ขอบคุณที่เขียนบทความนี้ เพราะช่วยย้ำความเข้าใจของตัวเองให้แน่นขึ้นด้วยเราเคยตั้งข้อสงสัยตัวเองมาก่อนว่าเหตุใดเราจึงชอบเลือกที่จะดูละครน้ำเน่าทุกทีเวลาที่เรารู้สึกเครียดจากการงานหรือผู้คนรอบข้างในยุคโลกาภิฆาตเช่นนี้

สนุกจะตายปิ่นมุก

ไม่รู้ว่า ความเห็นจะตรงกันข้ามหรือไม่นะคะ

ไม่ได้ว่าคนทำ+คนดูโง่

แต่ทั้งคนทำและคนดู ไม่มีทางเลือก

ตลาดที่กว้างที่สุดของคนดูละคร คือ คนที่ไม่มีทางเลือกในการเสพสิ่งอื่นๆในเวลาที่ฉายละคร (แน่นอนคุณมีสารคดีทางช่อง 9 อยู่บ้าง แต่ขอบอกมันน้อย)

คนที่ไม่อยากจะดูละคร แล้วมีทางเลือกอื่นเช่น ดูเคเบิ้ลทีวีมีน้อย เมื่อเทียบกับคนที่ไม่มีทางเลือก มันกว้างมหาศาล

เรื่องราวในเมโลดราม่า สนุก ไม่เถียงให้เสียเวลา

แต่มันจะมีอะไรดีไปกว่า ตอนสุดท้าย ตัวร้ายตายหมด (มีอันเป็นไปในทางใดทางหนึ่ง) บ้างมั้ย?

ฝากเจ้าของบล็อกผู้เป็นนักเขียนบทค่ะ

พี่อัมน่ารักมักมากๆๆๆๆเลยค่ะ และพี่ซี่ก็เช่นกัน

พี่ๆ ค่ะ
ช่วยตอบแบบสอบถามเรื่องการศึกษาการจัดการความรู้ผ่านการสื่อสารบนเว็บบล็อก
ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของวิทยานิพนธ์ นิสิตปริญญาโท ภาควิชาวารสารสนเทศ คณะนิเทศศาสตร์
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย กลุ่มตัวอย่างคือ Blogger และมีสิทธิ์ลุ้นรับ iPod shuffle (1GB)
ด้วยนะค่ะ เป็นของรางวัลเล็กๆ น้อยๆ แทนคำขอบคุณค่ะ รบกวนด้วยนะค่าา เชิญเข้าไปที่ลิงค์นี้เลยค่ะ //www.questionpro.com/akira/TakeSurvey?id=1208859

ขอบคุณจริงๆน่ะค่ะ
จาทามรายงานส่งอาจารย์
หาแทบพลิกแผ่นดิน
ก็มาเจอจากพี่นี้แหละ
ขอบคุณอีกครั้งน่ะ

เป็นแฟนละครที่กลับมาดูใหม่ หลังจากที่หยุดดุไปกว่า10ปี เพราะเบื่อคนใช้ตบตีด่ทอกัน กรี๊ดกร๊าด ดูแล้วเรียด รวมถึงตลกไร้สาระ ยอมรับทนไม่ได้กับความเยิ่นเย้อ-ย้วยของช่องหลายสี ยืดออกไปเวลาเรตติ้งดี ทำให้เสียอารมณ์-ความต่อเนื่อง ชอบแบบช่อง3 ทำเสร็จจึงจะออนแอร์ เสี่ยงดวงไปเลย
เดี๋ยวนี้จะดูละครต้องหาดูก่อนว่า ของใครสร้าง ใครทำบทไม่ใช่มือใหม เนื้อเรื่องมีเนื้อเรื่องและเหตุผลที่น่าเชื่อถือ

ดาราก็เป็นส่วนสำคัญ ปี2555 มีดาราเล่นที่ดีหลายคน แต่บทไม่เหมาะ เช่น แอฟไม่เหมาะเลยกับ รักปกาศิต ฯลฯ เสียเวลาเสียตาด้วย