เมื่อสาวไทย จากบ้านแดนไกล มาเป็นคุณนาย..!!จริงหรือ? ตอน 4




หายหัวไปหลายวัน....คิดถึงอิชั้น....ไหมค่ะคุณๆ ขา
อ้าว..ใครมานั่งเกาะขอบจอรออ่าน สารภาพมาซะดีๆ นะ (อย่าให้จับตัวได้นะ)
ขอประทานโทษนะค่ะ ที่ทำให้รอนาน
พอดีติดภารกิจ สะกิดผัว ตัวเป็นเกลียว อืมม..ไม่ใช่อย่างงั้น ปากมันพาไป คิดมากนะเนี๊ย เด็กๆ พวกนี้
ก็มัวแต่ปรณนิบัติคุณลูกและคุณสามีอยู่... เลยมาช้า
ก็อย่างนี้แหล่ะน๊า....อยากเป็นแม่ที่ดี อิเมียที่แสนประเสริฐ
(เหอะๆ ชมตัวเองนะนั้นช่างกล้าเนอะ..!!)
อิหนูทั้งหลายที่อยากปั๋วนะ คิดให้มันดีๆ นะ คิดผิดคิดใหม่ได้นะจ้ะ :)

มาค่ะมา มาส่งแรงใจให้สาวไทยไกลบ้านคนนี้
เขียนประสบการณ์ติ๊งต๊องให้ได้อ่าน ขำๆ วันละนิดจิตแจ่มใส
( ปาด..พูดเหมือนตัวเองเป็นนางเอกหมอลำ )
ก็ไม่มีอะไรค่ะ เป็นคนชอบขีดๆ เขียนๆ เขียนแล้วมีความสุข
ยิ่งคนอ่านมีความสุขไปด้วย ยิ่งทำให้ภูมิใจ อยากเขียนให้ได้อ่านกัน
พล่ามเยอะจนน้ำลายแตกฟองแหล่ะ



อ่ะนะอยากรู้ล่ะซิว่าอิฉันจะทำงานอะไรต่อ
( อยากรู้อยากเห็นเรื่องชาวบ้าน เขาเรียกว่า “เสือก” นะเนี๊ย...
ฮ่าๆๆ ล้อเล่นล่ะนะตะเอง ขำๆ อย่าคิดมาก )

แหม...ชีวิตกำลังสบาย เงินไหลมาเทมา แต่...สุดท้ายก็ “บุญมีแต่กำบัง”
( คนบาปหนาก็เงี้ยแหล่ะน๊า สงสัยชาตินี้ต้องทำบุญเยอะๆ ซะแล้ว )
จากอิคุณนาย (จอมปลอม) ก็เลยกลายร่างเป็นอิแจ๋วดังเดิม
นั่งเอาส้นตรีนก่ายหน้าผาก “เฮ้ย...แล้วจะทำอะไรต่อดีล่ะหนอ...?”
เอาว่ะ...นั่งหามันทุกที่ บริษัท ห้าง ร้าน ที่ไหนที่กระเหรี่ยงหัวดำสามารถทำได้
เออ..คือว่าเดี๊ยนนี๊ยนะฮ่ะ มีลูกน้อยติดหนึ่งคน
จะทำงานก็ต้องทำตอนคุณผัวเลิกงาน หรือไม่ก็เสาร์-อาทิตย์ มิฉะนั้นไม่สามารถทำได้
( แล้วใครมันจะจ้างว่ะเนี๊ย มองไม่เห็นหนทาง )



เริ่มต้นด้วยการสมัครผ่านอินเทอร์เน็ตกับบรรดา ห้าง ร้าน ทั้งหลาย
หนึ่ง สอง สาม อาทิตย์ผ่านไปไม่มีวี่แวว หมายังเมิน
โทรศัพท์ไม่ดัง ความฝันของนางงามมิตรภาพอย่างอิฉันคงดับสลายแน่นอน
เลยขอตามช่วยเหลือจากคุณพี่ ป. ก็หวังไว้เป็นอย่างสูง
ว่าอิฉันจะได้เป็นพนักงานรีเซฟชั่น ( ด้วยการใช้เส้น (ก๋วยจั๊บ) )
แต่แล้ว..ก็แห้วรับประทานไปซะ อาจเป็นเพราะคุณสมบัติที่มีไม่เพียงพอ
แต่..ยังไงก็ขอบคุณพี่ ป. มากๆ นะค่ะ ที่อุตส่าห์เป็นธุระให้

หมดหนทาง สงสัยต้องกลับไปซบอกผัว
ยิ้มหน้าบาน แบมือขอเงินอีกตามระเบียบ เฮ้ย....วัยรุ่นเซ็ง ( รุ่นไหนเจ๊..? )
เศร้า..................................

.......................
...............
...........
เอาว่ะ ถึงไหนถึงกัน ไหนๆ ก็หางานแล้ว ต้องเอาให้มันตายไปข้างหนึ่งซิ
ไปมันทุกที่ ที่ไหนเปิดรับสมัคร เขียนใบสมัครมันเข้าไป
“สู้ตายค่ะ” ( ยกมือแหนบหน้าด้วยนะ สำนวนจะได้ถูกต้อง :) )
...................................
........................
.............
และแล้วันหนึ่งไม่รู้ปอบตัวไหนดลใจให้เข้าไปสมัครกับ Macy’s
รู้จักไหมฮ่ะ Macy’s นะ ก็อิห้างหรู ณ.เมืองนอกนั่นแหล่ะค่ะ

เข้าไปสมัครผ่านเว็บ นั่งทำแบบสอบถามเป็นร้อยข้อ
โอ๊ย...ก็อิแค่พนักงานขาย แม่งจะมาทำข้อสอบอะไรกันหนักกันหนาว่ะ
แต่....อ่านแล้วตอบคำถามเนี๊ย ....บอกแล้ว อิป้าถนัดเชียวแหล่ะ
ยิ่งคำถามเกี่ยวกับลักษณะนิสัย อูยย....ไม่ต้องห่วง
อินางงามมิตรภาพกินขาด ( ฮ่าๆๆ หลงตัวเองชะมัด)



และแล้วสวรรค์ก็มีตา (หามีแววไม่)
วันรุ่งขึ้นมีอีเมลล์ตอบรับให้เข้าไปสัมภาษณ์

โอ๊ย...ตายห่าน....ล่ะหว้า อิแม้วหลงดอย พูดมันก็ยังไม่ค่อยจะพูดกับคน
แล้ว...จะไปสัมภาษณ์ พระเจ้าช่วย กล้วยทอด มันจะได้เหรอว่ะเนี๊ย
ไม่เป็นไรค่ะ ความสวยช่วยเราได้ ( อูย..ช่างกล้าพูด..ไม่อายปากนะย่ะ)
นัดวันสัมภาษณ์หลังจากที่เขาเรียกมาประมาณอาทิตย์ได้มั้งถ้าจำไม่ผิด
เพราะใช้เวลาเตรียมตัว ให้คนนั้น คนนี้ช่วยเขียนสคริปสัมภาษณ์ให้
แม่เจ้า...จำไม่ได้สักประโยค อุตส่าห์ท่องๆ จำๆ

สุดท้าย...ก็คงต้องเพิ่งประสบการณ์จริงดีกว่าไม่ต้องท่องจำ ( เหอะๆๆ รักสบายนะนั่น )
วันเข้าไปสัมภาษณ์จริง โอ๊ย...ตื่นเต้นมากๆๆ
ปากสั่นดิกๆ ยังกับจะขึ้นประกวดนางงามอย่างงั้นแหล่ะเจ้าข้าเอ่ย
( เออเนอะถ้าประกวดจริงคงตกรอบคนแรกแหล่ะ )

จำได้ว่าวันนั้นใส่เสื้อสูท ส้นสูงแหลมปี๊ด...................
( แหม..ลืมไปค่ะคิดว่าไปสมัครงานเลียขา...)

ไปก่อนประมาณ 10 นาที เราคิดว่ามันคือมารยาทที่ดีเนอะ..?
ไปถึงอิฉันก็บอกอิพนักงานต้อนรับที่นั่งหน้าสะหลอนแถวนั้นแหล่ะ
ว่าอิเดี๊ยนเนี๊ยมาสัมภาษณ์งานค่ะ
แม่ง.........มันมองตั้งแต่หัวจดตรีน....
( เออ..ไม่ทราบว่ามองหาส้นตรีน...อะไรค่ะคุณขา)
แถม..ปากมันก็นินทาไปนะ คิดว่าเราคงไม่ได้ยินมั้ง
ประมาณว่าโอ๊ย...นัดตั้งบ่ายโมง เสือกมาทำไมเร็วจัง เฮ้ย...ขนาดยังไม่ทำงานด้วย
ก็ไม่ชอบอิชะนีหัวทองทั้งหลายเหล่านี้แล้ว
ไม่อยากจะคิดว่าถ้าได้ทำงานด้วยสภาพจิตจะเป็นเยี่ยงได...



สักพักใหญ่ๆ คุณป้าวัยประมาณเลขห้า ผมสั้นสีทอง (หน้าไม่ค่อยเป็นมิตร)
เดินเข้ามาทักทาย พร้อมกับถามว่า “เธอใช่ไหมที่จะมาสัมภาษณ์”
เราก็ตอบไปว่า “แม่นแล้วจ้า...”
แล้วก็ทักทายเขาไปตามมารยาทของชาวตะวันตกเขานั่นแหล่ะ
เธอก็บอกให้เราไปนั่งรอที่นั่งก่อน เดี๋ยวจะตามไป

โอ๊ย...ตอนนั้นนั่งสั่นเป็นเจ้าเข้า
เกิดมาไม่เคยถูกฝรั่งสัมภาษณ์ อุ้ย..อันนี้ไม่เกี่ยวกับซะมีนะฮ่ะ
เพราะบอกแล้วเราใช่ภาษารักสื่อความหมาย ( แหว่ะ...)
พอเธอเข้าคำถามแรก.....
( Can you tell me about your self ? )
อืมม...อันนี้ศึกษามาจากอินเทอร์เน็ตว่าต้องโดนถาม
อิฉันก็บอกไปประมาณว่า เคยทำงานที่ไหน มีประสบการณ์อะไรบ้าง
มีความสามารถอะไร และสุดท้ายจบด้วย
อิฉันสามารถทำงานเป็นทีม.....
แล้วป้าก็บอกว่า..งานที่เธอเคยทำมันต่างกันโดยสิ้นเชิงกับพนักงานขายนะ
งานนี้หนักนะ เพราะต้องยืนตลอด แล้วจะต้องบริการลูกค้าด้วย
อิฉันก็ตอบไปว่า ดิฉันทราบค่ะ ฉันสามารถทำได้ อิฉันอดทนและสู้งานอยู่แล้ว

ตอนนั้นก็ยังรู้สึกสั่นๆ อยู่ ก็เลยบอกไปว่า
ขอโทษนะค่ะ ภาษาอังกฤษฉันไม่ค่อยดีเท่าไหร่ อันไหนที่คุณฟังไม่รู้เรื่อง
ดิฉันยินดีที่ตอบคำถามใหม่อีกครั้ง
ป้าแกก็บอกว่าไม่เป็นไร ฉันฟังเธอเข้าใจ ฉันรู้ว่าเธอประหม่า
เอาอย่างนี้เล่าเรื่องครอบครัวให้ฉันฟังซิ
เธอจะได้รู้สึกดีขึ้น

อ้าว....อิฉันก็เม้าส์ไป........



จนพอเรารู้สึกสบายป้าแกก็เลยถามคำถามต่อ
จำไม่ได้ว่ากี่คำถาม....
แต่รู้ว่า....คำถามสุดท้าย ถามว่าทำไมถึงอยากทำงานกับ Macy’s
อิฉันก็เม้าส์ไปว่าเคยมาช้อปปิ้งกับเมซี่แล้วประทับใจพนักงานขาย
รู้สึกว่าใส่ใจลูกค้า ไฮแฟชั่น และยิ้มแย้มแจ่มใส
ก็เลยอยากจะมีประสบการณ์ทำงานกับเมซี่เพราะคิดว่าเมซี่เป็นบริษัทที่มั่นคง
อยากทำงานกับเขานะค่ะก็พูดไปงั้นแหล่ะ
จริงๆ แล้วเวลาไปซื้อของกับฝรั่งแม่งแทบจะแดกตับเรา
ยิ้มก็ไม่ยิ้ม ทำหยั่งกะเรามาขอของมันอย่างนั้นแหล่ะ แต่..กลัวว่าเขาจะไม่รับทำงาน
เลยต้องชมมันเข้าไป......

ป้าแกก็ก้มหน้าจดๆๆ อะไรก็ไม่รู้ แล้วบอกอิฉันว่านั่งรอสักพัก
ขอออกไปข้างนอกก่อน
ตกลงจะได้งานไหมค่ะคุณป้าขา เดินจากกันไปดื้อๆ แบบนี้
.................................................
.............................
................
........
ตกลงอิฉันจะได้งานไหม..? ค่อยมาต่อกันวันหลังนะค่ะ
ขอบคุณแฟนคลับทุกๆ คน ที่แวะมาส่งกำลังใจให้ ไว้เจอกันใหม่
นอนหลับฝันดีค่ะ




 

Create Date : 30 มีนาคม 2554
16 comments
Last Update : 30 มีนาคม 2554 8:40:39 น.
Counter : 758 Pageviews.

 

สารภาพครับ

 

โดย: คนเคยผ่านมหาสมุทร 30 มีนาคม 2554 8:08:40 น.  

 

ตามมาอ่านภาคต่อจ้า มีทิ้งท้ายให้รอคำตอบอีกแล้วแว้ววๆๆๆ

 

โดย: anigia 30 มีนาคม 2554 8:15:27 น.  

 

กำลังลุ้นอยู่เลยค่ะ สนุกมากๆ

 

โดย: บาร์บี้แสนสวย 30 มีนาคม 2554 8:17:17 น.  

 

เขียนได้น่าติดตามค่ะ สนุกมาก

 

โดย: จ๋า IP: 15.1.18.249, 124.120.89.233 30 มีนาคม 2554 10:25:49 น.  

 

กลับมาเขียนต่อเร็วๆนะค่ะ รออ่านอยู่ค่ะ
เล่าเรื่องได้หน้าสนุกมากเลยค่ะ

 

โดย: nok IP: 71.146.5.172 30 มีนาคม 2554 12:21:50 น.  

 

เขียนได้สนุก ขำ น่ารัก และฮาดีจริงๆค่ะ
รอลุ้น รออ่านอยู่นะคะ

 

โดย: เกลือหนึ่งกำน้อย 30 มีนาคม 2554 12:21:55 น.  

 

มันส์จริงๆๆเลยค่ะ...รอตอนต่อไปอยู่นะค่ะ...

 

โดย: Miacara 30 มีนาคม 2554 14:02:13 น.  

 

รออ่านตอนต่อไปค่ะ

 

โดย: ดาวสีส้ม 30 มีนาคม 2554 15:50:24 น.  

 

555
สนุกจัง มาเล่าต่อเร็วๆนะคะ รอติดตามค่า

 

โดย: ขำ ขำ IP: 14.207.214.48 30 มีนาคม 2554 18:33:01 น.  

 

ช่วงนี้ก็วุ่นกับการหางานเหมือนกันคะ ขอให้ได้นะคะ จะมารออ่านต่อคะ ลุ้น ๆ หางานที่เบลเยียมก็ยากเหมือนกัน เพราะถ้าอยากได้งานดี ๆ ต้องได้สองภาษาอย่างต่ำคือดัช์กับฝรั่งเศส นัทได้แต่ดัตช์คะ อังกฤษถือว่าเป็นภาษาที่สามเลย นัทก็มองงานพวกพนักงานขายเหมือนกันคะ เพราะโปรไฟล์เล็กกว่า น่าจะหาง่ายขึ้น สู้ ๆ นะคะ

ปล. ที่จริงร้านอาหารไทยที่เมกาน่าจะหลากหลายกว่าที่นี่คะ ที่นี่คงมีเยอะไม่เท่าที่เมกาเลย นัทเคยดูรีวิวร้านไทยของเพื่อน ๆ พี่ ๆ ในนี้ น่าทานกว่าเยอะเลย บางอย่างเหมือนร้านอาหารจานด่วนไทยบ้านเราด้วย

 

โดย: We Are FroM BeLGiUM 30 มีนาคม 2554 18:47:36 น.  

 

กำลังลุ้นอยู่เลยเชียว
อ่าน์ไปขำไป...

 

โดย: noname IP: 79.193.146.61 30 มีนาคม 2554 20:48:19 น.  

 

มาเกาะขอบจอต่อคิวอ่าน
เทคนิคการหางานอย่างสนุกสนานของคุณอีกแล้วค่ะ
รอลุ้นและเชียร์ให้ได้ทำงานที่นี่สมใจนะคะ โอมเพี้ยง!!!! ช่วยเล่นคุณไสย ใส่ฝรั่งให้แล้วค่ะ


 

โดย: pimas 30 มีนาคม 2554 21:06:10 น.  

 

มาลุ้นให้กำลังใจเลยค่ะ แทบไม่หายใจหายคอเลยค่ะ

ตกลงคุณป้าชะนีผมทอง ให้คุณน้องนั่งคอยนานเท่าไรคะ

แล้วได้คำตอบอย่างไร เด๋วมาต่อภาค 2 ใช่มะคะ

คอยได้ค่ะ อิอิ

 

โดย: Sai Eeuu 30 มีนาคม 2554 23:09:54 น.  

 

ตามมาอ่านต่อค่ะ
อ่านไปลุ้นไปมาก เรื่องสัมภาษณ์งานเป็นอะไรที่น่าตื่นเต้นนะคะ
Macy's ห้างใหญ่ซะด้วย
จะรอติดตามต่อ ลุ้นๆๆๆๆๆ ค่ะ

 

โดย: diamondsky 30 มีนาคม 2554 23:36:25 น.  

 

มารายงานตัวค่ะ ชอบทิ้งให้คิด ให้ลุ้นอีกแระ

มาต่อเร็วๆๆนะคะ

 

โดย: เดินทางรอบโลก 31 มีนาคม 2554 8:46:54 น.  

 

Good luck!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

โดย: Won IP: 95.151.209.127 2 เมษายน 2554 1:45:04 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


BeamerFamily
Location :
new jersey United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




พวกเราครอบครัว Beamer เพิ่งเริ่มต้นชีวิตใหม่ไม่นานมานี้เอง อยากถ่ายทอดเรื่องราวและบันทึกความทรงจำที่ดีผ่านโลกไซเบอร์แห่งนี้
บันทึก ณ วันที่ 1 มิถุนายน 2549
  • Click for New Egypt, New Jersey Forecast
    Group Blog
     
     
    มีนาคม 2554
     12345
    6789101112
    13141516171819
    20212223242526
    2728293031 
     
    30 มีนาคม 2554
     
    All Blogs
     
    Friends' blogs
    [Add BeamerFamily's blog to your web]
    Links
     

    MY VIP Friend

     Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.