นมันไปได้ นอกจากคำว่า ปลงโลก แล้วคุณล่ะอยากใช้ชีวิตแบบไหน? ไม่ต่างกันหรอก
โดย: boyblackcat วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:1:02:41 น.
เรียนจบ จากกัน ก็คิดถึงกันอีก เศร้าเเทนจัง
สุดท้าย เงิน คำเดียวเลย ที่ใช้ทำทุกอย่าง ความฝันของพี่ คล้ายๆ กันเลยนะคะ อยากทำเเบบนี้ อยากเป็นช่างภาพ อยากไปเที่ยว อยากทำธุรกิจของตนเอง อยากๆๆๆๆๆๆๆ โดย: yopathum วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:2:01:51 น.
อยากใช้ชีวิตแบบไม่ต้องทามงานอ่า
ฮ่าๆๆ โดย: Blue IP: 124.120.95.164 วันที่: 14 กันยายน 2551 เวลา:0:32:50 น.
จริงครับ ตอนเรียนก็อยากเร่งให้จบ
แต่พอจะจบก็กลัวเหงา ว้าเหว่ เหมือนกันเลย ขอบคุณครับที่ไปเยี่ยมผมคนแรก โดย: basbas วันที่: 2 ตุลาคม 2551 เวลา:13:14:19 น.
เดี๋ยวนี้เวลาผ่านไปเร็วมาก วันๆหนึ่งเดี๋ยวก้อถึงวันหยุดแล้ว พี่ก้อแก่ลงไปอีก ฮ่าๆ
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมน๊า มีความสุขในทุกๆวันน่ะ โดย: bagarbu วันที่: 3 ตุลาคม 2551 เวลา:3:40:32 น.
ขอบคุณค่ะที่แวะไปเยี่ยม
ชีวิตก็อย่างนี้แหละค่ะ แต่ถ้ามีอะไรที่ฝันไว้ก็ทำเถอะค่ะ เงินก็ครึ่งหนึ่ง ฝันก็ครึ่งหนึ่ง เพราะสุดท้ายแล้ว การได้ทำตามฝันเป็นสิ่งที่ทำให้เรามีความสุขที่สุดค่ะ พี่พิสูจน์มาแล้ว สู้ๆ ค่ะ โดย: gagayear วันที่: 9 ตุลาคม 2551 เวลา:1:04:52 น.
ก็ต้องเดินกันต่อไปค่ะ
แต่ใช่ว่าไปทำงานแล้วเราจะทำสิ่งที่ชอบไม่ได้นี่คะ ทำงานหาเงินผ่อนตู้เย็นแล้ว อย่าลืมหาความสุขให้ตัวเอง ถ่ายภาพ เขียนงานไปด้วย ชีวิตจะได้ไม่แห้งเหี่ยวค่ะ ป.ล.ขอบคุณที่ไปเยี่ยมบล็อกค่ะ โดย: รัตตะ (ratta ) วันที่: 10 ตุลาคม 2551 เวลา:12:17:08 น.
ขอบคุณที่มาเม้นท์ให้น่ะค่ะ ^_^ ปี 4เหมือนกันเลย
โดย: mimi IP: 125.24.253.31 วันที่: 10 ตุลาคม 2551 เวลา:18:29:07 น.
จะไปสิงค์โปร์วันที่17หรอ เราก็ไปนี่เมลเรานะ moddd123@hotmail.comแอดมาคุยกัน
โดย: moddd IP: 125.24.6.191 วันที่: 10 ตุลาคม 2551 เวลา:21:54:47 น.
มีคนเคยถามเค้าว่าโตขึ้นไปอยากจะเป็นอะไร คำตอบที่ตอบในเเต่ละครั้งไม่เหมือนกันเลย เเต่สิ่งหนึ่งที่ทุกคนเเละทุกครั้งที่มีคนถามว่า " หนูอยากได้อะไรค่ะ "
เค้า ตอบเหมือนกันเเละทุกครั้งว่า " อยากมีความสุข" เเละความสุขของเราคือ เป็นเหมือนอย่างมนุษย์ทั่วไป ที่ต้องทำงาน ที่ต้องอดเจอเพื่อน ที่ต้องหาเงิน เพียงเเต่ว่า มีบ้างสิ่งที่เราต่างออกไปก็คือ การที่เราพอใจอยุ่กับงานของเรา เราเก็บความคิดถึงนั้นไว้ เก็บภาพความทรงจำดีๆระหว่างเรากับเพื่อน บางครั้งเเค่คำบางคำที่ดูไร้สาระเหลือเกินในตอนที่เพื่อนพูดมันก็ทำให้ในทุกๆ ครั้งที่เรานึกถึงเขาเราก็จะอด ขำ หรือ อมยิ้ม ออกมาโดยไม่รู้ตัว โดย: Eips IP: 222.123.188.254 วันที่: 14 ตุลาคม 2551 เวลา:20:45:03 น.
|
เจ้าชายฟลุค
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] การเดินทางของเศษเสี้ยวกลไล เพื่อที่ผลักดันให้ตัวเองมีชิวิตเรียนรู้ คำว่าโลก Link |