| |
สี่เดือนผ่านไป ไวจริง ๆ วันที่หมึกหายไป เช้าวันจันทร์ที่ 7 พ.ค. หมึกหายไปหลังจากที่ไปวิ่งเล่นเหมือนทุกเช้า พร้อม ๆ กับเสียงหมาโดนรถชน เราออกไปตามหาหมึกอยู่นานมาก โชคดีที่เราหยุดงานพอดี หาอยู่ 3 ชั่วโมง จนเริ่มถอดใจ คิดว่าคนชนเค้าคงเอาขึ้นรถไปด้วย เพราะเห็นว่าเป็นหมาดำ แต่ใจก็ยังรับไม่ได้ เริ่มร้องไห้ ร้องแล้วร้องอีก ทั้งวัน ฝนก็ตกหนักมาก จนเย็นหมึกก็ไม่กลับมา วันรุ่งขึ้นก็ออกตามใหม่ ทุกเส้นทางที่คิดว่าหมึกจะมีแรงเดินไปได้ ถามกับทุกคนที่อยู่ระแวกนั้น บอกทุกคนที่รู้จักเรา ว่าให้ช่วยตามหมึกให้หน่อย หลายวันผ่านไป ใจเริ่มไม่ดี แต่ก็ยังหวังว่าหมึกจะกลับมา เหมยลี่อยู่ตัวเดียว ก็แสดงอาการเหงาจนเห็นได้ชัด เอาแต่นอน แล้วก็เดินวนไปวนมา พอเราจะไปทำงานก็ร้องตาม กลับมาก็รีบมานอนเฝ้า จนใจอ่อนให้เข้าบ้านได้ เหมยลี่ก็ไม่รอช้าทำตัวคุ้นเคย อย่างกับเคยอยู่แบบนี้มานาน เข้าบ้านสบายใจ นอนดูทีวีกะม่าม้าหน้าตาเฉย  ยามเหงา  ตอนเดินทางมาเมืองเลยครั้งแรกและวีรกรรมพังรั้ว  ตอนแอบมุดรั้วไปเล่นกลับมาเน่า  แต่แล้วปฏิหารย์ก็เกิด เช้าวันที่ 14 วันครบรอบแต่งงาน หมึกก็กลับมา!!!!! หลังจากเปิดประตูบ้านให้เหมยลี่ ไปเดินเล่น เพราะว่าได้ยินเสียงลี่ร้อง ตั้งแต่ยังไม่ 6 โมงเช้า ก็เปิดให้แล้วเดินเข้าห้องน้ำโดยไม่ได้ออกไปดูด้วย อยู่ดี ๆ พี่ต้อมก็เรียกเรา บอกว่า หมึกกลับมาแล้ว สภาพอิดโรยมาก เนื้อตัวมอมแมม ไม่มีแรงแม้จะเห่าให้เราได้ยิน เปิดประตูบ้านให้ ไม่สนใจอะไรเลย ตรงไปที่ชามข้าวตัวเองทันที ดีนะที่ม่าม้าเก็บจานข้าวหมึกไว้ แล้วก็ใส่อาหารไว้แบบเดิม สภาพหลังจากหายไป 7 วัน  ต้องรีบอาบน้ำให้ทันที ที่ต้องเศร้ามากเพราะว่า หมึกเป็นหมาที่ไม่รู้ตัวว่าตัวเองเป็นหมา พื้นดินเปียกแฉะก็เดินไม่เป็น เศษอาหารก็ไม่เคยกิน ข้าวก็เลือกกิน ไม่รู้ว่าหายไปไหนมา แต่แผลถลอกตามตัวแห้งหมดแล้ว ดีนะที่กลับมาตอนหายดีแล้ว ถ้ามาตอนแผลสดนี่ป๊ะป๋าหมดหลายตังแน่ ก็ถือว่าเป็นของขวัญวันครบรอบที่ดีเหมือนกัน แต่เซอร์ไพรส์ของเรายังไม่หมดแค่นั้น ที่รักของเรา พาไปเลี้ยงวันเกิดพร้อมกับวันครบวันเดียวกัน บรรยายด้วยภาพแล้วกัน  ตอนนี้ชีวิตค่อนข้างเข้าที่แล้ว ได้งานใหม่ มั่นคงขึ้น แล้วก็ดึงความรู้ตัวเองมาใช้แบบสุด ๆ เพราะได้กลับมาเป็นครูอีกแล้ว คราวนี้สอนภาษาจีนกลาง ที่โรงเรียนเอกชนขนาดใหญ่ที่สุดในจังหวัด วิวดี แม้สภาพแวดล้อมจะดูเก่าโทรม ไปหน่อย แต่ก็ถือว่าเป็นสังคมที่ดี ที่เราพอจะหาได้ที่จ.เลยแห่งนี้  14 พ.ค. ที่ผ่านเป็นวันครบรอบแต่งงานปีที่ 1 ของเราพอดี วันถัดมาก็เป็นวันครบรอบวันเกิดปีที่ 28 ของเราพอดี ฝาชีก็เลยพาไปเลี้ยงทีเดียว นึกว่าจะมีแต่อาหารซะอีก นั่งไปนั่งมา ใครที่ไหนก็ไม่รู้มาสีไวโอลินให้ฟัง ต่อด้วยเค้กมะพร้าวนมสดร้านที่อยากกิน ดีใจมากที่เค้าพยายามทำให้มันพิเศษ แต่จะให้ดีกว่านี้ถ้ากลับบ้านเร็วมาอยู่เป็นเพื่อนกัน เพราะชอบเหมารวมว่าวันหยุดก็อยู่บ้านทั้งวันไม่ไปไหนแล้วไง มีเวลาให้เต็มที่ จะเอาอะไรอีก เอาใจยากจัง --" เมนูวันหยุด ร้านโคขุนโพนยางคำไม่ได้เงินเราอีกต่อไป  สุขบ้างทุกข์บ้าง ปน ๆ กันไป หาประสบการณ์ชีวิตไปเรื่อย ๆ วันข้างหน้าจะได้มีอะไรเล่าให้ลูกหลานฟัง
ดีใจด้วยคะที่น้องหมึกกลับมา เนื้อย่างดูน่าทานจัง
โดย: JanE & IK
 วันที่: 29 มิถุนายน 2555 เวลา:21:23:46 น. |
ฝนกลางฤดูรัก
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Friends Blog
Link |
||||||||||||
