“ออเจ้ากล้าหาญชาญชัยยิ่งกว่าชาย กระทำในสิ่งที่แม่หญิงอื่นมิมีวันกระทำ ผู้ใดห้ามปรามก็มิเคยฟัง เสงี่ยมหงิมได้เพียงชั่วครู่ก็สร้างเรื่องราว ลืมแล้วฤๅว่าออเจ้าเป็นคนที่มีเพียงชีวิตเดียว แลบัดนี้ชีวิตของออเจ้าก็พ่วงชีวิตของผู้อื่นไว้ หากออเจ้าเป็นกระไรไปข้าก็มิขออยู่เป็นผู้เป็นคน ให้ข้าตายก่อนเสียยังจะดีกว่า”




“บุพเพสันนิวาส”เรื่องราวของเกศสุรางค์หญิงอ้วนท้วนแห่งยุคสองพันต้องจับพลัดจับผลูย้อนยุคไปยังสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนต้น แถมยังต้องอาศัยร่างของแม่การะเกดสาวงามแต่นิสัยแย่เป็นร่างของตัวเอง เรื่องราวท่าทางว่าจะดีกลับแย่เมื่อต้องมากอบกู้ชื่อเสียงที่เสียไปแล้วของการะเกดให้เป็นคนดีในสายตาผู้อื่น ที่สำคัญที่สุดคงหนีไม่พ้นคุณพี่หมื่นสุนทรเทวาผู้ที่เกลียดเธอเข้าไส้ แต่ทำไมยิ่งอยู่ใกล้กันสายตาที่เคยเกลียดมันกลับแปรเปลี่ยนเป็นวิบวับหวานเยิ้มเสียอย่างนั้น!

ไม่อยากจะบอกว่าพอหยิบเรื่องนี้มาอ่านถึงกับวางไม่ลงเลยทีเดียว นางเอกเป็นผู้หญิงสมัยใหม่ที่น่ารักมาก ช่างพูดช่างฉอเลาะ เอาอกเอาใจ แถมยังฮารับโล่ 555+ ส่วนพระเอกก็จะเก๊กไปไหน แค่นี้ก็น่ารักจนใจละลายอยู่แล้ว นับว่าเป็นนิยายย้อนยุคเรื่องหนึ่งที่พวงพะยอมอ่านแล้วไม่เผลอหลับ เพราะบางเรื่องมีสอดแทรกสาระเยอะไปจนแทบจะกลายเป็นสารคดี ส่วนบางเรื่องก็ไม่สมจริงซะจนเลิกอ่าน แต่บุพเพสันนิวาสจัดอยู่ในระดับที่เหมาะสมไม่มากไม่น้อยจนเกินไป แทรกมาได้ถูกจังหวะทำให้การดำเนินเรื่องไม่น่าเบื่อ อ่านแล้วจะคิดตามตลอดว่า เอ๊ะ...คนนี้เป็นใครนะ ทำไมคุ้นขนาดนี้ แต่ก็คิดไม่ออกหรอกนะคะ เพราะลืมไปหมดแล้ว คิก ๆ

เรื่องนี้ไม่มีตัวร้ายค่ะ ไม่ได้อ่านผิด แต่มันไม่มีตัวร้ายจริงๆ เพราะแต่ละคนก็มีเหตุผลที่จะต้องทำเหมือนกันหมด คือเขาไม่ได้ร้ายโดยกมลสันดานแต่ต้องร้ายเนื่องจากปัจจัยต่างๆพาไป พวงพะยอมเลยไม่นับเป็นตัวร้าย ตัวร้ายในความหมายของพวงพะยอมคือคนที่เลวโดยกมลสันดานค่ะ หุๆ

พวงพะยอมชอบฉากที่พระเอกแอบเกี้ยวนางเอกโดยที่นางเอกไม่ทันรู้ตัว เพราะพระเอกเป็นคนขี้เก๊ก ปากหนัก จะให้บอกกันตรงๆก็คงจะเสียฟอร์ม เลยมีแทะมีเล็มกันบ้างให้คนอ่านบิดตัวด้วยความเขิน 555+ ยิ่งตอนหลังๆยิ่งแล้วใหญ่ตอนที่พระเอกยอมรับโดยหมดใจแล้วว่ารักนางเอก โอ้ว...ก็จะเป็นเหมือนตัวอย่างที่เอามาให้ดูบนสุดนั่นแหละค่ะ หวานซ้า...จนพวงพะยอมเพ้อหาคุณพี่ขุนไปหลายวันทีเดียว คิกๆ

สรุปว่าเรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องนะคะที่พวงพะยอมอยากแนะนำ เพราะคุณรอมแพงเธอทำไว้ได้ดีทีเดียว ดูได้จากหนังสืออ้างอิงที่เธอหาข้อมูลยาวเป็นวา ^^



พวงพะยอม.