นึกออกแล้ว ว่าจะเขียนอะไร..อิอิ
เมื่อวันก่อน เพื่อนโทรมา อยู่ๆก็อยากเจอซะงั้น
จะมาหา บอกว่าจะมาเดินเล่นแถวสีลม
ไอ้เรา ก็เอ๊ะๆๆ วันจันทร์ มันไม่มีไรขายนี่หว่า
จะมาทำไรนะ แต่ฟังจากน้ำเสียงและความรู้สึกส่วนตัวแล้ว
ต้องมีอะไรแน่ๆ
สุกท้ายก็จริงๆ ด้วย
เพื่อนมันยังว่า รู้ดีนะเนี่ย !!
มีเรื่องที่ทำงานนิดหน่อย...
อยากจะระบายให้ฟัง
หลายคนอาจจะคิดว่า
เวลามีปัญหา มีความทุกข์มันก็นึกถึงเพื่อน
แต่เวลาสุข มันเคยนึกถึงเรามั๊ย
สำหรับเรา เราไม่คิดแบบนั้น
เรากลับคิดว่า
ดีจัง ที่เพื่อนมันคิดถึงเราด้วย
อย่างน้อย ก็ยังคิดถึง
ดีกว่า ไม่ว่าจะสุข หรือเศร้า ก็ไม่นึกถึงเราเลย
เพื่อนบางคน เลิกกับแฟน
เค้าก็บอกว่าไม่รู้จะคุยกะใคร
ก็เลยโทรมาร้องไห้กะเรา
ไม่ว่าเพื่อนจะนึงถึงเราเป็นคนแรก หรือคนสุดท้าย
ก็ดีใจ ที่นึกถึง
แม้จะไม่ได้คำปลอบใจ หรือคำแก้ปัญหาใดๆ จากเรา
แต่เรา..
ก็จะเป็นที่พักกาย และใจ
เป็นที่เช็ดน้ำตาให้
รับฟังทุกปัญหาต่างๆ ได้เสมอ
เมื่อก่อนเราคิดนะ
น้อยใจ ไมโทรมาเราเฉพาะตอนมีปัญหาว่ะ
แต่ที่เราน้อยใจ ก็เค้าเคยเป็นคนที่รักเราหนะแหละ
จะโทรมาหาเรา ตอนที่เค้ามีปัญหา
มันก็เลยน้อยใจ
แต่ตอนนี้ เค้าไม่ได้โทรหาเราเลยยยยย
แม้แต่วันเกิดเรา เลยปลงได้ว่า
"ช่างเค้า" ช่างมันเถอะ