Bloggang.com : พุดดิ้งรสกาแฟ

เย็นวันวาน หลังกลับจากไปงานศพ
รุ่นน้องที่คบมา 30 ปีไม่มีขาดหายห่าง
โทรมา

อยู่บ้านไหนนิ
บ้านแม่
โอเค กำลังข้ามคลองมาแล้ว
โอเค

ไม่ต้องถามว่ามาทำไม
แค่ลงจากชั้น 2 ของบ้านไปเปิดรั้ว

.
.
.

นางยื่นขนมหน้าดอกไม้มาให้
ถามว่า
ชอบมั้ย สวยนะ อร่อยด้วย

อืมมม สวยจริง สวยมาก

พอนางจะไป ฉันจำได้ว่า
เมื่อเช้าแม่แกะขนุนสุกใส่กล่องแช่เย็นไว้
ฉันเป็นคนไม่กินขนุนเลย
เพราะไม่ชอบกลิ่น

แต่ขนุนที่บ้าน ดกมาก
ต้นนึงออกพร้อมกัน 10-20 ลูก
สุกร่วงคาต้นทุกปี
และเพื่อนรุ่นน้องคนนี้เป็นขนุนเลิฟเวอร์

เลยยกให้ไปทั้งกล่อง

สักพักนางบอก
เดี๋ยว ๆ ขอไปเขียนชื่อแปะไว้ที่ต้นขนุน
สักหน่อยเถิด
ว่านางจองลูกไหนบ้าง
เพราะบรรดาขนุนเลิฟเวอร์ของต้นที่บ้าน
มีมากหน้าหลายตา
ด้วยรสชาติขนุนบ้านนี้
เป็นที่เลื่องลือมานานปี
ว่า หวาน กรอบ อร่อย

แต่คนอื่นมาขนขนุนไปทั้งลูก
ขนไปแกะกินเอง
เฉพาะของนางเท่านั้น ที่แม่จะแกะให้
แบบพร้อมเสิร์ฟตลอดหลายสิบปี

...
เขียนชื่อเสร็จ นางเดินผ่านต้นมะนาว
เลยบอก เอามะนาวไปกินมั้ย
เพราะมะนาวเยอะมากกกกกก

เอ้า ช่วยกันปลิดมะนาว 100 กว่าลูก
นางบอก พอ พอ พอแล้ววววว

จากนั้น
ไม่ลืมไปขุดต้นใบเตยหอมที่ดงดก
เพื่อเอาไปปลูกที่บ้านนางด้วย

เนื่องจากนางมักจะมาตัดไปใช้ เป็นใบ ๆ
แล้วแม่นางอยากได้ต้นไปปลูกในกระถาง
แต่เราก็ลืมกันทุกที
จนวันนี้
นางจับต้นเตยหอม ดึงขึ้นมาทั้งราก

ช่างแรงคูโบต้ามาก

ตอนอยู่ในดงเตยหอม
นางเห็นต้นลองกองที่นางมาปีนบันไดเก็บทุกปี
แต่ละปีที่บ้านนางจะมาเก็บลองกอง
ทีละ 1 เข่งผลไม้
เข่งละ 20-30 โล

เลยบอก ใบดกมากปีนี้
ลูกน่าจะดกกว่าทุกปี
นางว่า ไม่เป็นไร จะมาเฝ้าเองเลย

...
พอไปส่งนางขึ้นรถ
นางก็เอ่ยว่า สะตอปีนี้ทำไมนางอดล่ะ
ตอบว่า เพราะต้นมันสูงมาก เลยสอยไม่ถึง

นางลงรถอีกรอบ วิ่งปรู๊ดไปดูต้นสะตอ
ที่อยู่หลังบ้าน 3-4 ต้น

โอ้ สูงมากจริง ๆ ด้วย

แล้วนางก็กล่าวทันที
คุณตาไม่อยู่แล้วนี่เนอะ
ไม่งั้นก็ได้กินสะตอที่คุณตาสอยให้แล้ว

....

ช่วงแบ่งปันกันอยู่ดี ๆ ลากเข้าโหมดเศร้าเฉยเลย

....

ทั้งหมดในรั้วบ้าน
ถ้าเป็นของกิน คือ พ่อปลูก

ขนุน มังคุด ลองกอง เงาะ สะตอ
มะพร้าวน้ำหอม สับปะรด ฝรั่ง มะม่วง
แตงโมแดง แตงโมเหลือง

ปลูกแค่พอกิน อย่างละต้น 2 ต้นเท่านั้น
ที่เยอะคือ สารพัดพืชผักสวนครัว

ส่วนที่จำเริญตาและจำพวกหอมติดจมูก
ไม้หอม ไม้งาม ไม้กระถาง
ดอกไม้ไหว้พระ

...

พ่อจากไปครบ 177 วันแล้ว
ไม้ผล ไม้กินของพ่อ
ยังคงงอกงาม
ให้พวกเราคิดถึงพ่อไม่สร่างซา