Bloggang.com : jI@ng jIng zhEn : เปิ่นฮา ตอน ไปเปิดบัญชี.....แล้ว

江靜真 ก็เป็นแค่วิศวกะ(หลั่ว) จนๆ คนนึง

พฤศจิกายน 2549

			1	2	3	4
5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18
19	20	21	22	23	24	25
26	27	28	29	30

17 พฤศจิกายน 2549

เปิ่นฮา ตอน ไปเปิดบัญชี.....แล้ว

เปิ่นฮา ตอน ไปเปิดบัญชี.....แล้ว

17 Nov. 06

เรื่องไม่ใช่เรื่อง ก็ยังอยากจะเอามาเขียนให้อับอายขายขี้หน้าประชาชี

เมื่อวานนัดไปคุยเรื่องงานใหม่ เป็นงานแจกหนังสือพิมพ์ ใบปลิว เอกสาร โฆษณาตามตู้รับจดหมายของบ้านค่ะ เค้ากำหนดโซนที่เราต้องเอาของไปแจกให้ค่ะ

แล้วเค้าให้กรอกฟอร์มสมัครงาน เราก็กรอกชื่อ ที่อยู่ เสร็จแล้ว อ่าว

ยังไม่ได้ไปเปิดบัญชีธนาคารเลย เค้าก็บอกว่า อืม! ไม่เป็นไร เดี๋ยวส่งเมล์มาให้ละกัน เราก็โอเคๆ

ขากลับว่าจะไปเปิดบัญชี แต่แล้วฝนตกหนัก หนาวมากๆ เราก็เลยผลัดว่าจะไปเปิดวันนี้แทน แล้วตกบ่ายก็ไปซักผ้าที่เครื่องหยอดเหรียญ หูย!!! เป็นการซักผ้าที่แพงที่สุดในชีวิต 10$ แหนะ แบ่งเป็นสองถัง เสื้อ กะ กางเกง ถังละ 3$ แล้วก็เอามาปั่นแห้งอีก ถังละ 2$ แถมไม่แห้งดีด้วย ยังชื้นๆ อยู่ แต่เสียดายตังค์ เลยเลิกปั่นแห้งซะ แถมได้ผลงานเป็นแบบนี้อีกด้วย

ข้างซ้ายเป็นคู่ที่ยังไม่ใส่ ส่วนข้างขวาเป็นคู่ที่ซักเสร็จ

วัยรุ่นเซ็งจริงๆ

พอตกเย็น เค้าโทรมาถามชื่อบัญชี เราก็บอกว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้ไปเปิดแล้วจะเมล์ไปให้ เค้าก็บอกว่าจะเริ่มงานวันจันทร์แล้ว รีบๆ เอาให้เค้านะ เราก็เออออเซย์เยสไป

ตอนเช้าตื่นมา ก็ต้องรีบไปเปิดบัญชีใช่มะ เราก็กะว่าเดินสำรวจโซนบ้านที่จะต้องไปทำงานด้วยเลย แล้วก็เดินเลยไปธนาคารแถว camberwell ซะด้วยเลย ปกติก็ติดแผนที่ออกจากบ้านไปด้วย แต่วันนี้ครึ้มประมาณว่า เดินไปหลายรอบแล้ว ไม่เอาแผนที่ไปก็ได้ หยิบแค่แผนที่แบ่งโซนทำงานไป พอเดินดูโซนทำงานแล้วก็คิดว่าไม่กว้างมาก พอทำไหว จากนั้นก็เดิน เดิน เดิน ต่อไป เพื่อไปธนาคาร

เดินไปพักใหญ่ เอ๋

ชักยังไง ทำไมคุ้นๆ เหมือนเดินผิดทาง เดินมาครึ่งชั่วโมงแล้วก็น่าจะถึงแล้วหนิ เอ่

ไม่หรอก เดินตามแทรมสาย 70 มาไง จะผิดได้ไง เลยเดินไปดูที่ป้ายรถเมล์

เวงและกำ ตูเดินผิดทาง

ต้องเดินกลับหลังหันไปต่างหาก โอ้! จอร์จ มันยอดมากเลย ต้องเดินกลับอีกครึ่งชั่วโมง แล้วเดินไป Camberwell อีกยี่สิบกว่าๆ นาที

ระหว่างทางมีเจ๊คนนึงขับรถมาจอด แล้วเปิดกระจกถามเราว่า จะไป camberwell junction เราก็บอกว่า ไปตามถนนนี้หล่ะ เจอหกแยกก็นั่นหล่ะ แล้วก็คิดในใจ ขอติดรถไปด้วยคนดิ ไม่อยากเดิน แต่ก็อะนะ เดินเพื่อสุขภาพ

เดินไปถึง เย้! ถึงซะที เข้าไปนั่งรอเปิดบัญชีอึดใจเดียวเอง

จนท.: จะเปิดบัญชีใหม่ใช่ไหม
เรา : ใช่
จนท.: เคยมีบัญชีของ ANZ ไหม
เรา : ไม่มี
จนท.: เพิ่งมาหรือ มาอยู่ได้กี่วันแล้ว
เรา : ประมาณ 3 อาทิตย์
จนท.: ยินดีต้อนรับค่ะ
เรา : ขอบคุณ
จนท.: งั้นขอดูพาสปอร์ตค่ะ
เรา :

oh my god, I forget it!!!!!!
จนท.: บ้านอยู่ไหนคะ
เรา : Auburn road.
จนท.: ขอโทษจริงๆ ถ้าไม่มีพาสปอร์ตก็เปิดบัญชีไม่ได้ค่ะ
เรา : ค่ะ เดี๋ยวกลับไปเอาค่ะ

ฮ่วย! เดินมาแล้วก็เดินกลับ แล้วก็เดินไปใหม่อีก เดินเพื่อสุขภาพ คิดให้ได้อย่างนี้

ยังไม่จบ มีต่ออีก

เดินกลับมา รอพักใหญ่ เจอจนท.คนใหม่ เค้าบอกว่าต้องเสียค่าธรรมเนียมเดือนละ 2$

แม่เจ้า แพงฉิบ เรารึบอกไปว่า ไม่เอา ATM ได้มะ ไม่ได้ใช้หรอก ที่ทำงานให้เปิดบัญชีเพื่อจ่ายเงินเดือน เค้าก็บอกว่าไม่ได้ เราบอกว่าเพื่อนบอกว่าไม่ต้องเสียซะหน่อย เค้าบอกว่าถ้าจะไม่เสียตังค์ ก็ต้องเป็นนักเรียน มี student ID เท่านั้น สุดท้ายก็ต้องทำ เฮ้อ! ชีวิตรันทดจริงๆ

ถามเค้าว่าถ้าบัตรหายหล่ะ เค้าบอกว่า คุณต้องไม่ทำหาย รับรองได้ว่าบัตรใบเดียวคุณเก็บได้แน่นอน เราก็บอกว่า สมมติไง เค้าก็เลยว่าต้องเสียค่าทำใหม่ 15$ แหนะ ฉะนั้น คุณต้องไม่ทำหายนะ ทำเสร็จแล้วเพิ่งรู้ว่าเค้าไม่มี book bank เหมือนบ้านเราอะ ใช้บัตรเอทีเอ็มอย่างเดียวเลย

ขากลับแวะซื้อข้าวของเครื่องใช้ที่มันเริ่มจะหมดๆ ไป แล้วเดินกลับอีกทาง ระหว่างทางเจอกองขยะ เราก็เลยเดินไปด้อมๆ มองๆ

เห็นอะไรบางอย่าง เลยรีบเดินกลับบ้าน แล้วก็เดินมาคุ้ยขยะ แล้วเอามันกลับบ้าน มันก็คือ

โต๊ะสีขาว ที่วางโน๊ตบุ๊คอยู่อะ หาซื้อของมือสองอยู่ ไม่ได้ซักที อันนี้ฟรี ออกแรงนิดหน่อย (มองหน้าจอ เห็นได้ว่ากำลังอัพบล็อคอยู่)

กลับมาบ้านเอามาขัดสีฉวีวันซะหน่อย เรียบร้อย