|
ที่ว่างของความเสียใจ
พฤษภาคม 2553 วันนี้วันเกิด คือ วันพิเศษของคุณ คนอย่างคุณไม่เคยรักใครจริงหรอก เพราะคุณรักตัวคุณเองมากที่สุดซึ่งเราเองก็รู้ว่าคุณเป็นคนแบบนี้ ถ้าคุณรักคนนั้นคุณคงไม่ทำแบบนี้
และถ้าเรารักตัวเองมากกว่านี้ เราคงไม่อยู่เพื่อรอคุณเพียงแค่ ให้คุณหยิบยื่นเศษเวลาเล็กๆมาหาเท่านั้น อย่าพูดเลยว่าคุณรักทั้งสองคน ลองถามตัวคุณดีกว่า
ว่าความรักของคุณที่มีให้คนทั้งสองมันคืออะไรหรือ?
คนนึงเค้าเป็นที่พึ่งของคุณทุกอย่าง เค้าไม่เคยนอกใจคุณ เค้าดูแลคุณได้ทั้ง คุณวุฒิ และฐานะก็ดีกว่าเรา และเค้าเองก็คบคุณมาก่อนที่เราเจอ เค้ารักคุณมากซึ่งคุณก็เลือกที่จะเอามาเป็นคู่ชีวิต
ส่วนเราล่ะ เราผิดตรงที่ เรามาทีหลัง แต่เรามาทำให้คุณสบายใจ เรามาเติมเต็มความสุขความสดใสในสิ่งที่คุณไม่ได้พบเจอมานาน
และรูปร่างหน้าตาก็ดูดีกว่าคู่ชีวิตของคุณ(ของใหม่ๆอะไรๆก็ดีล่ะ)และในหลายๆๆเรื่องที่เราเองก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าเขา ที่ไม่ใช่ วุฒิการศึกษาและฐานะแบบเขา
ซึ่งอาจจะหาไม่ได้กับคู่ชีวิตของคุณ ที่เค้าจะยอมรับคุณได้ แต่สุดท้าย การยอมรับและการให้อภัยที่เขามีต่อคุณ มันเป็นแค่ลมปาก เพราะทุกวันนี้เขาก็ยังคอยหวาดระแวงคุณตลอดเวลา แต่คุณหลอกเราแต่เรากลับให้อภัย และยังรักคุณ เพราะเราเองเราก็ถือว่าเรามีส่วนผิด ที่รักคนมีเจ้าของอย่างคุณ
ในเมื่อชีวิตมันไม่สามารถ "เลือก" ทั้ง 2 คนที่รักพร้อมๆ กันได้ คุณบอกแบบนั้น จริงหรือ คุณสามารถบอกได้หรือ ว่าถ้าคุณไปจากชีวิตเราจริงๆคุณจะไม่คบกับคนอื่นอีก และเราก็ไม่เชื่อว่า คนอย่างคุณจะเดินหันหลัง จากเราก่อน ถ้าไม่โดนบีบบังคับจริงๆ เพราะคนอย่างคุณมันอ่อนแอ..
ยิ่งเราคบกันนานขึ้น เรื่อยๆก็ยิ่งผูกพัน การที่เราใช้ความดีซื้อใจคนอย่างคุณ มันเหมือนโยนก้อนกิน ลงทะเลก็เท่านั้น...คนอย่างคุณรู้ทุกอย่าง แต่ไม่เคยสำนึก..
แต่สุดท้าย เราก็ยังรักคุณเสมอ..เหมือนที่คุณบอกว่าเราเหมือนเพลงผู้ป่วยความจำเสื่อม แต่เราว่า เราเหมือนเพลงนี้อีกหนึ่งเพลง..เราจะ ไล้ลงแผ่นให้คุณฟัง.....
Create Date : 21 มิถุนายน 2553 |
Last Update : 28 มิถุนายน 2553 12:36:22 น. |
|
3 comments
|
Counter : 481 Pageviews. |
|
|
|
โดย: LoveTurJang วันที่: 22 มิถุนายน 2553 เวลา:10:03:56 น. |
|
|
|
โดย: coco-wine วันที่: 22 มิถุนายน 2553 เวลา:14:02:21 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
คนเราย่อมมีทั้งดีและเลวปะปนกันไป ในบางเรื่องราวที่อ่าน ผู้เขียน แค่อยากนำเสนอในบางแง่มุม ซึ่งอาจจะมีทั้ง ดีและไม่ดีคละเคล้า กันไป ต้องขออภัยไว้ ณ.ที่นี้ ถ้าเรื่องราว บางอย่างอาจจะไปกระทบกับ ชีวิตของคนอื่นเข้า... ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน และเข้ามาคอมเม้นท์นะคะ....ชื่อ ของแต่ละคนและสถานที่ๆอยู่ในบล๊อคเป็นเพียงชื่อสมมุติค่ะ
|
|
|
|
|
|
|
"การยอมรับและการให้อภัยที่เขามีต่อคุณ มันเป็นแค่ลมปาก เพราะทุกวันนี้เขาก็ยังคอยหวาดระแวงคุณตลอดเวลา "
พี่เข้าใจ ความรู้สึกนี้นะคะ เพราะทุกวันนี้ สามีพี่ก็บอกพี่แบบนี้และ ว่า พี่ไม่เคยไว้ใจ ไม่เคยเชื่อใจเขา...
เขาขอให้เชื่อใจ เขาให้เข้าใจในความเป็นตัวตนของเขา ในขณะที่เขา ก็ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง...
ซึ่งความจริง ก็รู้ๆกันอยู่ ว่าเขา เชื่อใจได้แค่ไหน
ความเชื่อใจ จะเกิดขึ้นได้ เมื่ออีกคนสร้างน่าเชื่อถือขึ้น หากเขาให้เกียรติตัวเอง หากเขามีความซื่อสัตย์ต่อคำพูดของตัวเอง ความน่าเชื่อถือ หรือ เชื่อใจ จะเกิดขึ้นได้เอง โดยไม่ร้องขอ..
หากเขา ทำอย่างที่เขาพูด ความเชื่อใจ การให้อภัย จะเกิดขึ้นจริง ไม่ใช่แค่ลมปาก...
แน่นอน คนที่มาทีหลัง ย่อมเข้าใจกว่า ย่อมถูกใจกว่า ย่อมแสนดี ให้ความสุขได้มากกว่า เพราะ
คนมาทีหลัง ที่รู้อยู่แก่ใจว่าเขามีภรรยา
คนที่มาทีหลัง จะโวยวาย จะแสดงออกถึงความไม่พอใจในสิ่งที่เขาเป็นไม่ได้ โวยเมื่อไหร่ เขาก็ทิ้งไปเมื่อนั้น
คนที่มาทีหลัง จะแสดงออกถึงความอยากที่จะเป็นที่หนึ่ง หรือหนึ่งเดียวไม่ได้ เมื่อแสดงออกมาเมื่อไหร่ เขาก็ไปเมื่อนั้น
คนที่มาทีหลัง ต้องเป็นฝ่ายให้ ให้ความสบายใจ ให้ความสุข มากที่สุดเท่าที่เขาต้องการ
ต้องเอาความดีเข้าแลกเท่านั้น...
คนมาทีหลัง ต้องเติมเต็มส่วนที่เขาขาด...
คนที่มาทีหลัง ต้องสำนึกตัวเองอยู่ตลอดเวลา ว่าหากกดดัน ให้เขาอึดอัดเมื่อไหร่ เขาจะเห็นภรรยาดีกว่าขึ้นมาทันที
ดังนั้น ยิ่งคนมาทีหลัง แสนดี รู้ใจ รับได้ทุกอย่าง ทุกสภาพ ยิ่งเป็นแม่พระได้ ยิ่งจะได้อยู่นาน ได้เป็นเมียน้อยตลอดไปจนแก่เฒ่า จน ตายจากกันไป หรือไม่ก็จนกว่า ภรรยาเขาจะทนไม่ไหว หย่าขาดให้
คนมาทีหลัง ก็จะได้มีโอกาสเป็นภรรยา กับเขาซะที
ผู้ชาย เขาจะไม่มีวันทิ้งคนมาทีหลัง...
ตราบใดที่คนมาทีหลังไม่วุ่นวายกับภรรยาเขา
ผู้ชายจะทิ้งหย่าขาดจากภรรยา
ตราบใดที่ภรรยายังให้โอกาส และให้อภัย...
...
ในเมื่อเลือกที่จะอยู่แบบนี้ จะเป็นแบบนี้
ก็ขออย่าได้เปรียบเทียบตัวเอง กับภรรยาเขาเลย
ภรรยาเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับแหม่มเลยแม้แต่น้อย
ภรรยาเขา ไม่รับรู้อะไรเกี่ยวกับแหม่มเลย
ภรรยาเขาอยู่ในที่มืด ที่มองไม่เห็นแหม่ม
แต่แหม่มอยู่ในที่สว่างกว่า
แหม่มอยู่ในมุมที่มองเห็นได้มากกว่า..
เพราะผู้ชาย จะส่งข่าว เล่าเรืองเกี่ยวกับเธอให้แหม่มรับรู้
ขณะที่เขาจะไม่เคยพูดถึงแหม่มให้เธอฟังเลย...
ขอให้เชื่อมั่นว่า
หากแหม่มไม่มีดีจริง เขาก็ทิ้งแหม่มไปนานแล้ว
หากภรรยาเขาไม่ดีจริง เขาไม่มีความสุขจริงๆ เขาก็ทิ้งภรรยาไปนานแล้ว
ผู้ชาย เขาไม่หวังแค่เงินทองหรอก ถ้าหากเขาอยู่ด้วยแล้วไม่มีความสุข...
เป็นกำลังใจให้นะคะ