ทำไมไม่ละกิเลส? พระพุทธเจ้าท่านเลิกละกิเลสได้หมดสิ้น เราทำไมทำไม่ได้ ปฏิบัติไม่ได้ มีใครเป็นผู้ห้าม ไม่มีบุคคลใดมาห้าม จิตใจของเราไม่เพ่งเล็งเห็นทุกข์ โทษภัยในวัฏสงสาร จึงได้มาหมกมุ่นอยู่ในอารมณ์สัญญา กิเลสตัณหาอย่างนี้แหละ ถ้าเราไม่ตั้งอกตั้งใจขึ้นมาในเวลานี้ ก็จะเสียเวลา เพราะความแก่ชราไม่ไว้หน้าใคร ได้เวลาก็ต้องแก่ชรา ได้เวลาเจ็บก็ต้องเจ็บ ได้เวลาตายก็ต้องตาย.   Create Date : 30 กรกฎาคม 2552     Last Update : 30 กรกฎาคม 2552 15:53:49 น.     Counter : 380 Pageviews.   Share Tweet

ทีทำบาปทำได้คล่อง นึกน้อมเอาคุณพระพุทธเจ้ามาไว้ในจิตในใจ ก็ว่า "ทำไม่ได้ นึกไม่ได้" แต่เวลานึกคิดไปในทางเป็นบาปอกุศล ทำไมมันคล่องแคล่วว่องไว คิดได้ทำได้ โดยไม่ต้องหาครูหาอาจารย์ ก็ทำได้ ทำบุญนั้นทำไม่ค่อยถูก แต่ทำบาปทำได้คล่องแคล่ว บาปนั้นพอแล้วไม่ต้องทำอีก บุญนั่นแหละยังน้อยอยู่ ให้รีบทำ.   Create Date : 30 กรกฎาคม 2552     Last Update : 30 กรกฎาคม 2552 15:52:44 น.     Counter : 470 Pageviews.   Share Tweet

นรกบุคคล การเกิดมาเป็นคน ก็เป็นนรกอันหนึ่ง ท่านว่าเป็น "นรกบุคคล" คือว่าเกิดมาก็มีทุกข์เป็นของแต่ละบุคคล ทุกข์ในความเกิดนี้ พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า "ชาติความเกิดเป็นทุกข์" ต้องกำหนดให้เห็นด้วยสติปัญญาของตัวเอง ไม่ใช่ผู้อื่นเทศน์สั่งสอนแล้วก็เชื่อตามไปทีเดียว เราไม่เห็นแจ้งเห็นจริงในความเกิดนั้น ก็เข้าใจว่าเป็นความสุข แท้ที่จริงไม่เป็นความสุข.   Create Date : 30 กรกฎาคม 2552     Last Update : 30 กรกฎาคม 2552 15:51:47 น.     Counter : 339 Pageviews.   Share Tweet

บุคคลล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร "วิริเยน ทุกขมัจเจติ" บุคคลล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร เมื่อมีความเพียรหมั่นขยันไม่ท้อแท้แล้ว สำเร็จได้ทุกคน ความเพียรที่พูดนี้ คือความเพียรเพื่อจะละกิเลสที่มีอยู่นั่นแหละ จึงจะเป็นไปเพื่อพ้นทุกข์ภัยในวัฏสงสาร.   Create Date : 30 กรกฎาคม 2552     Last Update : 30 กรกฎาคม 2552 15:50:54 น.     Counter : 1245 Pageviews.   Share Tweet

ปฏิบัติบูชาอย่าได้ท้อแท้ จิตใจเมื่อไปยึดอะไรถืออะไรเข้าไปแล้ว ก็มีแต่ความเร่าร้อน เพราะความยึดมั่นถือมั่นในตัวในตน ในสัตว์ บุคคล เมื่อจิตใจหลงใหลยึดมั่นถือมั่น ทุกข์ทั้งหลายแหล่ ก็ทับถมใจ จิตใจก็ลุกขึ้นทำความเพียรภาวนาไม่ได้ เพราะกิเลสกาม วัตถุกาม ทับถมจิตใจของผู้ปฏิบัติ จิตใจก็เมามัวไป มืดไป ไม่แจ้งใสบริสุทธิ์ จึงจำเป็นต้องลุกขึ้นภาวนา ปฏิบัติบูชาอย่าได้มีความท้อแท้อ่อนแอ ไม่ว่าจะเป็นวันไหน เวลาใดก็ตาม ให้ถือว่าเป็นเวลารู้เท่ารู้ทัน รู้อยู่รู้แจ้ง รู้ตามความเป็นจริง อยู่ภายในจิตใจของผู้ปฏิบัติ ไม่ต้องทำใจให้เร่าร้อน ด้วยกิเลสตัณหา มานะ ทิฏฐิ จงระงับดับไป ไม่ต่อเติมส่งเสริม สิ่งใดชั่วอย่าได้คิด อย่าได้พูด อย่าได้ทำ สิ่งใดดีให้เจริญ เรียกว่าเจริญสมถะกรรมฐาน วิปัสสนากรรมฐาน ยังจิตใจให้สามารถอาจหาญได้ทุกเวลา.   Create Date : 30 กรกฎาคม 2552     Last Update : 30 กรกฎาคม 2552 15:50:04 น.     Counter : 398 Pageviews.   Share Tweet