~~ผู้หญิงธรรมดาบนดาวเคราะห์สีน้ำเงิน~~
Group Blog
 
All blogs
 
แม่...นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง

แม่เฝ้าหวง...ห่วงลูกแต่หลังเมื่อยังนอนเปล
.
.
.
พอเถอะแม่คุณ...มันเลยวันแม่มาหลายเพลาแล้ว

แหม...แต่ถึงอย่างนั้น ความรักที่ลูกมีต่อแม่มันก็ไม่สิ้่นสุดลงแค่สิ้นวันแม่หรอกน่ะ

(แม่มาอ่านเจอ อาจคิดว่าไอ้นี่หวังมรดกแหง)

จริงๆแล้วไม่ใช่อะไรหรอก...

เป็นเพราะด้วยงานที่ทำ ทำให้เราอยู่กับแม่ได้ทั้งวัน

เลยมีเรื่องแม่มากมายล้นกระหม่อม

ก็มีทั้งรักกัน งอนกัน ทะเลาะกัน ดีกัน ตามประสาแม่ลูกแหละน่ะ

แต่ด้วยความที่แม่ไม่เคยสอนให้เถียงผู้ใหญ่

(ไอ้ที่มันเป็นตอนนี้...เค้าเรียกว่าได้มาจากประสบการณ์ชีวิต หาใช่มารดาสั่งสอนไม่)

เวลามีเรื่องให้่ถกเถียงกันทีไร...เราเลยแพ้บายทุกที

ทั้งที่จริงๆแล้วในใจเราจะคิดว่าเหตุผลของเราชนะก็เหอะนะ

แต่หลายทีมันก็อดไม่ไดเหมือนกันแหละน่ะ มีเผลอเถียงเผลอแย้งไปเหมือนกัน

แต่ผลที่ไ้ด้...ก็แพ้เหมือนเดิมอยู่ดี

หลังๆเลยได้เคล็ดใหม่...ฮ่ะๆๆๆ อยู่ด้วยกันนาน มันพอจะรู้ทางกันบ้่าง

แม่พูดอะไรมา รับฟังหมด ไม่เถียง ไม่โต้แย้ง

แต่จะเชื่อไม่เชื่อ ทำไม่ทำ...นั่นมันอีกเรื่องนึง

เพราะแม่เริ่มแก่ละ...พูดไปแป๊บๆเดี๋ยวก็ลืม

แหม...ไม่ใช่ว่าไม่รักแม่หรอกนะ แต่คนเรามันก็อดดื้อไม่ได้หรอก

ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ยิ่งดึงเหมือนยิ่งดัน

แต่บางครั้งเราก็รู้แหละว่า...ไอ้ความดันทุรังของเราทำให้เราเสียใจ

แล้วคนที่คอยเสียใจอยู่ข้างๆก็มีแต่แม่เนี่ยแหละ

ที่เซ็งสุดๆกับความดันทุรังของตัวเองเลยทำให้แม่ต้องพลอยไม่สบายใจโดยใช่เหตุ

ก็ตอนที่ตัดสินใจลองคบกับแฟนเก่าเพื่อน

ทั้งที่แม่ก็เตือนแล้วให้คิดดีๆ...

ถึงขั้นฝากเราไปบอกผู้ชายคนนั้นว่า...

แม่ไม่ได้รังเกียจเค้าหรอก แต่แม่ไม่อยากใหู้ลูุกแม่เสียใจ

ตอนนั้น..อาจจะด้วยความหลงมันบังตามั้ง

เรายังขำแม่เลย ที่แม่ึิคิดมากไป....

แม่เลยบอกว่า...แม่ต้องคิดเยอะสิ เพราะแม่เป็นแม่แก้มไง

ซึ้งเลย ซึ้งมากๆ

ยิ่งตอนหลังเสียใจมานี่ยิ่งซึ้งหนักเข้าไปใหญ่

เพราะแม่ไม่ปลอบ แต่แม่ก็ไม่ว่า ไม่ซ้ำเิติม ปล่อยให้เราคิดได้เอง

ตอนหลังเราถึงได้มารู้ว่าแม่คิดมากกับเรื่องของเรา

ก็ตอนที่เรื่องมันผ่านไปได้ระยะนึงจนเราทำใจได้แล้ว

แล้วแม่ฟังเพลงเพลงนึงแล้วพูดขึ้นว่า...ฟังเพลงนี้ทีไรแม่นึกถึงผู้ชายคนนั้นทุกที

"แม่ปลงไม่ได้ยิ่งกว่าแก้มอีกนะ"

โห...ตอนนั้นน่ะซึ้งใจน้ำตาแทบไหล...

รู้สึกเลยว่า ไม่ควรเลย ถ้าเชื่อแม่ซะแต่แรก แม่ก็ไม่ต้องคิดมากขนาดนี้

เรื่องอกหักกลายเป็นเรื่องเล็กไปเลยสำหรับเราตอนนั้น

คิดอยู่อย่างเดียวว่า...ต้องเข้มแข็ง ต้องร่าเริงสดใสเหมือนเดิม

ต้องทำยังไงก็ได้ให้แม่เห็นว่าเราไม่เป็นอะไรแล้ว

แล้วเราก็ผ่านช่วงนั้นมาได้อย่างสวยงาม เพราะแม่แท้ๆเลย

เห็นมั้ย พูดผิดซะที่ไหน แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวงจริงๆซะด้วย




Create Date : 06 ตุลาคม 2550
Last Update : 6 ตุลาคม 2550 23:23:30 น. 1 comments
Counter : 323 Pageviews.

 
อืมๆ แม่มีบุญคุณมากๆ นะคะ แล้วก็อย่าลืม
ตอบแทนท่านให้ดีเลยนะคะ


โดย: ฟ้าสวยมาก วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:4:49:45 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

ยินดีปรีดา
Location :
ร้อยเอ็ด Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ผู้หญิงธรรมดาคนนึงจ้ะ

มีสุขสม มีผิดหวัง หัวเราะหรือหวั่นไหว เกิิดขึ้นได้ทุึกวัน..เหมือนทุกคน

แต่ถ้่าอยู่ในอารมณ์ปกติก็เปิ่น โก๊ะ เอ๋อ ฮาแตก

เป็นผู้หญิงอารมณ์ดี ยิ้มง่าย ไำม่ซึมเปื้อน

ร้องไห้ง่าย แต่หัวเราะง่ายกว่า^__^

Friends' blogs
[Add ยินดีปรีดา's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.