Group Blog
 
All blogs
 
ขณะที่ยืนอยู่ท่ามกลางทะเลทราย....คุณเคยเอื้อมมือไปปาดเช็ดน้ำตาให้รูปปั้นไหม?

ผม....

ยืนอยู่ท่ามกลางทะเลทราย....
สำหรับวันนี้ มันช่างแตกต่างกับทุกวันที่ผ่านมา

วันที่ผ่านมา
ผม....
อยู่ท่ามกลางกำแพงน้ำแข็งที่ปกคลุมล้อมกรอบ
และสร้างเส้นทางที่วกวนให้จำใจเดินอยู่เสมอ

หากวันนี้....
กำแพงน้ำแข็งเย็นยะเยียบที่เคยคุ้น
อันตรธานหายไปจากการมองเห็นของผม

กลับกลายเป็นกำแพงอากาศ
ที่ห่อหุ้มร่างกายที่กำลังทวีความเหน็บหนาวอย่าวไม่สมเหตุสมผล

แสงแดดที่สาดส่องรุนแรงนั้น
ผมรู้ดีว่ามันร้อนระอุเพียงไหน
หากแต่ผม ไม่สามารถสัมผัสรับรู้ถึงสิ่งอื่นใดได้เลย
นอกจากความเหน็บหนาวที่รังความเจ็บปวดไปทั่วทุกอณูแห่งประสาทสัมผัส

เส้นทางเปิดกว้างให้ผมสามารถเลือกได้ด้วยตนเอง
ไม่ว่าจะก้าวขาออกไปทางไหน ก็คือการตัดสินใจของตัวผม
ปราศจากการบังคังกีดกันจากสิ่งใด
หากแต่ผมกลับรู้สึกฝืดฝืนใจยิ่งกว่าการก้าวเดินไปตามช่องทางที่ถูกขีดเขียน

การก้าวเดินในตอนนี้ เป็นไปอย่างไร้ทิศทาง
แน่นอนว่าเป็นเพราะไม่ว่ามองไปทางใดก็ล้วนแต่ไม่ต่างกัน
ไร้ความหมายสำหรับการก้าวเดิน ไม่เว้นแม้แต่การหยุดอยู่กับที่ก็ตาม

สายตาของผมค่อยๆ ก่อร่างสร้างจุดมุ่งหมายที่ไม่มีอยู่จริงขึ้นมา
เพื่อเป็นแรงส่งให้กับสองขา
ที่แม้นจะมีกำลังอยู่เต็มเปี่ยม....
แต่แรงเสียดทานที่เท่ากับศูนย์ในบรรยากาศ
กลับส่งผลมากมายกับมันเหลือเกิน

ใบหน้าสงบนิ่งของหญิงสาวที่สร้างขึ้นจากสำริดเก่าคร่ำคร่า
ค่อยๆ ปรากฏขึ้นในจินตนาการอันอ่อนล้า
เธอยืนอยู่ภายใต้กริยาที่ราวกับกำลังมองหาหรือรอคอยอะไรบางอย่าง


ทันทีที่เราสองคน
ผม...กับรูปปั้นของเธอ...
ประสานสายตาไปหาซึ่งกันและกัน
หยดน้ำที่มีที่มาอย่างไร้ซึ่งเหตุผลก็ค่อยๆ ไหลอาบใบหน้าไร้ความรู้สึกของเธอช้าๆ
หยดแล้วหยดเล่า.....
ผมไม่เข้าใจความหมายของหยาดน้ำเหล่านั้นแม้แต่น้อย

แต่มือของผมค่อยๆ ยกเอื้อมไปหาเธอ
แล้วปาดเช็ดน้ำตาให้รูปปั้นนั้นอย่างเบามือ

สัมผัสเย็นเยียบและแข็งกระด้างที่ส่งผ่านฝ่ามือมานั้น
บ่งบอกความไร้ชีวิตจากตัวเธออย่างหมดจดชัดเจน


แล้วผม...
ก็ค่อยๆ สัมผัสความไร้ชีวิตของตนเอง
แผ่ซ่านมาเรื่อยๆ

จากมือข้างนั้น....


Create Date : 23 มกราคม 2551
Last Update : 23 มกราคม 2551 7:39:37 น. 4 comments
Counter : 421 Pageviews.

 
ชีวิตเราต้องเจอกับทางแยกค่ะ ถ้าคุณตัดสินใจแล้วว่าจะไปในทางใด ผลตามมาเป็นอย่างไรต้องยอมรับมัน เพราะคุณได้เลือกทางนั้นด้วยตัวของคุณเอง


ดูเศร้าๆ เน้อ


โดย: คุณนายก้อ วันที่: 23 มกราคม 2551 เวลา:7:59:33 น.  

 


โดย: The bitter sweet person วันที่: 23 มกราคม 2551 เวลา:12:11:09 น.  

 
อ่านมาถึงบรรทัดสุดท้ายแล้วรู้สึกเยือกเย็นจับใจ...

ขอบคุณคุณ Mita มากๆ ที่มาแปะให้ค่ะ
เราตามไปที่ลิงค์แล้วค่ะ
เสียดายจัง ไม่ได้เป็นสมาชิกบอร์ดนั้นค่ะ
อดขอบคุณคุณ lookpla ที่มาอัพไว้เลย

(ขอขอบคุณตรงนี้แทนละกัน )


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 26 มกราคม 2551 เวลา:20:09:32 น.  

 
เราไม่ได้ก็อบมาแปะน้า...

อันนี้เราเขียนเอง


โดย: Mita วันที่: 27 มกราคม 2551 เวลา:16:05:01 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mita
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add Mita's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.