เมื่อสาวไทย จากบ้านแดนไกล มาเป็นคุณนาย..!!จริงหรือ? ตอน 2 มาแล้วคร๊า รีบมาอย่างเร่งด่วนนะฮ่ะ เดี๋ยวจะคนรออ่านจะขาดตอน ก่อนอื่นขอบคุณทุกคอมเม้นท์นะค่ะ เดี๋ยวจะแวะไปทักทายหลายๆ คนที่แวะมาคอมเม้นท์นะค่ะ วันนี้เพิ่งมีเวลาหยุดอยู่บ้าน ..................................... แล้วเป็นไงต่อ........ เลี้ยงลูกอยู่บ้านสองปี อาการของนางมารร้ายเริ่มออกลายอีกแล้ว ( อยากได้อะไรอีกล่ะย่ะหล่อน ) ลูกก็ได้แล้ว จะเอาอะไรอีกล่ะทีนี้ คนเราล่ะนะ ความพอดีในชีวิตไม่ค่อยจะมีสักเท่าไหร่หรอกนะ ก็ไม่รู้อยากจะได้อะไร เบื่อชีวิตประจำ เหงา เศร้า จิตตก ( ทำไมชีวิต (กรู) ต้องมานั่งทำงานบ้าน เลี้ยงลูก เอาใจผัวว่ะเนี๊ย..? ) อ้าว...ก็เสือกเลือกจะมีผัว ก็ต้องทำน่าที่อิเมียที่ดีต่อไป...............ใช่ไหม? ช่วงนั้นอยากออกจากบ้าน อยากขับรถ อยากได้ใบขับขี่ แต่..ด้วยความที่ไปไหน ทำอะไรเองไม่ได้ ไม่กล้าพูดกับฝรั่งหัวหอง เพราะพูดแล้วมันฟังสำเนียงเสียงกระเหรี่ยงของอิฉันไม่รู้เรื่อง หงุดหงิดหัวใจวุ้ย......... ( แหม..ถ้ารู้ว่าจะมีผัวเป็นบักสีดา จะลงเรียนเอกอังกฤษให้มีรู้แล้วรู้รอดไปแล้ว...) แต่ตัดสินใจไปสอบใบขับขี่นะ “เพราะอ่านแล้วตอบคำถามเนี๊ย....กรูถนัดอยู่แล้น..........” คุณครูกรูสอนมาตั้งแต่ประถม มัธยม กลัวที่ไหน ได้ใบขับขี่มาครอบครอง เริ่มปีกกล้าขาแข็ง อยากจากบ้าน ไปเจรจาสำเนียงเสียงกระเหรี่ยงกับพวกหัวทอง ก็ใช่ว่ามันจะอยากจะพูดด้วยนะ ขนาดไปซื้อของ เอาเงินให้มันแท้ๆ มันยังไม่อยากจะทักทายเลย บางคนอาจจะโดน บางคนอาจจะไม่ แต่อิฉันเนี๊ยอยู่รัฐ New Jersey เขาบอกว่าเป็น Garden state ว่างั้น หรือก็ป่าดีๆ นี่เองแหล่ะ ( เหอะๆ ) คนที่อาศัยแถวนี้เป็นคนท้องถิ่นดั้งเดิม ในทาวน์รู้จักหน้ากันแทบทุกคนล่ะมั้ง พอออกจากบ้านบ่อยๆ ก็เริ่มใช้เงิน กลับบ้านมา แบมือขอเงินอิซะมีใช้ เฮ้ย...ปวดเฮดซะไม่มี อิฉันเนี๊ยเป็นพวกผู้หญิงยิ่งศักดิ์ศรีนะฮ่ะจะบอกให้ จะมาให้แบมือขอเงินใช้ตลอดเนี๊ย มันรำคาญหัวใจที่สุด............ เคยทำงาน มีเงินใช้เองตลอด ไม่เคยขอใครกิน ความรู้ก็พอมี จบปริญญาจากมหาลัยบ้านโคก ดอนหอยหลอดนะย่ะ มีปัญญาทำงานหาเงินใช้เองได้วุ้ย........... ...................................... ....................... แต่....ว่ากรูจะทำงานอะไรว่ะเนี๊ย ภาษาปะกิตก็ไม่แข็งแรง ขนาดเอาเงินไปให้มัน มันยังเมิน แล้วจะถือใบปริญญาจากมหาลัยบ้านโคก ไปสมัครงาน มันจะรับกรูทำงานเหรอเนี๊ย คิด คิด คิดแล้ว คิดอีก................................!!!!! สงสัยกรูคงต้องเพิ่งผัวต่อไป แต่ด้วยความพยายามอันสุดฤทธิ์ อืมม...เห็นเด็กๆ สาวๆ จากเมืองไทย เขามาเป็นออแพร์ ( เลี้ยงลูกให้ครอบครัวชาวอเมกันล่ะนะ) เฮ้ย...หน้าอย่างกรูเนี๊ยก็ต้องทำได้ซิ ประสบการณ์เต็มร้อย คลอด เลี้ยง ลูกเองมากับมือนะโว้ย... ก็เลยไปลงโปร์ไฟล์ไว้กับพวก babysit ทั้งหลายนั้นแหล่ะ ก็ไม่คิดว่ามันจะได้หรอกเพราะ ความต้องการของเรา มีขีดจำกัดเพราะเรามีลูกต้องเลี้ยง ก็เขียนทิ้งไว้ ประมาณหนึ่งว่า ต้องเอาลูกมาฝากทิ้งไว้ที่บ้าน มารับ มาส่ง นอนค้างได้ ไม่มีปัญหา และด้วยความโชคดี ส้มหล่นลงหัว มีคนโทรมา...............กลิ๊งงงงงงงงงง..... ไม่กล้ารับโทรศัพท์นะฮ่ะ กลัวสำเนียงเสียงกะเหรี่ยงออก เลยต้องให้เขาฝากข้อความ แล้วให้ซะมีโทรไปคุย ( คุยยังไม่คุยกับคน แล้วดันเสือกอยากทำงานเนอะว่ามั้ย..? ) ..................................... ........................ ................. .............. ตกลงจะได้ทำงานไหม....? ต้องมาติดตามกันไป.....   Create Date : 23 มีนาคม 2554 11 comments Last Update : 23 มีนาคม 2554 5:36:21 น. Counter : 509 Pageviews. Share Tweet

สนุกจังเลยค่ะ ขอฝากตัวด้วยคน กลับมาเล่าตอน 3 เร็วๆนะคะ   โดย: โซเหนี่ยละเหี่ยใจ 23 มีนาคม 2554 5:50:28 น.

เล่าสนุกมากเลยค่ะ รวบรัดดีด้วย เข้ามารออ่านด้วยคนค่ะ   โดย: เร IP: 210.188.16.77 23 มีนาคม 2554 6:17:16 น.

สนุกค่ะ ติดตามตอนต่อไปอยู่นะค่ะ...ชอบจัง นางมารร้ายออกลาย...เดี๋ยวเปิ้ลต้องเอาไปใช้มั่งแล้ว...ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทาย   โดย: Miacara 23 มีนาคม 2554 7:36:35 น.

เขียนได้สนุกค่ะ ติดตามด้วยใจระทึก สู้ๆๆๆ   โดย: หมุยจุ๋ย 23 มีนาคม 2554 8:38:47 น.

อ่านแล้วสนุกจังเลยค่ะ ตอน 3 ออกแล้วตามด้วยนะค่ะ   โดย: บาร์บี้แสนสวย 23 มีนาคม 2554 9:01:27 น.

มารอตอน 3 จ้า มาเร็วๆนะจ้า   โดย: รองเท้าแก้ว IP: 71.146.13.100 23 มีนาคม 2554 10:38:07 น.

ลูกสาวน่ารักมากกกกกกกกก   โดย: หนูหนุ่ย IP: 124.122.150.13 23 มีนาคม 2554 11:43:10 น.

ตามมาอ่านเรื่องราวสนุกๆ ด้วยคนค่ะ ลุ้นๆๆๆ จะได้เป็นเบบี้ซิตเตอร์รึป่าว เขียนน่าอ่านมากๆ จะรอติดตามนะคะ   โดย: diamondsky 23 มีนาคม 2554 15:19:56 น.

ใครๆก็อยากสบายทั้งนั้นแหละคะ.....ว่าแต่ภาษาอังกฤษยากมากเลยนะคะ.....ได้ยินแล้วงงงงงง   โดย: ออน ติดตามตลอด (ชีวิตยิ่งกว่าละคร ) 23 มีนาคม 2554 23:13:09 น.

ได้มาอ่านแล้วก็ทั้งฮาทั้งเห็นใจค่ะ ลงเรือลำเดียวกันน่ะ เอาใจช่วยให้ได้งานนะจ๊ะ แล้วจะมาติดตามตอนต่อไปแน่นอนจ่ะ ปล.ขอบคุณที่แวะไปทักทายหนุ่มๆที่บ้านน๊า   โดย: anigia 24 มีนาคม 2554 4:43:44 น.

อ่านแล้วสนุกดีครับ รอตอน 3 นะครับ   โดย: คนเคยผ่านมหาสมุทร 24 มีนาคม 2554 10:38:56 น.