Group Blog
 
All blogs
 
สะบายดี~ ลาว



และแล้วเวลาเดินทางก็มาถึง

ผิดคาด!!!
ค่ำวันศุกร์สุดสัปดาห์ ศุกร์ที่ 11 เมษา ติดกับวันหยุดยาวที่สุดในรอบปี
การจราจรในกรุงเทพฯ กลับติดนิดหน่อยจนถึงโคราช
ทั้งที่ทำใจไว้แล้วว่าแม้จะถึงมุกฯ ก่อนบ่ายก็พอรับได้
นี่พี่ท่านตะบึงซะผู้โดยสารหลับทั้งคั้น"ยกเว้นคนขับจ้า"
หกโมงเช้าแสงอาทิตย์ยังไม่ทันแยงตา ถึงที่หมายแล้ว

ปั่นจาก บขส.มุกฯ(มุกดาหาร) ถึงด่าน ตม.(หัวสะพาน) ราวๆ 8 กิโล

บนสะพานมิตรภาพแห่งที่สอง :
จักรยานห้าม มอไซค์ห้าม สามล้อห้าม
รถติดไฟแนนซ์(ผ่อนยังไม่หมด) ต้องมีหนังสืออนุญาตจากไฟแนนซ์

แต่มีรถ ๙๙ รับส่งระหว่างประเทศวิ่งอยู่ทุกๆ ชั่วโมง
ตั้งแต่แปดโมงเช้ายันหนึ่งทุ่ม

ระดับคุณนายหลอดฯ นะเหรอจะเวิ่นเว้อ
โบกค่ะโบก...ยกขึ้นท้ายกระบะเป็นใช้ได้
ไปได้ทั้งคนทั้งรถ...อิอิ

ขอขอบคุณ:คุณวิศวกรหนุ่มผู้ใจดี ของโค๊กโคราช
--> ค่าผ่านแดนเข้าลาวคนละ 50 บาท ไม่ต้องขอวีซ่า
-->ลาวเป็นหนึ่งใน 36 ประเทศที่ไม่ต้องขอวีซ่า



--------------------------------------------------------------------------------
1 บนสะพานมิตรภาพไทย-ลาว
2 ประตูผ่านแดนเข้าเมือง ฝั่งลาว
--------------------------------------------------------------------------------


4| | |สะบายดีสะหวันนะเขต| | |3


ให้ห่านจิกเถอะโรบิ้น.. แผนการที่วางไว้ก็พลันมาออกฤษธิ์จนได้

"ค่ำไหนนอนนั่น" สมใจอยากคุณนายหลอดฯ

ค่ำที่สะหวันเขดก็นอนมันที่นี่แหละเพราะมาไม่ทันรถไปชายแดนเที่ยวสุดท้ายของวันนี้คือเที่ยว 12.00 น.
พลาดไปแค่สองสามนาที เพราะเข้าใจผิดว่ารถออก 13.00 น.
เดินแกว่งส้นตรีนมากเกินเหตุ..สม

เอาวะ...กินอาหารของแพปลาแม่น้ำโขงซะหน่อย ยำไข่มดแดง ปลาเนื้ออ่อนทอดกรอบ ส้มตำลาว
คุณนายหลอดควักไปสามร้อยกว่าบาท
คุณนายฯ บ่นอุบอิบ เด็กในร้านบอก ของเกือบทุกอย่างนำเข้าจากมุกฯ

"จะไม่ให้แพงได้อย่างไร"...เอากับมันดิ

ตกเย็นคุณนายเดินดูตลาดสะหวันนะเขด พร้อมหิ้วของติดไม้ติดมือมากินกันที่เกสท์เฮ้าส์
ที่อยู่ตรงสี่แยก บขส.ของสะหวันนะเขด
มีเด็กอายุสิบเจ็ดสิบแปดสองศรีพี่น้องดูแลและเป็นเจ้าของ
อิ่มหนำแล้วได้โอกาสโฆษณาบล๊อกกับเด็กๆ เจ้าของบ้าน
และถือโอกาสโชว์พาว สอนให้เด็กเปิดเมล เปิดบล๊อก เล่นไฮไฟ ใส่รูป
เด็กๆ ถูกใจกันใหญ่ สุดท้ายคุณนายบอกเดี๋ยวจะส่งรูปมาให้ทางเมลนะ

ยังดีที่คุยกันได้ไม่เมื่อยมือสักเท่าไหร่ ภาษาไทยกับลาวใกล้กันมาก
เสาร์ที่ 12 เมษา จึงจบลงด้วยการหลับยาวบนดินแดนสะหวันนะเขด
และได้เพื่อนต่างแดนลูกคุณหมออดีตนักเรียนทุนฝรั่งเศส



--------------------------------------------------------------------------------
1 ร้านอาหารบนแพริมลำน้ำโขง
2,3 อาหารบนแพริมน้ำและอาหารที่หาได้ในสะหวันนะเขด
4 ตลาดตอนเย็นของสะหวันนะเขด
5 เจ้าของเกสเฮ้าส์เพื่อนคุณนายหลอดฯ
--------------------------------------------------------------------------------


เช้าวันอาทิตย์ที่ 13 เมษา ขึ้นรถไปชายแดนเวลา 8.00 น.
คุณนายฯ จองที่นั่งด้านหน้าสุดทันที อาศัยคุยจ้อกับคนขับตลอดทาง
จนไม่ต้องเสียค่าวางจักรยานบนหลังคา
แม้จะนั่งหน้าสุดก็อย่าหวังว่าจะหย่อนขาหรือเหยียดขาได้ เพราะทุกซอกพี่แกเล่นวางของ สาระพัด
ใต้ที่นั่ง ทางเดินกลางรถ ที่วางของ หลังคา ทุกที่ใช้ประโยชน์ได้ทั้งสิ้น
ในใจก็ภาวนาว่า รถอย่ามาเสียกลางทางให้เสียเวลาเลย
สภาพรถที่เห็น มีเงินเท่าไหร่ก็ไม่พอซ่อม...




--------------------------------------------------------------------------------
1 บนถนนสายนี้เจ้าถนนที่แท้จริงคือเจ้าทุยต่างหาก ไม่ใช่สิบล้อแต่อย่างใด
2-3 รถโดยสารระหว่างสะหวันนะเขดถึงชายแดน เซโปน
--------------------------------------------------------------------------------


ถึงกลางทางคนขับบอก

"พักรถ ไปฉี่กันได้"

ไอ้เราก็ร้อนจนจะบ้าตาย ร้อนไม่ร้อนก็ขนาดไทยยังตั้งให้เป็นวันเป็นสงกรานต์เลยคิดดู
ร้อนจนคุณนายฯ ฉี่ทางรูขุมขนไปจนน้ำจะหมดตัวแล้ว..

ยังครับยัง ...ยังไม่ใช่จุดประสงค์ของการจอดที่แท้จริง
โชเฟอร์กะจะโชว์สัตว์ป่าของลาวต่างหาก
แต่ทำยังกับพี่แกไปค้นพบความลับจักรวาลเข้า

กะจะเซอไพร้สให้เหวอไปเลยละมั้ง
อยากจะโชว์กันจะๆ ขายกันสดๆ ทั้งเป็นๆ ตายๆ และแล่เป็นเนื้อมาแล้วก็มี
พี่แกเล่นยกนั่นยกนี่ให้ดู ให้ถ่ายรูปได้สะดวก
มีพูดขู่-สำทับแม่ค้า อย่ามาหืออือกับแกอีกต่างหาก




--------------------------------------------------------------------------------
1 นกแก้วเด็ก ทำตาปอกๆ บ้องแบ้ว
2,3,4,5 สัตว์ป่าและของป่าทั้งที่ยังสดๆ และแปรรูป
6 อีเห็นตัวเป็นๆ นอนขดกันอยู่ ฯลฯ และยังมีภาพสัตว์ที่เขาวางขายอีกหลายชนิด
เอาไว้โอกาสหน้าจะมานำเสนอเพิ่มเติม
--------------------------------------------------------------------------------





--------------------------------------------------------------------------------
1 ลูกพี่ใหญ่โชว์ตะกวดป่า เห็นขดอย่างนั้นยังไม่ตายนะ
2 ฝนกระหน่ำรับลมร้อน
--------------------------------------------------------------------------------



ยังครับยังไม่พอ พี่แกใหญ่สุดในรถ ทุกครั้งที่ชาวเวียดขึ้นรถเพื่อโดยสารไปชายแดน
พี่แกก็จะตะโกนล้อเลียน เป็นภาษาเวียดเท่าที่แกพอจะนึกได้
พร้อมหัวเราะเอิกอ้ากถูกใจ...กั๊ก กัก กัก

แกเล่าว่า คนเวียดขายของไม่มีมนุษยธรรม
(คนลาวจะเรียกคนเวียดนามว่าคนเวียต บางคนเรียกแกว)

"ใครพูดเวียตไม่ได้เป็นโดนโก่งราคาสองเท่าสามเท่า
พกเงินร้อยบาทข้ามฝั่งมาซื้อหอยแครงที่มุกฯ โลยี่สิบบาท
กินอิ่ม มีตังต์เหลือซื้อของฝากลูก
เงินจำนวนเดียวกัน ข้ามไปเวียด ได้ของอย่างเดียวแต่
สูญเงินหมดตรูด..ทั้งๆ ที่มันขายกันเองถูกแสนถูก"

"เวียดมันไม่นับญาติกับใครนอกจากพวกมันเอง"แกระบายความอัดอั้น


รถวิ่งครอสคันทรี่จากสะหวันนะเขดถึงเซโปน/ลาวบาว ถึงเอาตอนบ่ายโมงกว่า
(เซโปน-เมืองชายแดนของลาว/ลาวบาว-เมืองชายแดนของเวียดนาม)
ถ้าฝนไม่ตกคงถึงเร็วกว่านั้นกับระยะทาง 268 กม.

หลังจากจ่ายค่าธรรมเนียม/ตรวจเอกสารเสร็จเราก็เริ่มปั่นจากที่นี่เลย
(ค่าผ่านแดนคนละ 40 บาท และไม่ต้องวีซ่า)



Create Date : 01 พฤษภาคม 2551
Last Update : 3 พฤษภาคม 2551 9:56:50 น. 4 comments
Counter : 1609 Pageviews.
Share

 
แอบตามไปเที่ยวด้วยคนครับ ก่อนนี้ผมเคยอยู่ที่ลาว อากาศดีเนอะ


โดย: sabkps วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:12:22:27 น.  

 
ดูแปลกตาดีจังเลยคะ ว่าแต่อีเห็นนี่เขาเอาไปกินหรือเอาไปเลี้ยงอะ


โดย: น้องผิง วันที่: 6 พฤษภาคม 2551 เวลา:14:13:51 น.  

 
แวะมาสบายดีลาวด้วยคนนะค่ะ


โดย: ดอกหญ้าเมืองเลย วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:1:48:49 น.  

 












ทุกรูป แทนความรู้สึกจากใจค่ะ ขอบคุณสำหรับคอมเม้นอวยพรวันเกิด ย้อนหลัง ที่จุดประกายให้ หญิงกลับมา ยังบ้าน bloggang / นู๋หญิง


ปล .วันนี้ฉลองครบ 200 BLOG ของนู่หญิงค่ะ


โดย: นู๋หญิงจ๋า วันที่: 28 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:33:04 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

=Lord Gary=
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





จักรยานมีดีตรงไหน??

>>ได้กินลมชมบรรยากาศ
เห็นวิถีชาวบ้านในต่างถิ่น...
เห็นพืชพรรณเฉพาะถิ่นที่อยู่ข้างทาง
บางทีการไม่มีอะไร
มาครอบเป็นหลังคา
การได้อยู่กลางทุ่งโล่ง
หรือได้ยืนบนยอดดอยสูง
ก็ทำให้เรามองฟ้าได้กว้างขึ้น

ทุกที่ที่ผ่านจะมีชาวบ้าน
โบกไม้โบกมือให้
แม้แต่เด็กยังตะโกน
"เฮ้ย..ฝรั่ง มา.."
"คนไทยครับ"
ผมตะโกนตอบ
คุณป้าสวมงอบสะกิดคุณลุง
ที่ขับอีแต๋นอยู่ข้างทาง
"ดูสองคนนั้นมัน..บร้า..
ถีบจักรยานกลางฝนอยู่ได้"

"เรานี่...ท่าจะบ้าจริง
ดังที่ป้าเขาว่าแน่ๆ"

>>มีคนกล่าวไว้ว่า...
ชีวิตนี้เกิดมาครั้งเดียว
ถ้าได้ทำสิ่งที่...อยากทำ
และได้ทำสิ่งที่...ไม่เคยทำ
ดั่งนี้แล้ว
ชีวิตนี้จะเอาอะไรอีก...
Friends' blogs
[Add =Lord Gary='s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.