ทำวันนี้ให้ดีที่สุด Be Positive!
Group Blog
 
All Blogs
 

Ep. 40 - 41



General & I
2017



ตอนที่ 40 - 41

องค์หญิงเหย้าเทียนนอนไม่หลับกระสับกระส่าย ราชบุตรเขยชนะศึกไม๊นะ แผนจะใช้ได้สำเร็จมั้ย พอคนรับใช้เอาจดหมายจากชายแดนมาให้ องค์หญิงก็ยิ้ม หายกังวล เป็นไปตามแผนทุกอย่าง ตอนนี้แม่ทัพเฮ่อเซียนำทหารออกไล่ล่าฉูเป๋ยเจียอยู่ เลยนอนหลับ ...พูดลอยๆ ประมาณว่าถ้าไป๋ผิงถิงไม่ใช่ไป๋ผิงถิง เราคงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้



ทางด้านฮ่องเต้ต้าจิ้นกำลังให้อาหารปลาอยู่ในสวน คนนำข่าวจากชายแดนมาบอกว่าค่ายทหารของเราไฟไหม้หมด สูญเสียเยอะ ฮ่องเต้ก็ไม่กังวลอะไร ให้อาหารปลาต่อแล้วบอกว่า อืมมม ปลามันกำลังกินเหยื่อที่ล่ออยู่.... (พวกขุนนางต้าจินโกรธที่ฉูเป๋ยเจียไปตีไป๋หลัน มีแต่ฮ่องเต้เท่านั้นที่รู้ว่าทำไมฉูเป๋ยเจียต้องไป ก็เป็นแผนข้าเองนิ) 



วันต่อมา คนสนิทขององค์หญิงเข้ามารายงานว่าไป๋ผิงถิงกับจุ๋ยจวี้ หนีออกไปแล้วเมื่อคืนนี้ นางทิ้งแต่ชุดแต่งงานไว้ องค์หญิงถามประมาณว่าแล้วคนสนิทของเฮ่อเซีย (ตงจั๋ว) ไม่ห้ามไว้เหรอ คนสนิทบอกบางทีอาจจะสนิทกันมากเป็นเพื่อนกันเลยปล่อยไปง่ายๆ แล้วนางก็เขียนจดหมายไว้สองฉบับ มีขององค์หญิงด้วย.........องค์หญิงเลยเปิดอ่าน.....

อ้าวววแย่ละ ผิงถิงบอกแผนไว้แค่ครึ่งเดี่ยว ตอนนี้เฮ่อเซียกำลังอยู่ในอันตราย ....."มีบทสรุปของผลสงครามอยู่ 2 อย่าง หากข้าศึกหนีไปทางตะวันตกนั่นหมายความว่าเฮ่อเซียกำลังตกอยู่ในอันตราย ถ้าศัตรูหนีไปทางตะวันออกนั่นหมายถึงไป๋หลันจะชนะสงครามเพราะทำเลของตงหลินจะช่วยไป๋หลัน"



องค์หญิงสั่งคนเอารถม้าออก....... เร่งกันปลิว... ต้าจิ้นมีแม่ทัพฉูสู้ไม่ถอยคอยตามช่วยเหลือคุณภรรยา ไป๋หลันมีองค์หญิงเหย้าเทียนที่คอยตามช่วยเหลือคุณสามี



ระหว่างองค์หญิงเดินทาง ก็จะมีเสียงผิงถิงเขียนจดหมายประกอบไปด้วย....มันคือสถานที่เดิมชิมิ ตอนที่ผิงถิงกับเฮ่อเซียล่อให้แม่ทัพฉูมาติดกับแล้วทำสัญญาสงบศึกกับต้าเหยียน... โลเคชั่นเดียวกันเด๊ะ 



เรื่องความเร็วไว้ใจแม่ทัพฉู .... ตั้งใจหนีมาทางนี้เลย



มาแล้วเฮ่อเซียและคณะ ช่างไม่เฉลียวใจ



เฮ่อเซียบอกนั่นแหน่ ทำเป็นอ๋อยปล่อยข้าวของทิ้งไว้ด้านตะวันออก ข้ารู้พวกเจ้าไปด้านตะวันตกละซิ....... 



ชิดขวามาแล้ว อ้าวว โดนล้อม....



กองทัพมด ซีจี ชิมิ



ตรงท่ามกลางวงล้อม คุ้มครองท่านแม่ทัพ......



คร่าวนี้เป็นทีของแม่ทัพฉู เฮ่อเซียเจ้าไม่มีทางรอดวันนี้ ยอมแพ้ซะข้าต้องการแค่ชายาข้า เฮ่อเซียบอกชายาเจ้าที่ไหน นางรักข้าและตอนนี้ไป๋ผิงถิงก็เป็นสนมของข้า แล้วแผนที่ใช้ไฟเผาค่ายทหารเจ้า ไป๋ผิงถิงเป็นคนบอกข้าเอง... (คนที่มีปมด้อยเท่านั้นถึงจะกรุเรื่องเป็นตุเป็นตะขนาดนี้ 5555555 ).... เฮ่อเซียสั่งให้คนของต้าจินที่อพยพเข้ามาในไป๋หลันและเป็นทหารให้ออกมาด้านหน้า แล้วบอกแม่ทัพฉูว่า ประชาชนของเจ้าหนีจากความอดอยากความไม่เอาไหนของฮ่องเต้ต้าจินของเจ้ามาอาศัยพึ่งพิงอยู่ในไป๋หลัน พวกเขาอยู่ต่อหน้าเจ้าแล้ว ถ้าเจ้าอยากจะฆ่าข้าก็ต้องข้ามศพประชาชนของเจ้ามาก่อน (โอ้ววว คิดได้นิ)..



แม่ทัพฉูบอก ทำไมข้าต้องฆ่าพวกเขา เจ้ากลัวตายละซิ ข้าเลือกที่จะฆ่าแม่ทัพ คือเจ้าคนเดียว เด็ดหัวคนเดียวข้าก็ชนะโดยที่พวกเขาก็ไม่ต้องเสียชีวิต........ ย๊ากกกกกกกก



ปอร์เซ่ติดเทอร์โบขององค์หญิงเหย้าเทียนกำลังตามมาติด ติด ....



แม่ทัพฉูสู้ไม่ถอยกำลังต่อสู้กับแม่ทัพเฮ่อเซียอย่างเมามัน.... 



จ๊ากกกกก แม่ทัพฉูแทงเฮ่อเซียอะ ไม่นะะะะะะะะ.... 



แม่ทัพฉูกะเสียบทะลุพุงเฮ่อเซีย-----



เฮ่อเซียเตะแม่ทัพฉูกระเด็นพร้อมกระโจนฟาดกระบี่ลงไปที่แม่ทัพฉู........



ดาบหลุดมือตกพื้น เฮ่อเซียร่วงโดนดาบของแม่ทัพฉูจ่ออยู่ที่คอ......(ถ้าเฮ่อเซียฟังเดี๊ยนตั้งแต่ครั้งที่แล้วที่สู้กับแม่ทัพฉู นายก็จะไม่แพ้ บอกให้เปลี่ยนดาบ ดาบนายมันสั้นกว่าของแม่ทัพฉู ห่วยยยย)



แม่ทัพฉูบอกบ๊าย บายเฮ่อเซีย องค์หญิงเหย้าเทียนวิ่งกระโปรงปลิว.........อย่านะมะคะ (นางกล้า นางเด็ด นางรักสามีมาก )



องค์ชายได้โปรดเถอะ ไป๋ผิงถิงไม่ได้อยู่ในไป๋หลัน นี่ไป๋ผิงถิงฝากจดหมายไว้ให้ท่านบอกให้ท่านถอนทัพกลับไปเถิด แม่ทัพฉูบอกจะมาทิคข้าละซิ องค์หญิงอ่านจดหมายให้ข้าฟังซิ ...เฮ่อเซียบอกเจ้าบังอาจใช้องค์หญิงอ่านจดหมายเหรอ.......องค์หญิงบอกข้าจะอ่านให้ฟัง..



ประโยคแรก เป๋ยเจียที่รัก  (กล้องแพนมาที่หน้าเฮ่อเซีย   หน้าแตกเลย อิอิ) .......



" เป๋ยเจียที่รัก ตั้งแต่ที่เราได้พบกัน เราเหมือนตกอยู่ในวังวนของความรักความแค้น เราต้องเลือกตลอด แล้วต่อไปล่ะ ฮ่องเต้ หรือ ประชาชน หรือ ความรัก เราคงต้องหยุดความสุขส่วนตัวของเราเพื่อฮ่องเต้และประเทศใช่มั้ย เราต้องยอมรับความจริง ถ้ารู้ดีแก่ใจว่าองค์ชาย(ฉูเป๋ยเจีย) จะยอมละทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อข้าแม้กระทั่งชีวิต แต่ผิงถิงรู้ว่าท่านก็รักฮ่องเต้และประเทศของท่านเช่นกันและไม่สามารถจะหันหลังให้กับพวกเขาได้เมื่อพวกเขาตกอยู่ในอันตราย  ผิงถิงไม่สามารถจะทนให้องค์ชายตกอยู่ในสถานการณ์อันตรายได้อีกต่อไป องค์ชายจะมีความสุขงั้นเหรอหากท่านต้องเสียสละชีวิตทหารเป็นพันคนเพื่อผิงถิง? ประชาชนอยู่ร่วมกันเพื่อสร้างสังคมเพราะพวกเขาก็อยากมีชีวิตที่ดี และมีพลังที่จะต่อสู้กับศัตรูภายนอกได้ ความเมตตาความมีน้ำใจเป็นสิ่งที่ทุกสังคมต้องมี ผิงถิงต้องการให้องค์ชายเป็นคนเดิม ก่อนที่จะมาพบผิงถิง ผิงถิงต้องการให้ท่านเป็นแม่ทัพที่ประชาชนรักและเคารพต่อไป  ผิงถิงไม่สามารถสู้หน้าท่านได้อีกแล้ว และจะไม่มีวันพบท่านอีก ตลอดชีวิตนี้"......



องค์หญิงอ่านจบบอกถ้าองค์ชายไม่เชื่อท่านดูลายมือนางก็ได้ แม่ทัพฉูบอกไป๋ผิงถิงชายาข้าแน่นอน ข้อความแบบนี้เป็นเอกลักษณ์ของนาง แล้วก็รับจดหมายมา 



คุณภรรยาไปแล้ว งั้นข้าต้องรีบตามหา ไม่รบแล้ว......



ถอยทัพ.............. (สงสารเฮีย เฮียถึงกับพูดคนเดียว...เพ้อ..) "ผิงถิงเจ้าชนะข้าโดยใช้ความรักที่ข้ามีต่อประชาชนมาเป็นเครื่องต่อรอง ข้าจะตามหาเจ้าผิงถิง ไม่ว่าจะต้องบุกน้ำลุยไฟ ขึ้นสวรรค์หรือลงนรก ข้าจะตามหาเจ้าให้พบ"...



ท่านพี่มะคะ เราก็กลับวังกันเถอะ....เฮ่อเซียประมาณว่าแพ้ฉูเป๋ยเจีย ทั้งแค้นทั้งอายนิ



อำมาตย์ของต้าจิ้น เข้ามารายงานฮ่องเต้ต้าจินว่า ตอนนี้ท่านแม่ทัพฉูถอยทัพออกมาพักที่ค่าย เพราะพระชายาขององค์ชายออกจากไป๋หลันแล้ว แล้วก็มีข่าวดีคือพระชายาตั้งครรภ์ ฮ่องเต้ต้าจินดีใจมาก เหรอ ตั้งท้องเหรอ ดีมากต้าจินเรามีทายาทสืบต่อแล้ว ข้าจะแต่งตั้งให้ฉูเป๋ยเจียเป็นรัชทายาท สืบต่อบัลลังก์จากข้า และให้ตำแหน่งสูงสุดกับชายาเขา (ราชินีชิมิ).. ไปข้าจะไปพบพวกเขา



ระหว่างทางกลับวังไป๋หลัน พวกเหล่าทหารก็พูดกันประมาณว่าโชคดีจริงๆ ที่องค์หญิงมาทันเวลา ท่านช่างดีจริงๆ ท่านเป็นห่วงราชบุตรเขยมากขนาดเอาชีวิตเข้ามาเสี่ยง เฮ่อเซียเลยชวนองค์หญิงออกมาขี่ม้าพักผ่อน ..........เข้าโหมดโมเมนต์...(เฮ่อเซียนายต้องรักองค์หญิงนะ ติ่งสั่ง ).....เฮ่อเซียขอบคุณองค์หญิง บอกองค์หญิงว่าในชีวิตข้าไม่เคยมีใครเอาชีวิตเข้ามาเสี่ยงเพื่อช่วยข้าเลย มีเพียงองค์หญิงเพียงคนเดียวเท่านั้น...องค์หญิงบอกท่านอย่าพูดเช่นนั้น เราเป็นสามีภรรยากันข้าไม่มีวันทิ้งท่าน ข้าจะทำทุกอย่างเพื่อท่าน



พอกลับมาถึงวังไป๋หลัน อำมาตย์กุ่ย (อีกเช่นเคย) ราชบุตรเฮ่อเซียต้องถูกประหารชีวิตในฐานที่ทำให้องค์หญิงต้องเสี่ยงอันตรายถึงชีวิต ต้องประหาร......องค์หญิงบอกท่านนี่เว่อร์จริงๆ จะทำให้เป็นเรื่องใหญ่ทำไม ข้าเป็นอะไรที่ไหนละ ไม่ได้รับอันตรายเลย ไม่ประหาร.......อำมาตย์กุ่ยบอกยังไงก็ต้องลงโทษถ้าไม่ประหารก็ต้องถูกโบย



ขุนนางเห็นด้วยกับอำมาตย์กุ่ย อำมาตย์กุ่ยเลยสั่ง ...เฉียง...เฉียง  (เอาตัวไป)...เฮ่อเซียยกมือประมาณ เจ้าไม่ต้องข้าเดินเอง..



โดนตีตุ๊ด ไป 30 ที .....



ตงจั๋วเท่านั้นที่คอยอยู่เคียงข้าง (องค์หญิงมาไม่ได้ตามกฏของไป๋หลัน)...ตงจั๋วโรยยาใส่แผลต้องตุ๊ดให้เฮ่อเซีย โกรธแค้นแทน องค์ชายพวกเขาทำกับท่านอย่างนี้ได้อย่างไร พวกเราออกจากไป๋หลันกันเถอะ อย่าอยู่อีกเลย...



แง ตงจั๋วโดนเฮ่อเซียตบ จะออกจากไป๋หลันงั้นเหรอโดนโบย 30 ทีนี้ข้าจะจำไว้มันเตือนข้าทำให้ข้าตื่น มันจะคอยเตือนข้าว่าจุดประสงค์ที่ข้ามาที่นี่เพื่อทำอะไร (หาอำนาจไปล้างแค้น).... (ตงจั๋วหนีออกไปคนเดียวเลยอยู่กับ เฮ่อเซียท่าจะไม่รุ่ง)



แม่ทัพฉูคิดถึงคุณภรรยาอีกเช่นเคย มอหร่านให้กำลังใจแม่ทัพฉู แม่ทัพฉูบอกมอหร่านว่า เจ้ารู้มั้ยผิงถิงสำคัญกับชีวิตข้ามาก ตอนเด็กชีวิตข้าเร่ร่อน พบเจอคนแปลกหน้าที่มีแต่ทำร้ายข้าและแม่ข้า ..ผิงถิงเป็นใครก็ไม่รู้ เป็นคนแปลกหน้าที่ข้าไม่เคยรู้จัก นางดีต่อข้ามาก นางเป็นคนแปลกหน้าที่ทำให้ข้ารู้สึกอบอุ่นใจที่สุด ข้าไม่มีวันจะไม่รักนาง ....มอหร่านบอกข้าจะไปกับองค์ชายทุกที่ จะไปตามหาพระชายากลับมาให้ได้....



โมเมนต์สมัยยังเร่ร่อนของแม่ทัพฉู... แม่ทัพฉูบอกมอหร่านว่าจะลาออกจากการเป็นแม่ทัพเพื่อตามหาผิงถิง ขอให้มอหร่านไปทำธูระให้ในวันที่ฮ่องเต้มาถึง



ทางด้านจุ๋ยจวี้ รู้สึกเบาสบายที่หนีออกจากตำหนักของเฮ่อเซียได้สำเร็จ...เล่นไล่จับกับผิงถิงที่แต่งตัวเป็นชาย ได้อุปกรณ์มาเพียบสำหรับไว้ป้องกันตัว ผิงถิงเลือกที่จะเดินทางไปต้าเหลียงทางเจียงหยางกวน เป็นแนวป่าเขาการเดินทางลำบาก (คนฉลาดมักเลือกเดินทางลำบากสุดนิ)...........(สังเกตผิงถิงท้องแต่วิ่งเล่นไล่จับกับจุ๋ยจวี้  ... เป็นลูกแม่ไป๋ต้องเกาะแน่นๆ )



มาถึงแล้วฮ่องเต้ต้าจิ้น (ป่วยแต่ตายยาก) มอหร่านมาถึงฮ่องเต้ถามแล้วเป๋ยเจียกับไป๋ผิงถิงละ มอหร่านบอกท่านแม่ทัพฉูออกตามหาอยู่ ท่านแม่ทัพให้นำตราควบคุมทหารและตราประทัพประจำตำแหน่งแม่ทัพมาคืนพระองค์พะยะคะ ....ฮ่องเต้งงอ้าวนี่ข้าจะมาให้ตำแหน่งและอำนาจกับองค์ชายเฉินเป๋ยเลยนะ ... มอหร่านเงียบ ฮ่องเต้หน้าแตกกลับวังไป...



เฮ่อเซียสั่งนักฆ่าให้ส่งข่าวไปทุกๆ ประตูด่านของไป๋หลัน ให้จับตัวไป๋ผิงถิงให้ได้ ถ้านางขัดขืนไม่ให้จับเป็น ก็ฆ่าซะ จับตาย...... (นิสัยเสียยย เดี๋ยวเปลี่ยนชื่อให้เป็นเฮ่อเชี่ย หุหุ)



ดูชุดแม่นางผิงถิง ลากต้นไม้ใบหญ้ากันเลยทีเดียว... เดินทางในป่าก็มีกลุ่มนักฆ่าตามล่า ข่าวในทางลับมีค่าหัวให้แพงลิบ



ผิงถิงสร้างค่ายกลขึ้นมาเพื่อจัดการกับกลุ่มคนร้าย.......ทั้งธนู



ทั้งหมามุ้ย ....... (ซีรี่ย์จีนทำได้ทุกอย่าง )



ฮะ อะไรนะ พวกเจ้าไม่ได้เรื่อง ฆ่าผู้หญิงสองคนยังทำพลาด ต้องตามฆ่าให้ได้ อย่าให้หนีไปได้...



ผิงถิงกับจุ๋ยจวี้ก็หนีกันต่อไป ........ช่วงนี้จะเห็นโมเมนต์ความรักซึ่งกันและกันของผิงถิงกับจุ๋ยจวี้ (เวลาจากกันผิงถิงเลยเศร้ามาก)



ผิงถิงบอกจุ๋ยจวี้ อีกนิดเดียวเราก็จะเข้าเขตต้าเหลียงแล้ว.......แค่ข้ามเขาลูกข้างหน้าไป (โอ้วว 5555 โอเค)



แม่ทัพฉูคร๊าฟฟฟฟ เพื่อภรรยา ข้าไปทุกด่าน 



ด่านแรกจับแม่ทัพคุมด่านได้ก็ถามว่าเห็นผู้หญิงตามรูปนี้เดินทางผ่านไปหรือยัง ตอนแรกแม่ทัพก็บอกไม่เห็นไม่รู้จัก 



แม่ทัพฉูมองด้วยหางตาประมาณว่า อย่าให้ข้าหงุดหงุดตอบอีกทีซิ...แม่ทัพคุมประตูด่านของไป๋หลันเลยบอกว่า ก็รอกันอยู่ถ้านางมาเราได้รับคำสั่งให้ฆ่านางซะ .........แม่ทัพฉูทำตาแบบจะฆ่านางเหรอ เจ้ากล้าเหรอ.....



.เดินออกมากระโดดขึ้นไปตัดเสาธงไป๋หลันหัก ...(เท่ห์เว่อร์) ท่านแม่ทัพฉูส่งสัญญาณบอกว่าถ้าแตะต้องเมียฆ่าไป๋หลันพัง จะหักโค่นแบบธงนี่ ชิมิมะคะ



ฟัน เตะ ถีบ ธงกระจุย ทุกด่าน...




นักฆ่าสายสืบของเฮ่อเซียมารายงานเฮ่อเซีย ทั้งเรื่องแม่ทัพฉู และเรื่องไป๋ผิงถิงว่ายังไม่พบตัว เฮ่อเซียมองแผนที่ ฮึ ฉูเป๋ยเจียลุยทุกด่าน พวกเราก็ค้นทุกที่แล้ว ก็ยังไม่พบ หรือว่านางจะไปทางเจียงหยางกวน....



ผิงถิงกับจุ๋ยจวี้อยู่ระหว่างทางบนเขาที่เจียงหยางกวน ตรงไปต้าเหลียง แต่มีสายสืบมาพบซะก่อน ถึงแม้ว่าสายสืบจะถูกทำร้ายด้วยค่ายกลของผิงถิง แต่ก็หลุดรอดไปได้.....









 

Create Date : 29 มกราคม 2560    
Last Update : 29 มกราคม 2560 2:59:51 น.
Counter : 3301 Pageviews.  

Ep. 38 - 39



General & I
2017


ตอนที่ 38 - 39 

(2 ตอนเมื่อคืน ดูเกือบหลับ ไม่มีวิตามินฟินไว้คอยหล่อเลี้ยงเลย ถ้าไม่ติดว่าคิดถึงเพื่อนๆ ที่รออ่านบล๊อกอยู่นะ เค้าจะข้าม ข้าม ข้าม ข้าม ข้าม แต่ฉากที่องค์หญิงปะชันกับผิงถิงก็พอทนดูได้ )

ปฏิบัติการเรียกวันวานยังหวานอยู่ของเฮ่อเซียยังคงดำเนินต่อไป...ผิงถิงต่อให้ข้าต้องรอเจ้า ห้าปี สิบปี ยี่สิบปี หรือ ห้าสิบปี ข้าก็จะรอให้เจ้าเปลี่ยนใจ...ผิงถิงบอกท่านควรรู้ว่าข้าเป็นภรรยาของคนอื่น และคนเดียวที่จะทำให้ข้ามีความสุขได้ก็คือสามีข้า ฉูเป๋ยเจีย... (เฮ่อเซียไม่สนใจ 555 เหมือนหูนายจะเลือกฟังแต่สิ่งที่อยากจะฟังเน้อะ หนู(ทำเป็น)ไม่รู้ตลอด)



ผิงถิงบอกข้ารู้ที่ท่านดูแลข้าอย่างดี เพื่อจะแสดงต่อหน้าองค์หญิงและขุนนางไป๋หลัน ว่าข้าคือคนที่สำคัญที่สุดของท่าน พวกเขาจะได้ไม่ทำอะไรข้าแต่สิ่งที่ท่านกำลังทำมันสร้างความลำบากให้ข้า....เฮ่อเซียบอกถ้าเจ้าเปลี่ยนใจกลับมาหาข้าตอนนี้ ข้าจะให้เจ้าทุกอย่างที่เจ้าต้องการ.........ผิงถิงขี่ม้ากลับ เฮ่อเซียสั่งให้ทหารขี่ตามไปดูแลและสั่งว่าห้ามให้ผิงถิงรู้เรื่องสงครามที่กำลังจะเกิดขึ้นว่ารบกับใคร ใครกล้าพูดโดนลงโทษ



จุ๋ยจวี้เห็นคนลำเลียงของออกไปมากมาย ก็สืบได้ความว่าเป็นข้าวของที่เตรียมให้ท่านแม่ทัพเฮ่อเซียไปออกรบ ...จุ๋ยจวี้เลยไปเล่าให้ผิงถิงฟัง ผิงถิงบอกนี่เป็นโอกาสอันดี เฮ่อเซียไม่อยู่ ต้องหาทางหนีออกไปให้ได้



อำมาตย์กุ่ยบอกองค์หญิงว่าเราควรจะส่งไป๋ผิงถิงให้ฉูเป๋ยเจียไป ขอให้ท่านเชื่อข้า ข้าเป็นที่ปรึกษาให้กับกษัตริย์ของไป๋หลันมาสามรุ่นแล้ว ท่านควรจะเชื่อฟังข้า....



ดูหน้าท่านอำมาตย์ก็คงจะรู้คำตอบขององค์หญิงเน้อะ.....องค์หญิงบอกหลังจากฮ่องเต้ไป๋หลันองค์ล่าสุดที่เพิ่งสวรรคตไปประเทศอื่นๆ ก็ต่างจ้องมองไป๋หลันของเราว่าเราอ่อนแอ สิ่งที่ดีที่สุดคือต้องมีเฮ่อเซียไว้ เขาเป็นแม่ทัพที่เก่งกาจ.... อำมาตย์กุ่ยเลยยิงคำถามเบาๆ องค์หญิงท่านรู้มั้ยเมื่อคืนท่านราชบุตรเขยเฮอ่เซียนอนที่ไหน........องค์หญิงหันมาค้อนบอกท่านกำลังล้ำเส้นนะ........



จุ๋ยจวี้ดีใจเฮ่อเซียไปออกรบ บอกพวกเราต้องใช้โอกาสนี้หนีให้ได้ ผิงถิงบอกต้องมีทหารคอยคุ้มกันอยู่มากแน่ๆ แต่ยังไงก็ตามถึงจะมีทหารยามเฝ้าพวกเราเยอะ พวกนั้นก็ห้ามองค์หญิงเหย้าเทียนไม่ให้มาหาข้าไม่ได้ เราต้องให้องค์หญิงช่วย......ผิงถิงให้จุ๋ยจวี้ไปหาแผนที่ของไป๋หลันมาให้ จุ๋ยจวี้นำมาให้แล้วผิงถิงเลยวางแผนว่าจะหนีไปหาหยางเฟิ้งที่ต้าเหลียง... แต่ก่อนไปข้าต้องเข้าต้าจิ้นก่อน ข้ายังไม่ได้ไหว้วิญญาณสามีข้าเลย ข้าต้องดื่มเหล้ากับเขาก่อน จุ๋ยจวี้เตือนประมาณว่าถ้าท่านเข้าต้าจิ้น ฮ่องเต้ต้าจิ้นต้องฆ่าท่านแน่ๆ เขาก็อยากให้ท่านตาย.....



ฉูเป๋ยเจียบอกมอหร่านถึงแผนการรบ ว่ายังไงก็ต้องโจมตีให้เร็วที่สุด เพราะถ้ายื้อศึกนานไปจะมีปัญหาเรื่องน้ำและเสบียงอาหาร (เรามาไกล)



มอหร่านรับคำสั่ง เดินออกมาได้หน่อย นึกได้.......ท่านแม่ทัพแล้วเราโจมตีอย่างรวดเร็ว แล้วพระชายาจะได้รับอันตรายมั้ย.......



เฮียกลุ้ม คิดถึงและเป็นห่วงคุณภรรยา..........



ออกรบก็พกขลุ่ย...เป่าบรรยายความคิดถึงซะหน่อย...



ทางนี้ไป๋ผิงถิงได้เหล้าจากจุ๋ยจวี้ (ไปเอาในครัวมา) จอกแรกไหว้แล้วราดลงบนพื้น ประหนึ่งว่าให้คุณสามีดื่ม (ทำไมถึงมั่นใจง่ายๆ ว่าเทพเจ้าแห่งสงครามอย่างฉูเป๋ยเจียตายแล้วอะ?? งงเหมือนกัน เราต้องมั่นใจในตัวสามีเราเน้อะ)




คุณสามีเป่าขลุ่ยไป คุณภรรยาดื่มเหล้าไป จุ๋ยจวี้บอกอย่าดื่มเยอะ จะกระทบถึงลูกในท้อง.. (เป็นลูกแม่ไป๋ต้องอดทนชิมิ)



จุ๋ยจวี้ก็ยังพยายามออกไปส่งข่าว หาทางหนีต่อไป แต่ก็ไม่สำเร็จ....ผิงถิงให้คนไปตักน้ำมาเติมไว้หลายๆ อ่าง (ตอนแรกก็งง ฉากนี้มีเพื่อ?? แล้วก็มาถึงบางอ้อ อ๋อ นางจะเรียกร้องความสนใจ ให้คนส่งข่าวถึงหูองค์หญิง )...ผิงถิงอธิบายดังๆ ให้คนได้ยินทั้งจวนว่า เฮ่อเซียไปออกรบครั้งนี้เสียเปรียบต้องที่แหล่งน้ำอยู่ไกลมาก แหล่งน้ำอยู่ทางฝั่งศัตรู ในระหว่างสงครามเป็นไปได้ว่าศัตรูจะต้องวางยาพิษในน้ำแน่นอน....ผิงถิงให้จุ๋ยจวี้ทำเสียงดังๆ ให้คนรู้ว่าตอนนี้เฮ่อเซียไม่อยู่ใครอยากจะทำอะไรก็ทำ ... 



เฮียสั่งลุย.... 




ทหารเอาจดหมาย (ปลอม)ที่ดักจับได้จากทหารต้าจิ้นมาให้เฮ่อเซีย ข้อความประมาณว่าบอกให้แม่ทัพฉูเป๋ยเจียถอยทัพกลับต้าจิ้นก่อน ตอนนี้มีเหตุการณ์ในวัง .........(ทำไมเราถึงรู้ว่าปลอม???)



เฉลยตรงนี้ คนส่งสาสน์ถูกแย่งสาสน์ไป แต่ข้อความที่ฮ่องเต้ต้องการส่งถึงน้องชายคือสองคำ ........แกล้งแพ้.........สักมาบนหลังของเมสเซนเจอร์. (ฮ่องเต้ต้าจิ้นมีหมองมาคิดกลยุทธ์ให้แม่ทัพฉู?? จำเป็นมั้ยฉากนี้?)



ผลจากการประกาศให้คนรู้ว่าอยากมาทำอะไรก็ทำ... ก็มีนักฆ่ามาก่อน (เฉลยทีหลังนู้นว่าเป็นคนของอำมาตย์กุ่ย แต่เราแอบบอกไว้ก่อน)........แต่นักฆ่าถูกกับดักของผิงถิงกับจุ๋ยจวี้ขัดขวางและจับได้ซะก่อน....ผิงถิงต้องการให้องค์หญิงมาหาเลยฝากผ้าเช็ดหน้าลายปักพระอาทิตย์กับนกไปให้.... (ประมาณว่ามาหาข้าซิสามีท่านและไป๋หลันจะชนะศึก)



องค์หญิงได้ยินข่าวเรื่องผู้ร้ายเข้ามาทำร้ายผิงถิง จึงรีบมาดูผิงถิงอย่างเร็ว....สอบถามสารทุกข์สุกดิบ (แบบมีชั้นเชิง) กันไป องค์หญิงก็หยิบผ้าเช็ดหน้าปักขึ้นมา




ผิงถิงขอให้จุ้ยจวี้ออกไป องค์หญิงก็สั่งให้คนอื่นออกไป...ผิงถิงบอกข้ารักฉูเป๋ยเจียคนเดียวเท่านั้น และไม่เคยคิดจะมาแทรกกลางระหว่างองค์หญิงกับเฮ่อเซีย ...องค์หญิงบอกประมาณข้าก็ไม่อยากให้เจ้าเข้ามาตั้งแต่แรก ทำให้ข้ากับราชบุตรเขยต้องคิดแผนและมีเล่ห์เหลี่ยมต่อกัน....



...ผิงถิงบอกหัวใจข้ามอบให้ฉูเป๋ยเจียหมดคนเดียว ซึ่งข้าเข้าใจว่ามันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ได้ ระหว่างองค์หญิงกับเฮ่อเซีย (ต่างคนต่างได้ผลประโยชน์ไม่ได้รักกันจริง)...ข้ารู้ไป๋หลันสำคัญต่อท่านมาก ข้ามีข้อเสนอที่ต้องการข้อแลกเปลี่ยน หากข้าบอกกลยุทธ์ที่ทำให้ไป๋หลันชนะศึกครั้งนี้ขอให้องค์หญิงปล่อยผิงถิงกับจุ๋ยจวี้ไป



องค์หญิงบอกโอเค ข้าสัญญา งั้นบอกข้ามากลยุทธ์ที่เจ้ามีคืออะไร ผิงถิงบอกให้ใช้ลมกับไฟ....พอผิงถิงอธิบายแผนเสร็จ องค์หญิงบอกผิงถิงว่ากลยุทธ์ของเจ้า เจ้ารู้มั้ยว่าข้าจะใช้กับใคร ..ตอนนี้ฉูเป๋ยเจียมาตั้งค่ายทหารอยู่ข้างนอก เขาคือฉูเป๋ยเจีย.....ผิงถิงตกใจ



ดูหน้าองค์หญิงเหย้าเทียน ....ยิ้มแบบสะใจนิ .... (นางร้ายนิ)

.........................
องค์หญิง---อืมม
ผิงถิง--- ท่านมีอะไรจะพูดหรือ
องค์หญิง--- ใช่ แม่นางไป๋ ท่านไม่อยากรู้เหรอว่าใครนำทัพมารบกับไป๋หลันในครั้งนี้
ผิงถิง---สำหรับตัวข้า ข้าไม่ต้องการจะมีส่วนร่วมกับสงครามใดๆ ข้าไม่สนใจว่าใครจะนำทัพในครั้งนี้ ไม่มีอะไรที่เกี่ยวกับข้าแล้ว ข้าแค่ปราถนาจะให้กลยุทธ์กับท่านเพื่อรักษาสัญญาที่ให้กับข้า ให้ข้าไป
องค์หญิง---แล้วถ้าข้าจะบอกว่าคนที่นำทัพไม่ใช่คนอื่น แต่เป็น ฉูเป๋ยเจีย
ผิงถิง---(ช๊อค)...ใครนะ
องค์หญิง---องค์ชายเฉินเป๋ย ฉูเป๋ยเจีย เขาคือหัวใจของเจ้า เขาคือสามีของเจ้า เจ้าจำไม่ได้แล้วเหรอ ตอนนี้เขาอยู่ข้างนอกนั้น เขามารอรับเจ้ากลับบ้าน....อย่างไรก้อตามข้าขอให้พวกเจ้ามีเวลานั้น (ได้กลับบ้าน) ถ้าเขายังมีชีวิตอยู่ (ตายเพราะแผนเจ้าแน่ๆ)
........................



ผิงถิงทรุดบอกจุ๋ยจวี้ ข้าทำให้ฉูเป๋ยเจียตกอยู่ท่ามกลางอันตรายอีกแล้ว ข้าบอกวิธีฆ่าเขาให้ศัตรูเขาเอาไปใช้ ข้าสู้หน้าเขาไม่ได้อีกแล้ว (ละอายใจ)....ข้าควรเชื่อใจฉูเป๋ยเจียมากกว่านี้ ข้าควรจะอยู่รอเขา (รอยังไงโดนอุ้มมา) ...จุ้ยจวี้บอกข้าตัดสินใจติดตามท่านไปทุกหนทุกแห่ง ข้าจะช่วยท่านเลี้ยงลูก....ท่านต้องเป็นแม่ที่ประเสริฐที่สุดแน่ๆ....(แม่ทัพฉูก็เสียใจซิ คิดไรกันนิ)
---------------
จุ้ยจวี้---พี่สาวไป๋ เกิดอะไรขึ้น
ผิงถิง---เป็นเขา เขาไม่ตาย  เป็นข้าที่เข้าใจผิด เป็นข้าที่ก่อปัญหาให้เขา ข้าควรจะเชื่อเขา ข้าควรรอเขากลับมา
จุ๋ยจวี้--- พี่ชายเป๋ย เหรอ เขาไม่ได้...ตายเหรอ
ผิงถิง---เข้ายังไม่ตาย เขามาที่นี่เพื่อข้า
จุ๋ยจวี้---พี่ชายเป๋ยไม่ตาย นั่นเป็นข่าวดีสำหรับเราสองคน พวกพี่สามารถอยู่ด้วยกันได้อีกเหมือนเดิม พี่ชายยังไม่ตาย นั่นก็หมายความว่าท่านสามารถส่งจดหมายถึงเขาได้ ข้าจะไปเอากระดาษกับหมึกมาเดี๋ยวนี้
ผิงถิง----ข้าไม่สามารถพบเขาได้ ข้าสู้หน้าเขาไม่ได้
จุ๋ยจวี็---ทำไมล่ะ  ท่านคงไม่คิดจะอยู่ที่นี่เป็นพระสนมของราชบุตรเขยหรอกนะ ท่านลืมพี่ชายเป๋ยเหรอ ท่านกำลังตั้งท้องลูกของพี่ชายอยู่นะ
ผิงถิง---ไม่มีทางที่ข้าจะให้อภัยตัวเอง ข้าจะสู้หน้าเขาได้อย่างไร เขามาที่นี่เพื่อข้า เขาต้องมาทำศึกเพื่อข้า แล้วข้าล่ะ สิ่งที่ข้าทำลงไป คือให้กลยุทธ์ทำศึกกับองค์หญิงเหย้าเทียน  เป๋ยเจียมาที่นี่เพราะข้า จุ๋ยจวี้ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ตลอดเวลาข้าเป็นตัวอันตรายสำหรับเขา
จุ๋ยจวี้---พี่สาว ท่านอย่าตำหนิตัวเอง พี่ชายเป๋ยเป็นคนฉลาดและเก่งมาก เฮ่อเซียไม่มีทางชนะศึกพี่ชายเป๋ยได้ ถ้าพี่ชายรู้ว่าท่านทำเพื่อความปลอดภัยของลูกในท้อง เขาต้องอภัย ท่านบอกว่าเขานำทหารมาต่อสู้ แสดงว่าเขาต้องสบายดีปลอดภัย  เราต้องดีใจซิ เราควรต้องพยายามออกไปพบเขาให้ได้ พี่สาวเราต้องไม่โอ้เอ้ เราไม่รู้ว่าองค์หญิงเหย้าเทียนกับเฮ่อเซียจะทำอะไรกับเขา
ผิงถิง---ไม่ ตราบใดที่ข้ายังอยู่ข้างกายเขา ข้าจะก่อผลเสียต่อเขา ทุกครั้งตลอดเวลาที่เขาลำบากมันเป็นเพราะข้าทั้งสิ้น เขาต้องพบปัญหาในทอ้งพระโรงต้าจิ้น ถูกปลดจากตำแหน่ง แล้วตอนนี้อีก เป็นเพราะข้าทุกที่ต้องนองเลือดอีกครั้ง มันเป็นเพราะข้า มันเป็นเพราะข้า
จุ๋ยจวี้---ไม่ใช่หรอก ไม่ใช่
ผิงถิง---ข้าควรได้รับโทษตายเป็นพันๆ ครั้ง ทำให้คนเป็นล้านต้องตาย ข้ายังจะมีหน้าไปเจอเขาได้ไง (ผิงถิงปวดท้อง)
จุ๋ยจวี้--- ท่านเป็นอะไร ให้ข้าตรวจชีพจรท่าน ......... อะฮาา ไม่มีอะไรคงเพราะท่านเครียด ท่านอย่าเครียดนะท่านรบกวนทารกในครรภ์ พี่ชายเป๋ยต้องการให้ท่านมีความสุข ดูซิตอนนี้เราถูกขังในนี้ก็นานแล้ว พี่ชายเป๋ยก็ปลอดภัย ถ้าท่านทำให้ลูกในท้องมีปัญหา ท่านจะตอบพี่ชายเป๋ยว่ายังไง
ผิงถิง---ลูกยังไม่ทันเกิด ข้าก็สร้างปัญหาทำร้ายเขาซะละ ข้าจะเป็นแม่ได้อย่างไร
จุ้ยจวี้--- พี่สาว ทำไมท่านพูดอย่างนั้น ในหัวใจของข้า ท่านจะต้องเป็นแม่ที่ประเสริฐที่สุดในโลก ท่านยอมลำบากมากมายเพื่อรักษาลูกไว้  ข้ามั่นใจว่าลูกท่านจะต้องมีชีวิตที่ดีในอนาคตมีความสุข ข้าเห็นความรักของท่านกับพี่ชายเป๋ยมานาน ...ตั้งแต่เหตุการณ์ที่เฮ่อเซียมาอุ้มท่านขึ้นรถม้า ข้าก็ตัดสินใจแล้วว่า ข้าจะติดตามดูแลท่านจนกว่าลูกท่านจะเกิด พี่สาวจุ๋ยจวี้ไม่ยอมแพ้ ท่านก็จะยอมแพ้ไม่ได้เหมือนกัน ไม่ต้องห่วง ทุกอย่างจะดีเอง (ซึ้งจุง)
ผิงถิง---จุ๋ยจวี้ จุ๋ยจวี็ 
..............................................................................



องค์หญิงยังคงคุยกับอำมาตย์กุ่ย อำมาตย์กุ่ยบอกถึงตอนนี้แล้วเราต้องฆ่าไป๋ผิงถิงซะ (ถ้าส่งตัวคืนตอนนี้ก็เท่ากับไป๋หลันยอมแพ้ ฆ่าซะเลย) .... องค์หญิงบอกจะฆ่าไป๋ผิงถิงได้ยังไง ไป๋หลันจะมีทั้งศึกนอกศึกใน ศึกในคือเฮ่อเซียต้องโกรธแค้นมาก ศึกนอกก็แม่ทัพฉูเป๋ยเจียแห่งต้าจิ้น พวกเรารับศึกไม่ไหวหรอก........ 



เพราะฉะนั้นไป๋ผิงถิงจะตายในไป๋หลันไม่ได้..........(น้านนนนมีนัยยะ แสดงว่าจะตามฆ่าที่หลัง?? คิดว่าใช่ ดูตานาง)....องค์หญิงบอกอำมาตย์กุ่ย ข้าจะแต่งไป๋ผิงถิงให้เป็นสนมของราชบุตรเขย...... (นางร้ายกาจ เอาตัวเองดูดีสุดๆ ในสายตาทุกคน)...ประกาศออกไปไป๋ผิงถิงเป็นสนมคนใหม่ของราชบุตรเขยเฮ่อเซียแห่งไป๋หลัน...



เจ้าบ่าวไม่อยู่ก็แต่งได้นะ (งง มะ? เดี๊ยนงง) ตงจั๋วดีใจประหนึ่งว่าแต่งเอง...



ดีใจ๊ ดีใจ... บทนี้ก็ความคิดเด็กเกิน โลกมันหมุนเวียนเปลี่ยนไปไกลแล้วตงจั๋ว



รถม้าไปรับเจ้าสาวมาถึงแล้ว ผิงถิงเดินเข้าบ้านมาอย่างช้า ช้า....



หน้าที่เอ็กตร้าละคร๊าฟฟฟ นิน นิน นิน นิน นินทา......ฮะอะไรนะ ก็สนมคนใหม่ของราชบุตรเขยก็คือชายาขององค์ชายเฉินเป๋ยแห่งต้าจิ้นนะซิ ...........



ข่าวมาถึงกองทหาร เฮ้ยย พวกเราจะเสี่ยงชีวิตไปสู้รบกับไป๋หลันเพื่อแย่งตัวพระชายากลับมาทำไม ชายาองค์ชายเราไปแต่งงานเป็นสนมคนอื่น ...เฮ้ยอย่าพูดแบบนี้ห้ามล่วงเกิน ...ก็ต่อยกันไปตามระเบียบ



เฮ่อเซีย โอ้ววววข่าวดีจริงๆ องค์หญิงแต่งผิงถิงให้เป็นนางสนมข้า แถมองค์หญิงยังคิดวิธีชนะศึกครีั้งนี้มาให้ข้าด้วย ฮ่าวววววววววววววววววว (สรุปนางองค์หญิงเอาหน้าเองหมดแผนนี้ข้าคิดเอง อุต๊ะ)



สภาพทหารต้าจิ้น ชกต่อยกัน....



เดือดร้อนแม่ทัพฉูต้องมาพูดให้ขวัญกำลังใจ ทหารบอกข้าจะสู้เพื่อท่านแม่ทัพฉู .... (ต้องมีฉากทุบถ้วย)



ชิมิ มีจริง จริง ผลิตเองทุบได้............... (ของไทยเราเด็ดสุดทุบหม้อข้าวหม้อแกง)



กลางคืนวันแต่งงาน จุ๋ยจวี้กับผิงถิงแพคของทุกอย่างเรียบร้อยกำลังจะหนีออกประตู เจอตงจั๋วซะก่อน ตงจั๋วบอก พี่สาวท่านจะไปไหน ข้าไม่เคยเห็นองค์ชายน้อยยิ้มอีกเลยตั้งแต่เกิดเรื่องกับจวนจิ้งอันหวาง ข้าเชื่อว่าพี่สาวจะนำรอยยิ้มเหล่านั้นกลับมาให้องค์ชายได้....ผิงถิงบอกตงจั๋ว เจ้าฆ่าข้าซะ ถ้าเจ้าไม่ฆ่าข้าก็จงปล่อยข้าไป.... (สงสารตงจั๋ว) ท่านพี่ไปเถอะ...



ชุดทหารไป๋หลันดูหนักเน้อะ----- เอาล่ะ ทิศทางลมดีแล้วจัดลอยประทีบให้ทัพข้าศึกหน่อย



ประทีบไฟทุกโคมลอยไปที่ตั้งค่ายทหารต้าจิ้น....



ยิงธนูตาม ไฟไหม้ค่ายทหารต้าจิ้นเพียบ แดงฉานดั่งซีจี......



ท่านแม่ทัพฉูบอกชิล ชิล ข้าคิดไว้ละว่าต้องมาแผนนี้แน่ๆ ปล่อยไหม้ไป



ลูกพี่ไม่ซีเรียส ผมก็ไม่ซีเรียสคร๊าฟฟฟฟ .......... 



ตอนนี้ทหารไป๋หลันออกมารอบโจมตีเราชิมิ งั้นพวกเราไปบุกเมืองเลย ให้พวกนี้ชื่นชมผลงานกันตรงนี้ไปก่อน....












 

Create Date : 27 มกราคม 2560    
Last Update : 27 มกราคม 2560 17:38:31 น.
Counter : 2275 Pageviews.  

Ep.36 - 37



  General & I
2017


ตอนที่ 36 - 37

ผิงถิงเขียนใบสั่งยาให้ตงจั๋วไปจัดหามาให้หน่อย บอกเป็นยาบำรุงตอนนี้ข้าป่วยอยู่ ตงจั๋วอ่านดูแล้วก็บอกไม่มีปัญหาเดี๋ยวรีบจัดให้ตามพี่สาวสั่ง ..แล้วก็ชมเฮ่อเซีย ว่าองค์ชายเตรียมของหลายอย่างไว้ให้ท่าน เตรียมคนดูแลไว้ให้ อาหารการกินดีพร้อมทุกอย่าง โน้น นี่ นั่น ...



ผลของการชมเฮ่อเซียมากไป โดยจุ๋ยจวี้ทุ่มห่อผ้าใส่ บอกนี่ก็เพราะเจ้านายคนดีของเจ้าไง พี่สาวไป๋ถึงป่วย ต้องระหกระเหินมาถึงที่นี่...



องค์หญิงก็พยายามมากที่จะรู้ให้ได้ว่า คุณสามีพาใครมาด้วย หรือว่าจะเป็นไป๋ผิงถิง แต่มาแล้วก็ไม่พบอะไร (จะพบได้ไง พักที่อื่นคร๊าฟฟ)..



วันนี้รอด (ทำหน้าน่ารักเว่อร์)..



มันต้องมีอะไร ข้าเซนส์แรง..



เฮ่อเซียให้หน่วยคุ้มกัน ป้องกันอย่าให้ใครเข้าออก บ้านพักของไป๋ผิงถิง แมลงซักตัวก็อย่าให้รอดพ้นสายตา



ผิงถิงไม่มีทางเลือก เอาล่ะ ออกไปไหนไม่ได้ ก็ต้องรอให้คนมาหาเอง (เป้าหมายองค์หญิง)..ต้องป่วยเท่านั้น อาการโคม่าหมอหลวงจะได้มา



จุ๋ยจวี้พยายามแล้ว ก็อย่างที่เห็น ไม่รอด...



เฮ่อเซียกับตงจั๋วคุยกัน ผิงถิงป่วยนี่ก็แปลกๆ นะ แต่ยังไงก็ต้องตามหมอหลวงมาดูอาการ แล้วหมอหลวงมาแล้ว ก็ไม่สามารถปิดองค์หญิงได้นะซิ ทำไงดีลูกพี่ ... ลูกพี่บอกข้ารับมือได้ ชิลนะ (แต่ดูหน้า)



(เกือบลืมว่ามีแม่ทัพฉู ) เดินทางมาเรื่อยๆ แบบเร่งรีบ... 



ฮ่องเต้ต้าจิ้นส่งให้คนเอาภาพวาดมาให้น้องชาย ฉูเป๋ยเจียเห็นก็ยิ้ม บอกฮ่องเต้สั่งให้ลุยไป๋หลันไม่ต้องกั๊กเลย.... เสือหมายถึงข้าฉูเป๋ยเจีย(ท่านแม่ทัพเกิดปีขาล) ดอกไม้หมายถึงองค์หญิงแห่งไป๋หลัน (สยบซะ)



คนรับใช้องค์หญิง (ไป๋จื่อแห่งองค์หญิงเว่ยหยางชิมิ) มารายงานว่า แน่แล้วมะคะ ท่านราชบุตรเขยพาไป๋ผิงถิงมาพักอยู่ที่บ้านหลังเล็กนอกตำหนักราชบุตรเขย...องค์หญิงบอกข้าต้องทำอะไรซักอย่าง ตอนนี้นางป่วย พรุ่งนี้ให้คนไปรับนางเข้าพักในตำหนักคุณสามีข้า... (อันนี้คือความคิดที่ดีเหรอมะคะ?)



ผิงถิงให้จุ๋ยจวี้ฝังเข็มเพื่ออำพรางชีพจร ให้มันสับสนเพื่อที่ถ้าใครมาตรวจอาการหรือจับชีพจรจะไม่รู้ว่ากำลังตั้งท้องอยู่....โชคดีฝังเสร็จพอดี คนขององค์หญิงก็มารับตัวไป๋ผิงถิง



นอนบนเปล หามกันเลยทีเดียว ....



องค์หญิงกำลังเตรียมตัวมาดูหน้าไป๋ผิงถิง ก่อนมาก็ต้องจัดให้เต็ม ซะก่อน



หมอหลวงมาตรวจอาการบอกแค่อ่อนเปลี้ยเพลียแรง พักผ่อนมากๆ ไม่นานก็หาย จุ๋ยจวี้รีบสนับสนุน.... 



เฮ่อเซียกับตงจั๋วคุยกัน (อีกละ) องค์หญิงเป็นคนส่งคนไปรับผิงถิงมาที่ตำหนักของท่าน องค์หญิงคิดอะไรอยู่นะ แล้วพี่สาวจะมีอันตรายมั้ย.... 



องค์หญิงบอกคุณสามี ไป๋ผิงถิงเป็นแขกของคุณสามี ข้าก็แค่ต้องการจะดูแลเทคแคร์แขกของท่านพี่ให้ดีที่สุดเท่านั้นเอง....เอ่อเซียเข้าใจละว่าองค์หญิงส่งสัญญาณว่า แค่เป็นแขกนะ เดี๋ยวก็กลับไป ต้องส่งกลับ ... เฮ่อเซียเครียด ไม่ส่งนี่ญาติข้านะ (แต่ไม่ได้พูดนะ)



องค์หญิงเข้ามาดูใกล้ๆ ชมว่าไป๋ผิงถิงงาม ผมสวย ... (ในนิยายท่านต้องไม่ห่วงว่าจะแพ้เรื่องความสวยซิ ไป๋ผิงถิงเขาไม่สวย)



หลังจากองค์หญิงเสด็จกลับไปแล้ว เฮ่อเซียก็เข้ามาดูแลผิงถิง มีโมเมนต์เป็นห่วง... เจ้าไม่ใช่แขก เจ้าต้องอยู่กับข้าเหมือนเมื่อครั้งอดีต (นายรักผิงถิงแบบไหนอะ คนดูก็งงเหมือนกันนะ)



องค์หญิงกลับมาถึงวัง อำมาตย์กุ่ยเจิงเซียง มารอพบบอกองค์หญิงให้รีบส่งตัวไป๋ผิงถิงกลับต้าจิ้นเถอะ ไป๋หลันกำลังจะตกอยู่ในอันตราย แม่ทัพต้าจิ้นไม่ปล่อยเราแน่ๆ 



องค์หญิงสะบัดปอยผม บอกข้าไม่คิดว่าต้าจิ้นจะมาก่อสงครามกับไป๋หลันเพียงเพราะไป๋ผิงถิงเพียงคนเดียว.... (องค์หญิงตกข่าวเรื่องแม่ทัพฉูสู้ไม่ถอยของต้าจิ้นรักเมียมาก)



ฉากนี้จำเป็นมั้ย?? ผิงถิงหลงในภวังค์ได้ยินเสียงเฮ่อเซียเรียก เลยฟื้นลืมตาขึ้นมา....



ตื่นขึ้นมา เอ๊ะนี่ข้าอยู่ที่ตำหนักของราชบุตรเขยนี่ ท่านจัดตกแต่งเหมือนกันที่จวนจิ้งอันหวังเลย .... 



เฮ่อเซียบอกแน่นอน ก็เราเป็นครอบครัวเดียวกัน เรากลับมาอยู่ด้วยกันเหมือนเมื่อก่อนไง ข้าเข้าห้องเจ้าประจำ ...



ผิงถิง (เอือม) จะให้ข้าบอกซักกี่ครั้ง เรากลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้ แล้วนี่องค์หญิงเหย้าเทียนจะพอพระทัยเหรอ ท่านควรจะรักและเอาใจนางให้มากๆ นะ...



องค์หญิงหลังจากเห็นไป๋ผิงถิงแล้ว กลับมาถึงกับต้องอาบน้ำ แช่ในอ่างกันเลยทีเดียว... (สังเกตกระปุกครีมสีเขียวนะ ติดป้ายยี่ห้อด้วย เห็น 3 ครั้งแล้ว น่าจะแฝงโฆษณาให้สปอนด์เซอร์แน่ๆ ).... ตอนนี้เราได้เห็นฉากลงอ่างกันแล้ว 3 คนเน้อะ องค์หญิง สนมจาง และผิงถิง

ประหนึ่งว่ากำลังโฆษณาครีมอาบน้ำลักซ์




อาบเสร็จทำสวยแล้วก็มาหาคุณสามี .... 



ผิงถิงบอกต้องใช้ความหึงของผู้หญิงนี่แหละ ทำให้องค์หญิงเตะพวกเราออกไปจากไป๋หลันโดยเร็ว ...



ผิงถิงก็จัดเต็มเช่นกัน มาแบบสวย สวย นำเหล้าสูตรต้าเหยียนมาให้ชิม ... แนะนำตัวเล่ารำลึกความหลังให้องค์หญิงฟัง ... องค์หญิงก็นะได้ยินแล้วก็รู้ว่าต้องสนิทกับคุณสามีมากแน่ๆ ... องค์หญิงอยากฟังเสียงพิณที่ผิงถิงเล่น ...แต่เฮ่อเซียไม่อยากให้เล่นเพราะผิงถิงยังป่วยอยู่..ผิงถิงบอกยินดีเล่นให้องค์หญิงฟัง



จัดเต็มคิดมาแล้วแผนการ เล่นเพลงในอดีตที่เคยเห็นในจวนจิ้งอันหวาง ไพเราะมากมาย (เชื่อปะ?)



ถ้าไม่เชื่อดูหน้าตงจั๋ว...เพราะจริงจริง



เฮ่อเซียดื่มเหล้ามากมาย แก้วต่อแก้ว .... คือต้องการจะเมา?...พลาดแล้วเฮ่อเซียเข้าแผนผิงถิงละ



เฮ่อเซียสติหลุด ออกมาร่ายรำกระบี่ เหมือนเมื่อวันวานยังหวานอยู่.....เอ็นดูเด็กจุก ตงจั๋วชิมิ เห็นมะเราโตมาด้วยกัน...



ผิงถิงเล่นไปหมดแรง ดึงสายพิณขาด สลบเฮ่อเซียรีบวิ่งเข้ามาอุ้มผิงถิงเข้าไปพักในห้อง ....โมเมนต์นี้ลืมคุณภรรยาไปเลย



ถามว่าคุณภรรยาโกรธมั้ย....ก็แค่บีบแก้วเอง...แล้วก็ขึ้นรถม้ากลับวัง (ก็เห็นใจเหย้าเทียนอยู่นะ)



เฮ่อเซียเข้ามาส่งแล้วไม่ยอมออกจากห้อง จุ๋ยจวี้ต้องตะโกนใส่หู ว่าเดี๋ยวจะดูแลพี่สาวไป๋เอง ท่านราชบุตรเขยไปพักผ่อนเถอะ เฮ่อเซียไม่สนใจ เหวี่ยงจุ๋ยจวี้ออกไป....จุ๋ยจวี้ถึงกับสวดมนต์ ขอให้รอดถ้าพี่ฉูเป๋ยเจียรู้ข้าตายแน่ แต่ข้าทำดีที่สุดแล้ว เฝ้าหน้าห้องละกัน



ในห้องเฮ่อเซียบอกเมื่อก่อนตอนเป็นเด็ก เราก็นอนด้วยกัน ไม่เห็นเป็นไรเลย ข้าจะเรียกวันเก่า เก่าคืนมา ............ (สรุปว่าไม่น่าจะรักแบบชู้สาวนะ เพราะขนาดเมายังไม่ทำอะไรผิงถิงเลย อารมณ์แบบญาติแบบน้องสาวมากกว่า เจ้าจะไปรักใครก็ได้ขอแค่ไม่ใช่ฉูเป๋ยเจีย ประมาณนี้เน้อะ)



ทางองค์หญิงก็ตามรูป เอาเถอะเราเข้าใจนางนะ สามีเราหล่อ สามีเราฮ๊อต สามีเราเราก็รัก แต่ตอนนี้เขาอยู่บ้านหลังคาเดียวกันกับหญิงอื่น ก็ทำไมไม่รับเข้ามาพักในวังตั้งแต่แรกละองค์หญิง ส่งเข้าไปทำไมตำหนักคุณสามี



สองตอนนี้แม่ทัพฉูของเดี๊ยนกลายเป็นตัวประกอบไปเลย.... เหมือนเดิมมองจันทร์คิดถึงภรรยา 



ไป๋หลันเช้าละ นอนด้วยกันถึงเช้าเลย..



ผิงถิงตกใจนี่ท่านมานอนห้องข้าได้ยังไง เฮ่อเซียบอกชิล ชิล วันเก่าๆ ไง ตอนเด็กก็นอนด้วยกัน..ผิงถิงบอกเดี๋ยวองค์หญิงจะต้องคิดมากแน่ๆ (เข้าแผนสุดสุด สงสารเฮ่อเซียตกเป็นเหยื่อตลอด)



ถึงแล้วท่านแม่ทัพฉู มาถึงไป๋หลันละ บอกมอหร่านให้ฑูตทหารส่งจดหมายไปให้ราชบุตรเขยเฮ่อเซียของไป๋หลันหน่อย มอหร่านรับคำสั่ง (มอหร่านน่ารักเน้อะ)



เฮ่อเซียปฏิบัติภาระกิจเรียกวันวานยังหวานอยู่คืนมา คนจากวังก็มาตามให้ไปประชุม เพราะมีเรื่องด่วนมาก องค์หญิงให้มาเชิญ เฮ่อเซียไม่อยากไป จนผิงถิงต้องเตือนว่าให้ไปก่อน รีบไปคงมีเรื่องสำคัญ



องค์หญิงรอคุณสามี (กำมือเบาเบา สงสัยจะรอนาน).... ท่านราชบุตรเขย แม่ทัพใหญ่แห่งต้าจิ้นส่งจดหมายมา ..เฮ่อเซียไปเปิดอ่าน ข้ามารับชายาของข้า..



อำมาตย์กุ่ยได้ทีรีบบอกให้รีบคืนไป๋ผิงถิง ไปให้แม่ทัพฉูซะ เพื่อจะได้ไม่เกิดสงคราม ฉูเป๋ยเจียเก่ง...องค์หญิงให้เฮ่อเซียตัดสินใจ เฮ่อเซียเขียนตอบไป เชิญท่านเข้ามารับตัวไปเอง....สรุปรบคร๊าฟฟ



เฮ่อเซียพาผิงถิงออกมาขี่ม้าเล่น ผิงถิงขี่ไปคนละทาง (จะหนี?? ทิ้งจุ๋ยจวี็เหรอ?) เฮ่อเซียตามทันเพราะผิงถิงตกม้า (คุณลูกต้องเกาะแน่นๆ นะ ) พร้อมเอามีดมาจ่อที่คอเฮ่อเซีย เฮ่อเซียถามเจ้าจะฆ่าข้าเหรอ ผิงถิงบอกไม่ฆ่าท่านหรอกท่านราชบุตรเขย (เฮ่อเซียอึ้ง) เพียงแต่จะย้ำว่าต่อไปนี้ท่านควรเรียกข้าว่า เฉินเป๋ยหวังเฟ้ย (ชายาองค์ชายเฉินเป๋ย).... (ตอกย้ำความกลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้ )






 

Create Date : 27 มกราคม 2560    
Last Update : 27 มกราคม 2560 2:15:37 น.
Counter : 2587 Pageviews.  

Ep.34-35



จอมนางคู่บัลลังก์ General & I
ปี 2017



ตอนที่ 34-35

เจ้าทำความผิดขนาดนี้ เจ้ายังจะถามหาทนายอีกหรือ? ... 



สนมจางบอกที่ท่านรู้อะ ยังไม่หมดนะมะคะ ... สิ่งที่ข้าทำทั้งหมดก็เพื่อให้ตระกูลท่านสูญพันธุ์ ต่อจากนี้ไปไม่มีสายเลือดของซือหม่า สืบบัลลังก์ต้าจิ้นอีกแล้ว ... ข้าฆ่าฮ่องเฮาด้วยสองมือของข้าเอง ข้าวางยาพิษท่านมานาน (เสื่อมสมรรถภาพแน่นอน) ข้าช่วยวางยาพิษลูกท่านทั้ง 2 คน ทีละน้อยทีละน้อย จนตาย...



ข้าทำสำเร็จ (ดูนางดีใจ)..............



นี่เจ้า...ข้าต้องให้รางวัล...วงสวิงว่าสวยแล้ว...



สนมจางถลาสวยกว่า... หมุนๆๆ 



งั้นเจ้าจงรู้ไว้ เรื่องราวดีดีของข้ายังมี ตระกูลซือหม่าถึงแม้ข้าจะไม่สามารถมีทายาทได้แล้ว แต่ฉูเป๋ยเจีย เป็นน้องชายแท้ๆ ของข้า เขายังอายุน้อย เขาเป็นผู้สืบทอดได้ และจะมีลูกหลานผู้สืบทอดได้อีกหลายคน



ฮะ อ้าวทำไมข้าไม่รู้ สนมจางคลั่ง ไม่จริง ฉูเป๋ยเจียเป็นคนในตระกูลซื่อหม่าได้ยังไง ... แต่ท่านสั่งประหารแม่ทัพฉูแล้ว ......ฮ่องเต้บอกข้าไม่เคยคิดฆ่าน้องชายข้า......สนมจางร้องไห้เสียใจที่ฉูเป๋ยเจียไม่ตาย.......ถ้าอย่างนั้นท่านก็สั่งประหารข้าซะ ข้าไม่ขอมีชีวิตอยู่



ฮ่องเต้บอกจัดการกับคนอย่างเจ้า ให้มีชีวิตอยู่ดูความรุ่งเรืองของตระกูลข้า ของต้าจิ้น ต่อไปเรื่อยๆ จะดีกว่า โทษตายมันง่ายเกินไป..... เจ้าจงอยู่ในตำหนักนี้ห้ามออกไปไหนตลอดชีวิต



ฮ่องเต้มาห้องบรรพชน ที่มีป้ายวิญญาณของทุกคนอยู่ (บ่นตัวเองที่ดูแลภรรยาและลูกไม่ดี ทำให้ตาย) ...ขันทีมารายงาน ว่าทหารได้จับตัวแม่ทัพฉูไปคุมขังไว้แล้ว แต่ไม่ได้ทำร้ายอะไร ฮอ่งเต้บอกรอให้เฮ่อเซียได้ตัวผิงถิงแล้วเราค่อยปล่อยเขาออกมา



ณ บ้านสวนไผ่ ทำอาหารพื้นเมืองต้าเหยียนเสร็จ ผิงถิงบอกจุ๋ยจวี้เอาไปให้เฮ่อเซีย ... ผิงถิงยังเชื่อว่าฉูเป๋ยเจียจะต้องกลับมาทัน.... (ความหวัง)



ที่หน้าประตูวัง มอหร่านมาตะโกนขอฮ่องเต้โปรดปล่อยตัวแม่ทัพฉู ทุกอย่างเป็นแผนของสนมจาง ลูกที่เกิดมาไม่ใช่ลูกของฮ่องเต้............



ฮ่องเต้ส่งขันทีออกมาให้มอหร่านเงียบ ไม่อยากได้ยิน... มอหร่านไม่หยุด เลยต้องรุมปิดปาก..



ผิงถิงจัดอาหารรอสามี กลับมา เติมพิษในเหล้าไว้เรียบร้อย ... (แล้วลูกในท้องล่ะ?)



ไม่รู้ว่ามอหร่านเอาผ้าออกจากปากได้ยังไง...แต่มอหร่านก็ตะโกนเรียกฮ่องเต้ต่อไป โปรดปล่อยแม่ทัพฉูด้วย ตอนนี้พระชายากำลังตกอยู่ในอันตราย ฮ่องเต้ตตตตตตตตตตตตตต



ในที่สุดฮ่องเต้ก็ออกมา (จะหมดวันแล้ว) โอเคเอาตราควบคุมทหารไปให้ฉูเป๋ยเจีย ข้าอนุญาตให้เขานำกำลังทหารไปช่วยไป๋ผิงถิง............ มอหร่านดีใจสุดฤทธิ์



ไทม์อัพ---หมดเวลาแล้ว เหล้าอุ่นได้ที่ สามีก็ยังไม่มา...



เฮ่อเซียก็รออย่างเท่ห์ๆ มีตงจั่วคอยดูแล...... (เฮ่อเซียหล่อเน้อะ )



ได้เวลาล่ะ หมดครบ 2 วันที่ผิงถิงขอ...ทางนี้ยืน



ทางนี้จะดื่ม... 



โอ๊ะ ลูกดิ้น?? ข้าท้องอยู่ ไม่นะข้าจะฆ่าลูกไม่ได้.... สติมา



องครักษ์พร้อมจุ๋ยจวี้เข้ามา เห็นก็ขัดขวางผิงถิงบอกอย่าฆ่าตัวตาย ท่านมีเลือดเนื้อเชื้อไขของท่านแม่ทัพฉูอยู่...... พวกเราจะต่อสู้อย่างถึงที่สุด..ผิงถิงบอกห้ามสู้ สู้ไปก็ตายเปล่าๆ พวกเจ้าต้องอย่าสู้รบ



พวกองครักษ์บอกไม่ได้ ต้องสู้เพื่อถ่วงเวลา ให้ท่านแม่ทัพมีเวลามากขึ้นมาช่วยพระชายาทัน .... จุ๋ยจวี๋ให้ทหารจับตัวผิงถิงแล้วให้กินยา (เม็ดใหญ่มาก) แปลเป็นไทยยาหมดแรง (555 ) ยากล่อมประสาท ประมาณนั้น.......... ผิงถิงไม่มีแรงต้องนอนอยู่เฉยๆ ...ผิงถิงพยายามจะพูดให้ทุกคนห้ามสู้ 



แต่พวกองครักษ์ก็ไม่ยอม ออกมาสู้ เฮ่อเซียสั่ง "ฆ่า" ลุยเลยยยยย



ผิงถิงก็นอนฟังเสียงทหารต่อสู้กัน ล้มตายกันไป... 



มอหร่านมารับฉูเป๋ยเจีย... แม่ทัพฉูคืนฟอร์มละ รีบบึ่งไปช่วยภรรยา..........



เฮ่อเซียหลังจากทหารองครักษ์ของฉูเป๋ยเจีย ถูกฆ่าเรียบ ก็เดินเข้ามาหาผิงถิงที่ห้อง บอกข้ามารับเจ้า..  ผิงถิงบอกข้าไม่ไป ข้าไม่มีวันไปไหน.



เจ้าจะรอฉูเป๋ยเจียงั้นเหรอ ข้ามีของจากเขามาให้เจ้าดู...



.(ยื่นรองเท้าให้)



โอ้วว รองเท้า ข้าเคยบอกว่าอยากได้ .....เป๋ย...เจีย



มีบริการเสริม...เดินไม่ได้ ข้าอุ้ม.......



ซีรี่ย์ทำบทตอนนี้ดีนะ มีโมเมนต์ดี ... จุ๋ยจวี้วิ่งตามมาบอกให้ข้าไปดูแลผิงถิงด้วย เฮ่อเซียบอกไม่มีปัญหา ดีแล้ว ถ้านางเป็นอะไรไปเจ้าก็ต้องตายตามนางไป...



ตงจั่วดีใจที่พี่สาวไป๋มาแล้ว ท่านจำข้าได้ใช่มั้ย ข้าตงจั่วไง..... เฮ่อเซียวางผิงถิงลงในรถม้า..



อร๊ายยยยย ผิงถิงตบเฮ่อเซีย เจ้าฆ่าคนมากมาย......นี่หล่อนตบเฮ่อเซียได้ไง เฮ่อเซียทำอะไรผิด ก็พวกทหารองครักษ์เขาเข้ามาสู้ เฮ่อเซียก็ต้องสั่งทหารสู้ดิ ทหารคนละประเทศด้วย ใครแข็งแรงกว่าก็ย่อมชนะเป็นธรรมดา เน้อะ ( อิน เราเถียงแทนเฮ่อเซีย) .... หน้าหันเลย (สงสารเฮ่อเซีย)



ทำไมถึงเป็นแบบนี้ เป๋ยเจียตายแล้วจริงเหรอ...จุ๋ยจวี้คอยปลอบ สงบใจก่อนพี่สาวไป๋



มาแล้วท่านแม่ทัพฉู มาพบแต่ศพทหารองครักษ์เต็มไปหมด ---- แม่ทัพฉูจะเป็นลม



ฉากสะเทือนใจ นี่ภรรยาข้าเตรียมอาหารเตรียมเหล้าไว้รอข้า (ดีนะที่แม่ทัพฉูไม่ดื่ม)... ทหารเข้ามารายงาน พบสมุนไพรบำรุงครรภในห้องครัว.............. แม่ทัพฉูถึงบางอ้อ ภรรยาข้าท้อง.......................



จัดการเผาศพเหล่าทหารองครักษ์ พร้อมสาบานจะล้างแค้นให้.......... ตามเฮ่อเซียยยยยยย



ในวังต้าจิ้น ฮ่องเฮาดูมดูม กำลังป้อนยาฮ่องเต้ ฮ่องเต้ยิ้มมีความสุขคิดในใจ ในที่สุดน้องชายข้าก็กลับมาสู้เพื่อต้าจิ้น ....



เจ้าสู้กับทัพไป๋หลัน ต้าจิ้นปลอดภัยแล้ว... (สรุปในซีรี่ย์ให้ทุกอย่างเป็นแผนของฮ่องเต้ต้าจิ้นที่จะให้น้องชายตัวเองกลับมาเป็นแม่ทัพ (ฉลาดกว่าแม่ทัพได้ไง) โยนความผิดทุกอย่างให้เฮ่อเซียไป แม่ทัพฉูนำทัพไปรบกับไป๋หลันเพื่อช่วยเมีย แต่ในนิยายแม่ทัพฉูจัดการเองเลยฮ่องเต้ไม่ให้ทหารแม่ทัพฉูระดมทหารยกทัพไปช่วยเมียและลูกเองเสร็จสรรพ เสร็จศึกทิ้งต้าจิ้นไปอยู่สันโดษเพราะเข้าใจว่าผิงถิงตาย...)



เฮ่อเซียเลือกเดินทางเส้นทางที่ลำบาก แต่ถึงไป๋หลันเร็วที่สุด... ระหว่างทางผิงถิงรู้สึกไม่สบาย อยากได้อากาศสดชื่น จึงให้หยุดรถม้า..




เฮ่อเซียตามใจบอกได้ไม่มีปัญหา ข้าไปเดินเป็นเพื่อน ..........จุ๋ยจวี้จะตามไปแต่ตงจั่วห้ามไว้ (เห็นเคมีอะไรบางอย่างเหมือนกันนะ ตงจั่ว กับ จุ๋ยจวี้ )



อุ๊ยยยย ไม่ละ 55555 



ผิงถิงเดินไปก็คิดถึงโมเมนต์ดีดี กับท่านแม่ทัพฉู ........ 



อืมมม ขาดฉากเข้าหอ (55555 ทะลึ่งคิดไรกัน)



เดินมาเรื่อยๆ มาหยุดที่ขอบหน้าผา ...........



เฮ่อเซียเป็นห่วงบอกผิงถิงเจ้าอย่าโดดลงไปนะ อย่าทำอะไรโง่ๆ (เห็นมั้ยเฮ่อเซียน่ารัก เป็นคนดี)



ผิงถิง-- ท่านไม่ได้ยินที่ข้าพูดเหรอ ข้าอยากอยู่คนเดียว แล้วท่านยังจะตามมาทำอะไร
เฮ่อเซีย--- ข้าเห็นว่าเจ้าไม่กินอะไรเลยตลอดการเดินทาง เส้นทางยังอีกไกล เจ้าต้องกินอะไรบ้าง
ผิงถิง---จะอยู่หรือจะตาย มันก็ไม่ต่างกัน ตอนนี้สามีและภรรยาอยู่กันคนละเส้นทาง สามีตายแล้ว ภรรยามีชีวิตอยู่ ตามประเพณีของเราภรรยาต้องไว้ทุกข์ให้สามี 3 วัน ท่านคงไปอยู่ไป๋หลันนานเกินไปแล้ว ท่านลืมประเพณีของเราเหรอ??
เฮ่อเซีย---ผิงถิง เจ้าอยู่ใกล้ขอบหน้าผาเกินไปแล้ว.........ระวัง

ผิงถิง--- มือของท่านบนไหล่ข้าเปลื้อนเลือดมากมาย ทำไมท่านยังจะให้ข้าเปลื้อนเลือดไปกับท่า่นด้วย?

เฮ่อเซีย---ข้าไม่ได้ต้องการฆ่าพวกเขา ข้าแค่ต้องการพาเจ้ามา เท่านั้นเอง
ผิงถิง--- ท่านฆ่าคนมากมาย  ท่านไม่เหมือนนายน้อยคนก่อนที่ข้าเคยรู้จักใช่มั้ย
เฮ่อเซีย--- ข้ายังเหมือนเดิม ..เจ้าแค่ต้องการตำหนิข้าเพราะพวกนั้นเป็นคนของฉูเป๋ยเจีย และเพราะพวกนั้นเป็นคนของฉูเป๋ยเจีย พวกมันสมควรตาย
ผิงถิง---ปล่อยข้านะ
เฮ่อเซีย--- ข้าไม่ปล่อย...ผิงถิง..ใครก็ได้บนโลกนี้ที่จะทิ้งข้าไปข้าไม่แคร์ แต่เจ้าทิ้งข้าไม่ได้ ข้าทำทุกอย่างเพื่อแก้แค้น ครอบครัวข้าตายถูกทำลายทั้งตระกูล...เจ้าอย่าบังคับข้า
ผิงถิง---ไม่มีใครบังคับท่าน องค์ชาย ทุกอย่างบนโลกนี้ท่านสามารถสร้างตัวเลือกให้ตัวท่านเองได้ ดูอย่างข้าความจริงก็คือข้ารักฉูเป๋ยเจียและข้าก็จะรักฉูเป๋ยเจียคนเดียว  ส่วนท่านท่านควรดูแลองค์หญิงเหย้าเทียนให้ดี เรากลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้แล้ว...นี่เป็นโชคชะตาของเรา



เฮ่อเซีย--- ข้าไม่เชื่อในโชคชะตา ...ข้าเชื่อแต่ว่าทุกอย่างเราต้องสร้างเองเราชนะสวรรค์ได้ สิ่งที่ข้าทำได้คือข้าจะให้เวลาเจ้าซักพัก เพื่อสงบสติอารมณ์ แล้วเจ้าคิดให้ดีดีใครที่รักและหวังดีกับเจ้าที่สุด ใครที่ดูแลเจ้าได้ดีที่สุด ...ข้าเชื่อว่าซักวันหนึ่งหัวใจของเจ้าจะหันกลับมาหาข้า
ผิงถิง---แล้วองค์หญิงเหย้าเทียนล่ะ นางจะทำอย่างไรถ้านางรู้ว่าท่านนอกจากจะไม่ฆ่าข้าแล้วยังพาข้ากลับไป๋หลันด้วย
เฮ่อเซีย---นี่เป็นสิ่งที่ข้าจะจัดการเอง เจ้าไม่ต้องกังวล
ผิงถิง---ตอนนี้ท่านพูดเช่นนี้  นางไม่เป็นอะไร
เฮ่อเซีย---นางเป็นภรรยาข้า นางไม่ทำอะไรที่ข้าไม่ปราถนาหรอก
ผิงถิง---ถูกต้อง ข้าก็เป็นภรรยาของฉูเป๋ยเจีย ข้าจะไม่ทรยศสามีข้า....ตลอดชีวิตข้าข้าจะรักแต่เขาคนเดียว
เฮ่อเซีย-- เจ้าจะรักเขาคนเดียว..........เจ้าก็รู้ว่าเขาตายไปแล้ว  เขาจะรู้มั๊ย??
ผิงถิง--ท่านเคยรักใครมั้ย  ท่านเคยรู้มั้ยว่าเสื้อผ้าชุดไหนที่เขาชอบใส่ทุกวัน ทำอาหารที่เขาชอบให้ทานทุกวัน?  ท่านเคยรู้มั้ยการทำอะไรให้เขามีความสุข แล้วท่านก็มีความสุขด้วย? ท่านเคยมีความรู้สึกเช่นนั้นมั้ย  ท่านเคยมีช่วงเวลาอย่างนั้นมั้ย...องค์ชาย ท่านเพียงแต่มีชีวิตอยู่เพื่อความเจ็บปวดแก้แค้น.........ท่านไม่มีสิทธิ์จะรักใคร ....ท่านบอกว่าท่านเป็นผู้ให้ตลอด...แต่พรุ่งนี้ท่านอาจตาย
เฮ่อเซีย--- ผิงถิงเจ้าพูดอะไร สิ่งที่เจ้าพูดล้วนเห็นแก่ตัว ใครบ้างที่ไม่ต้องการจะอยู่กับคนที่เรารักในบ้านที่อบอุ่น........ในภาพฝันที่สวยงาม...มีใครบ้างไม่อยากมี?  แต่แล้ววันหนึ่งเจ้าพบว่าทุกสิ่งทุกอย่างพังทลายไป สูญสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง.........ภาพสวยงามเหล่านั้นมันหายไป ความรู้สึกมันด้านชากับความรักความรู้สึกรัก....สิ่งที่ต้องคิดถึงคือการแก้แค้น....ข้าไม่สามารถทำให้ทุกคนที่ข้ารักกลับฟื้นขึ้นมามีชีวิตได้...........เจ้ารู้ถึงความรู้สึกอัดอั้นที่ข้ามีเหล่านี้มั้ย???
ผิงถิง---ถ้าท่านแก้แค้นสำเร็จ ท่านจะทำอะไรต่อ??  ท่านสามารถนอนหลับงั้นเหรอ? ท่านไม่คิดบ้างเหรอว่าคนที่ท่านฆ่าเขาก็มีตรอบครัว มีพ่อแม่ มีลูก? ท่านว่าเขาต้องการจะทำอะไร? พวกเขาจะตามล่าท่าน ตามฆ่าท่าน..... มันจะมีประโยชน์อะไรกับวงจรการแก้แค้นไม่หยุดหย่อนนี้?
เฮ่อเซีย--- มันมีประโยชน์อะไรกับวงจรการแก้แค้นไม่หยุดหย่อน? ตอนนี้ข้าไม่มีเวลาคิดเรื่องนี้ ข้ามีเป้าหมายของข้า สิงนั้นคือข้าต้องการกลับไปเหมือนเมื่อก่อน
ผิงถิง--- เราไม่สามารถกลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อนได้ ความฝันของท่านจะทำลายท่าน
....................................................
น้ำตาลูกผู้ชาย ... ห้ามว่าเฮ่อเซียนะ 


เฮ่อเซียกับผิงถิงกลับมาที่รถม้า ...เฮ่อเซียกำลังคิดอะไรเพลินๆ ก็มีคนขี่ม้าขว้างดาบใส่...



ข้ามาดี ข้าเป็นคนของฮ่องเฮาต้าเหยียน ข้ามาช่วยท่าน..... ฮ่องเต้ต้าเหยียนส่งทหารมาคอยฆ่าท่านอยู่....



ทางด้านท่านแม่ทัพฉูกำลังเดินทางไปช่วยภรรยา...ระหว่างทาง มีทหารคอยซุ่มดักอยู่



ทหารต้าเหยียนมาซุ่มรอเฮ่อเซีย แต่เข้าใจผิดนึกว่าขบวนของแม่ทัพฉูเป็นขบวนของเฮ่อเซีย จึงสั่งลุย....



แม่ทัพฉูสู้ไม่ถอยโมโห มาฆ่าทหารข้าทำไม .........ยิ่งรีบ รีบอยู่...



ที่พระราชวังต้าเหยียน... ในงานเลี้ยงฮ่องเฮากับฮ่องเต้กำลังชมรำ ดื่มเหล้ากันอยู่..



ตกกะใจ--- หน้าตาแบบ เบื่อ...



ท่านพี่มะคะ ดื่มกันเถอะ........ หน้าฮ่องเต้ก็ไม่มองมาทางฮ่องเฮาเลย.... (เรามีคู่หูดูโอฮ่องเฮากับพ่อที่ฝั่งต้าเหยียนด้วย)...ฮ่องเฮาบ่นกับพ่อ ข้าไม่ยอมให้ฮ่องเต้รับไป๋ผิงถิงมาเป็นสนมแน่ๆ ต้องขัดขวางให้ถึงที่สุด...



เฮ่อเซียพร้อมคณะมาถึงไป๋หลานแล้ว องค์หญิงเหย้าเทียนมารอรับคุณสามีถึงหน้าบ้านคุณสามี....... 



ท่านพี่กลับมาแล้ว..ดีใจจัง เฮ่อเซียบอกคิดถึงองค์หญิงที่สุด มาจุ๊บหน่อย......



อย่าเพิ่งจุ๊บมะคะ ..ท่านรู้หรือยัง สายลืบเรามารายงานว่าแม่ทัพฉูเป๋ยเจียยังไม่ตาย แผนของสนมจางถูกเปิดโปงแล้ว ฮ่องเต้ลงโทษนางเรียบร้อย............เฮ่อเซียเครียด มันยังไม่ตายเหรออออออ.....










 

Create Date : 25 มกราคม 2560    
Last Update : 25 มกราคม 2560 20:01:56 น.
Counter : 2779 Pageviews.  

Ep.32-33



จอมนางคู่บัลลังก์ General & I
ปี2017


ตอนที่ 32-33

คิดช่วยคุณสามีต่อจากตอนที่แล้ว  มอหร่านนกพิราบที่ปล่อยไป 15 ตัว ถูกยิงตกมาตายหมดชิมิ ...มอหร่านบอกใช่แล้ว แสดงว่าเราคงถูกล้อมไว้หมดทุกด้านแล้ว...เป๋ยเจียท่านต้องไม่เป็นอะไร



ตงจั่ว(ผุ้น่ารัก) นายท่านท่านจะฆ่าพี่สาวไป๋จริงเหรอ ไม่ได้นะ เราโตมาด้วยกันเราเป็นครอบครัวเดียวกัน..



เฮ่อเซียบอกครอบครัวเดียวกันได้ไง ตอนนี้นางเป็นครอบครัวเดียวกับฉูเป๋ยเจีย ศัตรูข้า ไม่มีทางเลือกนางต้องตาย จะปล่อยให้นางอยู่ข้างฉูเป๋ยเจียไม่ได้...... ตงจั่วเถียงปากกว้างเชียว



ทหารเอาตัวตงจั่วออกไปขัง สงบสติอารมณ์ซิ...... ทหารเข้ามารายงานเฮ่อเซีย ท่านแม่ทัพ ตอนนี้ฉูเป๋ยเจียถูกฮ่องเต้ต้าจินสั่งประหารชีวิตแล้ว........



เจ้าพูดใหม่อีกทีซิ...เป็นความจริงใช่มั้ย...งั้นผิงถิง ก็ต้องตกอยู่ในอันตราย (นั่นแหน่ เป็นห่วงนิ)



เฮ่อเซียเดินเร็วๆ ด้วยความดีใจ? ในที่สุดแค้นของตระกูลข้าก็สำเร็จไปแล้วฉูเป๋ยเจียตาย 



ครอบครัวเราที่เหลือจะรวมตัวกันได้อีกมั้ย ฉูเป๋ยเจียตายแล้ว ผิงถิงละ เอาไงดี... (มีความหน้ากระเพื่อมเล็กๆ )



ให้ทหารเตรียมพร้อม ข้าจะเข้าต้าจิ้น ทหารบอกจะดีเหรอท่านราชบุตรเขยที่เราจะยกกำลังมากมายเข้าต้าจิ้น ... เฮ่อเซียเอาไงดีไปดีไม่ไปดี..ไปดีที่สุด



ตงจั่วอีกเช่นเคย ... ไม่ต้องคิดแล้วท่าน ข้าเอาม้ามาให้แล้ว เราไปรับพี่สาวไป๋กลับมากัน.... (ชอบฉากนี้อะ เห็นถึงความรักของตงจั่วที่มีต่อผิงถิง )



เมียจะหายแล้วท่านแม่ทัพฉู ...(เฮ้อ แม่ทัพฉูสู้ไม่ถอยต้องมานอนในคุก) มั่นใจล้านเปอร์เซนต์ว่ากำลังคิดถึงคุณภรรยา แถมด้วยนี่ตรูกลับมาทำไมนะะะะะะะะะะะะ 



ตัวแม่เรื่องราวดีดี นำเรื่องราวดีดีมาเสริฟถึงที่.... แม่ทัพฉูไม่สน หลับใส่ซะงั้น...



มีเรื่องเดียวที่เฮียถึงขั้นโกรธลุกขึ้นมาบีบคอ ก็เรื่องของคุณภรรยากำลังตกอยู่ในอันตราย .. เจ้าควรจะรู้ไว้ ว่าฮ่องเต้ (พี่ชายเจ้า) ก็ต้องการให้ไป๋ผิงถิงตาย ฆ่าก็อยากให้นางตาย รวมทั้งท่านด้วย...



เจ้าจะได้เห็นคนที่เจ้ารัก ตายจากไปต่อหน้าต่อตา ...... (ทั้งไป๋ผิงถิง ทั้ง ฮ่องเต้)



แม่ทัพฉู ติดคุก แม่ทัพฉู ทำอะไรไม่ได้ แม่ทัพฉูกลุ้มใจ แม่ทัพฉูเป็นห่วงภรรยา..



นี่คุณชู้ จัดให้ฮ่องเต้ตายวันเดียวกับฉูเป๋ยเจียเลยนะ จัดยาหนักๆ เลย... (สังเกตท่านชู้เหงื่อแตก)



เฮ่อเซีย และคณะมาถึงบริเวณบ้านสวนไผ่ ละ เอ๊ะ ค่ายกลนี้เคยเล่นกับผิงถิงตอนเด็กๆ ไม่ยากๆ ฟันต้นไม้ทิ้งให้ราบ......




เห็นมะ เรียบร้อย เรามาถึงบริเวณตัวบ้านละ ล้อมไว้โดยละม่อม...



นายน้อยมาเองแน่ๆ ไม่มีใครจะแก้ค่ายกลของข้าได้เร็วอย่างนี้ มีคนเดียวเท่านั้น.... จุ๋ยจวี้เจ้ามาช่วยข้าหน่อย...



พระชายา พวกเราจะคุ้มครองท่านด้วยชีวิต .......... ผิงถิงบอกไม่ต้อง ห้ามต่อสู้ ห้ามเผชิญหน้า พวกเราน้อยกว่า แพ้แน่นอน พวกเจ้าต้องเชื่อฟังข้า ข้าจะจัดการเอง ข้ารับมือเฮ่อเซียได้ ...



ฮ่องเต้พะยะคะ ทหารของเฮ่อเซียเข้ามาในต้าจิ้น ตอนนี้ไปล้อมที่พักขององค์ชายเฉินเป๋ยไว้หมดแล้ว พวกเราต้องทำอะไรมั้ย ฮอ่งเต้บอกปล่อยเฮ่อเซีย อยากทำอะไรก็ทำไป ถ้าเฮ่อเซียฆ่าผิงถิงหรือเอาตัวผิงถิงไป ก็เปิดทางให้เขา แต่ถ้าผิงถิงยังอยู่ที่บ้านนั้น ก็ให้ส่งคนไปฆ่าซะ....



เชี่ยยยยย ปี้ฉ่า... 



ไป๋ผิงถิงตาย น้องชายข้าก็จะกลับมาอยู่กับข้า... เพราะไป๋ผิงถิง น้องชายข้าถึงกับขัดคำสั่งข้า ต่อต้านข้า (ช่างเป็นพี่ที่ดี วางแผนฆ่าน้องสะไภ้ตัวเอง คนที่น้องชายรักที่สุด )



ทางบ้านสวนไผ่ เฮ่อเซียก็ไม่บุก ยืนรออย่างเท่ห์ๆ 



ขอเวลาผิงถิงแต่งตัวแป๊บ นายน้อยชอบให้ข้าใส่ชุดสีแดง จุ๋ยจวี้เจ้าช่วยเอาชุดข้าในหีบออกมาที



โอ๊ะ เอ๊ะ โอ้วว นี่มันชุดแต่งงานนะพี่สาวไป๋ ท่านจะใส่อีกเหรอ



แกะดิ้นทองออกให้หมดให้เหลือแต่สีแดง........ พี่สาวไป๋ คนโบราณเขาถือนะ เอาชุดแต่งงานมาตัด มาแก้ ชีวิตคู่จะต้องพลัดพลาดจากกัน 



ผิงถิงบอกมันจำเป็น มันเป็นวิธีเดียวที่จะต่อรองกับเฮ่อเซียได้ ข้ารู้จักเขาดี เป๋ยเจียต้องเข้าใจ ข้าทำเพื่อความปลอดภัยของทุกคน



ข้างนอก มอหร่านกับเหล่าองครักษ์ ก็ยังคงไม่ไปไหน รออยู่ด้านหน้าเพื่ออารักขา ผิงถิง ผิงถิงเดินออกมาอย่างสง่า...



ผิงถิงมาแล้ว ชุดแดงแรงฤทธิ์.......... 



ทหารของเฮ่อเซีย พร้อมมาก เล็งธนูมาเต็ม



ผิงถิงเดินกางร่ม มาแบบสวย สวย ...



นายน้อยเฮ่อเซีย ตะลึง เอ๊ะ นี่ชุดแดง เรามีความหลัง เมื่อครั้งละอ่อน ...ข้าให้คนเอาชุดนางไปซ่อนหมดให้เหลือแต่ชุดแดง นางจะได้ใส่ชุดสีแดง.....



โมเมนต์ ผิงถิงใส่ชุดแดง นายน้อยนั่งหวีผมให้... (นั่นมันพระเอกชัดๆ )



กลัวผิงถิงหนาว เอาเสื้อคลุมใส่ให้ ถามไก่สารทุกข์สุขดิบกัน...



เฮ่อเซียบอกข้ามารับเจ้า เจ้าไปกับข้าได้ ฉูเป๋ยเจียตายไปที่ชอบ ที่ชอบแล้ว...ผิงถิงถึงกับร่มหลุดมือ....



ข้าไม่เชื่อว่าฉูเป๋ยเจียตาย ข้าขอเวลา 2 วัน ให้คนไปดูในวังว่าฉูเป๋ยเจียยังมีชีวิตอยู่มั้ย หากฉูเป๋ยเจียตายข้าจะไปกับท่าน แต่ถ้าท่านจะพาข้าไปวันนี้ท่านก็ฆ่าข้าซะ เอาศพข้าไป..แต่ถ้าฉูเป๋ยเจียยังมีชีวิตอยู่ท่านต้องพาทหารกลับไป.... เฮ่อเซียบอกโนพร๊อบเล่ม ข้ารอเจ้าได้ 2 วันชิมิ จัดไป...



ทหารของเฮ่อเซียถอยออกมาล้อมบ้านไว้ ให้เวลาผิงถิง 2 วัน ผิงถิงถึงกับทรุด... เป๋ยเจียยยย



มอหร่านและองครักษ์ท่าทางองอาจมาก (แต่เขาถอยกันหมดแล้วปะ?)



ทางด้านเฮีย นอนฝันเห็นภรรยาตกอยู่ท่ามกลางกองเพลิง ร้องขอความช่วยเหลือ......



แล้วจะนอนหลับได้เช่นใดกัน....



ไป๋ผิงถิงก็นอนไม่หลับ เป็นห่วงและคิดสามี มองจันทร์..........จากบ้านสวนไผ่



เราใจตรงกัน พี่มองจันทร์ คิดถึงน้อง.............จากในคุก



ตงจั่วเป็นห่วงพี่สาว เราล้อมไว้หมดแบบนี้แล้วไงต่อ เฮ่อเซียบอกถ้าฉูเป๋ยเจียมาก็ฆ่าฉูเป๋ยเจียซะ ถ้าเจ้าอยากให้เรากลับไปเป็นครอบครัวเหมือนเดิม.......เราส่งอาหารเครื่องปรุงของแคว้นเราไปให้นางเถอะ นางจะได้ฟีลแอ็ทโฮม...



ทหารของเฮ่อเซีย นำผักและเนื้อ และของมาให้ไป๋ผิงถิง...



อุ๊ย ของเล่นวัยเด็กของพวกเรา ผิงถิงยิ้มมีความสุข นึกถึงอดีต



มีหวีด้วย (อันเก่าพังจากเรือไททานิคระเบิด) ....



โมเมนต์ หวีผมกันต่อ.........



อ้าว เช้าแล้ว... วันที่ต้องประหารท่านแม่ทัพ



ฮ่องเต้อภัยโทษให้ แต่ต้องทำคุณล้างความผิด จัดการปัญหาบ้านเมืองให้เรียบร้อย รับราชโองการ...แม่ทัพบอกข้าจะรับราชโองการได้ไง ข้าอยู่ในคุก ขันทีเลยต้องเปิดประตูคุก เอาราชโองการมาให้.......



ผลก็คือ พวกขันทีและทหารโดนแม่ทัพฉู จัดการ



ทหารเดี้ยงหมด ด้วยฝีมือท่านแม่ทัพฉู 



สลักหินไว้ ข้าเลือกเมีย เข้าใจตรงอกันนะ ........อิอิ ไม่ใช่ ข้าเสร็จธูระแล้วข้าจะกลับมารับโทษ ฉูเป๋ยเจีย



อะไรนะ น้องชายข้าแหกคุก จัดทหารไปตามจับให้ได้ แต่ห้ามทำร้ายเขานะ...ดูมดูมมองฮ่องเต้ 



น้านว่าแล้ว เลือดกระฉูดพุ่งจากปากฮ่องเต้ เดือดร้อนหมอหลวงอีก



เย้  เฮียเข้าโหมดเดิม โหมดตามภรรยา ... (เปลี่ยนเสื้อผ้าตอนไหนนิ)



มีขบวนทหารมารอท่านแม่ทัพฉูมากมาย ...รอจับ.....



โอ้ววว รองเท้าคู่สวยของขวัญให้ภรรยา หล่น... ฝีมือแม่ทัพตกเพราะกังวลเรื่องรองเท้าภรรยา 



ว๊ายยย ที่ 1 ถึงกับเอากรงมาขังท่านแม่ทัพฉูสู้ไม่ถอย



ว๊ายยยที่ 2 หมดกัน สภาพแม่ทัพฉูอยู่ในกรงและโดนทหารชั้นปลายแถวตีหัวสลบ (ไรแว๊ 5555555)



ว๊ายยที่ 3 ท่านแม่ทัพฉูโดน 8 คนหามไปเก็บยังที่ปลอดภัย (ต่อไปฉูเป๋ยเจียได้เป็นจักรพรรดิ์ครอง4แคว้น พวกนี้ต้องประหารมั้ย?)



นี่คุณชู้ เจ้าทำเรียบร้อยหรือยัง ส่งฮ่องเต้ไปสวรรคสำเร็จยัง ถ้ายังไม่สำเร็จ เจ้าก็อดเล่นจ้ำจี้กับข้า ตอนนี้ทุกอย่างข้าเตรียมการไว้หมดละ ชุดไทเฮาแม่ขององค์รัชทายาทข้าก็ตัดเสร็จเรียบร้อยละ .... 



ข้าต้องลองใส่ซะหน่อยว่าจะสวยขนาดไหน....... เริ่ดมาก แค่รอเวลาอย่างเดียว..รอคนมารายงานว่าฮอ่งเต้สวรรคต



ตอนดึก สนมจางนอนกระสับกระส่าย เรียกหาคนรับใช้ ไม่มีใครอยู่เลย ลืมตาขึ้น อ้าววว



ฮ่องเต้มายืนจ้องอยู่ ฮ่องเต้ท่านจะมาทำไมไม่บอกหม่อมฉันจะได้รออยู่ต้อนรับ....



ข้ามีเรื่องราวดีดีมาฝากเจ้า แต่เรื่องมันยาว ข้าต้องนั่งเล่า ... ข้ารู้ทุกอย่าง รู้ทุกเรื่อง เรื่องเจ้ามีชู้ ไปกิ๊กกับท่านหมอหลวงหลี เรื่องเจ้าไม่ได้ท้อง ข้ารู้มาตั้งนานละ ตั้งแต่อำมาตย์จางพ่อของเจ้าฆ่าตัวตาย หมอหลีก็มาสารภาพกับข้าหมดทุกเรื่อง แต่ที่ข้าปล่อยเจ้าไว้เพราะข้าอยากจะรู้ว่า เจ้า สนมจาง เจ้าต้องการจะทำอะไรต่อไป... (ฆ่าฮ่องเต้ ฆ่าฉูเป๋ยเจีย ตั้งตนเป็นไทเฮา)...



นี่ท่านรู้เรื่องราวดีดี ของหม่อมฉันหมดเลยเหรอมะคะ ข้าขอทนายก่อนคิดว่าจะฟ้องเรื่องลิขสิทธิ์...














 

Create Date : 24 มกราคม 2560    
Last Update : 24 มกราคม 2560 19:53:11 น.
Counter : 2933 Pageviews.  

1  2  3  4  5  6  

wansugar
Location :
Germany United Kingdom

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 149 คน [?]




ชื่อหวานจ้า สวัสดีทุกคน ฟอล์โลแฟนเพจ Wansugar-Love Chinese Novels & Series เพื่อติดตามข่าวสารการอัพเดทรีวิว ได้นะคะ
Friends' blogs
[Add wansugar's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.