|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
[Fic]Good Morning Sweet [Special Part]
Titile: ~~Good Morning Sweet~~ Special Part
Author: Angel Midori
Genre: Romantic Comedy
Rating: PG ก้ำกึ่ง NC-17 (ดูค้างคาประมาณว่าไรท์เตอร์ยังเลือกไม่ได้ 555)
Pairing: YooSu
***************
Accident love
“จุนซู คิมจุนซู”ผมลงไปนั่งแล้วดึงเค้าที่นอนพับอยู่ให้ขึ้นมานั่งพิงโซฟา ผมก้มลงไปมองใบหน้าของเค้าใกล้ ๆ และผมก็ได้กลิ่นไวน์องุ่นมาปะทะ จมูกของผมอย่างแรง ใครกันเอาไวน์มาราดน้องชายสุดที่รักของเพื่อนรักผมอย่างนี้ล่ะครับ
“คุณยูชอนไปส่งจุนซูได้ใช่ไหมคะ”สาวน้อยที่ผมจำ ได้ว่าเห็นอยู่กับจุนซูบ่อยๆ เรียกถามผม ผมพยักหน้าตอบรับเค้า สองสาวนั่นเลยรีบอธิบายเส้นทาง ไปบ้านจุนซูให้ผมรู้ ผมก็พยักหน้ารับแกน ๆ เพราะผมพอจะรู้อยู่บ้างว่าบ้าน เพื่อนรักของผมมันอยู่ที่ไหน แต่หลังไหนนั้นผมระบุไม่ได้หรอกครับ เพราะไม่เคยไป
“ฝากจุนซูด้วยนะคะ”สองสาวสองสไตล์นั่นโค้งให้ผม แล้วก็ฝากฝังเพื่อนสนิทให้ผมดูแล ก่อนจะรีบวิ่งตามกลุ่มเพื่อนๆ ที่จะไปโนเรบังกันต่อ
ไปเที่ยวต่อผมก็อยากไปนะครับ แต่พอมาเห็นจุนซูอยู่ในสภาพนี้ ผมก็ทิ้งเค้าไม่ได้จริงๆ ไม่ใช่แค่เพราะว่าเค้าเป็นน้องชายเพื่อนสนิทผม แต่เพราะเค้าเป็นมากกว่านั้นสำหรับผม
ผมพยุงจุนซูให้เดินออกมาจาก บาร์ เค้าดูจะเมาจนคุมตัวเองไม่ได้ ผมรู้สึกโกรธนิด ๆ ที่จุนซูปล่อยตัวเองให้เมามากขนาดนี้ ถ้าไม่มีผมอยู่ แล้วเค้าจะทำยังไง สองสาวนั่นจะไปฝากเค้าไว้กับใครกันครับ
“จุนซู จุนซูครับ”ผมตบที่แก้มเค้าเบาๆ หลังจากที่พาเค้ามานอนในรถของผม จริงๆ ไม่น่าจะเรียกตบหรอกนะครับ น่าจะเรียกสัมผัสมากกว่า ผมไม่กล้า ทำให้ผิวขาวๆ ของเค้าเป็นรอยหรอกครับ ยิ่งได้มองเค้าใกล้ๆ แบบนี้เค้ายิ่งดูน่าทะนุถนอมมากเสียจนไม่นึกว่านี่เป็นชายหนุ่ม ผิวของจุนซูขาวอมชมพู มือแขนเล็ก ตัวนิ่มน่ากอด ยิ่งตอนนี้มีกลิ่นหอมของไวน์องุ่นผสมอยู่ด้วย เค้ายิ่งดูน่ากินขึ้นมามากเลยครับ ผมไม่ได้ทะลึ่งนะครับแต่ความรู้สึกมันบอก อย่างนั้นจริงๆ
“จุนซู”ผมลองก้มลงไปกระซิบเรียกเค้าอีกที คราวนี้ดูเค้าจะมีสติตื่นขึ้น มาแล้วล่ะครับ
“ครายยยยฮะ”
“ยูชอน ปาร์คยูชอน จำได้ไหมครับ”จุนซูพยายามลืมตาขึ้นมาเพ่งมองผม เค้าพยักหน้าหงึกหงักก่อนที่จะงึมงำเบา ๆ
“คุณยูชอนนนน คุณยูชอนนเจง ๆ ด้วยอ๊า”อย่าว่าผมบ้าเลยนะครับ แต่พอกลีบปากเล็กๆ นั่นเรียกชื่อผม หัวใจผมก็พองล้นจนแทบจะเด้ง ออกมาจากอกเลยล่ะครับ
จุนซู คิมจุนซู น้องจุนซูของผม ผมคิดถึงเสียงเล็ก ๆ แหบ ๆ ของเค้าที่เรียก พี่มิคกี้ อย่างนั้นอย่างนี้มากเสียเหลือเกินครับ ตั้งแต่ยุนโฮเรียนจบกลับมา ผมก็ไม่เคยได้มีโอกาสได้ยินมันอีกเลย เสียงของเค้าที่ผมเพิ่งได้ยินและยังจำแม่น ก็คือตอนที่เค้าขอให้ผมช่วยกดลิฟท์ให้ในระหว่างที่มือของเค้าถือของเต็มไป หมด และนั่นก็เป็นครั้งแรก และครั้งเดียวครับที่เค้าพูดกับผมตั้งแต่ผมมาเจอเค้าที่นี่
“จุนซูครับ เรียกชื่อผมอีกทีซิ”ผมกระซิบเบาๆ ที่หูเล็ก ๆ นั่น ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าผมเมาอะไรกันแน่ระหว่างบรั่นดีที่ผมดื่มมาเรื่อยๆ ตั้งแต่หัวค่ำ หรือจุนซูที่มีกลิ่นไวน์องุ่นหอมอวลแบบนี้
“หือออออ??”
“เรียกชื่อพี่อีกทีซิครับ”จุนซูงัวเงียขึ้นมาอีก ครั้งก่อนจะมองหน้าผม แล้วผมก็เอ่ยขอเค้าแผ่วๆ ชิดใบหู
“คุณยูชอน นนนนนน”มีความสุขที่สุดในโลกครับ ผมแนบริมฝีปากผม กับใบหูนิ่มๆ นั่น ก่อนจะกล่าวขอบคุณเค้าเบาๆ
ผมจับเค้าให้นั่งให้สบายขึ้นก่อนจะกดเบาะ ให้ เอียงลงเล็กน้อย ๆ ผมปัดเส้นผมที่ชื้นเหงื่อของเค้าออกเบาๆ จากหน้าผาก จุนซูที่ผมเคยเห็นจากตอนนั้น ตอนนี้โตขึ้นเยอะเลยนะครับ เค้ากลายเป็นจุนซูหนุ่มน้อยมากกว่าเด็กน้อยจุนซู แบบที่ผมเคยล้อ เวลาผมเห็นเค้าที่บริษัทผมอยากทักเค้าเหลือเกินแต่ก็ไม่กล้า คงเป็นเพราะที่ผ่านผมไม่เคยเป็นฝ่ายเริ่มความสัมพันธ์กับใครก่อน ถ้าอีกฝ่ายไม่เริ่ม เราก็มักค่อยๆ เริ่มความสัมพันธ์จากสถานะคนรู้จักกัน หรือไม่ ก็เป็นคนที่พบกันเพียงเพื่อ One Night Stand ผมไม่เคยเริ่มต้นจีบใครก่อนจริงๆ
ยิ่งกับจุนซูคนที่ผมยอมรับด้วยใจ จริงเลยว่า ผมตกหลุมรักเค้าอย่างหัวปักหัวปำตั้งแต่ยังไม่เคยเจอตัวจริง ผมเลยยิ่งทำอะไรไม่ถูก เสมอเวลาที่เจอเค้า
“อืออออออ”
“เป็นอะไร ฮึ?”ผมก้มลงไปกระซิบถามเค้าเบาๆ ผมเห็นเค้าพยายามลืมตา แล้วก็ยื่นมืออกมา ผมรวบมือเล็ก ๆนั่นมากำไว้ แล้วกระซิบถามเค้าอีกครั้ง
“เป็นอะไรครับ คนดี”
“หิวน้ำจังเลยยยยยยฮะ แล้วจุนซูปวดหัวด้วยอะ”
“ถ้าอย่างนั้นลุกขึ้นมาดื่มน้ำก่อน”ผมพยุงเค้า ขึ้นมานั่งแล้วเอื้อมไปหยิบ ขวดน้ำที่อยู่ที่ประตูรถฝั่งที่เค้านั่งมาส่งให้เค้าดื่ม
ให้ตายเหอะครับ!! เค้ากำลังฆ่าผมชัด ๆ จุนซูดื่มน้ำเด้วยความกระหาย น้ำจากขวดไหลเลอะ ไล่ตั้งแต่แก้มขาวๆ นั่นจนมาถึงต้นคอ ผมอดมองรอยน้ำ ที่ไหลเรื่อยบนผิวขาวๆ นั่นไม่ได้ ผมรับขวดน้ำคืนจากเค้าก่อนจะหยิบทิชชู่ ไปไล่เช็ดน้ำที่แก้มของเค้าเบา ๆ
“ยังปวดหัวอยู่ไหมครับ”เค้าพยัก หน้ารับหงึกหงัก ก่อนจะซุกหัวกลมๆ น่ารักของเค้ากับไหล่ของผม ผมแอบสูดดมผมนิ่มๆ ของเค้าเบาๆ ผมไล่ปลายจมูกของผมจากผมนิ่มๆ มาจนถึงใบหู
“เดี๋ยวผมพาไปหายากินนะ”
“ฮะ”จุนซูเงยหน้าขึ้นตอบแล้วยิ้มกว้าง เค้าเอื้อมมือเล็ก ๆ ของเค้ามาลูบที่สันคางของผม ดวงตาเล็ก ๆ ของเค้ายามนี้อาจไม่สุกใสเท่าปกติ แต่มันกลับดูยั่วยวนใช่เล่น
“คุณยูชอนจริงๆ เหรออออฮะ”
“ยูชอนจริงๆ น่ะซิครับคนดี”ผมดึงมือเล็ก ๆ นั่นมากดจูบที่ฝ่ามือ เค้าหัวเราะคิกคักเหมือนจักจี้ แล้วก็งึมงำเรียกชื่อผมเบาๆ
ให้ตายครับ ผมอยากได้ยินเค้าเรียกชื่อผมซ้ำ ๆ ไปเรื่อย ๆ ผมอยากได้ยิน เค้าเรียกชื่อผมเมื่อยามที่ผมกอดเค้า และรัดรึงเค้าเข้ามาแนบกายผมเหลือเกิน
“เรียกอีกทีซิ คนดี”
“ฮะ”
“เรียกชื่อผม”
“คุณยูชะ...”ยัง ไม่ทันที่จุนซูจะเรียกชื่อผมจบผม ก็แนบริมฝีปาก กับปากบาง ๆ ของเค้า ปากนิ่มๆ ที่เรียกชื่อผมเมื่อครู่มีรสหวานจางๆ ผสมอยู่ ผมไล่เลีย ไปทั่วริมฝีปาก และดูดดึงปากล่างเล็ก ๆของเค้าเบาๆ ยิ่งดูดดึง ผมก็ยิ่งถอนตัวไม่ขึ้น ผมกดท้ายทอยของเค้าให้แนบชิด และเปลี่ยนองศา ให้ผมได้ดูดกลืนรสสัมผัสจากเค้ามากขึ้น เค้าส่งเสียงอื้ออึงเหมือนตกใจในคราแรก หากแต่เมื่อได้รับรสสัมผัสที่ผมมอบให้สักพัก เค้าก็จูบตอบผม ผมรู้ทันทีครับ ว่าเค้าไม่เชี่ยวชาญหากแต่ผมก็ชอบความไม่เชี่ยวชาญนั้น ผมดูดดึงลิ้นเล็กๆ นั่นอยู่สักพักจนคิดว่าจุนซูคงไม่ไหวแล้ว ผมจึงปล่อยเค้า แต่ดูเหมือนเค้าจะยังคง ติดใจกับรสสัมผัสอยู่ เค้าจึงรีบสูดอากาศก่อนจะไล่ตามริมฝีปากผมมา ผมจึง กดท้ายทอยเค้าและจูบกันอีกครั้ง
จูบคราวนี้ยิ่งเป็นจูบที่ดูดดื่มมาก ขึ้น ลิ้นเล็กๆ ไล่พัวพันกับลิ้นผม ผมกวาดลิ้นไปทั่วโพรงปากที่มีกลิ่นไวน์องุ่นจางๆ ผมพลิกองศาให้เราจูบกัน ได้ดูดดื่มยิ่งขึ้น และยิ่งขึ้น จนผมรู้สึกว่าคราวนี้จุนซูดูจะหมดแรงจริงๆ มือเค้าที่เกี่ยวกระหวัดอยู่ที่ต้นคอผมตอนนี้ตกลง ผมจึงปล่อยเค้าจากจูบลึกล้ำ หวาบหวิวนั้น
“ไปต่อกันนะ”ผมกระซิบบอก เค้า เค้าดูนิ่งอึ้งก่อนจะพยักหน้ารับเบาๆ
ตอนนั้นผมไม่มีสติ สัมปชัญญะใด ๆ มาคิดไตร่ตรองแล้วล่ะครับว่าผมควร หรือไม่ควร ผมไล่ล้วงไปตามกระเป๋าต่างๆ ของจุนซูจนได้โทรศัพท์มือถือมา แต่กว่าจะได้ โทรศัพท์มือถือ ผมก็ถือโอกาสลูบไล้บีบเค้นร่างนุ่มนิ่มนั่นไปด้วย ตอนนั้นผมแทบคลั่งครับ ทุกครั้งที่ผมสัมผัสเค้า เค้าจะพลิกกายและส่งเสียงเบาๆ กระตุ้นความรู้สึกผมจนผมแทบทนไม่ไหว
ผมกดไล่เบอร์โทรล่าสุดของจุนซูไปเรื่อยๆ จนไปเจอเบอร์เพื่อนรักของผม ผมรีบต่อสายทันที ระหว่างรอสาย ใจของผมเต้นไม่เป็นส่ำเลยล่ะครับ ผมได้แต่ภาวนาให้ ยุนโฮมันเออออตามที่ผมจะโกหกมัน
“ฮัลโหล ยุนโฮเหรอ”
“เออน้องมึงเมาที่งานเลี้ยงว่ะ กูเลยจะไปส่งน้องมึงที่บ้านเพื่อนน้องมึงนะ”
“น้องมึงเมาเละเลย เพื่อนเค้าเมาน้อยกว่าแต่ยังไงก็ต้องไปส่งทั้งคู่อยู่แล้ว กูให้เค้าอยู่กับเพื่อนเค้านั่นแหละห้องเค้าอยู่ใกล้ร้าน เออ แค่นี้นะ” ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ หลังจากวางหูไปแล้ว ดูเหมือนไอ้เพื่อนรักผมมันเพิ่งตื่นครับ มันเลยคิดอะไรไม่ทัน ผมรีบกดปิดโทรศัพท์ของจุนซูทันทีเผื่อเพื่อนรัก ผมมันไหวตัวทัน
ไม่เข้าถ้ำเสือก็ไม่ได้ลูกเสือผมพยายามท่อง ประโยคนี้ไว้ ต่อให้ไอ้ยุนโฮมันมาจับได้ทีหลัง ยังไงผมก็ได้ลูกเสือมาแล้ว และถ้ารอดจับไม่ได้ผมก็จะเนียนปิดมันไปก่อน รอให้ผมได้จุนซูมาเป็นแฟนก่อนผมค่อยว่ากันเรื่องเพื่อนรักผม ผมสลัดความคิดเรื่องไอ้เพื่อนหวงน้องของผมทิ้ง แล้วหันไปสนใจจุนซู ต่อดีกว่าครับเวลานี้
“ไปค้างบ้างผมนะ”ผมหันไปบอกจุนซู เค้าดูตาลอยๆ แต่ก็ยังพยักหน้ารับ ให้ตายเหอะใจผมไปถึงบ้านแล้วล่ะครับตอนนี้
ระหว่างที่ผมขับรถกลับบ้านผมภาวนาไม่ให้ตำรวจมา ดักตรวจแอลกอฮออล์ผม เพราะถ้าโดนก็ไม่รอดแน่นอนครับ กับอีกอย่างที่ผมภาวนาให้ผมเจอคือร้านขายยา ผมไม่รู้ว่าจุนซูเคยหรือยังกับเรื่องแบบนี้ แต่เพื่อความชัวร์ ผมไม่อยากให้เค้าเจ็บ ผมอยากทะนุถนอมเค้า และเพื่อป้องกันเราทั้งคู่ก็ควร เซฟไว้ก่อนจะดีกว่า เค้าและผมจะได้สบายใจ ผมสอดส่ายสายตาหาร้านขายยา จนเจอมันที่ริมถนนไม่ไกลจากบ้านผมนัก
“เดี๋ยวผมมานะ ที่รัก”ผมก้มบอกเค้าที่ยังหลับอยู่ แล้ววิ่งออกไปทันที ตอนนี้ความอายก็ทำอะไรผมไม่ได้หรอกครับ แล้วเวลาแบบนี้ก็มีแต่ลูกค้า แบบผมเท่านั้นแหละที่มาใช้บริการ ผมสั่งเจลมาหลอดนึง กับเลือกหยิบ condom แบบเร่งๆ พอได้ของปุ๊บผมก็รีบวิ่งกลับขึ้นรถทันทีครับ เดี๋ยวที่รักผมรอนาน
“กลับมาแล้วครับ”ผมก้มลงจุ๊บเค้าที่ริมฝีปากแดงๆ บวมเจ่อนั่น แล้วก็รีบออกรถ ผมดูเหมือนคนหนุ่ม ที่เพิ่งกำลังจะมีอะไรแบบนี้ครั้งแรก เลยล่ะครับ
พอ ผมพายานพาหนะคู่ใจผมมาจอดถึงคอนโดได้ ผมก็ปลุกคนน่ารักของผมให้ตื่นขึ้นมา เวลาเค้าตื่นงัวเงียเค้าดูน่ารักมากๆ เลยครับ เค้าขยี้ตาของเค้าแล้ว ครางเบาๆในลำคอ แก้มแดงจนน่ากดจูบลงไปแรงๆ
“เดี๋ยวขึ้นไปนอนข้างบน ต่อนะครับ”เค้าพยักหน้า หงึกหงัก ผมจึงรีบปิดประตูรถ แล้วก็เดินไปเปิดประตูด้านเค้าและพยุงเค้าออกมา
“เดินไหวไหม”
“ไหว ๆ”เค้างึมงำเบาๆ แล้วก็พยายามพยุงตัวเองโดยการท้าวแขนกับตัวรถ ผมหยิบโน่นนี่เท่าที่สมองมึนๆ ของผมจะนึกได้ แล้วผมก็โอบเอวของเค้าพยุงให้เดินตามผมมา
“เดี๋ยวไปที่ห้องของผมนะ”
“ห้องของคุณยูชอนนะเหรออออ”
“ใช่ห้องผม”พอผมจับเค้าขึ้นลิฟท์มาได้ ผมก็กดจมูกสูดดมกลิ่นหอมของเค้ามาเรื่อย ๆ ตั้งแต่ผม หน้าผาก หู ข้างแก้ม ซอกคอ จนลิฟท์เตือนว่า ถึงชั้นห้องพักของผมแล้วผมจึงละปลายจมูกออกจากจุนซู
แล้วเมื่อผมเปิดประตูห้องเข้ามาได้ ผมก็พยุงคนน่ารักของผมให้ไปนั่งที่โซฟา แล้วเมื่อพอผมจะลุกออกไปเค้าก็รีบดึงรั้งผมเอาไว้ทันที
“ผมแค่จะวางของ”เค้าส่ายหัวตอบผมก่อนจะซุกหน้าลง กับบ่าผม ผมเลยจับเสื้อโค้ทข้าวของที่ถืออยู่โยนทิ้งลงข้างโซฟา ผมจับจุนซูเงยหน้าขึ้น และกดจูบลงไปอีกที โทษฐานอ้อนจนผมใจอ่อนยวบ
ผมจูบเค้าและดันแผ่นหลังเค้าให้ค่อย ๆ นอนราบลงกับพื้นโซฟา ผมขบกัดริมฝีปากนิ่มนั่นเบาๆ อย่างรันจวญใจ และไล่ขบเม้นดูดดึงมาจนถึง ซอกคอขาว จุนซูส่งเสียงครางเบาๆ และเสียงครางนั้นยิ่งกระตุ้นอารมณ์ผมยิ่งขึ้น ผมล้วงมือของผมผ่านเสื้อเชิ้ตของจุนซู ลูบไล้แผ่นหลัง และลูบไล่ไป ตามส่วนโค้งเว้าของร่างกายเค้า
“ผมจะทนไม่ไหวแล้วจุนซู”ผมไล่ขึ้นมา จูบไปทั่ว โครงหน้าน่าเอ็นดูนั่น แล้วค่อยๆ ปลดดึงเสื้อเชิ้ตตัวนั้นออกจากกายขาว จุนซูดูงดงามน่าทะนุถนอมจริงๆ ครับ ผิวขาวอมชมพูสุขภาพดีนั่นน่ามองเสียจนละสายตาไม่ได้ ผมมองโลมเลียผิวเนื้อขาวเนียนแล้วเอามือลูบไล้ไปทั่วกายนิ่ม ผมกดจูบไล่ไปทั่วแผ่นอก เค้าตอบรับสัมผัสด้วยการหยัดกายขึ้นตามแรงขบเม้มของผม และเมื่อยามผมใช้นิ้วสะกิดยอดอกสีชมพูนั่นเค้าก็ครางเบาๆ
“อืออออ”เสียงครางของเค้าดังรับ เมื่อยามผมเปลี่ยนไปขบเม้ม ยอดอกด้วยริมฝีปาก แล้วผมก็ไล่จูบแผ่วๆ จากอกจนไปถึงหน้าท้องของเค้า
“คุณยูชอนฮะ จุนซู ..จุน ซู”ผมเงยหน้าขึ้นมามองใบหน้าน่ารักของจุนซู ที่ตอนนี้แดงปลั่ง จุนซูดึงรั้งใบหน้าผมให้ขึ้นมาแนบกับใบหน้าเค้า แล้วเค้าก็กดจูบลงที่ริมฝีปากผม
“จุนซูไม่ไหวแล้ว”เค้าครางเบาๆ แนบกับริมฝีปากผม ผมกดจูบเค้ากลับ ก่อนจะดึงให้เค้าลุกขึ้น และดึงขาเค้าให้เกี่ยวกระหวัดรัดที่เอวของผม
“ไปที่ห้องนะคนดี ผมจะช่วยคุณ”ผมกอดจุนซูแนบกับอก และอุ้มประคองเค้าเข้ามาที่ห้องนอนผม ผมใช้แผ่นหลังดันปิดประตูห้อง และวางเค้าลงกับฟูกนิ่ม เมื่อแผ่นหลังเค้าสัมผัสเข้ากับฟูก ผมก็รีบโถมทับ ไล่จูบเค้า ราวกับกระหายหิว ผมรีบลุกขึ้นมาดึงกางเกงสแลคสีดำ ออก จากร่างของจุนซู และไล่จูบตั้งแต่ข้อเท้าเล็กๆ มาจนถึงต้นขา ผิวของจุนซูเนียนเรียบน่าสัมผัส แม้กระทั่งข้อเท้าเล็ก ๆ นั่นยังดูน่าทะนุถนอม กลิ่นกายของเค้าก็หอมชวนให้ลุ่มหลง ผมดึงรั้งชั้นในออกจากกายนุ่มนิ่ม และสัมผัสไปที่ส่วนเร้นลับของเค้าเบาๆ เค้าครางฮือเมื่อถูกสัมผัส แล้วรีบรั้งกอดผมไว้แน่น
“เดี๋ยวคุณจะรู้สึกดีนะคนดี”ผม ค่อย ๆ กอบกุมส่วนนั้นของเค้าเบาๆ และค่อยๆ ขยับเป็นจังหวะเชื่องช้า เพื่อกระตุ้นอารมณ์ จุนซูครางแผ่วทุกครั้งที่ขยับ และยิ่งเมื่อผมเร่งจังหวะขึ้น เค้าก็ยิ่งตอบรับ
“สะ…เสียวจังเลยฮะ ”เค้าเอ่ยขึ้นมาและบิดกายเร่ง เร้ากับรสสัมผัสที่ผม ปรนเปรอให้ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกของผมที่มีเซ็กซ์กับเพศเดียวกัน หากแต่นี่เป็นครั้งแรก ที่ผมอยากทะนุถนอมคู่นอนของผม และอยากปรนเปรอให้เค้ามีความสุขอย่างเต็มที่
“อืมมมมมม อ๊า”จุนซูหวีดร้องขึ้นมาเมื่อยามเค้าไปถึงจุดหมาย ผมก้มลงไปจูบเค้าเบาๆ แล้วกระซิบถาม
“รู้สึกดีใช่ไหม”เค้าหอบหายใจ และพยักหน้าตอบผมเหมือนเคลิ้มฝัน แล้วผมจึงค่อย ๆ ดึงรั้งท่อนขาขาวเนียนของเค้าขึ้นและหยิบเจลขึ้นมา
จุนซูงดงาม เค้างดงามไปเสียทุกส่วนของร่างกาย งามจนผมกลัวจะทำเค้ามีริ้วรอย ผมจุมพิตเขาเบาๆ ที่ต้นขาด้านใน ระหว่างที่ผมปาดป้ายเจล ไปด้วย และเมื่อผมคิดว่าเค้า พร้อมแล้วผมจึงค่อยๆ กดนิ้วลงไป
“เจ็บ โอ๊ะ เจ็บฮะ”
“โอเค ๆ ที่รัก”คราวนี้ผมป้ายเจลให้มากกว่าเดิมและรอจนจุนซูชินกับ นิ้วแรก แล้วผมจึงกดนิ้วที่สองตามไป คราวนี้ดูเค้าจะเจ็บน้อยลง ผมจึงรีบดัน นิ้วที่สาม ตามเข้าไปทันที เค้าสะดุ้งรับกับสัมผัสนั้น ผมจึงรีบดุนดันและกดย้ำ จุนซูแอ่นกระตุกรับแรงกดทุกครั้งจนผมเห็นว่าเค้า พร้อมแล้ว ผมจึงจัดการ ป้องกันตัวเองและก้มลงกระซิบบอกเค้าเบาๆ
“ที่รัก ใจเย็น ๆ นะครับ”ผมดึงมือของเค้าให้วางที่ลาดไหล่ และค่อย ๆกด กายลงลึกไปในตัวจุนซู จุนซูหวีดร้อง และจิกปลายเล็บลงที่ไหล่ของผม ผมพยายามกลั้นหายใจ และดันกายผมให้เข้าไปลึกยิ่งขึ้น จุนซูกัดริมฝีปาก ตัวเองแน่น ผมรีบจูบเค้าและดูดดึงให้เค้าลืมความรู้สึกเจ็บที่เบื้องล่าง
จุนซูดูยังใหม่เหลือเกินกับเรื่องแบบ นี้....
ผมค่อยๆ ขยับเป็นจังหวะเนิบนาบให้เค้าคุ้นชิน จนผมรู้สึกว่าเค้าตอบรับผม ผมจึงเร่งกดกระแทกมากขึ้น ทุกครั้งที่ผมกดกระแทกเข้าไปในกายของจุนซู ผมรู้สึกอบอุ่น และหวาบหวามอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน ผมมีความสุขทุกครั้ง ที่ได้สัมผัสเค้าลึกซึ้ง ผมรู้สึกได้ว่าผมมีความสุขเสียงจนผมเจียนคลั่ง ผมเร่งจังหวะ ให้แรงขึ้น ลึกยิ่งขึ้น ผมพยายามกดย้ำไปในจุดที่จุนซูตอบสนองว่าพอใจ และรู้สึกสุขสม จนเมื่อถึงที่สุดของเราทั้งคู่ ผมจึงกอดรัดเ ค้าไว้แน่นแนบอก
ผมเงยหน้าสูดอากาศให้เข้าปอดพลางมองใบหน้าน่ารัก ที่นอนหอบเหนื่อยอยู่กับอกผม นี่ราวกับเป็นความฝันที่เป็นจริงของผม จุนซูที่ผมเฝ้าฝันถึง จุนซูที่ผมหลงรัก ตอนนี้เค้าอยู่ที่นี้แล้ว เค้าอยู่กับผมและเป็นของผม
ผมคลายอ้อมกอดจากเค้า และทำความสะอาดร่างกายของจุนซู ผิวเนื้อขาวอมชมพูของเค้าตอนนี้ขึ้นสีแดงระเรื่อ รอยจุมพิตจากผมขึ้นเป็นสีจางๆ ไปทั่วกายน่ารักนั่น ผมแทบอยากจะก้มลงไปสร้างรอยรักอีก ตามผิวเนื้อที่ยังไม่เกิดรอย แต่ผมก็ต้องห้ามใจไว้ เพราะตอนนี้จุนซูดูเหนื่อยอ่อน เค้าดูเพลียและพร้อมจะหลับเต็มที่ ต่อให้ผมมีอารมณ์กับเค้า อีกครั้ง ผมก็ไม่กล้าที่ จะปลุกเค้าขึ้นมา ผมกดจุมพิตที่หน้าผากของเค้าเบาๆ หลังจากทำความสะอาด ร่างกายเค้าแล้ว
ผมกล่าวราตรีสวัสดิ์กับเค้า และจูบเค้าเบาๆ ที่ริมฝีปาก แล้วเมื่อยามเช้า มาถึงผมจะจุมพิตอรุณสวัสดิ์เค้าอย่างที่ผมเคยใฝ่ฝัน ผมจะทำอาหารเช้าให้เค้า จูบกันหลังอาหารเช้าบนเตียง และผมจะขอให้เค้ามาเป็นคนรักของผม
“นอน หลับฝันดีนะครับ จุนซู ที่รักของยูชอน”
*****************************************
ในที่สุดก็มาตามสัญญา มาถึง Special Part แล้ว....
ต้องขอบคุณน้องน๊อต MickyCheoNsa^^ ที่มาเป็นที่ปรึกษาให้ในการ เลือกตอนพิเศษมาลง เพราะตัดสินใจไม่ถูกจริงๆ จากสามตอนที่เขียนขึ้นมา
น้องน๊อตให้ความเห็นว่าควรเป็นตอนนี้เพราะ ไม่ว่าลงตอนไหน ยังไงตอนนี้มันก็ค้างคาใจอยู่ดี 5555
จริง ๆ เขินนะคะ ที่ลงตอนนี้เพราะมันไม่มีอะไรเลยนอกจากความหื่นของพ่อพระเอก แต่จะเอาอะไรไปมากล่ะ อ่านแบบละมุน หวาน อบอุ่นมาทั้งเรื่อง จะร้อนรุ่มเปลี่ยนบรรยากาศก็น่าลอง 5555
ส่วนคำถามที่ถูกถามมากเหลือ เกิน สำหรับตัวผู้เขียนว่า ทำมาหากินด้านอินทีเรีย หรือสถาปนิกหรือเปล่า ขอตอบว่าไม่ค่ะ ที่ทำมาหากินอยู่ไม่ว่างานประจำหรืองานเสริม ไม่ได้ทำสิ่งเหล่านี้เลย เพียงแต่เรื่องเกี่ยวกับศิลปะ สถาปัตยกรรมเป็นเรื่องที่ตัวเองสนใจค่ะ ชอบบ้านเมืองที่มีสถาปัตยกรรมสวยๆ เยอะ ๆ อย่างพวกยุโรป ก็เลยศึกษา แล้วขยายความชอบออกมาเป็นงานเขียน และส่วนตัวมีงานเสริมเป็นตากล้อง ก็เลยต้องศึกษาด้านศิลปะไว้บ้างอยู่แล้ว อีกอย่างที่สำคัญที่สุดเลยก็คือ เวลาทำงานเขียนรู้สึกว่า อยากให้งานเขียนของตัวเองมีพื้นฐานของความเป็นจริงเท่าที่จะเป็นไปได้ ฉะนั้นก่อนเขียนอะไรจึงรีเสริชข้อมูลอยู่นานมากที่จะเขียน และถ้ามันจะเสริมสิ่งที่ควรรู้เข้าไปในงานเขียน ก็อยากจะเขียนเข้าไปด้วย
ส่วนที่มีคนทักเรื่องชื่อเรื่องนั่นแหละค่ะถูกต้อง เค้าชอบความรู้สึกของการตื่นเ้ช้าขึ้นมาแล้วเจอคนที่เรารัก
ทักทายกัน ก่อนจะไปใช้ชีวิตประจำวันต่อไป และอีกอย่าฟิคเรื่องนี้เริ่มตอนแรก แรกจริงๆ เลยในตอนเช้าค่ะ
พร้อมกับคำทักทายจากพ่อพระเอกว่า "อรุณสวัสดิ์" (ถึงจะไม่ใช่ประโยคแรกของพ่อพระเอกก็เหอะ)
ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านนะคะ ที่ตามอ่านมาจนถึงตอนนี้ แค่คลิกเข้ามาด้วยความสนใจ และจากไปด้วยรอยยิ้ม นั่นก็มีคุณค่ามากแล้ว และยิ่งชอบและรักฟิคเรื่องนี้คนเขียนก็มีความสุขมากจริงๆ ค่ะ ปุ้มอยากให้งานเขียนของปุ้มมันช่วยให้คนอ่านมีความสุข ได้ระบายความรู้สึกชื่นชอบและหลงรักในความเป็นยูซูออกมา และทำให้คนที่เข้ามาอ่านได้รับความสุขนั้นไปด้วย
ขอบคุณจริงๆ ค่ะ แล้วฝากผลงานเรื่องต่อ ๆ ไปของปุ้มด้วยนะคะ พอได้เริ่มลงมือเขียนแล้ว เริ่มติดลมค่ะ อิอิ....
"เค้ารักยูซูจังเลยน๊า~~~~"
ปล.ขอ ฝากเรื่องรวมเล่มนิดนึงนะคะ พอดีเนื่องจากช่วงนี้มีคนเมล์มาจำนวนนึงมาบอกว่าเพิ่งทราบเรื่องจอง และก็มีคนที่ไปเจอที่งานฟิคแล้วอยากได้เพิ่ม ทีนี้ปุ้มเลยคิดว่า ถ้าใครมาอ่านเจอแล้วสนใจที่จะให้รีปรินซ์ใหม่ ก็ลองเมล์มาบอกดูนะคะ ถ้ารวบรวมยอดแล้วเยอะพอควร จะเมล์ติดต่อกลับไปว่าจะรีปรินซ์แล้ว เมล์ติดต่อค่ะ angelmidori@gmail.com
|
|
| Create Date : 22 มีนาคม 2553 |
| Last Update : 22 มีนาคม 2553 10:06:33 น. |
|
8 comments
|
| Counter : 1297 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: nuyect  วันที่: 22 มีนาคม 2553 เวลา:10:39:17 น. |
|
|
|
| โดย: เด็กน้อย IP: 125.27.57.162 วันที่: 22 มีนาคม 2553 เวลา:14:13:37 น. |
|
|
|
| โดย: -Killer Queen- IP: 203.144.144.164 วันที่: 24 มีนาคม 2553 เวลา:6:00:40 น. |
|
|
|
| โดย: กิ่งไผ่ IP: 203.144.144.165 วันที่: 24 มีนาคม 2553 เวลา:18:22:51 น. |
|
|
|
| โดย: chebi IP: 124.120.115.117 วันที่: 7 สิงหาคม 2553 เวลา:14:46:54 น. |
|
|
|
| โดย: Love Xiah IP: 1.47.10.85 วันที่: 12 มีนาคม 2554 เวลา:0:09:06 น. |
|
|
|
| โดย: comet2522 IP: 202.28.179.5 วันที่: 15 มีนาคม 2554 เวลา:11:24:10 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [