|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
Florida Trip Day 2
ตอนแรกกะเขียนนิดเดียวนะเนี่ย ไหงแตกเป็นหลายอันไปได้ 
(จริง ๆ กะจะเขียนต่อกันอ่ะแหละค่ะ แต่ไม่รู้จะเชื่อมระหว่างวันยังงัยดี เลยตัดจบ แล้วขึ้นตอนใหม่ดีกว่า กร๊ากกกกกกกกกก)
วันนี้ตื่นแต่เช้า กระโดดขึ้นรถ แล้วปล่อยให้โชคชะตามันพัดพาเราไป -*-
(ตลอดทริปนี้ก็จะเป็นแบบนี้แหละค่ะ กระโดนขึ้นรถ แล้วนั่งไป สุดแต่ใจจะไขว่คว้ามาก  )
ไปถึง Universal รถติดตั้งแต่ทางเข้า เป็นนิมิตหมายที่ดีเมิ่ก
แล้วสิ่งที่เรากลัวที่สุดก็ได้มาถึง....
มันคือ....
HULK (ออกเสียงยังงัยฟระ)
มันคือรถไฟเหาะตีลังกาอันใหญ่เบอเริ่ม สีเขียวอื๋อ ของที่นี่ค่ะ
ไม่คิดไม่ฝันว่าจะต้องมาเจอรถไฟเหาะง่ะ เค้ากลัวรถไฟเหาะ T_T
และพี่เจ้าถิ่นเค้าก็ไม่ฟังอีร้าค่าอีรมใด ๆ เดินฉับ ๆ ๆ ขึ้นไปในทันที แถมบังคับให้เราขึ้นไปด้วย เอริ๊กกกกกกกกกกก
จากนั้นก็เป็นแบบนี้ตลอดวันค่ะ เราโวยวายไม่ขึ้นรถไฟเหาะ (และยานพาหนะใช้ความเร็วทุกชนิด) ใด ๆ ทั้งสิ้น แต่ไม่เป็นผล!!!!!
พอจบวัน มานับ ๆ ขึ้นไปทุกอย่าง เครื่องเล่นบ้าบออะไรก็โดนลากขึ้นไปหมด เง้ออออออออออ แต่เอาจริง ๆ ความน่ากลัวมันไม่ค่อยมีแล้วอ่ะค่ะ ความกลัวมันกระเด็นหลุดไปไหนไม่รู้ตั้งแต่ไอ้ Hulk ตัวแรกแระ T_T
บรรยากาศ ๆ ๆ ๆ
ประกอบด้วยซุปเปอร์ฮีโร่มากมาย
กะดินแดนลั๊ลลา อาราเร่ชวนฝัน ><
และบ้านอัดลูกโป่งอันใหญ่ยักษ์ 
พอซัก 5 โมงเย็น ก็จะมี Christmas parade เดินไปรอบ ๆ อ่ะค่ะ แอบคิดว่าเฉย ๆ มาก ๆ ๆ ๆ ครึ่งนึงของพาเหรดคือลูกโป่งอันใหญ่ยักษ์ (คล้าย ๆ ว่าไปสอยมาจากบ้าน ๆ ในรูปข้างบน -*-)
จริง ๆ ถ่ายรูปมาเยอะเมิ่ก แต่หาดีไม่ได้เลย ไม่ใช่ความผิดของเราหรอกเนอะ งิงิ
มีคุณลุงซานต้าอยู่หนึ่งรูป (ที่พอดูได้)
ไม่รู้ทำไมอ่ะค่ะ ปรกติมาเที่ยวแบบนี้ เราจะรู้สึกตื่นเต้น อยากอยู่ทีนี่จังเลย อยากทำงานในที่ประมาณนี้...คงจะมีความสุข แต่วันนี้ ที่นี่ เรากลับรู้สึกหดหู่นิด ๆ
ไม่รู้เป็นเพราะเราคิดไปเองรึป่าว หรือไม่ก็นั่งใกล้ขบวนพาเหรดมากไป แต่เรารู้สึกได้ว่า บางคนที่เค้าเต้น ๆ ในขบวน บางคนที่เค้ายิ้มแย้มทักทายผู้ชมสองข้างทาง สายตาเค้าดูไม่ยิ้มด้วยง่ะ (คิดไปเองแน่เลยกรู)
แล้วก็มาคิด ๆ เนอะ ถ้าคนที่ทำงานแบบที่นี่ ไม่ว่าตัวเองจะเจออะไรมา จะทุกข์แค่ไหน พอถึงเวลา...เค้าก็ต้องใส่ชุดออกมาเต้น ออกมากระโดด ๆ ตีลังกา ทักทายผู้ชม
นี่คือสิ่งที่เค้าทำอยู่ทุกวัน ๆ ๆ ๆ ๆ ซ้ำ ๆ ๆ ๆ ๆ
นึกดูดิ ว่ามันจะน่าเบื่อแค่ไหนสำหรับเค้า
เนอะ....
..............................................................................
วันนั้นตอนเราไปซื้อน้ำ เจอคุณป้าขายน้ำคนนึง เค้าก็ชวนคุย ถามเราว่ามาจากไหน เป็นงัยบ้าง อะไรแบบนี้ เราก็ตอบไปว่าเรามาจาก California
ป้าเค้าบอกเราว่า ดีจัง ทั้งชีวิตเค้า..เค้าไม่เคยออกจากฟลอริด้าเลย.....
.........
ตลอดเวลา 2 ปีที่เรามาอยู่ที่นี่ เราคิดตลอดว่าอยากกลับบ้าน อยากกลับบ้านที่สุด คิดตลอดว่าสิ่งที่เราเหน็ดเหนื่อยทำอยู่ตอนนี้ ผลที่ได้ มันจะคุ้มกะที่เราเสียไปรึป่าว
แต่ตอนนี้พอมาคิด ๆ ดู อีกสิ่งนึงที่เราได้จากการเดินออกจากบ้าน...เดินออกจากที่ที่เราคุ้นเคย ก็คือประสบการณ์นี่แหละค่ะ
ประสบการณ์...ที่ไม่ใช่ทุกคนที่จะได้มา....
แค่นี้ก็คุ้มแล้วเนอะ...
(ปลอบใจตัวเองไปวัน ๆ 555555555555555)
| Create Date : 30 ธันวาคม 2552 |
| Last Update : 7 กันยายน 2554 10:00:54 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 390 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ต้องอยู่นานแค่ไหนเหรอคะ เป็นแรงใจให้นะ