 |
 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 | |
|
|
| |
|
|
| 10 กรกฏาคม 2550 |
|
|
 |
|
|
|
|
|
| |
|
 |
 |
 |
 |
|
|
|
|
|
| |
Mel 1 #เหินฟ้าสู่เมลเบิร์นไปใช้ชีวิตเด็กไทยในเมลเบิร์นกับน้อง Ken & น้อง K
การเดินทางก้าวแรกเพื่อใช้ชีวิตในเมลเบิร์น
ถ้าใครติดตาม blog นี้มาตลอดก็จะรู้ว่าจัดทำขึ้นเพื่อเล่าเรื่องราวของน้องเคน และน้องเค การต้องมาใช้ชีวิตที่ Australia ในฐานะ Permanent Resident ที่คุณพ่อ BlackPSP เป็นผู้ศึกษาและลองสมัครมา ในที่สุดก็ได้รับการอนุมัติจาก Australia ในรูปของ Visa Indefinitely Permanent Residency
ทุกคนบอกว่าพวกเรากล้าหาญมากที่มานี่ทั้งครอบครัวโดยไม่รู้จักใครที่นี่เลย ไม่มีเพื่อน ไม่มีญาต ไม่มีใครที่สามารถพึ่งพาอาศัยในช่วงต้น ก็ในเมื่อมันตัดสินใตแล้วก็ต้องเดินหน้าต่อไป สองอาทิตย์ก่อนบินพวกเราเครียดกันมาก เพราะมันย้ายประเทศที่อยู่อาศัย ไม่ใช่ย้ายบ้านจากฝั่งกรุงเทพไปฝั่งธนนะจ๊ะ ดังนั้นบอกใครที่จะมาไว้เลยว่าใครก็ตามที่จะต้องย้ายแบบเราสองสามี ภรรยาต้องให้กำลังใจกันมากๆ อยู่ด้วยกันก่อนบิน ช่วยกันจัดของ เก็บกระเป๋า ให้รู้สึกกันไปเลยว่ามีกันและกันไม่ว่าจะตอนนี้ หรือตอนไหน ขอบอกว่าสำคัญมากๆค่ะ และอย่าให้ลูกรู้ว่าเรากลัว เราเครียด ทำให้เหมือนปกติที่สุด เราใช้กระเป๋าถึง 8 ใบ ก็เพราะพยายามขนของลูกไปให้มากๆ ไม่ว่าจะเป็น เกมส์ หนังสืออ่านเล่นภาษาไทย นิทาน ของเล่น CD DVD ที่เป็นภาษาไทยทั้งหมด รวมถึงหนังสือสวดมนต์ หนังสือธรรมะ แหะๆๆๆ หนักมาก แต่ขอบอกว่าคุ้มสุดๆๆ ของพ่อแม่ไม่ต้องเยอะมาก เอาลูกไว้ก่อน
เมื่อการล่ำรามาถึง
พวกเรากะไว้ว่าจะไม่ร้องไห้ต้องเข้มแข็งเพื่อไม่ให้พ่อแม่ พี่น้อง ญาติๆ เพื่อนๆ เป็นห่วงเรา แต่แล้วในที่สุดเมื่อต้องกล่าวโชคดี คุณแม่ของ PinkPSP ก็อดใจไม่ได้ก็ร้องไห้ PinkPSP ก็ร้องตามไปด้วย ก็แม่ลูกกันนี่เนอะไม่ร้อง สิแปลก แต่ก็หักห้ามใจกันได้เร็ว เพราะเรารู้ว่าไปเพื่อกลับพบกันใหม่
เราใช้บริการของ Immigration Organization (IOM) เป็นคนจัดการเรื่องตั๋วเครื่องบิน พูดถึงก็สะดวกดี เพราะได้น้ำหนักมากกว่าคนปกติ จะมีเจ้าหน้าที่พา check in ที่เคาน์เตอร์โดยตรงไม่ต้องรอแถว พอเข้าด่านกรมศุล ก็ไปช่อง Diplomat เลยไม่ต้องรอแถว เจ้าหน้าที่ IOM ก็จะพาเราไปถึง Gate จากนั้นก็ล่ำรากันเป็นที่เรียบร้อย แต่ความสะดวกตรงนี้เค้าก็ charge เราไว้ตั้งแต่ตอนซื้อตั๋วนะคะ
เพราะเราใช้ Qantas ซึ่งเป็น deal โดยตรงทำให้เราต้อง transit ที่ Sydney ก่อนแล้วค่อยไปต่อ Melbourne ตรงนี้แหละปัญหาสุดๆ
๑๑๑ และแล้วทุกอย่างก็ไม่ตรงเวลา ๑๑๑
ตามตารางการเดินทางที่เราได้เตรียมไว้คือ Flight ออกจากกรุงเทพ 1800 น. ถึง Sydney 6.00 น. ไปต่อ flight 7.40 ถึง Melbourne ก็ประมาณ 9.00 รับรถเช่าของ AVIS 10 โมง ควรเป็นไปตามนี้
มาดูความเป็นจริงดีกว่า.........เครื่องออกจาก กรุงเทพตรงตามเวลา และไปถึงก่อนซะด้วย เฮ้..โชคดีจัง ตอนขึ้นเครื่อง ไอ้ความที่ลูกเล็ก 2 คนทำให้เราต้องเตรียมนม แพมเพิร์ส เสื้อผ้าเปลี่ยนเผื่อเปื้อน ทำให้เราต้องลากกระเป๋าเล็ก 2 ใบ compute notebook อีกคนละเครื่อง แถมด้วยกระเป๋าของกระจุกกระจิกแต่จำเป็นอีก 1 ใบ ทำให้เราต้องหาที่เก็บกระเป๋าเหนือหัว ให้พอ เพราะกว่าเราจะเข้าไปในเครื่องก็ช้ามาก ทำให้ที่เก็บกระเป๋าเราเต็มจากคนอื่นไปแล้ว เราก็เขยิบไปช่องข้างๆซึ่งปกติที่เรานั่งเครื่องบินมาตลอด 10 ปีก็ไม่เคยมีปญัหา แต่คราวนี้ดิ ป้ากะลุง มาถึงก็ให้เราเอากระเป๋าเราออกเพราะเป็นที่เค้าเค้าต้องใช้วางของเค้า ให้เราเอาไปที่อื่น ซึ่ง BlackPSP ก็บอกว่ามันเต็ม (คือมันเต็มจากคนอื่น ตั้งแต่ก่อนเรามานั่งอีก) เค้าก็ชักสีหน้าไม่พอใจ แล้วบอกว่า You should know this so you will not carry a lot of bag เออ...ถูกของเอ็ง รู้แล้วย่ะแต่มันเต็มจากคนอื่นมาเรื่อยๆ แล้วให้ทำไง หุ หุ เราก็ขี้เกียจเถียงต่อแล้ว แค่เก็บเอาความเห็นแก่ตัวของเค้าไว้ในใจเป็นบทเรียนบทแรกที่ถือว่าทดสอบความอดทนของพวกเราตั้งแต่ยังไม่ออกกรุงเทพดี หึ หึ ....อดทน อดทน...ท่องไว้ และแล้วเราก็ได้ที่ว่างเต็มๆในช่องเก็บของฝั่งขวามือ ก็เลยรอดไป จากนั้นก็พักผ่อนตามอัธยาศัย พี่เคนเล่นเกมส์จากจอ ของ Qantas ดีอยู่ที่แต่ละที่นั่งมีหน้าจอของตัวเอง เด็กๆก็เลือกเล่นเกมส์ได้ถ้าไม่อยากดูหนัง ส่วนน้องเค นั่งสักพักก็หลับแล้วเพราะเป็นหวัดแล้วได้เวลานอน เราเอาที่เท้าแขนขึ้นหมด 2 ตัวก็ได้เตียงยาวให้น้องเค ส่วนพี่เคนนอนยาวตรงพื้น เราปูผ้าห่มรองพื้นไว้ หลับสบายๆ
อาหารเย็นและเช้าดีค่ะ อาหารเช้าไม่หนัก เพราะเป็น conflake นม โยเกริต์ ผลไม้ น้ำส้ม ซึ่งเราถือว่าเหมาะสม เพราะตอนบินไปบางประเทศ หลายสายการบินที่มื้ออาหารทุกมื้อจะเป็นมื้อหนักทุกมื้อ
อืมดีใจจังที่เครื่องถึง Sydney เร็ว.....แต่
โฮะๆๆ เจ้าหน้าที่ IOM เพิ่งมาบอกเราก่อนขึ้นเครื่องว่า flight connect จาก Sydney ไป Melbourne เนี่ย ข้อที่ 1 เราต้องไป Custom ก่อน แล้วก็ 2. claim baggage 3. จากนั้นก็ต้อง declare กระเป๋า ถ้าคุณเอายาและอาหารเข้าไป แหงแซะว่าเราต้อง declare เพราะหอบยาไปเพียบ ทั้งของเด็กและผู้ใหญ่
.โอ้โห ดังนั้นไอ้เวลาที่ว่าเหลือๆกลายเป็นต้องลุ้นระทึกค่ะคุณ ว่าจะพอกับ 3 ขั้นตอนที่ต้องทำหรือไม่ มาลุ้นกันนะจ๊ะ ว่าภายใน 1 ชั่วโมง 40 นาที จะทันมั๊ยยย
ขั้นที่ 1 >>> เริ่มจากลงเครื่องเลยค่ะ รอ custom แถวยาวสะใจมาก ตั้งแต่ตรงนี้ที่เราเริ่มคิดไปแล้วว่าไม่ทันแหงแก๋ เพราะเหลือเวลาแค่ 40 นาที เราผ่าน custom ไปด้วยดี เจ้าหน้าที่ดูหน้าน้องเคแล้วบอกว่า หน้าจะเป็น She มากกว่า he คริ คริ everyone said so ค่า หมดไป 20 นาทีค่ะ เหลืออีก 20 นาที
ขั้นที่ 2 >>> ไปรับกระเป๋าที่สายพาน เนื่องจากช้าจาก custom ทำให้กระเป๋าเรามารอที่สายพานทุกใบ เร็วดีแฮะ
ขั้นที่ 3 >>> อันนี้ค่ะ declare ค่ะ เราวนไปหาแถวอื่นที่สั้นๆผลปรากฎว่าช่อง declare มีแถวเดียวค่ะ เหลืออีก 15 นาที รอลุ้นว่า x-ray แล้วจะโดนเปิดกระเป๋ามั๊ย เพราะครั้งที่แล้วตอนเดือนเมษายน โชคดีที่ไม่โดนเปิด ผ่านหมดทุกใบ แต่...ดูเหมือนว่าเค้าเห็นเราไม่ทันแน่ก็เลยขอเปิดกระเป๋า 2 ใบ ขอดู food ค่ะ เพราะเราบอกว่ามี food แต่เป็น seafood paste ผลปรากฏว่ากระเป๋าที่เค้าขอให้เปิดตรวจทั้ง 2 ใบไม่มี food เลย แต่เป็นกระเป๋ายาซึ่งเค้าไม่ว่าอะไร ก็ผ่าน โฮ โฮ
.หมดเวลา แป่ว แป่ว
.ไม่เป็นไร ปลอบใจกันว่าอย่าไปเครียดเลยเพราะว่า ไม่ทันแหงๆอยู่แล้น จะเครียดไปทำไม๊ให้เหนื่อยสมอง เพราะว่า ยังมีอีกด่านนึง !!!!
ขั้นที่ 4 >>> ขอตรวจเงินที่เอามา เพราะเกิน AUD 10,000 เหรียญตามกฏ ก็กรอกฟอร์ม เจ้าหน้าที่จะคอยบอกว่ากรอกอย่างไร ตรงใหน ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ที่ nice มาก ไม่รำคาญเรา รวมๆที่ทั้ง draft cheque และ เงินสด ก็ปาไปเกือบ ห้าหมื่นเหรียญ ก็เรา immigrant นี่นา ไม่ถือว่ามากมายอะไร
ขั้นที่ 5 >>> ลากกระเป๋าที่ มีทั้งหมดไป check in Domestic terminal อีกที Flight 9.30 เต็มไปแล้ว ได้ flight ต่อไปคือ 10 โมงเช้า ถึง Melbourne 11 โมงครึ่ง ระหว่างรอเครื่อง BlackPSP ก็โทร ไปแจ้ง AVIS ขอเลื่อนเวลาไปรับรถจาก 10 โมงเช้าเป็น เที่ยงแทน ซึ่งก็โอเค ไม่มีปัญหา
อากาศที่ Sydney สบายๆ ไม่ต้องใส่เสื้อหนาว ชิล ชิล แต่ต้องขึ้นรถ Airport Terminal Bus ไปลงใน Domestic terminal เพื่อจับเครื่องไปเมลเบิร์น รอประมาณ 1 ชั่วโมงครึ่งก็ได้ขึ้นเครื่อง ระหว่างนั้นน้องเคก็แอบหลับบนรถเข็นแวบนึง
ขอแปะโป้งเนื้อหาเมื่อมาถึงเมลเบิร์นไว้ก่อนจ้ะ แล้วมาลงให้ทีหลังจ้ะ เพราะเพิ่งมาถึงได้ 4 วันยุ่งๆกันน่าดู ดูรูปไปพลางๆก่อนนะจ๊ะ
วันแรกกับการบิน
 
  
  
ถึงเมลเบิร์นแล้วก็ออกซนกันในสนามบินเลยครับ
  
มารอรับกระเป๋าที่สายพาน บอก Ken & K ให้นั่งรอตรงรถเข็นนะ แม่จะเอากระเป๋า ส่วนป๊าไปติดต่อ AVIS แล้วคิดเหรอว่าลิง 2 ตัวอยู่ด้วยกันจะฟังคำสั่ง ซนมันไปทั่วและแอบเก็บภาพความประทับใจว่าพี่เคนปลอบน้องเค ตอนร้องไห้ยังไง
 
  
**** ติดตามตอนต่อไปในโรงเรียนของหนู Ken ครับผม ***
| Create Date : 10 กรกฎาคม 2550 |
| Last Update : 29 สิงหาคม 2550 18:34:42 น. |
|
13 comments
|
| Counter : 854 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: pompier  วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:3:24:19 น. |
|
|
|
| โดย: mintny_n วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:5:12:31 น. |
|
|
|
| โดย: แม่ฮานึร วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:7:56:03 น. |
|
|
|
| โดย: PinkLotus วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:37:26 น. |
|
|
|
| โดย: PinkPSP IP: 149.135.105.166 วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:12:16:07 น. |
|
|
|
| โดย: Jeab (rayasuree2526 ) วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:14:17 น. |
|
|
|
| โดย: Vee - - - Knoi @^_^@ IP: 58.8.107.239 วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:05:36 น. |
|
|
|
| โดย: แม่น้องซานต้า IP: 203.146.11.55 วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:02:03 น. |
|
|
|
| โดย: แม่น้องซานต้า IP: 203.146.11.55 วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:10:50 น. |
|
|
|
| โดย: แม่น้องซานต้า IP: 203.146.11.55 วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:11:24 น. |
|
|
|
| โดย: PinkPSP (BlackPSP ) วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:58:59 น. |
|
|
|
| โดย: meaw_1985 วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:7:29:59 น. |
|
|
|
| โดย: nisa boonchaiseree IP: 58.9.83.158 วันที่: 28 สิงหาคม 2550 เวลา:13:25:32 น. |
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
สงสารก็แต่คุณพ่อ BlackPSP ค่ะที่ต้องออกไปดู Apartment ต่อเพราะที่นี่ต้องนัดไปดูกับ Agency เท่านั้นค่ะ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
