แม่ใหญ่คนดีที่ ๒ ตอนที่ ๑
แม่ใหญ่คนนี้ คือแม่ฉันเอง แม่ฉันชื่อทองโปรย ........ มาจากตาที่ชื่อทองคำ กับยายที่ชื่อเปรย ฉันมีลูก ฉันก็ให้ลูกฉัน เรียกยายว่าแม่ใหญ่ แม่ใหญ่คนที่สองนี้ มีหลาน ชาย ๑ และหลานสาว ๒คน (คือลูกฉันเอง) นอกจากนั้นยังเป็นแม่ใหญ่ของหลานฉันอีก ๑คน คือลูกชายของน้องสาว

แม่ฉันเป็นลูกคนที่ ๔ ของแม่ใหญ่ และพ่อใหญ่(ตา)ที่เป็นกำนัน จะว่าไป แม่ฉันเป็นลูกคนกลาง นั่นเอง แม่ฉันเป็นลูกสาวคนสุดท้าย เพราะหลังจากแม่แล้วฉันมีน้าๆ เป็นผู้ชายทั้งหมด ๓ คน ซึ่งมาอยู่ในเมืองเพื่อเรียนหนังสือตั้งแต่วัยเด็กทุกคน ที่บ้านจึงมี ป้า๒ คนที่มีครอบครัว และลุงเขยมาอยู่ช่วยทำมาหากิน ดังนั้นเมื่อแม่รุ่นสาวก็จะค่อนข้างจะอยู่ในแวดวงเด็กชายมากกว่า ดูจะค่อนๆไปทาง นักเลงสาวแหละเนื่องจากเป็นลูกสาวกำนันบ้านนอก จึงไม่ค่อยกลัวใคร

แม่เคยเล่าว่า งานที่แม่ฉันได้รับมอบหมายจากพ่อใหญ่แม่ใหญ่ และพี่ๆ คือ งานประเภทป่าๆ งานประเภทเด็กผู้ชายควรทำ เช่นงานเลี้ยงควาย ถูกต้องแล้วงานเลี้ยงควาย คือเช้าขึ้นมาต้องต้อนควายเป็นฝูงใหญ่ๆ ออกจากบ้านไปยังท้องทุ่ง ไกลๆบ้านเพื่อให้มีหญ้ากิน ส่วนใหญ่จะเป็นหน้าแล้ง หญ้าใกล้ๆบ้านไม่มีให้กิน และแม่น้ำน่านก็ตื้นเขินสามารถเดินข้ามฝั่งไปมาได้ ขากลับตอนเย็นก็ต้อนควาย ให้อาบและกินน้ำ เชื่อไหม...... แม่เล่ามาถึงตอนนี้ แม่บอกว่า....ให้ควายได้อาบน้ำ และได้ดื่มน้ำ ....หุหุ น่ารักไหม ไม่น่าเชื่อว่าแม่ใช้ภาษาคำว่า....ดื่มน้ำ.....ได้ถูกหลักมาก ปกติเราๆจะพูดกันว่ากินน้ำ

การไปเลี้ยงควายมักจะไปกันหลายๆบ้าน บ้านอื่นๆเค้ามีเด็กผู้ชายไปกัน แต่บ้านนี้เป็นเด็กสาว ฉันถามแม่ว่า......แม่จำควายของแม่ได้เหรอ เมื่อเวลาไปปะปนกะควายคนอื่นๆ
...... จำได้ ก่อนอื่นต้องจำก่อนว่าเรามีกี่ตัว มีตัวผู้กี่ตัวตัวเมียกี่ตัว
เฮ้อ!!!ถ้าเป็นเราจะจำได้ไหมเนี่ย
......แล้วระหว่างที่ควายกินหญ้าเด็กๆ ทำอะไรกัน แม่
......ก็เล่นกัน บางทีทะเลาะกัน บางทีผู้ชายก็ปั้นลูกกระสุนหนังสติ๊ก แม่ก็ถักโคเชต์ เสื้อคอกระเช้า ทำผ้าเช็ดหน้าว๊าวววววววววววเดิ้นมาก แม่ฉัน

แม่แต่งงานกับพ่อ เมื่อแม่อายุ ๒๕ แม่ใหญ่กะพ่อใหญ่คาดหวังว่าแม่จะสบายเพราะแต่งงานกะครู และพ่อฉันก็เป็นลูกชายคนเดียวหรือโบราณเรียกว่าลูกโทน แต่แม่ฉันเรียนจบแค่ประถม สี่ สองปี แรกที่แต่งงานกันพ่อก็เป็นครู แต่พ่อฉันก็อารมณ์ศิลปินมาก รักอิสระ ต่อมาลาออกมาเป็นกำนัน ในแวดวงอำเภอบ้านนอก (คล้ายกับตาน่ะแหละ ) แม่จึงเป็นทั้งลูกกำนัน และเมียกำนัน จึงไม่ต้องแปลกใจว่า พฤติกรรมแม่คือ ไม่กลัวใคร ใจนักเลง ปากเก่งด่าไฟแลบ พูดเสียงดัง เนื่องจากพ่อเราก็มีลูกจ้างลูกน้องเป็นชายเสียส่วนใหญ่ แม่ออกเรือนมาอยู่กับพ่อต่างบ้านต่างตำบล ไม่ได้อยู่กับครอบครัวพ่อแม่เหมือนป้าๆทั้ง ๒

ในทางอ่อนโยนและน่าแปลกใจมากกลับอีกด้าน คือแม่จะเป็นคนละเอียด รอบคอบ ทำงานทุกอย่างค่อนข้างประณีตมาก ยกตัวอย่างการทำอาหาร การจัดการระเบียบบ้าน สะอาดสะอ้าน และที่น่าทึ่งมาก แม่รีดผ้าชุดสีกากีของพ่อได้ใจมากกก...... เรียบกริบกลีบโง้ง เมื่อวัยเด็กเรายังชอบไปยืนเอามือไปลูบคลำเสื้อผ้าที่ผ่านการรีดด้วยเตาถ่านของแม่เสมอ เวลาเราต้องเดินทางไปไหนแม่จะพับผ้าได้เนี๊ยบมาก แม่ยังมีเสน่ห์อีกคือเป็นคนชอบปลูกต้นไม้ ดอกไม้ เรียกว่ามือขึ้นว่างั้นเถอะ และที่แน่นอนที่สุด แม่เลี้ยงลูกให้เติบโตมาทั้ง ๔ คน (โดยมีฉันเป็นพี่คนโต) ได้อย่างดี ในสภาพที่เป็นครอบครัวเดี่ยว แม้ว่าแม่ฉันจะพูดไม่เพราะ แต่ก็ไม่เคยได้ยินแม่พูดมึงกูกะลูกแบบซึ่งๆหน้า ยกเว้นว่าเกิดอาการเฉื่อยของอารมณ์ที่ตกค้างจากการทะเลาะเบาะแว้งกะพ่ออยู่ค่อนข้างบ่อย ลูกก็เลยได้ผลบุญพ่วงไปด้วย

เพราะพ่อฉันไม่ค่อยเอางานเอาการอะไร เท่าไร (ฟังจากแม่ระบายอารมณ์ให้ฟัง) เช่น วันๆเอาแต่อ่านหนังสือ นั่งคุยกะพรรคพวกที่มาหา ก็คงประเภทรับแขกน่ะแหละ แม่ก็เลยควบทั้งงานบ้าน เลี้ยงลูก และงานป่า งานป่าๆที่ว่านี่ก็คือ พ่อมีมรดกนาและไร่จากปู่ย่าค่อนข้างเยอะ แล้วพ่อก็ริ ทำกิจการโรงสีข้าว ทำนาเอง แต่แม่ว่า พ่อทำนาด้วยปาก..............
คือพอไถนาพ่อก็จะมีลูกบ้านมาลงแขกทำให้ ๑ วันเสร็จ ดำนา ก็มาอีกวัน ระหว่างดูแลผลผลิตยังไม่ออกก็มีลูกน้อง ๒-๓ คนช่วยดูแล พอถึงหน้าเกี่ยวข้าวก็มีลงแขกเกี่ยวข้าว ซึ่งการลงแขกแต่ละครั้งแม่ฉันก็จะเหนื่อยยย....เรื่องจัดหาอาหารให้ลูกบ้านทั้งหลาย รวมไปถึงสุรายาดอง ครบครัน ฉันจึงเห็นแม่และลูกน้องทั้งหญิงชายช่วยกันทำข้าวแช่และสุราขาว เอาไว้เลี้ยงแขก แน่นอน พ่อฉันก็กินไปด้วย และฉันว่าแม่ก็คงจะเอาอย่างด้วย


ระยะที่ฉันเข้าโรงเรียนระดับประถม ถึงระดับมัธยม รวมประมาณ ๙ ปี ฉันต้องจากบ้านมาเรียนในโรงเรียนในตัวอำเภอ กับอาสาว ลูกพี่ลูกน้องกับพ่อที่เป็นครู ฉันจึงมีอายุการอยู่กับแม่ค่อนข้างน้อย จะมีโอกาสกลับบ้านเสาร์อาทิตย์ และโรงเรียนปิดเทอม โดยการโดยสารรถไฟ (สนุกดีอยู่หรอก) และน้องๆก็ตามมาเป็นระลอก จนเมื่อฉันอยู่ชั้น ประถมห้า ฉันรู้เพียงว่าพ่อกะแม่หย่าขาดจากกันเพราะพ่อมีเมียใหม่ เป็นครู ที่มาสอนในตัวตำบลนั้น และพ่อทำเค้าท้อง แม่เล่าว่า พ่อมาขอหย่าเพราะต้องไปจดทะเบียนกับคนใหม่ ไม่งั้นเค้าต้องออกจากครู แม่ฉันใจเด็ดมาก บอกว่าจะหย่าให้ และพ่อต้องออกจากบ้านไป อย่ามาเอาสมบัติที่หามาด้วยกัน

ฉันรู้ว่าแม่เริ่มมีปม ที่แก้ไม่ออก ตอนนี้มากกว่าครั้งใดๆ (ตามประสาหญิงด้วยกัน) แม่อยู่กับน้องชายคนสุดท้องที่ยังเล็กอยู่ จึงเหมือนอยู่ตัวคนเดียว ตากับยายขอให้กลับไปอยู่ด้วยกัน แม่ไม่ยอมไป กัดฟันอยู่คนเดียวอย่างกล้าหาญ ทำมาหากินด้วยอาชีพ รับสีข้าวเปลือกจากโรงสีข้าวขนาดเล็ก ได้ปลายข้าวเอาไว้เลี้ยงหมู และมีอาชีพเสริมบ้างเป็นบางช่วงคือต้มเหล้าขาวขาย แน่นอน แม่กินเหล้าย้อมใจเสมอ

ช่วงนี้เวลาพวกฉันกลับบ้านตอนโรงเรียนหยุด ฉันก็กลับไปอยู่กับแม่ และแน่นอน พวกฉันต้องคอยรับฟัง ความคั่งแค้นของแม่ที่มีต่อพ่อเป็นประจำ เพราะแม่ก็ยังต้องเห็นภาพบาดตาบาดใจเสมอ เนื่องจากบ้านพ่อกะเมียใหม่ และบ้านแม่อยู่ไม่ไกลกันนัก และบางครั้งเราก็ต้องไปหาพ่อ เพื่อรับเงินค่าเล่าเรียนและค่าอาหารเอาไปให้อาที่ต้องเลี้ยงดูพวกเราพี่น้องตั้ง ๓ คน เราก็ยังอยู่ในวัยเด็ก จนไม่ค่อยเข้าใจความรู้สึกส่วนลึกของแม่ได้

มีเหตุการณ์ใหญ่ๆที่เรารับรู้อีกต่อมา คือ ความที่แม่ต้องอยู่ตามลำพังคนเดียวกับ น้องชายคนเล็กสุดของเราซึ่งยังไม่เข้าเรียน แม่ถูกคนร้ายเอาปืนจี้ให้ยอมปลดสร้อยและเข็มขัดทองให้ในค่ำวันหนึ่ง แม่ก็ขัดขืนแย่งของรักไว้จนถูกตีด้วยด้ามปืน จนหัวแตกเลือดอาบ แม่ถึงยอมให้มันเอาไป


ความลำบากและความคับแค้นเหล่านี้ สร้างปมให้แม่ฉันใช่ไหม......... นานๆครั้งฉันก็มีโอกาสเห็นแม่ฉันได้ร่าเริงกับเพื่อนบ้าน แต่ก็เป็นภาพที่ดูจะแค่นๆชอบกล........

คงมีตอนต่อไปอีกแน่นอนค่ะ






Create Date : 21 มกราคม 2553
Last Update : 21 มกราคม 2553 17:20:59 น.
Counter : 412 Pageviews.

3 comments
  
โดย: นนนี่มาแล้ว วันที่: 21 มกราคม 2553 เวลา:17:20:34 น.
  
มาเยี่ยมครับ
เรื่องน่าสนใจ ว่างๆจะอ่านละเอียดทุกตอนครับ สบายดีนะครับ
โดย: สัญจร ดาวส่องทาง วันที่: 26 มกราคม 2553 เวลา:19:30:32 น.
  
สวัสดีค่ะ
ไม่ได้เข้ามาเยี่ยมเยียนในบล็อกนี้นานพอควรเลยค่ะ
ระยะนี้พอมีเวลาว่างมากเลยอัพบล็อกเกือบทุกสัปดาห์ค่ะ

เรื่องน่าอ่านมากค่ะ
อ่านแล้วคิดถึงคุณตาคุณยาย กับคุณย่ามาก คล้ายๆ กันเลยค่ะ

//ดอกไม้
โดย: addsiripun วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:18:05 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

วันจัน
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



อดีต ครูระดับประถมศึกษา 12 ปี ข้ามขั้นมาเป็นครูระดับอุดมศึกษา 29 ปี ปัจจุบัน เป็นผู้เกษียณ อายุราชการ ปีที่11

งานหลัก เป็นผู้อำนวยการดูแลแม่อายุ 90 ปี(ปัจจุบัน2560เสียชีวิตแล้ว)
งานรอง เล่นเกม เล่นกับสัตว์เลี้ยง เดินดูต้นไม้ อ่าน เขียน ทำงานบ้าน ดูหนัง ไปให้คนอื่นนวดตัว ไปนั่งเล่นร้านกาแฟลูกชาย นัดเพื่อนเก่า/ลูกศิษย์เก่ากินข้าว ดูแลสวนกล้วยและต้นไม้อื่นๆตามใจที่อยากปลูก ทำอาหารและช่วยเหลือตนเองได้ในระดับ 9เต็ม10
งาน พิเศษ ช่วยดูแลหลานชายและหลานสาว(ตามที่มีโอกาสไปเยี่ยมเยียนที่บ้านเขา)
ผลงานดีเด่น มีสามี1 คน และลูกชาย 1 คน ลูกสาว 2 คน
และหลานชาย 2 คน หลานสาว 2คน

สถานะล่าสุด ปี2561 😍😍ชีวิตเลือกได้
เนื่องจากไม่มีภาระใดๆมาให้ต้องห่วงหา ยกเว้นต้องห่วงตัวเองให้มากที่สุด เพราะปีนี้ ขึ้นหลักกิโลเมตรที่70 แล้ว