เมื่อเราทักคนไทยด้วยกันในเมืองผู้ดี (Embarrassing .. NOT!)
คุณเจอคนไทยด้วยกัน ในเมืองเล็กๆ (หรือใหญ่ๆก็ตาม) ที่คุณอาศัยใช้ชีวิตอยู่ คุณจะทักเค้าหรือเธอหรือไม่?
เมื่อหลายวันก่อน เดินเข้าร้านของลดราคา (ที่ลดแล้วก็ยังแพงอยู่ดี) 'TK MAXX' สโลแกนร้านนี้มีอยู่ว่า 'Big Labels, small prices' ร้านนี้มีของแบรนเนมด์ที่ไม่ใช่เทรนด์ปัจจุบันขายเยอะมาก จขบ.เคยไปสอยได้กางเกงยีนส์ Diesel ตัวละไม่ถึงห้าร้อยบาท (แต่ใส่แล้วดูคล้ายกระสอบข้าวสารเคลื่อนที่ ) หรือไม่ก็ชุดชั้น calvin klein สามร้อยบาท ถูกกว่าบรา ดูมๆๆๆตู้มๆๆๆบ้านเรา ด้วยเหตุนี้ จขบ.จึงเชื่อว่า TK MAXX นี้เป็นร้านโปรดของขาช็อปจากทั่วโลกที่มาเยือนเมืองผู้ดี (หรือที่อเมริกา รู้สึกเค้าจะเรียกกันว่า TJ MAXX) เป็นอย่างมาก จขบ.มีโอกาสได้พบมิตรจากร้านนี้ครั้งหนึ่ง มีหญิงวัยประมาณ 35 คนหนึ่งเดือนอยู่ในร้านพร้อมพูดโทรศัพท์มือถือไปด้วย จำความ (ไม่ได้แอบฟังนะ หูมันไปเอง) ได้ว่าเซ็ง..ที่เธอต้องมาเดินช็อปคนเดียว. จขบ. เห็นดังนั้นเลยทักเธอไปว่า
จขบ...สวัสดีค่ะพี่ ถ้ามีเพื่อนมาช่วยเลือกด้วยก็คงดีนะคะ
เธอยิ้มและกล่าวทักทายเหมือนคนรู้จักกันไม่เจอกันมาหลายปี เราคุยกันไปคุ้ยกระเป๋าสตางค์ลดราคากันไป (แบบเขินๆ) เราถามกันและกันเรื่องชีวิตความเป็นอยู่เมืองผู้ดี และสุดท้าย เราสองคนเดินออกจากร้านมาด้วยกัน ไปนั่งกินข้าวด้วยกัน คุยกัน และแลกเบอร์ติดต่อกัน กลายเป็นมิตรภาพที่เกิดขึ้นง่ายๆ เพราะคนสองคนรู้สึกว่าคุยกันถูกคอ
-----------------------------------------------
จขบ.เป็นคนบ้า บ้าดีใจ (จะดีใจไปทำไมก็ไม่รู้) ทุกๆครั้งที่รู้ว่าคนข้างๆตัวเป็นคนไทยเหมือนกัน ความรู้สึกมันเหมือนคนจบจากโรงเรียนเดียวกัน เป็นเพื่อนร่วมรุ่นที่ไม่รู้จักกันแม้กระทั้งชื่อ แต่พอเวลาผ่านไปหลายปีหลังจากที่จบออกมาแล้วมาเจอกัน มันอดไม่ได้ที่จะเข้าไปทักทาย และถามถึงสิ่งที่เราเคยมีเหมือนๆกัน ก็คือชีวิตในโรงเรียนนั่นเอง..
พอมาอยู่เมืองผู้ดีความรู้สึกที่ว่ามันเกิดขึ้น แต่อาจเป็นเพราะว่าจขบ.หน้าตาประมาณฆาตรกรต่อเนื่องก็เป็นได้ คนไทยประมาณ 80% ที่เข้าไปทักจะมองจขบ.แบบ (อารายนี่E-นี่) แล้วเดินจากไป เข้าใจความรู้สึกของพวกเขาเหล่านั้น เพราะเวลาอยู่ที่บ้านเรา เวลาอยู่ดีๆใครก็ไม่รู้มาสวัสดี self-defense จะทำงานด้วยอัตโนมัติ อย่ามาขายอะไรเลยนะ ไม่มีเงินอ่ะ ไม่ดูไม่เอาไว้ก่อน .. แต่นี่อยู่ต่างบ้านต่างเมือง (หมายถึงมาอยู่จริงๆ) ถ้าเป็นจขบ.จะดีใจมากมาย ถ้าอยู่ๆคนไทยซักคนจะเข้ามาทักทายก่อน ถ้าถูกคออาจพากลับมาบ้านและทำกับข้าวเลี้ยงด้วย (แต่ถ้ามายืมเงินไม่มีนะ) แต่ที่ฮาดีคือมีครั้งนึง มีสามสวยสองคนเดินเข้าห้างที่ว่านี่และคุยกันมาอย่างดังสนั่นตามประสาคนไทย จขบ. ก็อดสาระแนไม่ได้เช่นเคย ทักไปว่า "สวัสดีค่ะ" เธอทั้งสองคนยิ้มให้ และเดินต่อไป เมื่อคล้อยหลัง จขบ.ได้ยินหนึ่งในสาวสวยพูดเบาๆ (แต่หูอัลเซเชี่ยนจขบ.ดันไปได้ยินเข้า) ว่า "ใครวะ..แกรู้จักเค้าเหรอ" และอีกหนึ่งสาวตอบว่า "ไม่รู้ ชั้นนึกว่าแกรู้จัก"
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
จขบ. จะยืนยันที่ยังจะทำพฤติกรรมประหลาดนี้ต่อไป และทักคนไทย(ใจดี)ที่เดินผ่านต่อไป หากท่านไหนแวะมาอ่านบล็อค และวันหนึ่งเดินๆไปและมีสาวเหลือน้อย รูปร่างอวบระยะสุดท้าย เข้ามาทักทายโดยไม่รู้จักกันมาก่อนละก็ อย่างน้อยก็จะได้ไม่ประหลาดใจนะคะ จะดีมากๆถ้าจะถามกลับว่า
"นี่ใช่ Sorrow's Sucker รึเปล่าค่ะเนี่ย"
เป็นคนไทย ไม่ว่าจะสีอะไรหรือไร้สี อยู่ที่ไหนถ้าสามัคคีกัน จะต้องมีเรื่องดีๆเกิดขึ้นได้เสมอค่ะ
With lots of love
Sorrow's Sucker
Free TextEditor
Create Date : 29 มีนาคม 2553 | | |
Last Update : 29 มีนาคม 2553 1:45:16 น. |
Counter : 1734 Pageviews. |
| |
|
|
|