อยู่คนเดียว - เสาวนิตย์
ฉันรู้ว่าชีวิตที่เดินคนเดียว
มันทำให้เปลี่ยวเหงาเท่าไหร่
ฉันถึงต้องไขว่คว้าทุ่มเทลงไป
ให้เธอไม่ไปใหน ให้เธออยู่กับฉัน
แต่มันลืมว่าเธอไม่พร้อมจะยืนข้างใคร
ไม่ทันมองว่าเธอไม่ซึ้งไม่เต็มใจ
อยู่คนเดียวเหงาจนแทบทนไม่ไหว
มันอ้างว้างเหลือเกิน เวลาที่มองไม่เจอใคร
แต่อยู่กับคนไม่รักกัน ถึงจะใกล้กันเท่าไหร่
สุดท้ายกลับเหงาหัวใจยิ่งกว่า
เพราะคิดว่าวันนี้ที่ได้มีเธอ
จะเจอกับความรักยิ่งใหญ่
ให้ฉันได้มีหวังและก้าวเดินไป
มีแรงและจุดหมาย ไม่เป็นอย่างวันนั้น
แต่มันลืมว่าเธอไม่พร้อมจะยืนข้างใคร
ไม่ทันมองว่าเธอไม่ซึ้งไม่เต็มใจ
อยู่คนเดียวเหงาจนแทบทนไม่ไหว
มันอ้างว้างเหลือเกิน เวลาที่มองไม่เจอใคร
แต่อยู่กับคนไม่รักกัน ถึงจะใกล้กันเท่าไหร่
สุดท้ายกลับเหงาหัวใจยิ่งกว่า
อยู่กับคนไม่รักกัน ถึงจะใกล้กันเท่าไหร่
สุดท้ายกลับเหงาหัวใจยิ่งกว่า
| Create Date : 28 กุมภาพันธ์ 2551 |
| Last Update : 28 กุมภาพันธ์ 2551 3:56:49 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 505 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [