|
|
|
First time....
I never feel like this before
It’s so warm as if it’s unreal
I want to stay in this moment forever
| Create Date : 15 มีนาคม 2550 | | |
| Last Update : 2 มกราคม 2551 21:55:36 น. |
| Counter : 392 Pageviews. |
| |
|
 |
|
|
|
Diamon
เรื่องที่คอยคิดอยู่เสมอ
คงกลายเป็นเรื่องราวภาพสามมิติผ่านความฝันคืนนี้
ฝันไปเยอะแยะ เพราะนอนไป สิบเอ็ดชั่วโมงครึ่ง
คงมีเวลาสำหรับให้ฝันฟุ้งซ่านมากมาย
ตลอดช่วงเวลาที่เดินผ่าน
เป็นวูบที่หลายอย่างวุ่นวายอยู่ในหัว
เหมือนว่าต้องทำอะไรซักอย่าง
แต่ก็อยากจะร้องไห้มากกว่า
อยากฟังบางอย่าง แต่ก็ไม่รู้จะถามอย่างไร
เวลาแบบนั้น มักจะลืมไปเสมอ
ว่าเวลาปกติ หายใจให้สม่ำเสมอได้อย่างไร
มันไม่ใช่เรื่องยากเย็นเลย
สำหรับหลายอย่างที่ฉันไม่สามารถทำให้สำเร็จ
ฉันไม่สามารถตัดสินใจ ไม่สามารถทำใจ
จึงไม่สามารถทำเรื่องที่ควรจะง่ายหลายอย่างได้
ฉันไม่ควรจะบ่น เพราะเลือกเองที่จะสับสน
ฉันไม่ควรจะโทษหรือพาดพิงคนอื่นนอกเหนือจากตัวเอง
เพราะทุกสิ่ง ฉันเป็นตัวแปรแรกเสมอ
ฉันได้คิดไปถึงอะไรหลายๆ อย่าง
หลายสิ่งที่ฉันจะทำ
หลายเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้น
แต่ในที่สุด สิ่งที่ฉันทำได้อย่างที่คิด
ก็มีเพียงร้องไห้เท่านั้น
ตอนนี้สิ่งหนักอึ้งที่ฉันแบกอยู่ค่อยๆ เบาลง
แต่ฉันรู้สึกเหมือนยังเดินไม่ไหวเหมือนเดิม
ก้อนหินที่ฉันประเมินค่าเทียบเท่าเพชรก้อนนั้น
ทำลายอวัยวะรับน้ำหนักของฉันไปชั่วคราว
ฉันวางมันลงข้างๆ ตัว แต่ทำใจไม่ได้ที่จะทิ้งมันไว้แล้วเดินต่อไป
ใครๆ บอกฉันว่ามันคือหิน
ฉันไม่เคยเชื่อใครมากกว่าตัวเอง
ในเมื่อฉันเห็นว่ามันคือเพชร
แม้จะไม่สามารถขายหรือประเมินราคาได้เฉกเช่นอัญมณี
แต่สายตาของฉัน
ถ่ายทอดประกายสวยงามของมันตรงสู่หัวใจ
ฉันแบกมันไปด้วยทุกที่
จนเหนื่อยและเดินต่อไปไม่ไหว
บัดนี้สายตาฉันพร่ามัวด้วยความเหนื่อยและอ่อนเพลีย
ฉันวางมันลงข้างตัว
ตาลายเกินกว่าจะรับรู้ความงามใดๆได้อีก
พอมาคิดให้ดี
หากสิ่งนี้เป็นเพชร
มันควรจะหนักกว่านี้หรือไม่
ส่วนแหลมคมของมันควรจะคมกว่านี้
และบาดมือฉันเป็นแผลน่าเกลียดกว่านี้ไหม
ฉันเชื่อคนอื่นที่บอกว่ามันคือหิน
และก็เชื่อตัวเองที่บอกว่ามันคือเพชร
ตอนนี้ฉันยังเชื่อคนอื่นอยู่
และก็ยังอยากจะเชื่อตัวเองต่อไป
ฉันไม่สามารถแบกมันอีกแล้ว
แต่ยังไม่สามารถทิ้งมันได้
ยังคงนั่งอยู่ข้างๆ มัน
รอให้สายตาฉันหยุดพร่ามัว
เพื่อจะมองดูมันชัดๆ อีกครั้ง
คราวนี้ฉันไม่แน่ใจตัวเองอีกต่อไปแล้วว่า
หากฉันเห็นว่ามันคือหิน
จะทิ้งมันได้หรือไม่
| Create Date : 15 มีนาคม 2550 | | |
| Last Update : 2 มกราคม 2551 21:51:27 น. |
| Counter : 387 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
Untitled
I open my eyes
I try to see but I'm blinded by the white light
I can't remember how
I can't remember why
I'm lying here tonight
And I can't stand the pain
And I can't make it go away
No I can't stand the pain
How could this happen to me
I've made my mistakes
got nowhere to run
the night goes on
As I'm fading away
I'm sick of this life
I just wanna scream
How could this happen to me
Everybody's screaming
I try to make a sound but no one hears me
I'm slipping off the edge
I'm hanging by a thread
I wanna start this over again
So I try to hold onto a time when nothing mattered
And I can't explain what happened
And I can't erase the things that I've done
No I can't
How could this happen to me
I've made my mistakes
got nowhere to run
the night goes on
As I'm fading away
I'm sick of this life
I just wanna scream
How could this happen to me
I've made my mistakes
got nowhere to run
the night goes on
As I'm fading away
I'm sick of this life
I just wanna scream
How could this happen to me
| Create Date : 15 มีนาคม 2550 | | |
| Last Update : 2 มกราคม 2551 21:53:57 น. |
| Counter : 416 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [