Group Blog All Blog
|
อีกเดือนเดียวเราก็จะได้เจอกันแล้ว 6 กรกฎาคม 2556 (35w) วันนี้เป็นวันที่เรามีนัดตรวจกันที่คลินิกผาติเวชอีกแล้วนะลูก แต่ว่าวันนี้เราออกซะสายเชียว รถก็ติดอีกตะหาก แต่ยังไงแม่ก็ต้องพาคุณพ่อหนูไปเซอร์เวย์เส้นทางที่จะไปโรงพยาบาลรามาธิบดีให้ดี ไม่งั้นถ้าคุณพ่อต้องไปส่งแม่ตอนคลอด คุณพ่อต้องพาเราหลงแน่ๆ เลย ^_^ ฝ่ารถติดไปสักครึ่งชั่วโมงกว่าๆ เราก็ลงทางด่วนถนนพระรามหก ปกติทางไปคลินิกต้องเลี้ยวซ้าย แต่คราวนี้เราจะดูเส้นทางไป รพ. กันก่อน ก็เลยต้องเลี้ยวขวา มีไฟแดงเยอะมาก แต่ระยะทางไป รพ. ก็ไม่ได้ไกลมาก (แม่ว่าไม่น่าเกิน 2 กม.) แม่ก็ชี้ให้คุณพ่อหนูดูว่าพามาจอดส่งตรงนี้นะ แล้วเราก็กลับรถไปคลินิกกัน วันนี้มาถึงคลินิกเกือบเที่ยง ได้คิวที่ 12 (ก็ไม่ค่อยแตกต่างจากมาตอนเช้าซักเท่าไหร่) เดี๋ยวเราไปกินข้าวกันก่อนนะคะ แต่วันนี้ร้านก๋วยเตี๋ยวเนื้อเจ้าประจำปิด ก็เลยได้ลองกินร้านใหม่ข้างๆ กัน แม่ว่ารสชาติก็พอทานได้อยู่นะ แล้วก็แวะเพิ่มน้ำหนักด้วยกระเจี๊ยบโซดา+ขนมปังหมูยองลูกเกด ร้านสีฟ้า ที่อยู่ติดกับคลินิก พอหนูได้กินน้ำหวานกับแม่ หนูก็ดิ้นไม่หยุดเลยนะลูก กว่าคุณลุงหมอจะมาก็ประมาณบ่ายโมงครึ่ง พอสัก 14.30 น. ก็ถึงคิวของเราแล้วล่ะจ๊ะ ครั้งนี้ถือว่ารอไม่นานเลย แป้บเดียวเอง วันนี้น้ำหนักแม่ขึ้นมาเป็น 64.5 กก. (ขึ้นจากเดือนที่แล้วแค่ 1.5 กก. เอง) แม่ว่าช่วงนี้แม่กินทุเรียน ขนมหวาน เยอะแล้วนะ แต่ทำไมน้ำหนักขึ้นน้อยจัง คุณลุงหมอมาลูบๆ คลำๆ ท้องแม่แป้บเดียวเอง แล้วก็บอกว่าหนูกลับหัวแล้ว แม่ดีใจจังเลยที่แม่จะได้มีโอกาสคลอดหนูแบบธรรมชาติ คุณลุงหมอเอาที่ตรวจคลื่นหัวใจมาวัดอัตราการเต้นหัวใจของหนู หัวใจหนูเต้นประมาณ 150 ครั้ง/นาที แน่ะ ยิ่งตอนหนูดิ้น หัวใจหนูก็ยิ่งเต้นเร็วขึ้น เสียงหัวใจของหนู แม่ฟังแล้วมีความสุขที่สุดเลยล่ะจ้ะ แล้วคุณลุงหมอก็ถามว่าหนูดิ้นดีไม๊ นอนหลับดีไม๊ มีอาการผิดปกติอะไรบ้างไม๊ แต่แม่ก็บอกไปว่าปกติดีทุกอย่าง ก็หนูเป็นเด็กดีจริงๆ นี่นา ไม่เคยสร้างปัญหาอะไรให้แม่ต้องกังวัลเลย คุณลุงหมอเลยบอกว่าอีก 2 สัปดาห์มาเจอกันใหม่ (เริ่มนัดถี่ขึ้นแล้ว) ครั้งหน้าคุณลุงหมอนัดซาวน์ด้วย เราก็จะได้เจอกันอีกแล้วสินะ ตอนขับรถขากลับ คุณแม่กับคุณพ่อแอบงอนกันนิดหน่อย คุณพ่อหนูนี่ไม่เคยมีทักษะในการจำทางเลย แม่ชี้ให้คุณพ่อหนูดูไปสองรอบแล้ว ว่าขากลับต้องขึ้นทางด่วนตรงนี้ (ทางด่วนไปบางนา ตรงถนนพระรามหก) พูดแล้วพูดอีก แต่คุณพ่อหนูก็ยังคงจำไม่ได้ เกือบพาแม่หลง แล้วก็มาอ้างว่าเพิ่งเคยมาขึ้นทางด่วนตรงนี้เป็นครั้งแรกนี่นา แม่ก็บอกว่านี่ก็ก็เป็นครั้งแรกของแม่เหมือนกัน แถมยังมีการบ่นด้วยว่าได้ฟังคำต่อว่าจากแม่ ก็รู้สึกท้อเหมือนกันนะ แม่ก็เลยสวนกลับไปทันทีเลย ว่าต้องให้คอยพูด คอยอธิบายบ่อยๆ แม่ก็ท้อเหมือนกันนะ หลังจากนั้นคุณแม่กับคุณพ่อก็นั่งเงียบๆ ไปในรถอีกพักใหญ่ แต่หนูไม่ต้องกังวลไปนะลูก พอมาถึงเซ็นทรัลบางนา คุณพ่อกับคุณแม่ก็ดีกันแล้วล่ะจ๊ะ วันนี้เราตั้งใจมาซื้อของให้หนูตั้งหลายอย่าง (ช่วงนี้กำลังมีงานเซลล์เสื้อผ้าและของใช้เด็ก) แม่ยืนเลือกเสื้อผ้าให้หนูเป็นชั่วโมงๆ โดยไม่รู้สึกว่าเมื่อยเลย แล้วก็ได้ของชิ้นใหญ่ และเป็นของที่แพงที่สุดที่แม่ซื้อให้หนูในตอนนี้ นั่นคือเครื่องนึ่งขวดนม 3,490 บาท (จะใช้คุ้มไม๊น๊า) วันนี้แม่เดินช้อปเพลินมากๆ เลยลูก เวลาผ่านไปไวมาก แม่เดินตั้งแต่ 4 โมงเย็น จนเกือบ 2 ทุ่มเลย การได้ซื้อของให้หนู ทำให้แม่กับพ่อมีความสุขมากๆ เลยจ้ะ 
|
Link |
||||||||||
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
ว่าที่คุณแม่คนใหม่