Group Blog
 
All blogs
 
ซินจาวเวียดนาม--> ฮัลโหล ลาวบาว


4| | |ฮัลโหลลาวบาว| | |3




--------------------------------------------------------------------------------
ด่านลาวบาว ประตูสู่เวียดนามกลาง
--------------------------------------------------------------------------------


ทันทีที่เข้าเขตลาวบาว(จังหวัดหนึ่งของเวียดนาม)

บ้านเรือนก็แปลกตา พืชที่ปลูกก็ต่างจากฝั่งลาวไปคนละแบบ
ยิ่งภาษาพูดด้วยแล้ว การสื่อสารเกิดอาการช๊อกสนั่น ติดขัดทุกประการ
ยังไม่ต้องตกใจ ...ระดับคุณนายหลอดฯ มีเหรอจะพลาดเพราะเรื่องแค่นี้
เครื่องมือประกอบการรักษาสะดือจุ่นให้คงเนียนสวยต้องนี่เลย

"เครื่องคิดเลขกับหนังสือภาษาเวียดนาม"

ต่อราคาเหรอ คุณนายฯ ถกสะโหร่งกดเครื่องคิดเลขฉับๆ ..
หงายให้ดูแทนการต่อราคา เพราะรู้แก่ใจว่ามันโก่งราคาเราแน่
เอาไม่เอา..ว่ากันตามตัวเลขที่อยู่ในเครื่องเลย
อยากแลกตังค์ใช่ไหม นี่เลยกางหนังสือภาษาเวียด

"อ่านค่ะอ่าน...อ่านออกป่าว" ชี้ให้อ่านเองเป็นบรรทัดเลย

เดินหาอาหารหลักมื้อแรก คุณนายเห็นเขียนว่า restaurant
ไวเท่าความคิด คุณนายส่ายก้นอาด..อาด..อาด เข้าไปสั่งทันที
เด็กมันชี้โบ้ชี้เบ้ บอกยังไม่เปิดซะงั้น ..ฮ่วย
นี่มันกลางวันแท้ๆ แล้วตรูจะยัดห่านอะไรล่ะนี่..กั๊ส...กั๊ส

จนตอนเช้าถึงได้รู้ว่าเราเข้าใจผิดไปเอง ที่จริงเขาเปิดแต่ต้องจองล่วงหน้า...นั๊น...
มันบอก ต้องจองล่วงหน้า แต่ในร้านไม่มีลูกค้าซักคน..เอ๊ะอย่างไงของมัน..

ด้วยความแค้น คุณนายสั่งเฝอมากินซะเลย
(เฝอ:อาหารเวียดนามประเภทเส้นก๋วยเตี๋ยว)

แต่ไม่ได้กินเฝอหรอก เด็กในร้านเอามาม่าต้มใส่ไข่มาให้สองซาม
เราก็กินกันอย่างอร่อยชนิดที่แทบไม่เหลือน้ำในชามไว้ให้ดูต่างหน้า
หารู้ไม่ มันฟันคุณนายฯ ไป หนึ่งร้อยบาท
สำหรับมาม่าสองซอง ใข่สองใบ ใส่ในน้ำร้อนสองถ้วย
เดินออกจากร้านด้วยรอยแผล เลือดไหลซิบๆ
เป็นไงด่องเวียดเริ่มออกฤทธิ์แล้วไหมล่ะ..กร๊ากกก..



--------------------------------------------------------------------------------
ถนนเลาะไหล่เขาสวยไม่แพ้ไทย
--------------------------------------------------------------------------------





--------------------------------------------------------------------------------
แก่งหิน ส่วนหนึ่งของแม้น้ำ หน้าแล้งแล้วยังใหลแรง
--------------------------------------------------------------------------------




--------------------------------------------------------------------------------
นี่ก็ไหล่เขา ด้านขวาเป็นแม่น้ำในหุบ ข้างหน้าเป็นสะพานโฮจิมินท์บนถนนหมายเลข ๙
ข้อมูล:thaimtb.com
--------------------------------------------------------------------------------



เช้าวันที่ 14 เมษา เราก็เริ่มปั่นจริงจัง มุ่งสู่ดองฮา
ผู้คนยิ้มแย้มเมื่อเจอเรา พากันส่งเสียงทักทาย

"Hello....Hello"

ไม่เว้นตั้งแต่รุ่นแบเบาะทรงตัวยังไม่มั่น ลามไปยันแก่ชราลายวงปีเต็มหน้า
เป็นอย่างนี้ตลอดทางและตลอดสี่วันในดินแดนเวียดนาม

เข้าใจว่าเพราะเราใส่เสื้อลายตุ๊กแกสีสันจัดจ้าน
และปั่นจักรยานเท่าเทียมกับพวกเขา
เขาถึงแสดงความอยากเป็นมิตรด้วย

...

สิ่งหนึ่งที่คุณนายตั้งใจไว้ว่าอยากไปดูให้ได้คือโรงเรียนชาวเวียด
แล้วโรงเรียนอยู่ไหนล่ะ...
ระดับคุณนายหลอดมีเหรอจะหาไม่เจอ

คุณนายตีโค้งเข้าประตูรั้วตามหลังเด็กที่เห็นหลังอยู่แว๊บๆ
นักเรียนกำลังเรียนกัน ทั้งโรงเรียนจึงค่อนข้างเงียบ
(เดือนเมษาเมืองไทยปิดเทอมแต่เวียดยังไม่ปิด)

คุณนายพูดคุยกับครูอยู่หลายคำ ภาษาอังกฤษก็แล้ว ภาษามือก็แล้ว
จนครูพาเข้าไปห้องพักครูพร้อมเสิร์ฟชาฝาดเผื่อนหอมกรุ่นเย็นๆ
ก็ยังคุยอะไรกันไม่ได้เรื่องได้ราว ซักพักครูภาษาอังกฤษก็มาถึง
ค่อยคุยกันรู้เรื่องหน่อย
คุณนายบอกแค่ขอถ่ายรูปสองสามรูปจะได้ไหม
ปรากฎว่า "ได้ตามคำขอ"

ครูบอกกำลังสอนภาษาอังกฤษเด็กเกรดเก้าอยู่
ในหัวข้อ Our Planet ไปคุยกับศิษย์เขาหน่อยไหม
วิญญาณนางงาม"รักเด็ก" ประทับทรงคุณนายในทันที

พอโผล่หน้าเข้าชั้นเรียนเท่านั้นแหละ
... กรีสสสสสสสส ...ยาวสนั่นไปทั้งตึก
คุณนายกลายเป็นนางเอก เรียกเสียงฮาเป็นระลอก

"How are you?"

"I'm fine,thank you."

คำทักทายภาษาสากล ฝึกพูดกันทุกชาติ
แนะนำตัวกันพอประมาณ ด้วยภาษาประกิตอันจำกัดของเรา

"I am a tourist."

"We are from Thailand."

"We are on the way to Dongha and then to Heu by bicycle."

"We are happy to visit the classroom."

"Your country is very beautiful."

"...Bla...Bla"

หลังผ่านมรสุมเสียงกรี๊สมาหมาดๆ คุณนายก็ตัดสินใจที่จะส่งปากกาซักหลายโหลมาให้ใช้
และจะส่งรูปให้ทางอีเมล ด้วย
เรื่องราวการเยี่ยมชมโรงเรียนให้เข้ามาดูได้ในเวบ จะนำเสนอไว้ในเวบบล๊อก

ครูบอกว่าเขาและเด็กๆ คงไม่ได้ดูหรอก
อินเตอร์เนตของโรงเรียนสงวนไว้สำหรับครูใหญ่



--------------------------------------------------------------------------------
1 ห้องพักครู มีกระดานแจงผลการประชุม
2,3 ภายในห้องเรียนภาษาอังกฤษ
4 นักเรียนสองคน ;-)
--------------------------------------------------------------------------------




--------------------------------------------------------------------------------
1 ช่วงพักเที่ยงนักเรียนจะกลับบ้าน 1 ชั่วโมง
2 ประชันรอยยิ้ม
3 คุณนายกับเด็กประถม
4 สองสาว say "hallo"
--------------------------------------------------------------------------------





--------------------------------------------------------------------------------
เด็กเกรดไนน์กับชุดนักเรียนของเขาแถมต้องพกเก้าอี้ส่วนพระองค์ไปเรียนด้วย
--------------------------------------------------------------------------------




--------------------------------------------------------------------------------
นี่ไฮฮ์สคูลกับชุดอ๋าวหย่ายขาวสะอาดตา คนกลางใส่แว่นน่าจะเป็นนักเรียนนอก(คอก)โดดเรียนแน่เลย
--------------------------------------------------------------------------------


Create Date : 30 เมษายน 2551
Last Update : 3 พฤษภาคม 2551 9:59:11 น. 8 comments
Counter : 1348 Pageviews.
Share

 
น่าไปมากๆ เลยค่ะ


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 30 เมษายน 2551 เวลา:13:22:36 น.  

 
สุดยอดเลยครับ ปั่นเที่ยวไปทั่วเลย....


โดย: MM (ongchai_maewmong ) วันที่: 30 เมษายน 2551 เวลา:13:25:28 น.  

 
ตามมาเที่ยวเมืองเว้ค่ะ

คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 30 เมษายน 2551 เวลา:14:12:13 น.  

 
แวะตามมาปั่นด้วยคนครับ ไม่ได้เจอกันตั้งนานสบายดีไหมครับ คุณ =Lord Gary=


โดย: ดอกกรรณิการ์ วันที่: 30 เมษายน 2551 เวลา:18:58:48 น.  

 
สุดยอดไปเลยค่ะ


โดย: < Nuttz-NT_SerapH > วันที่: 30 เมษายน 2551 เวลา:23:09:11 น.  

 
น่าไปเที่ยวมากๆเลยค่ะ ภาพเด็กนักเรียนน่ารักมากๆเลย

ขอบคุณที่ไปอวยพรวันเกิดที่บล็อกค่า


โดย: เฉลียงหน้าบ้าน วันที่: 1 พฤษภาคม 2551 เวลา:0:29:42 น.  

 
..เมืองเว้สวยมากๆเลยค่า...ชอบรูปค่ะ...สวยๆๆ
ขอบคุณเจ้าของBlogน่ารักๆที่ไปอวยพรวันเกิดให้นะคะ...แล้วนู๋จามาเที่ยวบ่อยๆค่า...


โดย: nanalove วันที่: 1 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:15:24 น.  

 
เป็น blog เวียดนาม และแปลภาษาเวียดนามได้ดีจริงๆครับ


โดย: ต้าโก่ว วันที่: 12 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:24:14 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

=Lord Gary=
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





จักรยานมีดีตรงไหน??

>>ได้กินลมชมบรรยากาศ
เห็นวิถีชาวบ้านในต่างถิ่น...
เห็นพืชพรรณเฉพาะถิ่นที่อยู่ข้างทาง
บางทีการไม่มีอะไร
มาครอบเป็นหลังคา
การได้อยู่กลางทุ่งโล่ง
หรือได้ยืนบนยอดดอยสูง
ก็ทำให้เรามองฟ้าได้กว้างขึ้น

ทุกที่ที่ผ่านจะมีชาวบ้าน
โบกไม้โบกมือให้
แม้แต่เด็กยังตะโกน
"เฮ้ย..ฝรั่ง มา.."
"คนไทยครับ"
ผมตะโกนตอบ
คุณป้าสวมงอบสะกิดคุณลุง
ที่ขับอีแต๋นอยู่ข้างทาง
"ดูสองคนนั้นมัน..บร้า..
ถีบจักรยานกลางฝนอยู่ได้"

"เรานี่...ท่าจะบ้าจริง
ดังที่ป้าเขาว่าแน่ๆ"

>>มีคนกล่าวไว้ว่า...
ชีวิตนี้เกิดมาครั้งเดียว
ถ้าได้ทำสิ่งที่...อยากทำ
และได้ทำสิ่งที่...ไม่เคยทำ
ดั่งนี้แล้ว
ชีวิตนี้จะเอาอะไรอีก...
Friends' blogs
[Add =Lord Gary='s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.