Ep.12 - 13
จอมนางคู่บัลลังก์ General & I ปี 2017
ตอนที่ 12 - 13
พ่อกับลูกก็คุยกันเรื่องชิงบัลลังก์ สนับสนุนอยากให้ฉูเป๋ยเจียได้เป็นฮ่องเต้ แต่ถ้าฉูเป๋ยเจียไม่เอากับพวกเรา เราก็ฆ่าทิ้งซะ---
ผิงถิงเรียกเอาบันทึกทุกอย่างเกี่ยวกับบริเวณเขตที่รบนี้มาให้อ่านให้หมด ทั้งแผนที่ทั้งเรื่องราวที่บันทึกไว้--ในที่สุดผิงถิงก็รู้ว่าแผนศึกของฉูเป๋ยเจียคืออะไร
ผิงถิงบอกแม่ทัพต้าเหลียงว่าฉูเป๋ยเจียต้องใช้ทหารให้จับต่อแตน ที่มีพิษร้ายอาศัยอยู่มากมาย ในบริเวณของเมืองนี้มาเป็นอาวุธแน่นอน โดยให้ทหารของต้าจิ้นดื่มยาถอนพิษไว้ก่อน จากนั้นก็ใช้ต้นไม้ที่มันทำชอทำรังอยู่เป็นลูกธนูชุบน้ำต้มของต้นไม้ เพื่อยิงเข้ามาที่ทหารเรา พวกต่อแตนมันจะบินตามธนูเหล่ามาโจมตี --- ผิงถิงบอกไม่ทันละยังไงวันนี้แม่ทัพฉูก็ต้องบุกมาที่นี่ ไปเอาพิณมาให้ข้า แล้วพวกท่านรีบย้ายไปในป่าตรงต้นน้ำน้ำตกใหญ่----
ได้เวลาละ มอหร่านพูดกับแม่ทัพฉูประมาณว่า บุกจริงเหรอท่านแม่ทัพ แม่นางไป๋ผิงถิงอยู่ในค่ายทหารนะ ถ้าเรายิงธนู ปล่อยแมลง นางต้องตายแน่นอน --- แม่ทัพฉูบอกข้าเชื่อว่าไป๋ผิงถิงของข้าต้องรู้ว่าข้าจะทำอะไร และต้องเตรียมแก้ไขไว้แล้ว..ลุยไปได้!
ยกมากันตรึม
อ้าวเมืองเงียบมาก มีร่มกับที่นั่งอยู่ เหลืออยู่คนเดียว เสียงพิณดังขึ้น
ผิงถิงบรรเลงแบบได้อารมณ์มาก --(ตอนแรกมีแต่เสียงพิณแต่ต่อมามาทั้งวงดนตรีเลย แต่เพราะดี)--หลับตาเคลิบเคลิ้ม เล่นไปเรื่อยๆ
แม่ทัพฉู พร้อมกำลังทหารหยุดประจันหน้ากับผู้หญิงคนเดียว (แถมเล่นเพลงให้ฟังด้วย) แม่ทัพฉูฟังเสียงพิณ
ทัพพร้อมมาก นอกจากอาวุธแล้วก็แบกแมลงมาด้วย....
ไป๋ผิงถิงดีดพิณไปเรื่อยๆ ตัดสายพิณขาดไปเรื่อยๆ
แม่ทัพฉูจะสั่งให้บุกละเชียว ได้ยินเสียงสายพิณขาด ก็เข้าใจความหมายของผิงถิง -- นางเอาชีวิตตัวเองเป็นเดิมพัน ตายเป็นตาย ถ้าสั่งบุกก็เท่ากับแม่ทัพฉูเป๋ยเจียผู้ยิ่งใหญ่แห่งแค้วนต้าจิ้น ชนะศึกที่เมืองนี้โดยฆ่าได้แค่ผู้หญิงเพียงคนเดียว คนทั้งใต้หล้าจะต้องครหาเป็นเรื่องเล่าสนุกคบขันไปเรื่อยๆ แน่ๆ --- และทหารของต้าเหลียงก็จะโกรธแค้นออกมายอมสู้ตายเช่นเดียวกัน เพราะขนาดกุนซือ ซึ่งเป็นคนของแคว้นอื่นยังยอมสละชีวิตของตนเองเพื่อต้าเหลียง----การทำศึกกับทหารที่สู้ด้วยความโกรธแค้นและยอมตาย จะทำให้เกิดความสูญเสียต่อทหารฝ่ายตนเองอย่างมาก-----แม่ทัพฉูสั่งถอยทัพไป 30 ลี้---
ไป๋ผิงถิงลืมตาละ ส่งสายตามาจะเอายังไง มาซิจะฆ่าก็ฆ่าข้ายอมตาย---(ท่านอยากจะฆ่าข้าอยู่แล้วนี่)
ทหารถอยไปตามคำสั่งแม่ทัพฉูเป๋ยเจีย แต่แม่ทัพไม่ยอมไป มองไปรอบๆ เห็นเมืองเงียบมาก ก็เดาได้ว่าทหารที่นี่ย้ายกันไปซุ่มที่ไหนซักแห่งหมดแล้ว
ขี่ม้าเข้ามาหา (ด้วยความคิดถึง ) ----นี่เจ้าคิดจะเอาชีวิตเจ้ามาต่อลองกับข้าเหรอไป๋ผิงถิง ข้าไม่ฆ่าเจ้าหรอก --ตอนนี้เจ้าก็อยู่คนเดียว--ผิงถิงนึกได้ เอ่อ จริง ตอนนี้เหลือเราคนเดียวนี่ (ในนิยายไม่ใช่นะ ผิงถิงต้องไม่เลินเล่อแบบนี้ ผิงถิงเล่นพิณอยู่บนหอคอยในค่ายทหาร มีทหารของสามีเพื่อนคอยดูแลอยู่ข้างล่าง คือทุกคนพร้อมรบเท่าที่่จะทำได้อยู่แล้ว ไม่มีทิ้งกุนซือไว้คนเดียวแบบนี้) .......................... แม่ทัพฉู--นี่เป็นกลยุทธ์ที่เจ้าใช้เพื่อต่อสู้กับศัตรูงั้นเหรอ แม่ทัพซืออินป่วยหรือตายไปแล้วงั้นเหรอ เขากล้าดียังไงปล่อยให้เจ้า (ผู้หญิง) มายืนเผชิญหน้า ส่วนทหารนับพันหลบอยู่ข้างหลังผู้หญิง ถ้าไม่ใช่ข้าที่อยู่ตรงนี้ เจ้าคิดว่าเขาจะยอมถอยทัพมั้ย? ผิงถิง---ข้าเป็นแม่ทัพผู้ออกคำสั่งในการสู้รบครั้งนี้ ไม่มีอะไรเกียวกับแม่ทัพซืออิน จะหาว่าเขาหลบอยู่หลังข้าได้ยังไง ถึงยังไงก็ตามไม่ว่าผลจะเป็นอย่างไร ดีหรืเลว ก็นับว่าเป็นกลยุทธ์ที่ดี ตราบใดที่ทำให้ท่านถอยทัพ ข้าก็ทำสำเร็จตามจุดประสงค์ แม่ทัพฉู---อ่อนมาก เจ้ากล้าดียังไง ผิงถิง---ถ้าท่านแม่ทัพฆ่าข้าด้วยแมลงพิษเหล่านั้น คงเป็นการสร้างความเข้มแข็งให้ทัพต้าเหลียง ถ้าท่านยึดเมืองได้ทั้งทหารและประชาชนชาวเมืองจะทำให้ท่านต้องชดใช้ (ทั้งประชาชนและทหารเหลียงจะร่วมกันขับไล่ท่าน) ท่านแม่ทัพรู้อยู่แล้วว่าผลลัพท์จะเป็นเช่นใด ข้าคิดว่าถึงแม้ทัพท่านจะแข็งแกร่งเพียงใดท่านคงไม่สามารถเอาชนะพวกเขาได้ แม่ทัพฉู---ดังนั้นเจ้าจึงยอมเสี่ยง? ผิงถิง---หากท่านแม่ทัพไม่ใช้กลยุทธ์แบบนี้ (ใช้แมลงพิษ) ข้าก็คงไม่ใช้กลยุทธ์นี้เช่นกัน แม่ทัพฉู---มันเป็นวิธีสุดท้ายที่เจ้าเหลืออยู่จริงๆ เมื่อข้าถอยทัพ เจ้าก็ประกาศให้โลกรู้ว่าข้ามีจุดอ่อน หลังศึกครั้งนี้ทุกคนทั่วหล้าจะรู้ว่าใครเป็นคนที่ฉูเป๋ยเจียรักที่สุด ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นข้าไม่มีวันยอมให้ไป๋ผิงถิงตาย ผิงถิง---ท่านไม่อยากให้ข้าตาย? (นึกถึงกลุ่มนักฆ่าที่มาฆ่า บอกว่าเป็นคำสั่งฉูเป๋ยเจีย) ข้าเคยคิดข้าสามารถเชื่อคำพูดของท่านแม่ทัพได้ทุกคำ ใครจะรู้ว่าแท้จริงแล้วคำพูดของท่านเชื่อไม่ได้เท่าไหร่ ท่านแม่ทัพปากหวานกับข้ายิ่งนัก ท่านกลัวว่าจะแพ้ข้าละซิ? แม่ทัพฉู---ทหารต้าเหลียงปล้นสินค้าของต้าจิ้น ทำร้ายประชาชนของต้าจิ้น ทำให้ข้าต้องยกทัพมาสั่งสอน ผิงถิง--- ต้าเหลียงไม่ได้โจมตี ไม่ได้ปล้นสินค้าของต้าจิ้น (แต่ก็ไม่ยอมบอกว่าเฮ่อเซียทำ) หากฮ่องเต้ของต้าจิ้นไม่ต้องการจะมีสงครามกับต้าเหลียง วันนี้จะมีสงครามได้อย่างไร-- แม่ทัพฉู--ข้าจะไม่บังคับเจ้าให้เข้าข้างข้า เจ้าชนะรอบนี้ ข้าจะยอมเจ้า 6 ชั่วโมง ครั้งหน้าข้าจะต้องจับตัวเจ้าเป็นๆด้วยตัวข้าเอง ผิงถิง---ข้าจะทำดีที่สุด ไม่ทำให้ท่านแม่ทัพต้องผิดหวัง แม่ทัพฉู---ทั้งเมืองตอนนี้ไม่มีใครอยู่แล้ว ทหารต้าเหลียงได้เข้าป่าไปแล้ว ข้าจะไปส่งเจ้าที่นั่น เจ้าจะอยู่ตรงนี้ทำอะไรคนเดียว? ผิงถิง---ขอบคุณท่านแม่ทัพข้าจะไปที่นั่นด้วยตัวเอง ---
--(เฮียหรือจะฟัง)---
แม่ทัพฉูมีน้ำใจงาม หลังจากปะคารมกันกันแล้ว แม่ทัพฉูบอกเจ้าจะไปไหนข้าจะไปส่ง (5555 แม่ทัพฝ่ายศัตรูจะไปส่งกุนซือฝ่ายศัตรูนะฮะ น่ารักจริง ในนิยายไม่มีนะ)
ตอนลงจากม้า ---โอ้วว เฮียยย หนูยอม 5555 จ้องแรงมาก ............... แม่ทัพฉู---ดูจากสายตาเจ้าที่มองข้า เจ้าไม่อยากไปจากข้าใช่มั้ย? เจ้าอยากไปกับข้ามั็ย? ผิงถิง---ข้าแค่คิดว่าท่านเป็นศัตรูที่น่ากลัวที่สุดเท่าที่ข้าเคยต่อสู้ด้วย ข้าไม่สามารถอ่านความคิดท่านได้ แม่ทัพฉู---เจ้ามีหัวใจข้าอยู่กับเจ้า มันขึ้นอยู่กับเจ้าว่าจะเข้ามาดูเข้ามาอ่านหรือไม่ (ฮิ้ววววว แหมเฮีย) (ผิงถิงดึงมือออก)... เห็นมะ? เป็นเจ้าเองที่ไม่อยากอ่านความคิดข้า ผิงถิง--- พวกเรากำลังทำสงคราม และเราทั้งคู่ก็เป็นคนสั่งทัพ ได้โปรดอย่าพูดอะไรที่ไร้สาระเลยท่านแม่ทัพ แม่ทัพฉู--- ข้าหมายความตามที่ข้าพูดทุกคำ ผิงถิง--- ดูแลตัวเองดีดี (แม่ทัพฉูดึงเข้ามากอด)..ฉูเป๋ยเจีย ท่านช่วยชีวิตข้าไว้หลายครั้ง ข้าเป็นหนี้บุญคุณท่านมากมาย ถ้าท่านถูกฆ่าตายเพราะข้า ข้าจะตายตามท่านไป ข้าจะตอบแทนท่านด้วยชีวิตข้า.. .................
เดาถูกด้วยมาส่งถูกที่ ผิงถิงตั้งใจมาน้ำตกอยู่แล้ว (คือนิยายมันสนุกตรงที่สองคนนี้เขาแก้เกมศึกรู้และเดาเกมส์กันถูกตลอด) อะกอดอีกที (แคปรูปรัวๆ เลยๆ แคปไปกรี๊ดไป)
แม่ทัพฉูกลับค่ายทหาร วางแผนการศึกบอกทหารเดี๋ยวเราบุกอีก ตอนนี้ทางฝ่ายผิงถิงต้องวางยาในน้ำแน่ๆ ข้าก็จะต้องไปชิงตัวกุนซือออกมากับข้าก่อน---
สองคนกำลังปะชันแผนการศึกอย่างดุเดือด (แต่อยู่ที่ค่ายใครค่ายมันนะ) คือประมาณว่า พอทางฝ่ายแม่ทัพฉูพูดว่าจะทำแบบนี้นะ ก็ตัดมาที่ทางผิงถิงพูดถึงสิ่งที่แม่ทัพฉูจะทำ (ตรงเป๊ะๆ) พวกเราต้องทำแบบนี้ ...
สิ่งสุดท้ายที่ผิงถิงสั่งรองแม่ทัพของต้าเหลียงให้ไปทำคือ ถ้าหากว่าแม่ทัพฉูเลือกที่จะมาทางที่อันตรายที่สุดซึ่งเป็นทางที่จะมาถึงค่ายพวกเราได้เร็วสุด ข้าเชื่อว่าเขาต้องเลือกทางนี้ ท่านจงไปตัดสะพานแขวนซะ เพื่อให้แม่ทัพฉูเปลี่ยนเส้นทางนำทัพมาอีกทางหนึ่งที่เราจะดักรอซุ่มอยู่ ---รองแม่ทัพรับคำสั่งและรีบออกไป
แต่แรงคิดถึงของแม่ทัพฉูมาเร็วและแรง ไม่มากับทัพทหารจ้ามาคนเดียว มาถึงสะพานและข้ามมาหาภรรยาแล้ว
มาถึงก็เรียกไป๋ผิงถิง ออกมา ไป๋ผิงถิง --ทหารที่เหลืออยู่น้อยที่ค่าย ก็พยายามต่อสู้ป้องกันภัยให้ไป๋ผิงถิง เข้าใจว่าแม่ทัพฝ่ายศัตรูจะมาทำร้ายกุนซือ (สังเกตว่าแม่ทัพฉูไม่ฆ่าทหารนะ เอาดาบตี กับเตะออกไป) ทหารรีบบอกให้ผิงถิงขี่ม้าหนีไป....ผิงถิงกระโดดขึ้นม้า
แม่ทัพฉุก็เช่นเดิม ขี่ม้าตามเมียต่อ (ดูที่ปากเรียกทั้งวันเรียกแต่ ไป๋ผิงถิง)- .......... แม่ทัพฉู-- ไป๋ผิงถิง มีหน้าผาอยู่ด้านหน้าเจ้า (ถ้าเจ้าไม่หยุด) ข้าจะยกเลิกสัญญาสงบศึก 5 ปีกับต้าเหยียน (ผิงถิงไม่ได้ยิน)----(ผิงถิงตกม้า) ผิงถิง--ทำไมท่านมาช่วยชีวิตข้า แม่ทัพฉู---จะให้ข้าพูดกับเจ้าอีกกี่ครั้ง ผิงถิง---ท่านไม่ได้ต้องการให้ข้าตายเหรอ ข้ารู้ว่าข้าทำให้ท่านต้องอยู่ในภาวะหนักใจตลอดเวลาซ้ำแล้วซ้ำอีก เป็นความกรุณาของท่านที่ทำให้ข้ามีชีวิตรอดอยู่ถึงวันนี้ ตั้งแต่ท่านส่งคนไปฆ่าข้า-- แม่ทัพฉู--- ข้าส่งคนไปฆ่าเจ้าเมื่อไหร่กัน ข้าไม่สามารถอธิบายเรื่องนั้นกับเจ้าได้ (บอกไม่ได้ว่าฮ่องเต้พี่ชายข้าเองสั่งคนมาฆ่าเจ้า) แต่ข้ามาที่นี่เพื่อมาหาเจ้าเท่านั้น ถ้าเจ้าไม่เชื่อข้าเจ้าฆ่าข้าเลยตอนนี้ ผิงถิง---เพราะข้าเชื่อใจท่าน ทำให้ข้ารู้สึกเจ็บปวดมาก ท่านตามข้า ข้าหนี ในที่สุดข้าก็ได้พูดในสิ่งที่ข้าอยากพูดกับท่านแล้ว แม่ทัพฉู---ข้าได้สาบานไว้ตั้งแต่เมื่อ 20 ปีที่แล้วแล้วข้าไม่เคยลืมเจ้าเลย 20 ปีที่ผ่านมานี้ ไป๋ผิงถิง ข้าฉูเป๋ยเจีย จะรักแต่เจ้าคนเดียวตลอดชีวิตข้า จะไม่แยกจากเจ้าจนตายในชาตินี้ ข้าไม่มีวันหักหลังเจ้า ................................................
--ไป๋ผิงถิงหยุดนะข้างหน้าเจ้าเป็นเหว แม่ทัพฉูเห็นไป๋ผิงถิงไม่ฟังก็เลยขวางเชือกไปหยุดม้า ทำให้ม้าสะบัดผิงถิงตกลงมา แม่ทัพฉู่รีบเข้าไปหาผิงถิง---โอบกันไปคุยกันไป--ท่านอยากให้ข้าตายอยู่แล้วช่วยผิงถิงทำไม สั่งคนมาตามฆ่าข้า แล้วตอนนี้มาช่วยผิงถิงทำไม ---แม่ทัพฉู "ข้าไม่เคยส่งคนมาฆ่าเจ้า" ---เข้าใจกัน---กอดอีกแล้วคร๊าฟฟฟ--ผิงถิงบอกไม่มีเจตนาที่จะให้เสียเลือดเนื้อหรือทำร้ายใคร -- แม่ทัพฉูถามประมาณเจ้าดูเหมือนถ่วงเวลา เจ้ารออะไร-- ผิงถิงบอกข้ารอให้คนจากในวังมาตามท่านกลับวัง เมื่อท่านกลับไปถึงวังแล้วท่านจะเข้าใจผิงถิง --(ประมาณว่าฮ่องเต้ล้มป่วยไม่สบายแต่ไม่ได้ร้ายแรงอะไร)--
ในนิยายฉากนี้ดีกว่านี้ คือม้าศึกของแต่ทัพต้าเหลียงสามีหยางเฟิ้งฉลาดมาก มาหยุดที่ขอบเหวพอดี ผิงถิงลงจากม้าหันมาเผชิญหน้ากับแม่ทัพฉู แม่ทัพฉูใจหายวาบ มั่นใจมากว่าถ้าเข้าไปใกล้ไป๋ผิงถิงอีกนิด นางต้องยอมสละชีวิตกระโดดลงเหวแน่ จะไม่ได้พบกันอีก---แม่ทัพฉูเลยบอกผิงถิงว่า "ถ้าเจ้าตายสัญญาที่ข้าให้ไว้ว่าจะไม่ไปรบกับต้าเหยียนเป็นอันสิ้นสุด" (เป็นไงล่ะ ตัวพ่อมากค่ะท่านแม่ทัพ)
ผิงถิงได้ยินทหารต้าเหลียงมาตามหาเสียงดังใกล้เข้ามาเรื่อยจึงรีบบอกให้แม่ทัพฉูหนีไปก่อน "เป๋ยเจียท่านรีบไปเถอะ" แม่ทัพฉูได้ยินผิงถิงเรียกตัวเองว่าเป๋ยเจีย เฉยๆ ก็ยิ้มดีใจ บอกแค่ได้ยินเจ้าเรียกข้าว่า "เป๋ยเจีย" ข้าก็เลิกรบกับต้าเหลียงแล้ว (ฮิ้วววว หวานมากกกเฮีย) --ได้ยินอย่างนี้แล้วมีเหรอเฮียจะไปคนเดียว ดึงผิงถิงขึ้นมาไปด้วย --
พามาชมจันทร์ พร้อมสามานกันว่า ขอสาบานต่อหน้าดวงจันทร์ว่าจะไม่โกหกหลอกลวงซึ่งกันและกัน จะไม่หักหลังกันและกันไปตลอดชีวิตนี้-----จ๊วบ จ๊วบ
(เฮ้อออ ติ่งเคลิ้มไปด้วย 5555 กำลังมโนว่าตัวเราเป็นผิงถิง)
แม่ทัพฉูบอกเจ้าไปกับข้าเถอะ พาขี่ม้าข้ามสะพาน(อ้าววแย่ละ) สะพานขาด ผิงถิงสั่งรองแม่ทัพมาตัด---ร่วงซิคะ---ท่านแม่ทัพห่วงผิงถิงมาก เอาตัวรับตลอด---ผิงถิงบอกแม่ทัพฉู "ฟงไก๋หวอ" ปล่อยข้านะไม่งั้นท่านตายแน่---
ดูหน้าเฮียก็รู้ว่า ข้าไม่มีวันปล่อยมือเจ้า (กรี๊ดดดดดดดดดดดด ดูตาเฮีย)
สภาพร่วงลงมาเลยเป็นเช่นนี้ (แต่ไม่ต้องตกใจ เหวและหน้าผาไม่เคยทำอะไรพระเอกนางเอกซีรี่ย์จีนได้) ผิงถิงเป็นห่วงแม่ทัพฉูมากเพราะเห็นหัวแตก รีบไปจุดไฟ เพื่อเตรียมไว้ไล่สัตว์ป่า---(แม่ทัพฉูเห็นความห่วงใยของผิงถิงที่มีให้ มีแรงขึ้นมาฆ่าค้างคาว ฉับฉับ)
ผิงถิงพาแม่ทัพฉูเข้าถ้ำ --พักในถ้ำนี่แหละคืนนี้ --ท่านแม่ทัพป่วยไข้สูงหนาวสั่น--(พล๊อตละครไทย มีฝนตก ฟ้าร้อง)--ผิงถิงตัดสินใจเดินไปถอดเสื้อผ้า---ปลดที่ละชิ้น
มีความคอเอียง....
ว่าจะไม่แคปรูป 5555 ทนไม่ได้ ----ถอดเกือบหมดแต่ไม่หมดนะ--(แต่ทำไมต้องไปถอดไกลจัง ถอดใกล้ๆ หรือข้างๆ แม่ทัพฉูก็ได้)---แม่ทัพฉูไม่หลับนะฮ๊าา ลืมตาดูตลอด (เขิลจุง)
หันมาแบบโปเยโปโลเย....หันมาตาจิกมาก (ท่านแม่ทัพข้ามาแล้ววววว )
(ต้องส่งแองจี้ไปเทรนกับคุณแม่หลินชิงเสียซะละ) ---
คำถามคือ ทำไมผิงต้องลูบอกเฮียเค้าด้วย กอดก็โอบเลยดิ ลูบไล้ทำไม 555555
ปากผิงถิงอยู่ตรงตำแหน่ง จุกนม ท่านแม่ทัพฉูพอดี---- (แค่กอดกัน แค่กอดกัน เช็ดเลือดกำเดาแป๊บ)
ข้างนอก ก็ตะโกนตามหากุนซือไป๋ผิงถิงกันไป
ข้างในถ้า เขาก็กำลังหวานๆ หวีผมให้กัน คุยกันนุ้งนิ้ง... .................. แม่ทัพฉู--- เจ้าส่งคนไปตัดสะพานใช่มั้ย ผิงถิง--- ข้าแค่ไม่ต้องการให้ท่านมาถึงค่าย แต่ข้าคิดไม่ถึงว่าท่านข้ามมาแล้ว เร็วมาก ท่านข้ามมาก่อนที่คนของข้าจะไปถึงสะพาน มันเป็นความผิดพลาด ดังนั้น.... แม่ทัพฉู---เจ้าไม่สามารถหยุดข้าได้ แต่เจ้าก็ยังต้องการให้ข้าตาย? ผิงถิง---ท่านต้องเชื่อข้า ข้าไม่เคยอยากให้ท่านตาย แม่ทัพฉู---ข้าภูมิใจจริงๆ ที่ข้าแพ้ภรรยาของข้า ไม่มีอะไรมีค่าอีกแล้วในโลกนี้เท่ากับเจ้าเรียกว่าเป๋ยเจีย ..............................
แม่ทัพฉู--- ต่อจากนี้ไปข้าจะหวีผม ข้าจะวาดคิ้วให้เจ้าทุกวัน ผิงถิง--- ท่านแม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่แห่งต้าจิ้น คิดจะหวีผมให้ผู้หญิงทุกวัน ถ้าใครมาได้ยินเข้าเขาคงหัวเราะท่านแน่เลย และขณะเดียวกันพวกเขาต้องโทษว่าข้าทำเวทมนต์ใส่ท่านแน่ๆ แม่ทัพฉู---เจ้าทำเสน่ห์ใส่ข้าตั้งแต่หัวจรดเท้าให้ข้ารักเจ้าตลอดเวลา
(ฮิ้ววววววว ไม่อยากแกะคำพูดเลยวุ๊ย หวานเกิน) ........................
ทหารที่มาตามไป๋ผิงถิงใกล้มาถึงละ ต้องแยกจากกันละ แม่ทัพฉูทนไม่ไหว บอกไม่เอาให้ข้าออกไปกับเจ้าด้วย (เป็นห่วง) ผิงถิงบอกไม่ต้องห่วงแม่ทัพใหญ่ของต้าเหลียงคือสามีของเพื่อนรักของข้า เขาจะดูแลข้าเป็นอย่างดี----
เฮียดึงเมียมาจูบอีกละ (เปื่อยแน่ปากผิงถิง)----
ทหารต้าเหลียงดีใจที่ทัพต้าจิ้นถอนไปแล้ว เพราะมีคนจากในวังมาตามแม่ทัพฉูกลับตามแผนของไป๋ผิงถิง ทุกคนต่างซาบซึ้งในบุญคุณและทำความเคารพกันอย่างขีดสุด--ตามธรรมเนียมต้าเหลียง--
-คุยกันไปคุยกันมา---อ้าวววว ผิงถิงตกใจถามว่าอะไรเกิดอะไรในวังนะ---ทหารรายงานก็องค์ชายทั้งสอง (ลูกชายฮ่องเต้ พี่ชายแม่ทัพฉู) ที่อายุ 10 ขวบกับเกือบ 10 ขวบถูกวางยาพิษเสียชีวิต (ซวยแล้วผิงถิง แผนข้าไม่ใช่แบบนี้ ต้องไม่มีใครตายซิ แม่ทัพฉูท่านต้องเข้าใจผิดข้า------"ท่านกลับไปถึงวังแล้วท่านจะเข้าใจผิงถิง" อั๊ยย๊าา )--หลานแม่ทัพฉูตายเพราะยาพิษข้า---สลบดีกว่า
แม่ทัพเก่อซินพาผิงถิงกลับมาที่จวน หยางเฟิ้งมาดูอาการอย่างเป็นห่วง ผิงถิงฟื้นบอกหยางเฟิ้งข้าทำเรื่องผิดอย่างมหันต์ ข้าทำให้องค์หญิงตัวน้อยๆ ต้องตาย เขาตายเพราะข้า--เฮ่อเซียที่รอพบผิงถิงอยู่เข้ามาในห้อง---ผิงถิงเห็นเฮ่อเซียก็ขอร้องให้คนอื่นออกไปก่อน
นายกับบ่าวเขานั่งคุยกัน...
ผิงถิงรู้ทันทีว่าเฮ่อเซียแน่ๆ เพราะคุณสมบัติของยาชนิดนี้มีแต่ผิงถิงกับเฮ่อเซียเท่านั้นที่รู้ มันเป็นสูตรยาที่พัฒนามาด้วยกัน ท่านใช่มั้ยท่านทำอะไร--(ทำไมเฮ่อเซียต้องทำหน้ากวนอะ)---ข้าก็แค่ทำตามแผนเจ้า แต่บอกให้ฮ่องเต้ต้าเหลียงเพิ่มในแผนเข้าไปอีกนิดจะได้เจ็บกันทั้งตระกูล----ไป๋ผิงถิงโกรธเฮ่อเซียมาก----หลานของฉูเป๋ยเจียตายเพราะเจ้า ต่อไปเจ้ากับเขาคงต้องลำบากกันมากหน่อยนะ---ผิงถิงบอกเฮ่อเซียประมาณว่าจะไปต้าจิ้น ไปหาแม่ทัพฉู ---เฮ่อเซียบอกถ้าเจ้าไป ---เขาเจอเจ้าเขาต้องฆ่าเจ้าแน่แน่-- เฮ่อเซียชวนผิงถิงไปด้วย (แต่น้ำเสียงกวนมาก เป็นเราเราก็ไม่ไปนะ)--ผิงถิงปฏิเสธ (แต่ถามว่าเฮ่อเซียผิดมั้ย ตอบเลยไม่ผิด ก็ฉูเป๋ยเจียนี่แหละที่สมคบกับเฮ่อซูฮ่องเต้แคว้นเหยียนฆ่าล้างตระกูลของเฮ่อเซีย ... นี่แค่ฆ่าหลานชายสองคนเอง ...เอาที่สบายใจเลยเฮ่อเซีย )
............... ผิงถิง---นายน้อยได้พบกับฮ่องเต้ต้าเหลียงเรียบร้อยแล้วแน่นอน เพราะท่านมาอยู่ที่นี่แล้ว ข้าควรรู้ว่าเป็นท่าน ไม่มีใครนอกจากท่านที่รู้ (ยาฆ่าเด็กได้) รู้ความลับของยา เราคิดค้นสูตรด้วยกัน มันไม่สามารถฆ่าผู้ใหญ่ได้ แต่มันฆ่าเด็กได้ เฮ่อเซีย---ข้าทำอะไร ข้าไม่ได้ฆ่าใคร ผิงถิง---สิ่งที่ท่านทำคือบอกความลับแก่ฮอ่งเต้ต้าเหลียง องค์ชายตัวน้อยๆ ของต้าจิ้นถึงถูกวางยาฆ่าตาย เฮ่อเซีย---นั่นเป็นวิธีเดียวที่ข้ามี นี่เป็นการต่อสู้กันของสองประเทศที่เข้มแข็ง แค่ทำให้ซือม่าหงส์ป่วยหนักไม่พอที่จะทำให้ทัพต้าจิ้นกลับต้าจิ้นหรอก แต่ถ้าองค์ชายลูกฮ่องเต้ตาย นั่นหมายความว่าประเทศใกล้สูญสิ้น (ไม่มีผู้สืบทอด) ผิงถิง---นั่นไม่ใช่สิ่งที่นายน้อยวางแผนมาตลอด เฮ่อเซีย---กลยุทธ์แค่นำไปถึงเป้าหมาย ยังไงมันก็เป็นกลยุทธ์ที่ใช้ได้ไม่ใช่เหรอ จุดประสงค์ของข้าคือใส่ร้ายฉูเป๋ยเจีย ยังไงสองพอสององค์ชายตายใครที่มีโอกาสได้ครองบัลลังก์ต้าจิ้น แค่เหตุผลนี้ก็เพียงพอทำให้ฉูเป๋ยเจียถูกประหาร ฮ่องเต้ต้าจิ้นจะทำยังไงกับฉูเป่ยเจีย ฉูเป๋ยเจียจะมีชีวิตอยู่อีกนานเท่าไหร่ เจ้าก็หักหลังเขาไปเรียบร้อยแล้วนี่ เจ้าไม่ได้ต้องการไปอยู่กับฉูเป๋ยเจีย(เจ้าบอกข้า) เจ้าไม่ได้ต้องการจะไปอยู่กับเขานี่ จากนี้ไปข้าอยากจะเห็น เจ้าจะทำยังไงกับเขา ผิงถิง---นายน้อยได้ทำทุกอย่างเพื่อให้ถึงจุดประสงค์นั้น ท่านใช้เล่ห์อุบายกับเราทุกอย่าง องค์ชายจิ้งอันหวางมีบุญคุณกับข้า ข้าจะรับผิดครั้งนี้ไว้คนเดียว และนี่เป็นครั้งสุดท้ายที่ข้าจะรับใข้องค์ชายน้อยแห่งจิ้งอันหวาง จากวันนี้ไป ข้าไม่เกี่ยวข้องอะไรกับครอบครัวท่านอีก ขอให้ท่านโปรดรักษาตัว... เฮ่อเซีย---ข้าได้พูดต่อหน้าหลุมศพพ่อแม่ข้าไว้แล้ว เจ้าและข้า มีความสัมพันธ์แน่นแฟ้นกันตลอดไป ผิงถิง---- ข้าไม่สะดวกท่านอย่าโยงให้เกี่ยวข้องเลย ข้าบาดเจ็บด้วย โปรดกลับไปโดยเร็ว องค์ชาย เฮ่อเซีย---เจ้ารู้มากเกินไปไป๋ผิงถิง ผิงถิง---ถ้าท่านต้องการฆ่าข้าเพื่อจะปกป้องตัวท่านเอง ฆ่าข้าตอนนี้เลย ฆ่าข้า เฮ่อเซีย---ข้าจะไม่แตะต้องเจ้า ข้าอยากจะรู้ว่าเหตุการณ์ตายขององค์ชายทั้ง 2 คนจะนำอะไรมาสู่เจ้าและฉูเป๋ยเจีย ข้าอยากจะเห็นว่าเจ้าทั้งสองคนยังจะเชื่อใจกันมั้ย เขายังจะเชื่อเจ้ามั้ย ผิงถิง----ตราบใดก็ตามที่มีคนแม้จะซักคนนึงที่เชื่อใจข้า ข้าพร้อมจะตายโดยไม่เสียใจ เฮ่อเซีย---ตายโดยไม่เสียใจ? ลึกซึ้ง เราจะได้เห็นกัน ................
เฮ่อเซียขี่ม้ามาหาพวกทหารกับตงจั่วที่รออยู่เพื่อเตรียมกลับไป๋หลัน ตงจั๋วถามเฮ่อเซียว่าแล้วพี่ผิงถิงละ ทำไมพี่สาวไม่มากับท่าน ---เฮ่อเซียไม่ตอบ---
เฮ่อเซียสภาพวิญญาณหลุดจากร่าง... (แน่ใจละว่าผิงถิงไม่มีวันกลับมาอยู่กับตัวเอง) ต้องไปเทรนวิชาจีบสาวจากท่านแม่ทัพฉูนะ
| Create Date : 10 มกราคม 2560 |
| Last Update : 15 มกราคม 2560 21:18:29 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 3239 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 149 คน [
เพราะอยากเสพความสุนทรีย์แบบขำ ๆ
รู้ว่า จขบ. ต้องมีมุกแจกกระจายแน่นวลลล
ถอดความ ตามติดวิดีโอแบบตอนต่อตอน อัพเดทมาก ๆ ค่า
fc นะค้าาาา
ปล. พรุ่งนี้ ถ้าวิดีโอมีตอนใหม่ จะตามมาอ่านอีกค่าาาา
อยากจะบอกว่า แค่เห็นนางถอดเสื้อเฮียก็หายไข้แล้วแหละ อิอิ