ความเจ็บแบบสุข ๆ ของคุณแม่แฝด

ห่างหายไปจากการเขียน Blog นานเหลือเกิน กลับมาคราวนี้จะเขียนเรื่องเกี่ยวกับอะไรดี ก็เลยอยากรวบรวมอาการเจ็บ แต่มีความสุขของแม่จอยมาเล่าให้เพื่อน ๆ ฟังกัน

อย่างแรกเลยที่รู้สึกนะค่ะ ก็คือการดิ้นของลูก ช่วงแรก ๆ ก็ยังไม่รู้ว่าการดิ้นของลูกเป็นยังไง ตื่นเต้นกับแฟนเหมือนกัน ทั้งฟังเสียงที่ท้อง ลองจับ หาข้อมูลในเนต ว่าดิ้นเป็นไง จนตอนนี้เข้าใจแล้วว่าลูกนี่ดิ้นเป็นอย่างไร เพราะมันช่างเจ็บเหลือเกิน สองตัวแสบในท้องแดนซ์กระจายค่ะ การดิ้นของสองตัวแสบในท้องแม่จอย จะมี 2 แบบนะค่ะ แบบแรก ดิ้นแบบ กระตุก ๆ เหมือนคลื่นนะค่ะ อันนี้ไม่ค่อยเจ็บเท่าไหร่ อีกแบบ ก็จะดิ้นแบบเหมือนถีบหรือเค้ายืดตัวค่ะ อันหลังนี่เจ็บสุด ๆ เลยค่ะ แล้วถ้าวันไหน หรือเวลาไหน สองตัวแสบเป็นพร้อมกันนะค่ะ โมโหมากเลยค่ะ ต้องคอยบอกว่า คุณแม่เจ็บนะค่ะ เบา ๆ หน่อยค่ะ (แต่เค้าสองคนก็ยังไม่ค่อยเชื่อฟังนะค่ะ) แต่เราจะพยายามใช้มือลูบตรงที่เค้าถีบค่ะ ลูบไปซักพัก เค้าก็จะค่อย ๆ เบาลงนะค่ะ
แต่เวลาที่เค้าดิ้นทุกครั้ง เราก็มีความสุขนะค่ะ ถึงแม้ว่ามันจะเจ็บมากก็ตาม

ความเจ็บลำดับต่อไป ปวดเส้นด้านหลังข้างขวา ปวดมากค่ะ ปวดตั้งแต่อายุครรภ์ ประมาณ 4 เดือน ปวดสุด ๆ เคยปวดจนร้องไห้ รู้สึกว่าเราจะไหวไหม เรานั่งนาน ๆ ไม่ได้เลยนะค่ะ แค่ 15-30 นาทีนี่ก็สุด ๆ แล้วค่ะ นั่งเล่นเนต นั่งทำงาน นั่งอ่านหนังสือ หรือว่ายืนด้วยนะค่ะ เส้นนี้จะเริ่มปวดโดยอัตโนมัติ ตอนแรกเราก็กลัวนะค่ะ ว่าจะเป็นอะไรหรือเปล่า ก็เลยลองปรึกษาคุณหมอ คุณหมอก็บอกว่ามันเป็นตัวบอกว่า ร่างกายเราต้องการการพักผ่อนค่ะ คุณหมอแนะนำให้นอนพักทันทีที่มีอาการ เราก็ลองทำตาม แล้วมันก็ได้ผลจริง ๆ นะค่ะ คือปวดปุ๊บ เราลงไปนอนเอนหลังเลยค่ะ หรือนอนหลับไปเลยค่ะ ตื่นขึ้นมาอาการก็จะหายไปเลยค่ะ (ข้อนี้เป็นอีกเหตุผลที่ห่างหายไปจากการเขียน Blog 555 หรือข้ออ้างก็ไม่รู้นะค่ะ)

ลำดับ 3 ค่ะ อาการเจ็บหน่วง ๆ อันนี้เราเริ่มเป็นตั้งแต่เดือน 5 ค่ะ แต่ก่อนเคยแอบสงสัยเหมือนกันนะค่ะว่า ทำไมคุณแม่ตั้งครรภ์ทั้งหลายถึงต้องเดินขาถ่าง ๆ นะค่ะช่วงตั้งครรถ์ แต่ตอนนี้เข้าใจแล้วค่ะ ว่าการเดินแบบนั้นมันช่วยให้เจ็บน้อยลงนะค่ะ

ลำดับที่ 4 ท่านอนค่ะ ส่วนใหญ่คุณแม่ท้องเดี่ยว คุณหมอจะแนะนำให้นอนตะแคงซ้ายนะค่ะ แต่สำหรับเรานะค่ะ นอนตะแคงซ้าย ลูกคนที่อยู่ข้างซ้ายก็ดิ้นค่ะ นอนตะแคงขวา ลูกคนขวาก็ดิ้นค่ะ ต่างคนต่างไม่ยอม มันรู้สึกจริง ๆ นะค่ะ ดิ้นสุด ๆ เลยค่ะ เราก็กลัวลูกจะเป็นอะไร สุดท้ายท่าที่เรานอนแล้วสบายที่สุด คือเอาหมอนข้างหนุนหลังไว้ทั้งสองด้าน แล้วเราก็นอนหงายแบบ ๆ ห่อตัวค่ะ เราก็เรื่องนี้ไปปรึกษาคุณหมอเหมือนกัน คุณหมอก็บอกว่าเอาท่าไหนก็ได้ ท่าที่เราสบายที่สุด เราก็นอนท่านี้มาตลอด ใช้พื้นที่เยอะนิดหนึ่งนะค่ะ

เรื่องสุดท้ายค่ะ เรื่องการไปข้างนอกค่ะ ลำบากมากค่ะ เหมือนคนช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ค่ะ คุณแม่ท้องแก่บางคนยังไปข้างนอกคนเดียวได้ ขับรถเองได้ แต่สำหรับเรานะค่ะ เรานั่งนานก็ทำไม่ได้ เวลาเดินนานก็ไม่ได้ เพราะมันจะไปปวดเส้นที่หลัง ก็เลยต้องพึ่งพาคนรอบข้างตลอด

ตอนนี้ก็ 33 weeks แล้ว ใกล้จะครบกำหนดคลอดแล้ว คุณหมอบอกว่าให้เลี้ยงถึง 36 weeks ก็โอเคแล้ว เพราะเคสเราเด็กมีภาวะ TTTS แต่ยังโชคดีที่ห่างกันแค่ 9% ซึ่งถือว่าน้อยมาก ถ้าเลี้ยงไว้นานกว่านี้ อาจจะอันตรายมากขึ้น ให้กำลังใจกันด้วยนะค่ะ อยากให้ลูกอยู่ให้ถึง 36 weeks แล้วก็ปลอดภัย สมบูรณ์ทุกประการ

Create Date : 16 กันยายน 2554 Last Update : 16 กันยายน 2554 14:32:50 น. Counter : 13870 Pageviews.		22 comments
Share Tweet