Bloggang.com : UnExpected : ..ฟังเพลงแสนเศร้าในคืนวันเหงา..

..ฟังเพลงแสนเศร้าในคืนวันเหงา..

ไม้ขีดไฟกับดอกทานตะวัน
วิยะดา โกมารกุล ณ นคร

เจ้าไม้ขีดไฟ ก้านน้อยเดียวดาย
แอบรักดอกทานตะวัน
แรกแย้มยามบาน อวดแสงตะวัน
ช่างงดงามเกินจะเอ่ย
ดอกเหลืองอำพัน ไม่หันมามอง
แม้เหลียวมา ยังไม่เคย
ไม้ขีดเจ้าเอ๋ย เลยได้แต่ฝัน ข้างเดียว
ดอกไม้จะบาน และหันไปตาม
แต่แสงจากดวงอาทิตย์

จุดตัวเองก็ยอมทันใด ให้ลุกเป็นไฟ ขึ้นมา
เพียงปรารถนา ให้มีลำแสง สีทอง
จุดตัวเองก็ยอมทันใด ให้ลุกเป็นไฟขึ้นมา
เพียงปรารถนา ดอกทานตะวัน หันมอง
สักครั้ง

เจ้าไม้ขีดไฟ ก้านน้อยเดียวดาย
สาดแสงในใจ ไม่นาน
ดอกเหลืองอำพัน จึงหันมามอง
และพบเพียงกองเถ้าถ่าน
เจ้าไม้ขีดไฟ ก้านน้อยเดียวดาย
เพราะรักจริงใจ อย่างนั้น
เพียงแค่เธอหัน เพียงแค่เธอมอง ก็พอ
ดอกไม้จะบาน และหันไปตาม
แต่แสงจากดวงอาทิตย์

จุดตัวเอง ก็ยอมทันใด ให้ลุกเป็นไฟ ขึ้นมา
เพียงปรารถนา ให้มีลำแสง สีทอง
จุดตัวเอง ก็ยอมทันใด ให้ลุกเป็นไฟ ขึ้นมา
เพียงปรารถนา ดอกทานตะวัน หันมอง
จุดตัวเอง ก็ยอมทันใด ให้ลุกเป็นไฟ ขึ้นมา
เพียงปรารถนา ให้มีลำแสง สีทอง
จุดตัวเอง ก็ยอมทันใด ให้ลุกเป็นไฟ ขึ้นมา
เพียงปรารถนา ดอกทานตะวัน หันมอง
สักครั้ง...

==================================================

พอดีได้อ่านเรื่องสั้นเรื่องหนึ่งจากห้องนักเขียนซึ่งน้องคนหนึ่งส่งลิ่งค์มาให้
//www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3765403/W3765403.html
ก็เลยได้มีโอกาสได้ฟังเพลงนี้อีกครั้ง รู้สึกว่าเพลงนี้มันเข้ากับชีวิตจริงทีเดียว T_T สำหรับใครก็ตามที่ไปแอบชอบใครคนหนึ่งเข้า และไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตามที่ไม่อาจจะได้รับความรู้สึกเช่นเดียวกันกลับมา น่าจะเข้าใจถึงอารมณ์ความรู้สึกที่สื่อออกมาจากบทเพลงและท่วงทำนองได้เป็นอย่างดี..

โดยส่วนตัวแล้วเชื่อว่าการมีความรักนั้นเป็นสิ่งที่ดีและทำให้ทุกสิ่งล้วนสวยงาม แต่สำหรับความรักที่ไม่ได้รักตอบนั้นก็สร้างความทรมานได้มากทีเดียว สำหรับคนที่ได้รับความรักตอบนั้นเรียกได้ว่าโชคดีมากแล้ว แต่ไม่ใช่กับทุกคนเพราะแต่ละคนก็มีทางเลือกของตัวเอง การเลือกบางครั้งก็นำมาความเสียใจ ใช่.. บางครั้งก็มีคนต้องเสียใจ เลือกที่จะปฏิเสธ,เลือกที่จะคบกับใครซักคน แน่นอนว่าคนที่ไม่ถูกเลือกย่อมที่จะต้องยอมรับให้ได้

สำหรับผมเอง.. ได้แอบชอบอยู่คนนึ่งเมื่อนานมาแล้ว แต่ก็เป็นเรื่องที่แปลก ที่ปัจจุบันยังคงจำได้อยู่เสมอกับการเจอเธอครั้งแรก ก็แบบว่าได้แต่แอบมองห่าง ด้วยความที่ไม่มีความมั่นใจในหลายๆอย่างในตอนนั้นบวกกับความประหม่า(เนื่องด้วยว่าผมไม่ใช่คนที่ดูดีเอาซะเลย แถมยังออกอาการครั้งแรกซะด้วย T_T) ก็เลยกลายเป็นว่าไม่ได้ทำอะไรซักอย่าง มีเธอที่ไหนไม่มีผมที่นั่น 555+ <-- หัวเราะกลบเกลื่อนนะนั้น

ถึงแม้ว่าในปัจจุบัน ดอกทานตะวันของผมเองก็ได้รับรู้ถึงความรู้สึกของไม้ขีดไฟที่มี แม้จะเป็นเพียงแค่ส่วนเล็กๆส่วนหนึ่งจากความรู้สึกทั้งหมดที่มีจากใจที่ไม่อาจจะพรรณาออกมาเป็นถ้อยคำในภาษาใดๆให้สวยงามได้ แต่นั่นก็เพียงพอแล้ว ให้ดอกทานตะวัน ได้รับรู้ว่าไม้ขีดก้านนี้รู้สึกอย่างไร ไม่ได้คาดหวังว่าจะให้ดอกทานตะวันจะต้องหันมามอง ก็เพราะรู้ถึงแม้ว่าจะจุดไม่ขีดไฟก้านน้อยก้านนี้ให้มอดไหม้เพียงใด ดอกทานตะวันดอกนั้นก็ไม่มีวันหันแม้มองแม้เพียงหางตา.. แต่สำหรับตอนนี้ ขอแค่ได้เฝ้ามองอยู่ห่างๆจากที่แสนไกล ได้คอยเป็นห่วง เป็นกำลังใจ คอยอยู่เป็นเพื่อนที่แสนดีจากที่ตรงนี้ ถึงแม้ว่าดอกทานตะวันจะมีแสงแดดร้อนแรงเป็นเพื่อนแล้วก็ตาม แต่ยามใดที่มืดมิดไร้แม้แสงจันทร์ ขอให้รู้ไว้ว่า ไม้ขีดไฟก้านนี้จะอยู่เคียงข้างดอกทานตะวันดอกนั้นตลอดไป..