|
บทที่ 5 การฆ่า
เมื่อชีวิตเริ่มต้น สมองก็ค่อยๆซึมซับเรียนรู้
ว่าสิ่งมีชีวิตแตกต่างจากสิ่งของ
สิ่งมีชีวิตมีการตอบสนอง มีการเติบโต มีวิญญาณ
มนุษย์แตกต่างจากสัตว์
เพราะมีเหตุผล มีหัวใจ
เคยมีคนว่า จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว
ร่างกายย่อมเป็นทาสของหัวใจ
หากเป็นเช่นนั้น
ถ้าเธอฆ่าหัวใจเขาทิ้ง... กายเขาก็คงตายตาม
แกไปหิวโซมาจากไหนนี่
ถามไอ้คาโลมันสิ
มันบอกว่าแกไปทำอะไรผิดมาเลยโดนขัง
ก็อย่างนั้นแหละ
คิลขมวดคิ้วอย่างงงงวยแต่ก็ไม่คิดจะซักต่อ ทันใดนั้นหูก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเสียงนั้นกระแทกถี่ๆเหมือนเจ้าของกำลังวิ่ง ก่อนจะชะลอลงแล้วมาหยุดอยู่ที่หน้าประตู
บานประตูเปิดออกอย่างแรง แล้วร่างสูงในความคาดหมายของเฟรินก็ปราดเข้ามา ดวงตาสีฟ้าคู่สวยเหมือนมีเปลวเพลิงไหวระริกอยู่ แต่พอมองเห็นนักฆ่าแห่งซาเรสนั่งอยู่ ดวงหน้าคมคายก็แปรเปลี่ยนเป็นราบเรียบไม่แสดงอารมณ์ใดๆ ร่างนั้นเดินมายืนข้างเตียงก่อนเอ่ย
นายออกมาได้ยังไง
เฟรินยังคงก้มหน้าก้มตากินอาหารต่อไปเงียบๆเหมือนไม่ได้ยิน
ใครปล่อยนายออกมา เจ้าชายแห่งคาโนวาลพูดเป็นครั้งที่สอง
คิล น้ำ เฟรินพูดโดยไม่หยุดกิน
เพื่อนซี้กระตุกมุมปากเมื่อได้ยินคำสั่ง ก่อนจะลุกไปรินน้ำให้คนป่วยแต่โดยดี สายตาก็เหลือบมองท่าทีแปลกๆของเจ้าชายหนุ่มอย่างสงสัย ก่อนเข้าไปกระซิบถาม
พวกนายทะเลาะกันอีกแล้วเรอะ
คาโลไม่ตอบ คิลเลิกคิ้วนิดๆแล้วเปลี่ยนไปถามคนที่พูดง่ายกว่า
นายงอนอะไรมันอีกล่ะ
น้ำ น้ำเสียงกระแทกอย่างหงุดหงิด
เออๆ สั่งจริง ชายหนุ่มรีบส่งแก้วน้ำให้
เฟริน ฉันถามว่าใครปล่อยนายออกมา อย่าให้ฉันต้องพูดซ้ำ คาโลเอ่ยเสียงเย็นเยียบ
ยังไม่อิ่มเลยว่ะคิล
นายจะเอาอีกเรอะ นักฆ่าส่ายหน้าอย่างเหนื่อยหน่าย ไปเอาให้ก็ได้วะ รอแป๊บ
พอคิลทำท่าจะลุก เฟรินก็เงยหน้าขึ้นเหมือนนึกอะไรได้ มือเล็กดึงเสื้อไว้พลางฉุดให้นั่งลงที่เดิม
ฉันไม่เอาแล้ว นายอยู่นี่แหละ
คิลหันไปมองเพื่อนเจ้าชายของเขา ชายหนุ่มพยักหน้าก่อนเอ่ย
นายออกไปก่อน
ไม่ต้องออก! เฟรินตะโกนลั่น
เจ้าของดวงตาสีม่วงขมวดคิ้วอย่างยุ่งยากใจ หันไปมองเพื่อนซี้ซ้ายทีขวาที ก่อนจะก้มลงขยี้หัวเพื่อนสาวแล้วกระซิบเบาๆ
เจ้าชายอย่างมันอุตส่าห์มาง้อนาย นายก็ยอมๆให้มันง้อหน่อยเถอะน่า คบกันมาจนจะแต่งอยู่แล้ว จะงอนอะไรนักหนา
คิล นายไม่รู้อะไร มันนั่นแหละที่ขังฉัน
ดวงหน้าของนักฆ่าหนุ่มฉายแววแปลกใจเล็กน้อย เขาหันไปมองคาโลซึ่งยืนนิ่งไม่ปฏิเสธ ก่อนจะส่ายหน้าช้าๆ
นายไปทำเรื่องยุ่งอีกล่ะสิ
ไอ้บ้า!
เรื่องของพวกนาย จัดการกันเองเถอะ ฉันไม่ยุ่งดีกว่า
ว่าแล้วคิลก็เดินออกจากห้อง คาโลเหลือบมองบานประตูแวบหนึ่งแล้วเสียงล็อกก็ดังขึ้น
นายโกรธ? ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเรียบ
ริมฝีปากบางเผยอออกเล็กน้อยราวกับเจ้าตัวจะเอ่ยคำพูด แต่ก็ไม่มีเสียงใดๆเล็ดลอดออกมาจากเรียวปากงามคู่นั้น เมื่อหล่อนเงียบ ร่างสูงก็เดินเข้ามาใกล้ทำท่าจะนั่งลงบนเตียง เฟรินรีบขยับกายหนีลงไปอีกฝั่ง ชายหนุ่มก็ก้าวตามจนหล่อนถอยไปจนมุมที่กำแพง
อย่าเข้ามาใกล้ฉันนะไอ้วิปริต
วิปริต?
เฟรินเหลือบมองรอยมัดที่ข้อมือของตนแล้วเบือนหน้าไปทางอื่น แต่ชายหนุ่มก็ทันสังเกตเห็นท่าทางของหล่อน เขาเคลื่อนกายเข้าไปใกล้พลางยกสองแขนวางบนผนังคร่อมร่างหล่อนไว้ไม่ให้หนี เฟรินพยายามออกแรงผลักร่างนั้นออก แต่คาโลกลับเบียดกายเข้าไปจนชิด
หญิงสาวรีบกำหมัดเตรียมจะสู้ แต่ชายหนุ่มก็รู้ทัน เขาจับข้อมือหล่อนกดไว้เหนือศีรษะทั้งสองข้าง เมื่อหล่อนยกขาขึ้นเตรียมจะถีบ คาโลก็ดันตัวเข้าไปแนบชิดจนหล่อนขยับไม่ได้ ดวงหน้าคมคายโน้มลงจนริมฝีปากอุ่นแนบลงที่ใบหูแล้วงับเบาๆให้หญิงสาวสะดุ้ง
ฉันไม่เห็นว่านายจะไม่ชอบ เสียงนั้นเบาราวกระซิบ
คำพูดนั้นทำให้แก้มใสร้อนผ่าว ใบหน้าหวานขึ้นสีแดงก่ำราวจับไข้
การถูกมัดจนขยับไม่ได้และถูกปิดตาทำให้หล่อนกลัว แต่นอกจากความกลัวแล้ว สิ่งที่แฝงอยู่ก็คือความตื่นเต้นที่ทำให้หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ ความรู้สึกนั้นรุนแรงเสียจนไม่รู้ว่าหล่อนตัวสั่นด้วยความกลัวหรือเพราะตื่นเต้นกันแน่
เสื้อผ้าถูกถอดออกทีละชิ้นๆ จนในที่สุดทั้งเนื้อทั้งตัวก็เหลือเพียงสร้อยเส้นบางประดับจี้สีแดงสด ตัดกับผิวขาวละเอียดที่แสงในยามเช้าจนมองเห็นได้ทุกซอกทุกมุม
ยิ่งมองไม่เห็นก็ยิ่งรู้สึก
เธอรู้ว่าร่างทั้งร่างกำลังถูกจ้อง พลังของสายตานั้นทรงอานุภาพยิ่งนัก ยิ่งเขาลูบไล้ร่างหล่อนอย่างช้าๆ ความรู้สึกทั้งหมดก็ดูจะไปจดจ่ออยู่กับสัมผัสร้อนผ่าวนั้น ทุกครั้งที่ถูกประทับรอยจูบ หล่อนก็แทบจะสะกดกลั้นเสียงครางไว้ไม่ได้
หล่อนหายใจหอบราวกับเหน็ดเหนื่อยอย่างเหลือแสน ร่างทั้งร่างอ่อนระทวยราวกับไร้กระดูก เขาทำให้ร่างกายของหล่อนตกเป็นทาส
ไม่มีความเจ็บปวดใดๆ สิ่งที่ทำร้ายหล่อนมีเพียงความตื่นเต้นและความสุขจนแทบขาดใจ
ม่านหมอกแห่งความเงียบเข้าปกคลุมสองร่างอยู่ครู่ใหญ่ อากาศภายในห้องหนาวเย็นเพราะกำลังย่างเข้าสู่ฤดูหนาว ความเย็นเริ่มส่งผ่านจากกำแพงแข็งกระด้างผ่านเสื้อผ้าเข้าสู่แผ่นหลังของหญิงสาว แต่ด้านหน้า แผ่นอกกว้างของเจ้าชายหนุ่มที่เบียดแนบชิดเริ่มทำให้รู้สึกร้อน
คาโล นายเสียสติไปแล้วรู้ตัวไหม เฟรินเงยหน้าขึ้นเผชิญหน้า ดวงตาสีน้ำตาลจ้องลึกลงไปในดวงตาสีฟ้าคู่สวยอย่างแน่วแน่ก่อนเอ่ยต่อ นายขังฉันเชียวนะ
เสียสติ? คิ้วเข้มเลิกขึ้น ก็อาจใช่ นายทำให้ฉันเป็นแบบนี้
ฉันหรือทำ? นายก็เห็น ฉันไม่ได้ตั้งใจให้หมอนั่นจูบ
ดวงตาสีฟ้าเปล่งประกายวาววับ มือใหญ่ออกแรงกดจนนิ้วจมลึกลงในข้อมือเล็ก
โร เซวาเรส มันจงใจเย้ยเขา
แต่ฉันทนไม่ได้ อย่าให้ใครมาแตะต้องตัวนายอีก
มันจะมากไปแล้วนะ ฉันไม่ใช่ของของนาย
แม้แต่คิล เสียงสั่งหนักแน่น
เฟรินนิ่งอึ้ง หล่อนส่ายหน้าพลางถอนหายใจแรง ดวงตาหลับแน่นกัดฟันกรอด
เธอควรจะดีใจไหมที่มันรักเธอมากถึงขนาดนี้
ปล่อยฉันได้แล้ว นายจะคุยห่างๆไม่ได้หรือไง
หญิงสาวเลิกดิ้น น้ำเสียงอ่อนลงมาก คาโลก้มหน้าลงพลางถอนหายใจเบาๆก่อนเอ่ย
เวลาสัมผัสนายฉันจะสงบใจตัวเองได้ เขาปล่อยมือออกแล้วรวบร่างเล็กเข้ามากอดเบาๆ พลางก้มลงสูดดมกลิ่นหอมหวานจากผิวสาว
ยามนี้หล่อนสวมเสื้อผ้าของเขา ใช้สบู่ของเขา แต่กลิ่นกายของหล่อนก็ยังมอมเมาสติของเขาได้
ถ้าไม่จับนายไว้ ฉันก็ไม่รู้จะเป็นบ้าไปเมื่อไหร่
นายเป็นไปแล้ว
งั้นนายก็ต้องช่วยฉัน ไม่ให้ฉันบ้าไปกว่านี้
แม้ร่างหล่อนจะยังอยู่ในอ้อมแขน แต่หัวใจกลับเหมือนอยู่ไกลแสนไกล จับไม่ติด สัมผัสไม่ได้ ความอ้างว้างนั้นมันทำให้เขาเจียนคลั่ง
ไข่มุกแสงจันทร์ สิ่งแทนความรักสีขาวนวลแลดูอ่อนโยนถูกกลืนหายลงไปในกายหล่อน แทนที่ด้วยพลอยโลหิตสีแดงสด สีแห่งรักอันเร่าร้อน เต็มไปด้วยอารมณ์อันรุนแรง ทั้งอิจฉาริษยา ทั้งหวงแหน บดบังดวงตาและสติจนมองข้ามสามัญสำนึกและเหตุผล ลืมเลือนศักดิศรีและศีลธรรม
อ้อมกอดกระชับแน่น ร่างเล็กนั้นเลิกขัดขืน เธอยอมให้เขากอดจนพอแล้วจึงดึงแขนให้นั่งลงบนเตียง ดวงตาสีน้ำตาลใสเหม่อลอยออกไปนอกหน้าต่าง ริมฝีปากสีกุหลาบขยับเอ่ยเบาๆ
เราคบกันมานานจริงๆ
เฟริน
เมื่อก่อนนายน่าเบื่อ แต่ก็น่ารักดี
พูดแล้วหล่อนก็ก้มลงยิ้มกับตัวเอง ดวงตาสีฟ้าคู่สวยมองหล่อนอย่างฉงน
ต่อมานายก็น่าเบื่อ แล้วก็น่าเบื่อ แต่นั่นไม่สำคัญหรอก เพราะฉันยังรักนาย
นายพูดอะไร
หล่อนยังคงมองออกไปนอกหน้าต่าง ริมฝีปากยังเอื้อนเอ่ย
แต่ตอนนี้นายเป็นบ้า แล้วก็ใจร้าย ฉันไม่รู้แล้วว่าต่อไปนายจะทำอะไรแปลกๆกับฉันอีก หล่อนหันกลับมามองใบหน้างดงามไร้ที่ติราวรูปสลักอย่างเรียบเฉย ไร้ความโกรธเกรี้ยว ก่อนเอ่ยช้า ชัด
ฉันเกลียดนาย
เหมือนสมองหยุดทำงาน หัวใจหยุดเต้น หายใจไม่ออก ตามองไม่เห็น โลกทั้งโลกดับมืด
เหมือนหล่อนฆ่าเขาให้ตาย
หล่อนเคยพูดคำนี้หลายครั้ง แต่ก็เหมือนพูดพล่อยด้วยอารมณ์ ไม่มีครั้งไหนที่จะจริงจังและมากน้ำหนักเท่าครั้งนี้
ร่างสูงเกร็งชะงัก ก่อนจะผ่อนลงแล้วซบหน้าลงกับบ่าของหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างกาย
แต่ฉันรักนาย
เฟรินอยากจะร้องไห้ แต่ไม่ใช่เพราะหล่อนเศร้า
หมอนี่ต่างหากที่หล่อนจะร้องไห้แทน
เลิกกันเถอะคาโล
ไม่
ฉันไม่อยากอยู่ใกล้นายอีกแล้ว
ฉันจะอยู่ห่างๆ ถ้านายต้องการ
นายไม่เคยทำได้อย่างที่พูด นายทำตามใจตัวเองทุกอย่าง นายไม่เคยสนใจว่าฉันรู้สึกยังไง
ใช่ คาโลไม่เคยสน ไม่เคยเอาอกเอาใจ ตลอดห้าปีที่ผ่านมามันปล่อยให้เธอเหงาอยู่เสมอ
หลายครั้งที่เธอเป็นฝ่ายเข้าหา แต่ไม่ว่าจะทำอะไรก็ดูจะรบกวนความสงบของมันไปซะหมด
บางครั้งเธอก็นึกสงสัยว่าตัวเองเรียกร้องมากเกินไปหรือ รู้ทั้งรู้ว่ามันงานยุ่งชอบทำตัวเย็นชาจนเป็นนิสัย แต่เธอก็แค่อยากให้มันสนใจเธอมากกว่าที่เป็นอยู่
ถ้าเป็นเมื่อก่อน ยามคิดถึงเรื่องนี้เธอคงนึกน้อยใจจนน้ำตาไหล แต่ตอนนี้จิตใจมันด้านชาราวกับผนังหินเย็นๆ ไม่รู้สึกรู้สา
เรื่องพวกนั้นแทบกลายเป็นเรื่องเล็กเท่าเศษธุลี เมื่อเทียบกับสิ่งที่หมอนี่กระทำต่อเธอในยามนี้
ฉันอยากให้นายมีความสุขเสมอเฟริน และฉันจะพยายามทำให้ได้
นี่นายลืมไปแล้วหรือว่านายเพิ่งจะขังฉัน หรือนายคิดว่าแบบนั้นฉันจะมีความสุข
ขอพียงนายรักฉัน นายจะมีความสุข ฉันสาบาน
ฉันไม่เชื่อคำสาบานของนายอีกแล้ว อย่าให้มันยืดเยื้ออีกต่อไปเลยคาโล อย่าให้ฉันต้องเหยียบย่ำศักดิศรีเจ้าชายของนาย ซึ่งมันแทบจะไม่มีเหลือแล้วในสายตาฉัน
คำพูดนั้นเฆี่ยนลงที่หัวใจจนรวดร้าว คาโลยืดตัวตรง ดวงตาสีฟ้าที่แฝงรอยเจ็บช้ำอย่างแสนสาหัสจ้องมองใบหน้าเฉยชาของหญิงสาวที่เขารัก มือใหญ่กำแน่นจนข้อขึ้นขาว
เฟรินกำลังฆ่าเขา
คำพูดของฉันมันไร้ความหมาย ความรักของฉันมันไร้ค่าขนาดนั้นเชียวหรือเฟริน
หญิงสาวซ่อนมือที่กำลังสั่นไว้ด้านหลัง
คำพูดของหล่อนกำลังเฉือนหัวใจเขา และหัวใจตัวเอง
หล่อนเจ็บ เท่าๆกับที่เขาเจ็บ
คนที่กำลังฆ่าความรักของคนอื่นจะเจ็บปวดเหมือนเธอไหม
แต่โอกาสนี้หาได้ยากนัก และเจ็บปวดเกินกว่าที่จะพูดซ้ำได้
หล่อนจะต้องเข้มแข็ง
มือเล็กยกขึ้นคลำที่คอหวังจะถอดสร้อยแห่งเจ้าหญิงคาโนวาลออกคืนให้ชายหนุ่มเบื้องหน้าเป็นการเพิ่มความหนักแน่นให้ตัวเอง แต่ลำคอของหล่อนกลับว่างเปล่า
สร้อยนายไม่อยู่แล้ว เรื่องของเราก็ให้มันเหมือนสร้อยเส้นนั้นเถอะ
ใบหน้าขาวนั้นก้มต่ำจนมองไม่เห็นสีหน้า ร่างสูงของคาโลขยับออกห่าง เขาลุกเดินออกจากห้องไปเงียบๆ
หายไปดั่งสายลม ไร้วี่แวว ไร้ความรู้สึก แผ่วเบาดุจไร้วิญญาณ
ความรักกำลังตาย...
และหัวใจสองดวงก็กำลังตาย
Create Date : 20 มกราคม 2549 |
Last Update : 20 มกราคม 2549 23:05:58 น. |
|
69 comments
|
Counter : 1973 Pageviews. |
|
|
|
โดย: linz IP: 61.91.66.142 วันที่: 21 มกราคม 2549 เวลา:0:17:45 น. |
|
|
|
โดย: บ้าๆบอๆ IP: 203.118.85.35 วันที่: 21 มกราคม 2549 เวลา:0:21:07 น. |
|
|
|
โดย: aries IP: 202.5.87.145 วันที่: 21 มกราคม 2549 เวลา:0:42:25 น. |
|
|
|
โดย: crystal IP: 202.57.144.146 วันที่: 21 มกราคม 2549 เวลา:13:32:38 น. |
|
|
|
โดย: AA ~ (*-*)d IP: 203.118.111.158 วันที่: 21 มกราคม 2549 เวลา:13:43:32 น. |
|
|
|
โดย: เดย์ IP: 58.11.51.210 วันที่: 21 มกราคม 2549 เวลา:14:01:35 น. |
|
|
|
โดย: kirara_chan IP: 164.115.9.35 วันที่: 21 มกราคม 2549 เวลา:22:25:00 น. |
|
|
|
โดย: Half Moon IP: 210.246.64.126 วันที่: 22 มกราคม 2549 เวลา:0:54:49 น. |
|
|
|
โดย: VANA (vana-chan ) วันที่: 22 มกราคม 2549 เวลา:14:25:55 น. |
|
|
|
โดย: jiw IP: 58.10.0.209 วันที่: 22 มกราคม 2549 เวลา:16:21:56 น. |
|
|
|
โดย: solfhatia IP: 203.170.221.21 วันที่: 22 มกราคม 2549 เวลา:16:58:26 น. |
|
|
|
โดย: -*- IP: 61.91.217.31 วันที่: 22 มกราคม 2549 เวลา:19:40:44 น. |
|
|
|
โดย: คนชอบเฟริน IP: 61.91.139.80 วันที่: 23 มกราคม 2549 เวลา:11:24:09 น. |
|
|
|
โดย: คนเส้า IP: 210.1.13.194 วันที่: 23 มกราคม 2549 เวลา:13:23:26 น. |
|
|
|
โดย: คนเส้า again IP: 210.1.13.194 วันที่: 23 มกราคม 2549 เวลา:13:24:31 น. |
|
|
|
โดย: othila IP: 58.10.143.97 วันที่: 23 มกราคม 2549 เวลา:17:48:53 น. |
|
|
|
โดย: moopai IP: 203.156.134.47 วันที่: 23 มกราคม 2549 เวลา:23:34:20 น. |
|
|
|
โดย: tani IP: 203.130.128.146 วันที่: 24 มกราคม 2549 เวลา:13:25:56 น. |
|
|
|
โดย: 55 IP: 61.90.241.94 วันที่: 24 มกราคม 2549 เวลา:16:09:01 น. |
|
|
|
โดย: @0m IP: 203.130.128.146 วันที่: 25 มกราคม 2549 เวลา:8:32:42 น. |
|
|
|
โดย: ใจอ่อน IP: 203.113.61.103 วันที่: 26 มกราคม 2549 เวลา:20:37:54 น. |
|
|
|
โดย: -*-*-*-*- IP: 61.90.123.192 วันที่: 29 มกราคม 2549 เวลา:17:29:28 น. |
|
|
|
โดย: =someone= IP: 61.90.98.42 วันที่: 31 มกราคม 2549 เวลา:13:10:54 น. |
|
|
|
โดย: Whan IP: 202.28.9.80 วันที่: 31 มกราคม 2549 เวลา:18:01:37 น. |
|
|
|
โดย: sweet IP: 202.5.87.8 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:7:47:12 น. |
|
|
|
โดย: หวาน IP: 202.5.87.8 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:7:49:40 น. |
|
|
|
โดย: พิราบขาว^_^ IP: 202.29.4.252 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:16:59:21 น. |
|
|
|
โดย: Mui ค่าเจ๊ IP: 203.114.121.162 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:18:15:00 น. |
|
|
|
โดย: กำลังเศร้า IP: 202.57.174.241 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:21:09:16 น. |
|
|
|
โดย: mumu IP: 202.5.87.2 วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:22:55:34 น. |
|
|
|
โดย: แก้ม IP: 58.10.227.67 วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:23:11:25 น. |
|
|
|
โดย: pink IP: 203.113.34.7 วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:23:41:30 น. |
|
|
|
โดย: ไม่ได้ IP: 203.113.61.103 วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:8:09:31 น. |
|
|
|
โดย: คนชอบคาโล IP: 203.151.227.167 วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:14:37:43 น. |
|
|
|
โดย: พิราบขาว^_^ IP: 202.5.94.111 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:14:43:51 น. |
|
|
|
โดย: สสส IP: 202.5.87.11 วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:12:50:22 น. |
|
|
|
โดย: minmin IP: 58.10.139.52 วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:20:54:02 น. |
|
|
|
โดย: gone IP: 202.29.82.22 วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:23:58:10 น. |
|
|
|
โดย: เจนิว IP: 203.114.101.225 วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:21:17:13 น. |
|
|
|
โดย: KuRa*ChAn IP: 203.107.206.22 วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:23:08:59 น. |
|
|
|
โดย: ze.c. IP: 58.136.212.39 วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:12:11:19 น. |
|
|
|
โดย: ~*yume*~ IP: 203.118.121.87 วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:18:32:53 น. |
|
|
|
โดย: ~*[BAITONG]*~ IP: 61.91.92.20 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:20:15:18 น. |
|
|
|
โดย: Natsuki-ChaN IP: 58.9.2.20 วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:23:56:47 น. |
|
|
|
โดย: Hiwatari Hikari IP: 61.91.90.79 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:18:03:51 น. |
|
|
|
โดย: มะนาว* IP: 202.183.143.245 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:21:18:07 น. |
|
|
|
โดย: o//o IP: 203.209.96.251 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:13:34:50 น. |
|
|
|
โดย: เมษ IP: 203.118.83.2 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:20:17:15 น. |
|
|
|
โดย: ฟ้า IP: 203.118.83.2 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:20:19:34 น. |
|
|
|
โดย: นานา IP: 203.118.83.2 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:20:33:23 น. |
|
|
|
โดย: คนโนะ IP: 203.118.83.2 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:20:35:13 น. |
|
|
|
โดย: Hiwatari Hikari IP: 61.91.92.243 วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:9:47:55 น. |
|
|
|
โดย: fox IP: 161.200.131.72 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:20:31:19 น. |
|
|
|
โดย: ze.c. IP: 58.136.205.143 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:17:41:56 น. |
|
|
|
โดย: clair IP: 61.91.216.57 วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:12:17:22 น. |
|
|
|
โดย: A IP: 221.128.116.189 วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:16:05:47 น. |
|
|
|
โดย: แพนเค้ก IP: 61.91.212.145 วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:21:21:37 น. |
|
|
|
โดย: glossy IP: 61.91.212.145 วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:21:26:21 น. |
|
|
|
โดย: กล้วยทอด IP: 210.86.217.251 วันที่: 1 มีนาคม 2549 เวลา:11:46:47 น. |
|
|
|
โดย: Ja Ja IP: 61.91.68.209 วันที่: 5 มีนาคม 2549 เวลา:2:12:13 น. |
|
|
|
โดย: เดียวดาย IP: 61.91.68.209 วันที่: 5 มีนาคม 2549 เวลา:3:38:27 น. |
|
|
|
โดย: Hiwatari Hikari IP: 58.8.36.124 วันที่: 6 มีนาคม 2549 เวลา:13:31:03 น. |
|
|
|
โดย: nitting IP: 210.86.217.250 วันที่: 6 มีนาคม 2549 เวลา:14:00:50 น. |
|
|
|
โดย: มิ้ง IP: 61.91.213.51 วันที่: 6 มีนาคม 2549 เวลา:19:12:38 น. |
|
|
|
โดย: pim IP: 58.147.105.59 วันที่: 13 มีนาคม 2549 เวลา:21:06:42 น. |
|
|
|
โดย: ซาคุยะ IP: 58.9.203.228 วันที่: 14 มีนาคม 2549 เวลา:13:11:08 น. |
|
|
|
โดย: yuririn IP: 58.9.45.62 วันที่: 23 มีนาคม 2550 เวลา:21:08:28 น. |
|
|
|
โดย: ลูคัส IP: 124.120.110.235 วันที่: 8 พฤษภาคม 2551 เวลา:10:41:14 น. |
|
|
|
โดย: องค์หญิง IP: 203.156.27.76 วันที่: 27 กรกฎาคม 2551 เวลา:13:06:37 น. |
|
|
|
| |
|
|