เมตตาไม่มีประมาณ     เรื่องเล่าต่อไปนี้มาจากพระสงฆ์ชาวจีนรูปหนึ่ง บรรดาลูกศิษย์ลูกหาเรียกขานท่านว่า "มาสเตอร์ซูยุ่น" คำว่ามาสเตอร์นี้ใช้เรียกอาจารย์ทางพุทธนิกายเซน หมายถึงผู้นำจิตวิญญาณของลูกศิษย์ หากเทียบกับวัฒนธรรมไทยคงใกล้เคียงคำว่า "หลวงพ่อ" หรือ "หลวงปู่" ที่เราเรียกขานกันด้วยความเคารพรัก      หลวงปู่ซูยุ่นอายุยืนมาก ท่านเกิดราว พ.ศ. 2383 ตรงกับช่วงสงครามฝิ่นพอดี  ท่านผ่านเหตุการณ์ผันผวนนานัปการในช่วงห้าแผ่นดินสุดท้ายของราชวงศ์แมนจู และทันได้เห็นการก่อร่างสร้างตัวของรัฐบาลคอมมิวนิสต์จีน ก่อนมรณภาพใน พ.ศ. 2502 รวมอายุได้ 120 ปีพอดี      พ.ศ. 2494 กองทหารคอมมิวนิสต์ยุคปฏิวัติวัฒนธรรมบุกยึดพระอารามเก่าแก่ที่หลวงปู่ไปบูรณปฏิสังขรณ์ ฝ่ายทหารจับตัวท่านขังไว้หลายวันโดยไม่มีทั้งน้ำและอาหาร เพราะถือว่าท่านอยู่ในฝ่าย “ขบถ” ระหว่างสอบสวน ท่านถูกทุบตีอย่างไร้ปราณี การทารุณกรรมครั้งนี้มีลูกศิษย์อยู่ในเหตุการณ์เล่าไว้ละเอียดในชีวประวัติของท่านแต่โหดร้ายเกินกว่าจะเล่าสู่กันฟังได้        การทำร้ายนั้นทำให้กระดูกซี่โครงหักและเลือดไหลไม่หยุด ท่านอาการสาหัสถึงขั้นปางตาย ต้องไม่ลืมว่าขณะนั้นท่านอายุ 112 ปีแล้ว คนอายุน้อยกว่านี้ยังยากจะรับมือกับสถานการณ์โหดร้ายอย่างนี้ได้       เมื่อเหตุการณ์คลี่คลาย ท่านได้รับการรักษาพยาบาลในวัดลูกศิษย์ใกล้ชิดสังเกตว่า แม้จะเจ็บปวดทรมานมาก ท่านยื้อยึดกับความตายจนถึงที่สุด ลูกศิษย์ทนเห็นหลวงปู่ทรมานไม่ได้ จึงขอร้องว่า ถ้าหลวงปู่ไม่ไหวแล้ว ก็ขอให้จากไปอย่างสงบเถิด อย่าได้กังวลต่อภาระที่คั่งค้างเลย ลูกศิษย์ทั้งหลายจะอาสาดูแลต่างๆเอง ไม่ว่าจะเป็นการบูรณะอารามหรืออื่นๆ       หลวงปู่ฟังคำร้องขอแล้วก็ขอบคุณ แต่บอกว่าท่านยังจากไปไม่ได้ไม่ไช่เพราะห่วงภาระต่างๆ แต่ท่านเกรงว่า หากมรณภาพลงในตอนนี้ผู้ที่ทำร้ายท่านจะได้รับกรรมหนัก เพราะทำร้ายพระสงฆ์จนถึงแก่ชีวิต หากท่านพยายามรักษาตัวให้รอดอีกระยะหนึ่งแล้วมรณภาพไปด้วยเหตุอื่น กรรมของคนเหล่านั้นจะเบาบางลง     หลวงปู่ซูยุ่นฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บครั้งนั้นและมีชีวิตยืนยาวต่อมาอีกแปดปี ก่อนจะล้มป่วยลง และมรณภาพอย่างสงบในช่วงบ่ายของวันที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2502    *** เรื่องที่เล่านี้อาจทำให้หลายคนน้ำตาซึม แต่เชื่อว่าเป็นน้ำตาแห่งปิติที่ได้รับรู้ความยิ่งใหญ่ในหัวใจมนุษย์*** เรื่องเล่าดีๆ จากปิยสีโลภิกขุ   Create Date : 19 พฤษภาคม 2553 6 comments Last Update : 20 พฤษภาคม 2553 0:22:16 น. Counter : 617 Pageviews. Share Tweet

ทักทายตอนบ่ายๆ จ้า   โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว 19 พฤษภาคม 2553 14:43:06 น.

จิตใจประเสริฐจริง ๆ หลวงปู่   โดย: maxpal 19 พฤษภาคม 2553 19:41:19 น.

สุขกามานิ ภูตานิ โย ทณฺเฑน น หึสติ อตฺตโน สุขเมสาโน เปจฺจ โส ลภเต สุขํ สัตว์ทั้งหลายย่อมต้องการความสุข ผู้ใดแสวงหาสุขเพื่อตน ไม่เบียดเบียนเขาด้วยอาชญา ผู้นั้นละไปแล้ว ย่อมได้สุข มีความสุขกับการร่วมแผ่กุศลผลบุญแด่เพื่อนร่วมวัฏฏะทั้งปวง..นะคะ   โดย: พรหมญาณี 20 พฤษภาคม 2553 10:44:44 น.

ยาทิสํ วปเต พีชํ ตาทิสํ ลภเต ผลํ กลฺยาณการี กลฺยาณํ ปาปการี จ ปาปกํ บุคคลหว่านพืชเช่นใด ย่อมได้ผลเช่นนั้น ผู้ทำกรรมดี ย่อมได้ผลดี ผู้ทำกรรมชั่ว ย่อมได้ผลชั่ว มีความสุขกับชีวิตที่เปี่ยมไปด้วยเมตตาธรรม ตลอดไป..นะคะ   โดย: พรหมญาณี 21 พฤษภาคม 2553 10:26:49 น.

สวัสดีวันพระค่ะ มาชวน นอนน้อย เพื่อปฎิบัติเยอะๆค่ะ   โดย: นุ่มณอ่อนนุช 21 พฤษภาคม 2553 13:19:30 น.

เรื่องราวในอดีตบางเรื่อง สมควรที่จะจดจำไว้ เพื่อเป็นสติเตือนใจในการดำเนินชีวิตที่เหลืออยู่ต่อไป เรื่องราวในอดีตบางเรื่อง สมควรที่จะให้จบเพียงนั้น เพื่อจักได้ครองสติในการดำเนินชีวิตที่เหลืออยู่ต่อไป มีความสุขในการดำเนินชีวิตอย่างมีสติ ตลอดไป..นะคะ   โดย: พรหมญาณี 22 พฤษภาคม 2553 1:42:39 น.