PinkPSP ตื่นแล้วค่า กลับมาพร้อมหนู Ken & K สวัสดีค่ะมิตรรักแฟนบล็อกทั้งหลาย ขอโทษค่ะที่หายไปนานเลย (ประมาณ เกือบ 4 เดือน เริ่มจากเมษา)...หายมาอยู่เมืองไทยสักพักค่ะ ...ก่อนจะกลับไปเรียนหนังสือกันใหม่ค่ะ ... ยังมีหนี้ใจกับออสเตรเลียเรื่องของ citizen และ สวัสดิการของออสที่ดีๆอีกมากที่ คุณแม่อย่างฉันต้องใช้ เพื่ออนาคตของลูกๆน่ะค่ะ จากที่หายไป ล้มลุกคลุกคลานกับเกมกรรมของคนอื่นที่สร้างขึ้นอยู่ตั้งนาน จนบัดนี้หลังจากมีกัลยาณมิตรชี้ทางสว่าง ครูบาอาจารย์ที่ชี้ทางธรรมและเราได้มีโอกาสเข้าสู่สายการปฏิบัติดูจิต ...ทำให้ฉันได้ “ตื่นจากทุกข์” ขึ้นมาแล้ว และรู้สึก “เบิกบาน” อย่างแท้จริง ทุกอย่างมีเกิดดับ ...ฉันไม่กอดทุกข์อีกต่อไป เวลาคนเราทุกข์หนักมักกอดมันไว้ แล้วจมปลักอยู่กับมันไปตลอดชีวิต มักคิดว่าไม่สามารถผ่านพ้นไปได้ แล้วครุ่นคิดซ้ำซากจนเป็นทุกข์อยู่นั่นเอง...ออกจากทุกข์ ...ตื่นจากฝัน...เลิกยึดติดหลงสำคัญผิด...มีจิตที่เบิกบานเป็นธรรมชาติ ...ต่อไปนี้จะเข้มแข็งเพื่อเลี้ยงดูลูกทั้ง 2 คน ด้วยจิตด้วยใจต่อไป... อืมขอเล่าเรื่องเด็กๆดีกว่าค่ะ ....เด็กๆมาอยู่เมืองไทย..เห็นว่าอยู่นานหน่อยก็เลยจับเจ้าพี่เคนมาเรียนต่อ เคนบ่นอุบเลยค่ะ เห็นความแตกต่างที่ชัดเจน อะฮ่า..เด็กเดี๋ยวนี้คิดเองเป็นนะคะ ...เคนบอกว่าเรียนที่ออสดีกว่าค่ะ ซึ่งคุณแม่ก็เห็นด้วย เดี๋ยวมาเล่าทีหลังนะคะ แต่ที่เห็นการเปลี่ยนแปลงของตัวเองอย่างเห็นได้ชัดจากการกลับมาครั้งนี้คือ จากที่ไม่ค่อยได้กอดลูก เท่าไร กลายเป็นเรา 3 คนกอดกันทุกวัน ก่อนเข้าห้องเรียน หอมแก้มกัน ส่งกำลังใจให้กัน รู้สึกดีมากๆค่ะ ตอนนี้ลูกเป็นคนสำคัญที่สุด พาลูกไปเที่ยว พาลูกไปเล่นกีฬา เสาะแสวงหา ห้องสมุดดีๆแล้วก็พาลูกไป ลูกชอบมาก ชอบไปTK Park หลังๆมาไปนั่งอ่านที่ร้านนายอินทร์ Paragon และก็พาลูกไปบ้านอารีย์ (www.baanaree) เค้าจะมีกิจกรรม ครอบครัวสุขสันต์ เดือนละครั้ง เพื่อให้ครอบครัวได้มีกิจกรรมธรรมมะร่วมกัน และเป็นการปลูกฝังธรรมมะแบบธรรมชาติให้กับเด็กๆ เคนกับเค ชอบมากค่ะ ไปกันมา 2 ครั้งแล้ว...จะมีการเล่านิทานชาดก ทำศิลปะ และประเคนอาหารถวายพระ วันอาสาฬหบูชาที่ผ่านมาก็ไปเวียนเทียนกันที่วัดป่าที่ศรีราชา ภูมิใจกับน้องเคมากค่ะ ที่เป็นเด็กอายุน้อยที่สุดที่เดินเวียนเทียนโดยไม่บ่นเลยถึง 6 รอบ ....รอบที่ 3 ..น้องเคจะคอยถามว่า “หม่าม๊า เสร็จรึยัง ” ..และก็ขยันถามต่อในรอบที่ 4..5..6.. แต่ก็เดินต่อด้วยดีไม่มีบ่นสักนิดเลยค่ะ..คืนนั้นหลับอ้าปากหวอกเลย น่าร๊ากกก วันเข้าพรรษาก็ไปสวนสันติธรรม ที่ศรีราชากัน ไม่น่าเชื่ออีกเช่นกันที่เด็กๆฟังหลวงพ่อเทศน์ได้ 1 ชั่วโมงโดยไม่งอแง.... รุ่งขึ้น ขับรถไปเที่ยวสัตหีบกัน...เด็กๆคิดถึงเรื่องบาปกรรม ไม่คิดบี้มด หรือ ทำร้ายแมลงตัวเล็กๆอีกเลย ด้วยการที่เราแม่ลูก ได้มีช่วยเวลาแห่งความสุขร่วมกัน โดยเฉพาะเวลาก่อนนอน สำคัญมากเลยค่ะ...การสอดแทรกธรรมมะ ศีล 5 เข้าไปให้ลูก รู้บาป บุญ คุณ โทษ ..จึงทำให้ลูกเข้าใจ.. และมีจิตใจอ่อนโยน..พี่เคนกับน้องเคมาฟ้องหม่าม๊าว่า หม่าม๊าครับเคนกับเคเห็นยายตีแมลางสาบด้วยล่ะ บาปเนอะ กลับมา BKK เที่ยวนี้ชีวิตเราที่เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด จากแต่ก่อนที่ลูกถูกปลูกฝังเรื่องเกมส์ เครื่องเกมส์ทุกอย่างที่ผู้ใหญ่มี เคนจะมีเสมอ ไปไหนก็ไปดูร้านเกมส์ พาไปเล่นร้านเกมส์ แม้กระทั้งอยู่ที่ออส ก็ยังโดนพาไปเล่นร้านเกมส์ ...พอมองย้อนกลับไป ก็สงสารลูกมากนะคะ เป็นเครื่องมือของพ่อแม่ เมื่อไม่มีเวลาก็ปล่อยให้ลูกเล่นเกมส์ไป ...เนี่ยแหละพ่อแม่รังแกลูก จริงๆ...ยิ่งโดยเฉพาะ..พอเห็นไม้แบดมินตันที่ซื้อไว้มา 5-6 ปี เพื่อไว้พ่อ แม่ ลูก เล่นกัน มันถูกทิ้งไว้แบบนั้น จนกระทั่ง เดือนนี้ที่เราได้หยิบจับกันมาเล่นกันแม่ลูกอย่างสนุกสนาน แต่ก่อนพี่เคนอยากเล่นฟุตบอล แต่ไม่มีใครเล่นด้วย แต่เดี๋ยวนี้ เคน เดินไปกลางสนามฟุตบอล เดินไปขอเค้าเล่นด้วยเองเลย ...ขอบอกเลย ณ นาทีนั้นที่เราเห็น..เราภูมิใจมากกกกก..ลูกของแม่เริ่มโตแล้ว.... คนที่เค้าเล่นกันอยู่ถามว่าอยากเล่นเป็น โกล กองหน้า หรือ กองหลัง ..เคนตอบไม่ลังเลว่ากองหลัง....จากเด็กที่หมกมุ่นแต่เรื่องเกมส์....เราเริ่มเห็นแล้วว่าเมล็ดพันธ์แห่งความดี และความเข้มแข็งที่เราหว่านให้ลูก ...มันทำให้ลูกเราเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ด้วย 2 มือแม่ .....มันซึ้งมากๆๆเลยค่ะ...มันเป็นกำลังใจให้เราอย่างดีมากกกกเลยค่ะ วันก่อนจู่ๆพี่เคนบอกว่า หม่าม๊าเก่งจังเลย ทำอะไรได้ทุกอย่าง ร้องเพลงก็ได้ (แหม..ก็เคนร้องเพลงศึกบางระจัน..สมัยแม่ก็ร้องเหมือนกันตอนเรียน กลายเป็นคนเก่งสำหรับเคนไปซะเนี่ย 555555 ) รู้สึกเป็นแม่ที่เท่ห์จังในสายตาลูก ..สุดท้าย ผลงานของเคนกับเค ที่ทำให้แม่ค่ะ ..ซึ้งจนน้ำตาไหล ถึงจะเขียนผิดเขียนถูก แต่มันมาจากความรัก... ส่งท้ายด้วยเพลงของอ้อมค่ะ ...ชอบมากเลย ...หาก วันนี้ เรา ล้มลง ยังคง ลุกขึ้น ได้ใหม่ ยังคงมีหนทาง ถ้ายังมียิ้ม สดใส ก้าวไป อย่าหวั่นไหวหวาดกลัว พร้อมทนทุกข์หมองหม่น ผจญ ความมืดหมองมัว ไม่กลัว จะฝันถึง วันใหม่ หากวันใดอ่อนแอ ท้อแท้ อย่าหวั่นไหว ขอให้ใจ ไม่สิ้นหวัง ปัญหา แม้จะหนัก ก็คง ไม่เกินกำลัง อย่าหยุดยั้ง ก้าวไป ขอ อย่า ยอม แพ้ อย่าอ่อนแอ แม้จะร้องไห้ จงลุกขึ้น สู้ไป จุดหมาย ไม่ไกล เกินจริง   Create Date : 30 กรกฎาคม 2551 14 comments Last Update : 11 สิงหาคม 2551 11:09:22 น. Counter : 4002 Pageviews. Share Tweet

ว๊าว วาดรูปสวยนะเนี่ย แหม..น้อยงี้ อายเลย โตป่านนี้แล้วยังวาดได้ไม่ถึงครึ่งของต้องเคน ฮ่ะๆๆๆๆ ไว้วันหลัง แอบไปให้น้องเคนสอนวาดรูปดีกว่า   โดย: NoiseN 30 กรกฎาคม 2551 15:36:17 น.

ไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นกับชีวิต แต่ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ ลูกชายน่ารักมากค่ะ ประทับใจการ์ดที่ทำให้คุณแม่จังเลย   โดย: Sandy IP: 203.152.57.5 30 กรกฎาคม 2551 15:53:20 น.

มาบอกว่า เห็นเงียบหายไปรู้สึกเป็นห่วง เพราะรู้ว่ามันไม่ง่ายสำหรับการย้ายมาเริ่มต้นใหม่ทั้งครอบครัว ถ้ามีอะไรจะติดต่อก็กดที่อมยิ้มนะ ผมทำงานอยู่ที่ Malvern เอง ด้วยความเป็นห่วง   โดย: bunkuru IP: 122.108.22.42 31 กรกฎาคม 2551 2:12:52 น.

แม่มิ้งค์เป็นกำลังใจให้เสมอ เด็กๆน่ารักดี โตขึ้นตั้งเยอะเลย พามาหาบ้างนะ   โดย: แม่มิ้งค์ IP: 124.120.157.129 31 กรกฎาคม 2551 16:52:35 น.

คุณน้อยขา..เดี๋ยวให้เคนสอนฟรีแลกกับ พื้นที่ส่วนหนึ่งของบ้านที่คุณน้อยอยู่นะ คุณ Sandy คะขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ สู้ๆค่ะ คุณbunkuru เดี๋ยวตอนกลับไปเมลเบิร์นอีกทีคงได้มีโอกาสแชทกันแน่ค่ะ ไม่รู้ว่าทำงานอยู่แถว Malvern นะคะเนี่ย แต่ก่อนไปแถวนั้นบ่อยเหมือนกัน..น่าเสียดาย..ขอบคุณค่ะสำหรับความเป็นห่วง แม่น้องมิงค์ขา ขอบคุณสำหรับกำลังใจและความช่วยเหลือที่มีให้เสมอ จะมีความสุขต่อไปด้วย 2 มือแม่เช่นเดียวกับแม่น้องมิงค์ค่ะ บุญรักษาทุกๆคนนะคะ   โดย: PinkPSP (BlackPSP ) 1 สิงหาคม 2551 11:26:35 น.

พี่ TA เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ต่อไป ชีวิตยังไม่สิ้นหวัง บอกน้องเคนด้วยค่ะ ว่าตัวใหญ่ขึ้นเยอะเลย สงสัยอาหารเมืองไทยถูกปาก   โดย: motherhood IP: 58.167.36.147 6 สิงหาคม 2551 16:29:46 น.

สวัสดีค่ะ พี่ติ๊ก ดีใจจัง ได้ข่าวพี่ติ๊กแล้ว เห็นหายไปนานมาก ก็พยายามขอเวลาเข้ามาเยี่ยมบ่อยๆค่ะ ช่วงนี้ที่ทำงานบล็อคเว็บพันทิพ เลยไม่ค่อยมีโอกาสเข้ามาค่ะ ขอให้ทุกๆอย่าง ผ่านไปด้วยดีนะคะ เอาใจช่วยค่ะ   โดย: airely IP: 58.9.170.162 10 สิงหาคม 2551 16:54:07 น.

สวัสดีค่ะ P TA : รู้สึกมีกำลังใจมากขึ้นค่ะ จากกำลังใจที่ส่งๆกันมา โดยเฉพาะ P TA ที่ช่วยหลังไมค์ น้องเคนน่ะใกล้เป็นหมูไปทุกที กลับไปเมลเบิร์นอีกทีเพื่อนๆตกใจแน่เลยค่ะ น้อง airely มีอะไรให้พี่ช่วยได้ก็บอกเด้อค่ะ พี่ก็โดนบล็อคไปหลาย web เหมือนกัน ฮี่ ฮี่ แล้วเมื่อไรจะได้ข่าวดีของน้องบ้างล่ะ นานเหมือนกันแล้วเนอะ ก็ส่งกำลังใจเชียร์กลับว่าขอให้ได้หวังในสิ่งดีๆที่ตั้งใจนะคะ ...พี่จะคอยฟังข่าวดีค่ะ   โดย: PinkPSP IP: 124.120.155.231 13 สิงหาคม 2551 10:33:42 น.

ดีใจจัง...อ่านแล้วรู้สึกดีครับ...เป็นกำลังใจให้ครับ ........... กุศลก็เป็นธรรมะ... อกุศลก็เป็นธรรมะ... ปล่อยเขาทำงานไป แล้วหมั่น ตามดู ตามรู้เขา ปรุงแต่งไป ไม่ต้องไปชอบหรือเกลียด เพราะทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปมา ทนอยู่สภาพเดิมไม่ได้ และทำงานได้เองตามสิ่งกระทบ และบังคับให้ได้อย่างใจไม่ได้อย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาด   โดย: อุทัย IP: 198.36.95.10 13 สิงหาคม 2551 17:22:17 น.

ตอนนี้กะลังพยายามสู้กับ IELTS อยู่เลยค่ะ ทุกๆอย่างโอเคหมดแล้วค่ะ แต่ IELTS นี่สิคะ ยังไม่ได้ผลตามเกณฑ์อะค่ะ ขาดนู้นนิดนี่หน่อย แต่ก็จะพยายามสู้ๆกับมันค่ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจ และคำอวยพรค่า   โดย: airely IP: 202.183.132.195 14 สิงหาคม 2551 9:25:00 น.

น้องเคหน้าตาน่ารักนะเนี่ย โตขึ้นมาเจ๊ดอสจองนะ อีกสิบปีน่าจะกินได้ ฮ่าๆๆๆๆ   โดย: เจ๊ดอส (ดอส ) 3 กันยายน 2551 7:36:46 น.

พอดีเปิดมาเจอ อาดีใจมากที่เห็นหน้าหลานๆ เวลามักจะช่วยคลี่คลายปัญหาต่างๆได้เสมอ ขอเพียงให้มีสติ รู้เ่ท่าทันชีวิต พวกเราทุกคนขอเป็นกำลังใจให้ต่อสู้กับอุปสรรคทุกอย่างนะจ๊ะ๊   โดย: นิสา(อาที่บ้านบางแค) IP: 58.9.77.81 3 ตุลาคม 2551 13:37:20 น.

Merry Christmas and Happy New year ka   โดย: NoiseN 26 ธันวาคม 2551 7:28:05 น.

โอยไม่ได้เข้ามานาน ขอบคุณทุกคนค่ะ ที่ให้กำลังใจและอวยพร ที่น่ากัวเนี่ย เจ๊ดอสเลยอะ 555 ถ้า 10 ปีข้างหน้าเจ้าเคยังน่ารักแบบนี้ก็ดีอะดิคะ   โดย: PinkPSP (BlackPSP ) 6 มกราคม 2552 13:05:33 น.