เริ่มจากการที่กล้องของ iPhone 5 เจ๊ง เพราะหล่นบ่อย ลำโพงแตก (แรกเลย) ต่อมาตามด้วยกล้องเจ้ง 

สุดท้ายไปเคลม ที่ NYC ได้เครื่องใหม่เสียตังค์ไปเกือบหมื่น 

อ้าว แล้วเกี่ยวอะไรกับลุงหมี : Profile เพื่อนคนพิเศษ : ทำไมไม่เรียกแฟน : เราตกลงว่าเราจะเป็นเพื่อนคนพิเศษของกันและกันไม่เป็นแฟนกัน งงไหม คือเรากับ Allen ก็ต่างคนต่างมีประวัติความรักที่ไม่สมหวังและไม่ค่อยดีนัก Allen เป็นคนจีนที่มาทำงาน และเรียนหนังสือที่ อเมริกาตั้งแต่ 14 ปีก่อน แต่งงานและมีครอบครัวที่นี่ตอนจบปริญญาโท สิบปี หย่ากับภรรยา ไม่มีลูก เพราะ คนอเมริกัน เค้าจะมีลูกเมื่อพร้อม ทำให้ พออายุมากขึ้นใกล้สี่สิบ (ตอนนั้นเริ่มอยากมีลูก) แต่ก็มีไม่ได้ 

เรา ก็อายุน้อยกว่า Allen  10 ปี มาเพื่อดูงานที่ บอสตัน แล้วจับพลัดจับผลู ได้รู้จักกัน สี่เดือนก่อน เริ่มคุยกันและดูใจกัน แต่คุยกันไม่บ่อย อาทิตย์ละครั้งสองครั้ง เราอาจจะนิสัยไม่เหมือนผู้ญิงไทยหรือผู้หญิงทั่วไป คือเราไม่จิก ไม่โทรก่อน ไม่ Text ก่อน 

สรุป คือ เราก็คบกันมา สี่เดือนแล้ว ไม่ได้เลิกกัน จริงจัง (ทุกๆครั้งคือเราตั้งใจจะเลิก แต่ก็ใจอ่อน เวลาเค้าโทรมาก็คุยเหมือนเดิม) 

ครั้งล่าสุด เราบอกเลิก บอกว่า เราอโหสิกรรมให้ (เล่าเรื่องวันเข้าพรรษาให้ฟัง) เค้าก็บอกว่าเราเปลี่ยนไปมาก) เราก็บอกว่า "ก็เราไม่ต้องการให้ใครเสียเวลากับเรา ถ้าคนๆนั้นเป็นคนที่เรารัก เราจะปล่อยเค้าไปให้เจอคนที่ดีกว่า" ไม่ได้น้ำเน่านะ คือมันเป็นแบบนั้นจริงๆ 

ล่าสุด Allen ก็Line และโทรมาเหมือนเดิม !! งงไหม เอ๊ะ เราว่าเราบอกเลิกไปแล้ว 

เธอชวนไปพายคายัคกันที Boston Boating pond 

เฮ้อ ...​สุดท้ายก็ใจอ่อน เพราะเค้าก็รู้ว่าเราใจอ่อนกับเค้าเสมอ 

พายเรือสามชม จากผญ ขาว... กลายเป็นดำ ถ้าตอนอยู่ไทยคงปฏิเสธ​แต่ อยู่กับเธอ มีวันอาทิตย์ที่อยู่ด้วยกันอีกแค่สี่ครั้ง ต่อไปนี้ชั้นคง ... ปล่อยให้เป็นเรื่องของโชคชะตาแล้วละกัน 

เมื่อวานพายเรือกันไป ก็ถ่ายรูป(ปกติเวลาคบใครเราจะไม่ถ่ายรูป เราถือ) เพราะถ่ายทีไร เลิกกันตลอด 

เมื่อวาน อลันถ่ายให้ เราก็ถ่ายกัน แต่อลัน(ไหนว่าถ่ายรูปเก่ง) ถ่ายไม่สวยเลย เอ้ย หรือเราก็ไม่สวยจริงๆ ฮือ 

ช่างมันเหอะ แต่เราถ่ายให้เค้าน่ารัก เราก็ดีใจมากแล้ว 

เมื่อวานมี โหมต โรแมนติก ตอนซื้อ เชอรี่อีก : อะนะ :  ยูก็รู้นะ ว่า ไอชอบเชอรี่มากขนาดไหน แล้วก็มองด้วยสายตาแบบ เอ็นดูมาก อืม ... จะ 

ก่อนกลับบ้าน ก็ถามว่า กลับบ้านวันไหน งานเลี้ยงส่งวันไหน ก็เลยบอกว่า งานเลี้ยงส่ง 16 เดือนหน้า 

เธอ ถอนหายใจ ถามว่า อืม อยากกินอะไร ทำไม่เป็นหรอกนะ แต่จะซื้อมาให้กิน บอกมาเลย 

เลยบอกว่า ก็ไม่รู้ เพราะ ทำเป็นทุกอย่าง ชอบกินอาหารไทย ไม่ต้องซื้ออะไรมา แค่มากินก็พอ เพราะเราชอบทำอาหาร เดี๋ยวทำปูผัดผงกระหรี่ให้กิน เย้ (จริงๆอยากทำหลายอย่าง แต่ดูก็ว่าจะเหนี่ยไปนะ ) 

ไม่อยากหวังอะไรมาก เพราะเค้าก็ไม่คิดจะย้าย ส่วนเรา ก็ไม่คิดจะย้ายเหมือนกัน อืม 

... เรื่องของเราก็คงจะจบที่นี่หล่ะ.. เศร้า แต่ก็ปนสุข ใช้เวลาที่มีอยู่ด้วยกันให้มีความสุขดีกว่า