รักเพื่อน...เพื่อนรัก ความรัก..มันไม่เข้าใครออกใคร ไม่เคยคิดเลย วันหนึ่งต้องอยู่ในอาการนี้ อาการของคนรักเพื่อน เพื่อนรัก... อาจเป็นเพราะความผูกพัน อาจเป็นเพราะความเหงา อาจเป็นอะไรดลใจให้ความรู้สึกมันไปไกล เกินกว่าที่จะควบคุมมันไว้ได้ จากที่เราเริ่มคุยกัน เริ่มสนิท...คุ้นเคย เธอไม่พูดมาก ไม่แสดงความเห็น เธอแค่รับฟัง...และอยู่ตรงนั้นเมื่อฉันต้องการเสมอ ฉันไม่เคยรู้เลย ว่าเธอมีความสำคัญในชีวิตมากขนาดไหน ไม่เคยคิดถึงวันที่จะไม่มีเธอ เพราะเชื่อมั่นเสมอ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เธอจะยังอยู่และคอยดูแลฉัน เหมือนวันก่อนเก่าที่เธอเคยทำ ความสัมพันธ์ของเราเริ่มเปลี่ยนไป ฉันเชื่อว่าเธอเองรับรู้ได้ ผู้คนรอบข้างตัวเรา คงเช่นเดียวกัน แต่ฉันกลับหยุดความรู้สึกที่มีไม่ได้ เธอพยายามถอยห่างออกไป ระยะระหว่างเราจึงไกลขึ้น เมื่อฉันเห็นเธออยู่ตรงหน้า แต่ฉันรู้สึกว่า ฉันไปไม่ถึงเธออีกแล้ว ระหว่างเรามันเป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้ เพราะ สังคมที่เรามี ล้อมกรอบให้เราต้องเดินตาม ตอนนี้ ฉันต้องอยู่แบบไม่เหลือเธอ ไม่เหลือใคร เพราะความรักที่ไม่ถูกคน ไม่ถูกเวลา ในเมื่อให้เลิกรักเธอ ฉันทำไม่ได้ แล้วจะให้ฉันทำอย่างไร จะให้ฉันทำอย่างไร....   Create Date : 05 เมษายน 2551 3 comments Last Update : 5 เมษายน 2551 14:48:10 น. Counter : 508 Pageviews. Share Tweet

โดย: NuHring 5 เมษายน 2551 15:21:30 น.

อุ๊ย เศร้าอ่ะ ง่า   โดย: Gigg (Gigg_Pat ) 5 เมษายน 2551 17:11:36 น.

แต่ถึงจะไม่สมหวังกับรัก แต่เราก็จะยังเก็บความทรงจำที่สวยงานไว้ในใจเราตลอดไป ............   โดย: โยโย่จัง IP: 202.91.19.206 6 เมษายน 2551 22:19:25 น.