“เลขาฯ ตัวแสบ!” ตอน .บังอาจทำธุรกิจส่วนตัว!!! (ภาค 2) ..ถึงแม้น้องเล็กต้องน้ำตาตกในกับสิ่งที่ฉันร้องขอ เพราะเมื่อโอนเงินจำนวน 3 แสนบาทมาให้ฉันแล้ว หมายถึงบริษัทจะเหลือเงินอีกเพียง 1 แสนบาท สำหรับเป็นค่าใช้จ่ายในธุรกิจที่กำลังเติบโตอย่างต่อเนื่อง ถ้าเงินที่มีอยู่ไม่พอกับค่าใช้จ่ายที่เพิ่มมากขึ้นทุกวัน นั่นก็หมายถึงปัญหาที่เธอจะต้องหาทางแก้ไขเอง หลังจากที่ฉันไม่ได้อยู่เมืองไทยแล้ว ฉันรู้ว่าสิ่งที่ฉันทำเป็นการกระทำที่เห็นแก่ตัวเป็นอย่างมาก ที่ทำเพื่อสนองความต้องการของตนเองแต่เพียงฝ่ายเดียว โดยไม่คิดถึงภาระที่อาจจะเกิดแก่น้องเล็กหลังจากที่ฉันจากไปแล้ว แต่น้องเล็กก็เข้าใจฉันดีและสนับสนุนในสิ่งที่ฉันจะกระทำ ก่อนเดินทางกลับไปซาอุฯ อีกครั้งหนึ่งหลังจากงานศพของคุณแม่ ซึ่งเป็นงานศพงานที่ 2 ที่เตี่ยได้ร่วมเป็นเจ้าภาพหลังจากงานศพของคุณพ่อ ฉันไปพบเตี่ยเพื่อขอบคุณและเพื่อลากลับไปซาอุฯ อีกครั้งหนึ่ง ก่อนกลับฉันได้มอบเช็คเงินสดจำนวนเงิน 3 แสนบาทให้เตี่ย ฉันบอกเตี่ยว่านี่เป็นผลกำไรที่ได้จากเงินที่เตี่ยช่วยเหลือฉันในวันเปิดบริษัท เป็นการตอบแทนพระคุณของเตี่ยสำหรับความกรุณาที่มอบให้ฉันตลอดมา ฉันดีใจที่ในที่สุดเตี่ยยอมรับเช็คใบนั้นจากฉันหลังจากที่ฉันได้ยืนยันเจตนารมณ์ ขอให้เตี่ยรับไว้เพราะเป็นการเปิดโอกาสให้ฉันสามารถตอบแทนเตี่ย ซึ่งเป็นสิ่งเดียวที่ฉันจะกระทำได้ในขณะนั้น เพราะฉันไม่รู้ว่าอนาคตข้างหน้าจะเป็นอย่างไร? หลังจากฉันเดินทางกลับไปซาอุฯ แล้ว น้องเล็กก็ดำเนินธุรกิจต่อเหมือนเดิม และยังคงเช่าสำนักงานห้องเล็ก ๆ จากเตี่ย แต่ครั้งนี้น้องเล็กมี “น้องรอง” ของฉันมาช่วยงานเพิ่มอีกคน น้องรองคนนี้คือคนที่เคยไปทำงานกับญาติแทนฉันนั่นเอง เธอลาออกจากงานที่บ้านญาติหลังจากไปช่วยสร้างระบบงาน จนทำให้โรงงานผลิตรถไถนาของญาติเข้าที่เข้าทาง และกลับมาอยู่บ้านเพื่อดูแลคุณแม่อย่างใกล้ชิดเป็นเวลา 4-5 ปี เมื่อคุณแม่เสียชีวิตเธอจึงมีโอกาสได้เข้ามาช่วยงานน้องเล็กอีกแรงหนึ่ง หลังจากเช่าห้องเล็ก ๆ ต่อจากเตี่ยเป็นได้ประมาณ 4-5 ปี เจ้าของตึกแถวซึ่งได้เพิ่มค่าเช่าของเตี่ยตลอดทุกปี จากเริ่มแรก 12,000 บาท และล่าสุดขึ้นเป็น 24,000 บาทต่อเดือน และเนื่องจากธุรกิจของโรงงานไม่คุ้มกับค่าเช่าที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง เตี่ยจึงย้ายออกและน้องเล็กของฉันได้รับช่วงเช่าตึกนั้นตรงจากเจ้าของ จากค่าเช่าที่เพิ่มขึ้นหลายเท่าตัวพร้อมกับค่าใช้จ่ายอื่น ๆ ที่เพิ่มมากขึ้นเป็นเงาตามตัวตามมาอย่างต่อเนื่อง ทำให้ทั้งน้องเล็กและน้องรองของฉันต้องทำงานหนักมากขึ้น ถึงแม้พนักงานจะทำงานกันตั้งแต่ 08.30-17.00 น. สัปดาห์ละ 5 วันครึ่ง แต่น้องทั้งสองของฉันต้องทำงานทุกวันแทบไม่มีวันหยุด และต้องอยู่ดึก ๆ ถึง 3-4 ทุ่มหรือดึกกว่านั้นเกือบทุกวัน ซึ่งถ้าเป็นมนุษย์เงินเดือนอาจจะไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ แต่สำหรับเจ้าของธุรกิจส่วนตัวถือเป็นเรื่องปกติที่ไม่ทำไม่ได้ เพราะนั่นหมายถึงค่าใช้จ่ายที่รออยู่ข้างหน้า จะไม่มีรายได้เพียงพอเพื่อมาจุนเจือ หลังจากกลับไปซาอุฯ รอบสอง น้องเล็กส่ง fax ติดต่อกับฉันเรื่องธุรกิจน้อยลง เพราะเธอมีที่ปรึกษาและคู่หูที่ดีคนใหม่ ซึ่งก็คือน้องรองของฉันนั่นเอง Fax ที่เราเขียนถึงกันจึงหนักไปทางเรื่องสาระทุกข์สุขดิบ และเรื่องส่วนตัวทั่ว ๆ ไปเป็นส่วนใหญ่ ฉันอยู่ซาอุฯ ต่ออีก 3 ปีก็ได้เวลาต้องกลับเมืองไทย ก่อนกลับฉันวางแผนไว้ว่าจะทำงานในเมืองไทยสักระยะหนึ่ง จนกว่าจะมีโอกาสไปต่างประเทศอีกครั้งหนึ่ง ตามหลักฉันควรจะต้องกลับมาดำเนินธุรกิจที่ได้สร้างไว้แต่แรก แต่ฉันเลือกที่จะไม่ทำเช่นนั้น . เพราะฉันทิ้งธุรกิจให้ทั้งน้องเล็กและน้องรองนานเกินไป นานมากจนธุรกิจนี้กลายเป็นความผูกพันธ์ เป็นส่วนหนึ่ง ของชีวิตของน้องทั้งสองของฉันไปแล้ว ฉันเสียอีกที่ทิ้งมันไปอย่างไม่ไยดี แล้วมาถึงวันนี้ . วันที่ธุรกิจเติบโตด้วยหยาดเหงื่อแรงกายและด้วยฝีมือของน้อง ๆ ฉันจึงไม่สมควรชุบมือเปิบเข้าไปแตะต้องธุรกิจแม้แต่น้อย และคงไม่ใจร้ายพอที่จะทำให้น้องทั้งสองต้องลำบากใจ และนี่เป็นเหตุผลหนึ่งที่ฉันต้องกลับไปทำงานรับใช้เตี่ยในสมัยที่ 2 ตอนที่ฉันกลับจากซาอุฯ มาถึงเมืองไทย น้อง ๆ กำลังจะย้ายออฟฟิศหนีจากตึกแถว 4 ชั้นนั้นแล้ว ไม่ใช่เพราะค่าเช่าเพิ่มสูงขึ้นอีกจนแบกภาระไม่ไหว แต่เป็นเพราะทั้งน้องเล็กและน้องรองได้แอบ ไปซื้อ Residential Office Building สูง 6 ชั้น ซึ่งกำลังอยู่ในระหว่างก่อสร้างและใกล้เสร็จ พร้อมย้ายอีกไม่กี่เดือนในตอนนั้น ฉันรู้สึกช๊อกกับข่าวนี้เพราะน้องทั้งสองไม่เคยแพร่งพราย ให้ฉันได้รับรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ในระหว่างที่อยู่ซาอุฯ เลย อาการช๊อกและความรู้สึกสับสนยังฝังลึก อยู่ในใจและจิตใต้สำนึกของฉันตลอดเวลาจนถึงวันนี้ วันที่กลับกลายเป็นว่าอาคารสำนักงานที่ได้มาจากการตรากตรำงานหนัก ด้วยหยาดเหงื่อแรงงานและหยดน้ำตาของน้องทั้งสองของฉัน ตลอดหลายปีที่ผ่านมา . มีชื่อฉันเป็นผู้ครอบครองแต่เพียงผู้เดียว!!! ทั้งน้องเล็กและน้องรองมีความภาคภูมิใจกับอาคารสำนักงาน พร้อมที่พักที่สร้างมาจากน้ำพักน้ำแรงของเธอทั้งสองแห่งนี้ เมื่อการก่อสร้างเสร็จสมบูรณ์จึงได้ย้ายที่ทำงานจากตึกแถวเก่า ๆ เข้าไปอยู่สำนักงานใหม่ที่ตกแต่งแบบเรียบง่ายและสะอาดตา ในขณะที่ตัวฉันได้เดินหน้ากลับไปทำงานกับเตี่ยเป็นสมัยที่ 2 แต่ทำงานอยู่กับเตี่ยอีกเพียง 2 ปีเท่านั้น ฉันก็มีความจำเป็นต้องไปต่างประเทศอีก ครั้งนี้ไปอยู่กรุงเอเธนส์ประเทศกรีซ แต่ในที่สุดฉันก็หนีบ่วงกรรมแห่งชีวิตไม่พ้น เพราะไปอยู่ได้เพียง 2 ปีครึ่งฉันก็ถูกมรสุมยักษ์พัดคลื่นลูกใหญ่ ซัดฉันกลับเมืองไทยพร้อมกับสภาพจิตใจที่บอบช้ำที่สุดในชีวิต! นับเป็นมรสุมชีวิตครั้งยิ่งใหญ่ที่โหดร้าย และเป็นช่วงที่ชีวิตของฉันตกต่ำมากที่สุด ที่ทำให้ฉันรู้สึกท้อแท้ สิ้นหวัง และหมดกำลังใจ จนเกือบเป็นโรคซึมเศร้าและเหมือนคนสิ้นสภาพ! กลับมาครั้งนี้ไม่มีอกแม่ให้ซบเหมือนทุกครั้ง แต่ฉันต้องซบอกน้อง ๆ แทน ฉันใช้เวลาเยียวยารักษาสภาพจิตใจตัวเองอยู่หลายปี จนเมื่อคิดว่าสามารถทำใจยอมรับสภาพ กับมรสุมที่เกิดขึ้นกับชีวิตได้แล้ว ฉันจึงได้กลับไปทำงานใหม่อีกครั้งหนึ่ง แต่ก็ไม่วายเจอปัญหาการถูกเลิกจ้างตามที่ได้เล่าในตอนต้น จนมาถึงวันนี้ วันที่ความโชคร้ายทั้งหลายหมดไปแล้ว วันที่สภาพจิตใจของฉันเข้มแข็งดีแล้ว วันที่ฉันมีความพอใจกับชีวิตมากที่สุดแล้ว วันที่ฉันอยากจะทำอะไรเพื่อผู้อื่นบ้าง และในวันนี้ . วันที่ฉันลุกขึ้นมานั่งเขียนและเล่าประสบการณ์ชีวิต ที่ทุกท่านกำลังอ่านอยู่นี้ ด้วยหวังว่าบางช่วงประสบการณ์ชีวิตที่เกิดขึ้นกับฉัน อาจจะให้แง่คิดที่เป็นประโยชน์ เป็นกำลังใจและเป็นแรงบันดาลใจให้แก่ท่านผู้อ่าน เพื่อลุกขึ้นมาต่อสู้ชีวิตเช่นเดียวกับฉันบ้าง ปัจจุบันธุรกิจที่ฉันเป็นผู้ริเริ่มสร้างขึ้น แต่เติบโตด้วยฝีมือของน้องเล็กและน้องรองของฉัน ได้กลายพันธ์โดยเปลี่ยนรูปแบบการบริการ ที่เคยมีตั้งแต่ต้นไปจนหมดสิ้นแล้ว และได้สร้างชื่อเสียงจนเป็นที่รู้จักดี ในวงการธุรกิจจัดหางานโดยเฉพาะในแวดวงบริษัทต่างชาติ นอกจากฝีมือของน้องเล็กและน้องรองของฉันแล้ว เธอทั้งสองยังมีพร้อมด้วยทีมงานที่แข็งแกร่ง ที่ช่วยกันสร้างองค์กรให้ค่อย ๆ เติบโตอย่างช้า ๆ แต่ต่อเนื่อง แม้น้องเล็กของฉันจะทำงานหนักและเหนื่อยมาตลอด แต่เธอยังได้ปลีกเวลาไปเรียนจนจบปริญญาโท หลักสูตร Human Resources Management ที่ College of Management Mahidol University ที่ยิ่งทำให้เธอสามารถนำความรู้ด้านบุคลากร ทั้งจากประสบการณ์จริงที่โชกโชนและทฤษฏีที่ได้ร่ำเรียนมา ผสมผสานจนทำให้เธอสามารถประคับประคององค์กร และไต่เต้าขึ้นมาสู่ระดับแนวหน้าในวงการจัดหางาน ถ้าฉันเอ่ยชื่อบริษัทนี้ฉันมั่นใจว่าหลายท่านจะต้องร้อง “อ๋อ!“ เป็นแน่ ถ้าเดาออกหรือรู้แล้วก็ช่วยเก็บเป็นความลับด้วยนะ! ก่อนจบบทนี้ ขอฝากข้อคิดเพื่อเตือนใจดังนี้ “เตือนตน . คนเราต้องเตือนตน ไม่ให้ลืมตน อย่าทะนงว่าตนนั้น เลอเลิศไปกว่าคนอื่น ในโลกนี้มีคนที่ดีกว่าเราเสมอ .” //www.pantip.com/cafe/silom/topic/B6240712/B6240712.html โปรดติดตาม “เลขาฯ ตัวแสบ!” ตอน ..เรื่องกุ๊กกิ๊กชีวิตทำงาน (ภาค 1) อ่านชีวิตการทำงานของ “เลขาฯ ตัวแสบ!” แล้ว มาดูว่าเธอมีเรื่องกุ๊กกิ๊กบ้างไหม ถ้าไม่มี .เพราะอะไร? แล้วเธอจะมีเรื่องอะไรมา “เม้าท์” ให้ฟังกันบ้าง? ความเดิมเมื่อตอนที่แล้ว: (1) “เลขาฯ ตัวแสบ!” ตอน.....วันที่ฉันถูกเลิกจ้าง!!! //topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2007/12/B6083075/B6083075.html (2) “เลขาฯตัวแสบ!” ตอน.....แสร้งไปทำงานตามปกติ!!! //topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2007/12/B6085280/B6085280.html (3) "เลขาฯ ตัวแสบ!" ตอน.....พบทนายความเรื่อง "การเลิกจ้างโดยไม่เป็นธรรม" พร้อมกับการได้รับ "เงินชดเชย" เกือบแสน!!! //topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2007/12/B6095870/B6095870.html (4) "เลขาฯ ตัวแสบ!" ตอน.....วันสัมภาษณ์กับ 12 วันก่อนถูกเลิกจ้าง!!! //topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2007/12/B6105777/B6105777.html (5) "เลขาฯ ตัวแสบ!" ตอน.....ชีวิตหลังการตกงาน //topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2007/12/B6110725/B6110725.html (6) "เลขาฯ ตัวแสบ!" ตอน.....เย้ ! ในที่สุดฉันได้งานใหม่แล้ว!!! ภาค 1 //topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2007/12/B6125583/B6125583.html (7) "เลขาฯ ตัวแสบ!" ตอน.....เย้ ! ในที่สุดฉันได้งานใหม่แล้ว!!! ภาค 2 //topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2007/12/B6131814/B6131814.html (8) "เลขาฯ ตัวแสบ!" ตอน..... 4 เดือนระทึกกับช่วงทดลองงาน!!! //www.pantip.com/cafe/silom/topic/B6136610/B6136610.html (9) "เลขาฯ ตัวแสบ!" ตอน..... เลขาฯ ตัวแสบกับ “CEO” เจ้าของธุรกิจ 5,000 ล้าน!!! (ภาค 1) //www.pantip.com/cafe/silom/topic/B6152716/B6152716.html (10) "เลขาฯ ตัวแสบ!" ตอน..... เลขาฯ ตัวแสบกับ “CEO” เจ้าของธุรกิจ 5,000 ล้าน!!! (ภาค 2) //www.pantip.com/cafe/silom/topic/B6159240/B6159240.html (11) "เลขาฯ ตัวแสบ!" ตอน..... เลขาฯ ตัวแสบกับ “CEO” เจ้าของธุรกิจ 5,000 ล้าน!!! (ภาค 3) //www.pantip.com/cafe/silom/topic/B6170648/B6170648.html (12) “เลขาฯ ตัวแสบ!” ตอน การปกครองพนักงานแบบพ่อปกครองลูกในสไตล์ของ “เตี่ย”!!! (ภาค 1) //www.pantip.com/cafe/silom/topic/B6174623/B6174623.html (13) “เลขาฯ ตัวแสบ!” ตอน การปกครองพนักงานแบบพ่อปกครองลูกในสไตล์ของ “เตี่ย”!!! (ภาค 2) //www.pantip.com/cafe/silom/topic/B6181617/B6181617.html (14) “เลขาฯ ตัวแสบ!” ตอน .กว่าจะเป็น “เลขาฯ ตัวแสบ!” //www.pantip.com/cafe/silom/topic/B6189644/B6189644.html (15) “เลขาฯ ตัวแสบ!” ตอน .ความรู้แค่หางอึ่ง!!! (ภาค 1) //www.pantip.com/cafe/silom/topic/B6202133/B6202133.html (16) “เลขาฯ ตัวแสบ!” ตอน .ความรู้แค่หางอึ่ง!!! (ภาค 2) //www.pantip.com/cafe/silom/topic/B6218284/B6218284.html (17) “เลขาฯ ตัวแสบ!” ตอน .ความรู้แค่หางอึ่ง!!! (ภาค 3) //www.pantip.com/cafe/silom/topic/B6224365/B6224365.html (18) “เลขาฯ ตัวแสบ!” ตอน .บังอาจทำธุรกิจส่วนตัว!!! (ภาค 1) //www.pantip.com/cafe/silom/topic/B6236460/B6236460.html ************************************************************************************* **************ขอขอบพระคุณท่านผู้อ่านและเพื่อน ๆ ทุกท่าน ที่กรุณา Click โหวตเก็บเข้าคลังกระทู้ทุกครั้งจึงทำให้ยังมีข้อมูล เก็บอยู่ในคลังกระทู้เก่าทำให้สามารถนำกลับมาอ่านและใช้ประโยชน์ได้อีก ตอนต่อ ๆ ไปที่อยากจะเล่าสู่กันฟัง: ***ชีวิตในต่างแดน สุขหรือเศร้า? ***DESTINY HURTS ME!!! (เปลี่ยนชื่อตอนจากฝันสลายท้ายเรื่อง) (ตอนจบที่จะเฉลยทุกคำตอบในวัน Valentine’s?) ป.ล. 1. ชื่อตอนและลำดับเรื่องต่าง ๆ อาจมีการเปลี่ยนแปลงได้ตามความเหมาะสม Create Date : 17 มกราคม 2551 Last Update : 17 มกราคม 2551 7:46:35 น. 1 comments Counter : 751 Pageviews. Share Tweet เข้ามาอ่านค่ะ โดย: Michiru วันที่: 17 มกราคม 2551 เวลา:13:12:57 น.   ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก Comment :   *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet