เที่ยวญี่ปุ่น ไปชมความยิ่งใหญ่ของวัด Asakusa @ Tokyo Dear diary, 26 เม.ย. 49 ความเดิมต่อจากตอนที่แล้วก็คือ วันที่ 25 เม.ย.เป็นวันอังคารใช่มั้ยคะ ทีนี้เราก็ต้องอยู่คนเดียวอีกเหมือนกัน เพราะคุณแฟนจำใจต้องไปทำงาน (หลังจากที่โดดงานพาอิชั้นเที่ยวแล้ว) รองเท้าก็ปากอ้า พังไปแล้ว เราต้องใส่ถุงเท้าคู่ยาว + รองเท้าแตะ (ดีนะที่เตรียมไปสำรอง)ออกจากบ้าน แปลก ๆ เพราะไม่มีใครใส่อีแตะกันถึงจะเป็นแบบของเราที่เป็นแบบมีส้นก็เถอะ ต้องท้าวความอีกเช่นกัน สมัยก่อนตอนเรียนอยู่ปี 2 มีโอกาสได้รู้จักกับอาจารย์สอนภาษาญี่ปุ่น 3 คน เป็นผู้หญิง 2 ผู้ชายหนึ่ง เวลานั้นเองที่เราเริ่มสนใจเรียนภาษาญี่ปุ่น จึงได้ให้อาจารย์ 3 คนสอนให้ ปัจจุบัน อาจารย์ผู้ชายไปสอนอยู่ที่ม.แม่ฟ้าหลวง อาจารย์ผู้หญิงคนนึงกลับไปสอนหนังสือที่ญี่ปุ่น ส่วนอีกคนไปสอนหนังสือที่นครศรีธรรมราช ยังคงได้ติดต่อกับอาจารย์ผู้หญิงทั้ง 2 คนเรื่อยมา แต่ไม่ได้ติดต่ออาจารย์ผู้ชาย เพราะเค้าไม่เช็คเมลเลย ก่อนหน้าที่จะเดินทางไปญี่ปุ่น เราก็ส่งเมลคุยกับอาจารย์คนที่อยู่ที่ญี่ปุ่นแล้ว และก็นัดกัน อาจารย์เป็นห่วงเรามาก บอกว่าถ้าถึงสนามบินต้องโทร.หาเค้าด้วยนะเพื่อความอุ่นใจ เราตกลงกันจะไปเที่ยววัด asakusa ด้วยกัน ในวันที่ 26 เม.ย. แต่ ... เราไปเจอกันที่โน่นเลย ซึ่งหมายความว่าเราต้องไปโตเกียวคนเดียว !? ตั้งแต่เรามาถึงทาคะก็พยายามสอนว่าต้องต่อรถไฟยังไง เพราะรถไฟในญี่ปุ่นไม่ได้มีแค่ 2 เส้นนะคะ มีหลายสายมากค่ะ ขอลองดูซักตั้งเถอะน่า ในที่สุดเราก็สามารถนำตัวเองไปถึงอาสะกุสะได้ในเวลา 1 ชั่วโมง (ไปถึงยังต้องรออาจารย์เลย 555 ยกหางตัวเอง) นาทีที่เราโผล่ออกมาจากสถานีได้อยากจะตระโกน "นี่เหรออาสะกุสะ" มันอยู่ที่ไหนล่ะเนี่ย?? ยังไม่เห็นวัดเหมือนในทีวีเลย เวลามีเหลือเยอะแยะ เราก็โทร.หาทาคะทันที ทาคะก็บอกว่าโอเค ๆ (รีบพูดเพราะที่บริษัทห้ามใช้มือถือขณะทำงาน) มาดูบรรยากาศตรงประตูทางออกหมายเลข 5 ณ สถานีอาสะกุสะกันดีกว่า ฝั่งตรงข้ามค่ะ เห็นเคเอฟซีก็อยากกินไก่ขึ้นมาเลย อิ ๆ ตึกนี้ทำอะไรหว่า แต่น่าสนใจดี รูปร่างหน้าตาแปลกเนาะ ข้างประตู 5 มัวแต่สำรวจสถานที่ค่ะ พอเราสำรวจตัวเองเห็นจะไม่ไหว ถ้าจะต้องมีชีวิตที่นี่อีก 12 วัน โดยรองเท้าแตะคู่เดียวแบบนี้ ครึ่งชั่วโมงต่อมาอาจารย์ก็มา ขอโทษขอโพยที่มาสาย (เสมอ) เราก็ไม่เป็นไรค่ะ ให้เค้าพาไปซื้อรองเท้า ก็ได้รองเท้าราคา 2100 เย็น (700 บาท) มา 1 คู่ ที่ญี่ปุ่นนี่ก็แปลกเนาะ เค้าไม่ได้ใช้เป็นเบอร์แบบบ้านเรา เค้าใช้เป็น size Size S แล้วก็ยังใหญ่แต่ก็ยังดีกว่าไม่มีใส่ ถ้าเราใส่คู่กับถุงเท้าก็พอได้อยู่ ตัดสินใจอันนั้นเลยแหละ เรากะอาจารย์พากันเดินไปที่วัด เราก็ถามว่าใช้เวลานานมั้ยคะ?? อาจารย์บอกไม่นาน ไม่นาน แค่ 10 นาที ประโถ่ประถัง ... 10 นาทีสำหรับคนที่เดินเป็นประจำล่ะสิ สำหรับเราก็กินเวลาเกือบครึ่งชั่วโมง เริ่มเกลียดการเดินแล้วล่ะ แต่รองเท้าใส่ดี อิ ๆ หน้าวัดมีของขายเพียบเลยค่ะ ทั้ง omamori (เครื่องราง) ทั้ง omiyaki (ของที่ระลึก)ต่าง ๆ ใครใจไม่แข็งพอ หมดตัวได้เลยล่ะค่ะ มาถึงวัดจนได้ค่ะ วันนั้นคนเยอะพอสมควรเลย ถ้ามาอาสะกุสะต้องถ่ายรูปกับหน้าประตูอย่างนี้ วัดอาสะกุสะเป็นวัดในศาสนาพุทธและวัดในลัทธิชินโตด้วย ผสมผสานกันเป็นอย่างดีค่ะ ธรรมเนียมการเข้าวัดก็ต้องตักน้ำในอ่างล้างมือ ล้างหน้า บ้วนปากเสียก่อน เดินมาจนถึงกระถางธูปก็ต้องควักควันเข้าตัวเพื่อเป็นศิริมงคลค่ะ อาจจะเคยทราบกันมาแล้วใช่มั้ยล่ะคะ มาถึงวัดทั้งที ก็ต้องขออธิษฐานหน่อย โยนเหรียญ 10 เย็นเข้าไป แล้วก็อธิษฐานขอพรค่ะ เราได้เสี่ยงทายแล้ว แต่ไม่บอกหรอกว่าพระท่านทำนายว่าอะไร อิ ๆ ต่อจากนั้นก็เดินดูรอบ ๆ วัดค่ะ พระแห่งผู้เป็นแม่ Ojisousama แลคคูน สัญลักษณ์อย่างหนึ่งของที่อาสะกุสะ (ใครอยู่บนหลังคา) ถนนสะอาดเนาะ พอมาถึงตรงนี้อาจารย์ก็หยุดเดินแล้วหันมามองหน้าเรา พร้อมพูดว่า "ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะมาเจอฟาที่นี่" นั่นสิเนาะ เราก็ไม่อยากเชื่อเหมือนกัน ได้พบอาจารย์อีกครั้งแต่ไม่ใช่ที่เมืองไทย แต่เป็นที่นี่ ... นี่ก็เป็นสัญลักษณ์อย่างหนึ่งของโตเกียวค่ะ รวมรูปปั้นของบุคคลที่มีชื่อเสียง (แต่เราไม่รู้จัก กิ ๆ ) ประตูแสดงอณาเขตของวัด รูปปั้นซามูไร พระพุทธรูปในนิกายมหายาน เรากะทาคะเป็นพุทธเหมือนกันแต่คนละนิกาย ชมบรรยากาศกันไปก่อนแล้วกันนะคะ (ไม่รู้จะพากย์ว่าอะไรดี) Ojisousama เหมือนกันค่ะ วัดใหญ่มากเลยเนาะ บริเวณนี้แหละค่ะ ที่ร้านขายของเยอะแยะ ที่น่าประทับใจคือ เราคุยกับอาจารย์เราอยู่ก็มีพ่อค้าคนนึงถามอาจารย์ว่า "Where's she from?" เราก็ตอบเค้าเป็นภาษาญี่ปุ่นว่ามาจากเมืองไทยค่ะ เค้าก็เลยบอกว่า ผมพูดภาษาไทยได้นะ เคยไป ชอบเมืองไทย ก็เลยกลับมาเรียนภาษาไทย แล้วกบอกเราอีกแน่ะว่า "ขอบคุณค่ะ" แปลว่า arigatou ใช่มั้ย 555 ผู้ชายอะไรพูดว่า "ค่ะ" เราก็อืม ๆ คุณคงต้องพูดว่า "ขอบคุณครับ" แน่เลย รู้สึกดี ยังไม่ได้พูดภาษาไทยกับใครเลยตั้งแต่มาที่นี่ พอตอนกลางวันเราก็หิวมากเลย อาจารย์เลี้ยงโซบะ อร่อยมาก เราชวนอาจารย์ไป Ueno ต่อด้วย เพราะว่าเพิ่งจะบ่าย 2 อาจารย์ก็พาไป มีแต่ของเซลทั้งนั้น เพราะเป็นช่วงกำลังจะเปลี่ยนฤดู ได้แต่ดูค่ะ ไม่ได้ซื้อหรอก จากนั้นอาจารย์ก็พาเราไปต่อรถที่ชิบุยะ จากตรงนั้นก็กลับไปบ้านไม่ยากแล้ว อาจารย์น่ารักมาก ซื้อตั๋วสำหรับนั่งรถไฟได้ 3000 เย็นให้เรา เค้ายังบอกว่าจะได้เก็บไว้เป็นที่ระลึก เรานัดกะทาคะให้มารับเราที่สถานีโอกุระยามะ ตอน 6 โมงเย็น ทั้ง ๆ ที่เรากลับมาถึงสถานีตั้งแต่ 3 โมงครึ่ง เดินดูของแถวนั้นมันจะมีร้านขายเครื่องสำอางค์เป็นตึก 3 ชั้น ดูเพลิน แล้วยังไถลไปดูร้านกิฟชอบด้วย นี่เป็นของฝากจากอาสะกุสะให้น้องสาวค่ะ คิตตี้จัง จบไปอีก 1 วันแล้ว แต่ก็ยังมีเวลาได้เที่ยวอีกถมไป โปรดติดตามตอนต่อไป คราวหน้าได้ลัดฟ้าไปคิวชูแล้วค่ะ ฟา P.S. ゆきよ先生、ありがとうございます。 また、会いましょうね。   Create Date : 12 ธันวาคม 2550 5 comments Last Update : 12 ธันวาคม 2550 21:21:04 น. Counter : 949 Pageviews. Share Tweet

ว้าว สวยมากๆเลยนะครับ อยากไปญี่ปุ่นมานานแล้ว แต่หาเวลาไม่ได้เลยครับ วันนี้เลยขอมาเป็นลูกทัวร์เที่ยวด้วยคนนะครับ   โดย: ซอร์บอนน์ (ซอร์บอนน์ ) 12 ธันวาคม 2550 16:48:43 น.

สวยจัง อยากไปญี่ปุ่นมั่งจัง อยากไปช้อปปิ้งงงง   โดย: eiffel_n 12 ธันวาคม 2550 17:06:06 น.

สวยจังเลยค่ะ อยากไปญี่ปุ่นนนน   โดย: Complicatedgirl 12 ธันวาคม 2550 18:06:31 น.

น้องคิตตี้จังน่ารักมากๆ เลยค่ะพี่ฟาจัง อาจารย์ญี่ปุ่นของพี่ฟาน่ารักเน๊อะ พี่ฟาพูดภาษาญี่ปุ่นได้ด้วยเก่งจังเลยค่ะ   โดย: โอ๋ (cutie_nitty ) 13 ธันวาคม 2550 9:32:58 น.

ใครจะไป บอกมั้งดิคับ อยากไปชิบูย่าอะ ไปซอปปิ้ง   โดย: คาชึชิ IP: 202.149.25.197 21 ธันวาคม 2551 10:21:38 น.