|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
1 มิถุนายน 2553 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
You are what you think
สวัสดี สาวหนองบัว เวรบ่ายอีกแล้ว จะว่าอีกแล้วก็ไม่เชิง เพราะพักหลังไม่ค่อยได้ขึ้นเวรนัก อันเนื่องมาจากกิจมากธุระมาก(ขี้เกียจ อ่ะดิ่ อิอิ) แต่การเข้าเวรวันนี้ก็มิเสียหลายเพราะด้วยความชอบพกพาหนังสือดี ๆ (ที่ตนเองคิดว่าดี มาด้วยเสมอๆ ) ไม่อ่านได้พกมาก็อุ่นใจ ประมาณนั้น ๕๕๕๕ วันนี้อ่านเรื่องศิลปะการคิดอย่างมีความสุข ได้ความคร่าวๆว่า You are what you think คือการคิดหากเราคิดเป็นกุศล ก็จะผลักดันให้ทำดีและเกิดความสุข แต่ขั้นตอนก่อนการคิดคือ การสร้างเจตนา คิดที่เป็นกุศลขึ้นในจิตบ่อย ๆ ให้จิตโน้มสู่เรื่องดี ๆ เข้าใกล้สัจธรรมอยู่เนือง ๆ ทำให้คิดถึงนิทานเรื่องนกแขกเต้า สองตัว ตัวหนึ่งฤาษีเลี้ยง ก็จะพูดแต่สิ่งดีๆ อีกตัวโจรเลี้ยงก็จะพูดแต่คำหยาบคาย จิตของคนเราคงไม่ต่างจากนกแขกเต้าใช่ไหม ถ้าเราฝึกคิดดีอยู่บ่อยๆ จิตย่อมชินและชอบคิดแต่สิ่งดีๆเสมอ ๆ แต่บางทีเจตนาดี ก็นำไปสู่เรื่องไม่ดีได้ เพราะการกระทำต่างหากที่จะบ่งบอกผลที่ตามมา แต่ศาสนาพุทธ เน้นเจตนาไม่ใช่ ฤ หากเจนตาดีแล้วไซร้ ก็น่าจะดี ไม่ใช่ เหรอ แต่มีคนบอกว่า การกระทำสำคัญกว่าคำพูด คนทั่วไปไม่ดูหรอกว่า กระบวนการคุณจะยากลำบากขนาดไหนเค๊าดูกันที่ ผลสำเร็จ เห็นจะจริง
ว่ากันว่า ชีวิตมีทั้งดีและไม่ดี มีเศร้าใจมีดีใจ มีขึ้นมีลง ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนตลอดเวลา เราจึงควรเตรียมรับกับความจริงนี้ตลอดเวลา หากสิ่งไหนดีคิดว่าสุขก็อยากจะฉุดไว้นานๆ หากสิ่งไหนใจบอกไม่ดีก็อยากจะผลักไสไปไวๆ เช่นกัน หัวหน้าฝ่ายการพยาบาลที่ฉันเคารพยิ่งกำลังจะลาออกจากราชการ ซึ่งฉันมิอยากให้ท่านลาวงการราชการไปช่วงนี้เลย มิใช่เพราะหวังพึ่งพาท่านดอก แต่ฉันเสียดายความฉลาด ปราดเปรื่องของท่าน อีกทั้งท่านมากด้วยประสบการณ์ เป็นผู้ที่มีสายตาความคิดอันยาวไกล นานๆทีจะมีคนฉลาดและปราดเปรื่องเข้าใจโลกเช่นนี้สักคน ฉันไม่ทราบดอกท่านลาอกเพราะเหตุใด แต่ฉันเสียดายความรู้ความสามารถที่ท่านจะสามารถช่วยเหลือผู้คนได้อีกมากมาย ไม่ว่าจะเป็นคนไข้ ลูกน้อง หรือ โรงพยาบาล ท่านบอกท่านท้อกับหลายสิ่ง ฉันอาจดูอนุบาลมากเมื่อเทียบกับประสบการณ์ของท่าน แต่ฉันก็พยายามหาวิธีฉุดรั้งท่านไว้แบบงูๆปลาๆตามความคิดของฉัน โดยพยายามบอกท่านว่า แม้ว่าท่านจะมีทุกข์ หรืออุปสรรคเพียงได แต่นั่นคือสิ่งที่จะลับท่านให้แหลมคมและปราดเปรื่องกว่าเดิม ท่านอาจท้อกับปัญหาต่างๆ เจอะไรแต่ด้านลบๆ แต่เท่าที่ฉันเคยอ่านเจอ บางทีการได้ดูแลคนไข้ ได้ช่วยเหลือคนอื่น มันก็คือความสุขอย่างหนึ่งเหมือนกัน จนท้ายที่สุดแม้นทราบว่าไม่อาจเหนี่ยวรั้งท่านไว้แต่ มีอย่างเดียวที่ปรารถนาคือ ปรารถนามิให้ท่านทุกข์ใจ ฉันห่วงท่านกลัวว่า บาดแผลคือความคิดที่ลบๆมันจะทำร้ายใจท่านเอง แต่ก็มีคนบอกว่า ฉันอ่ะอนุบาล จะไปทราบอะไรดีกว่าตัวท่านได้อย่างไร ท่านคงทบทวนตัดสินใจดีแล้ว ฉันก็หวังเพียงว่า การตัดสินใจครั้งนี้ของท่านจะทำให้ตัวท่านมีความสุขในสิ่งที่เลือก แต่เสียดายเหลือเกิน เสียดายแทนประเทศชาติ เสียดายแทนองค์กร ที่จะเสียคนมีความสามารถเช่นนี้ไป จะช่วยท่านได้อย่างไรหนอ
Create Date : 01 มิถุนายน 2553 |
Last Update : 2 มิถุนายน 2553 6:59:17 น. |
|
10 comments
|
Counter : 672 Pageviews. |
|
|
|
โดย: nuyza_za วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:20:18:28 น. |
|
|
|
โดย: nanatsu วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:22:46:47 น. |
|
|
|
โดย: สาวนาวัง (Tamp2499 ) วันที่: 2 มิถุนายน 2553 เวลา:12:35:04 น. |
|
|
|
โดย: nootikky วันที่: 2 มิถุนายน 2553 เวลา:20:27:16 น. |
|
|
|
โดย: 1O8C วันที่: 3 มิถุนายน 2553 เวลา:12:07:23 น. |
|
|
|
โดย: Tamp2499 วันที่: 3 มิถุนายน 2553 เวลา:18:44:21 น. |
|
|
|
โดย: nootikky วันที่: 3 มิถุนายน 2553 เวลา:21:26:48 น. |
|
|
|
โดย: เมื่อ...บุญนำมาพบ IP: 58.136.51.195 วันที่: 6 มิถุนายน 2553 เวลา:17:21:45 น. |
|
|
|
โดย: และแล้ว IP: 125.25.220.122 วันที่: 16 มิถุนายน 2553 เวลา:19:48:43 น. |
|
|
|
โดย: jodtabean (loveyoupantip ) วันที่: 6 สิงหาคม 2554 เวลา:2:39:39 น. |
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|