..."หมายเลขที่ท่านเรียก ไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้" สุดท้ายก็ปิดเครื่อง หลังจากที่โทรไป 31 สายไม่ได้รับ
ก็รู้นะว่าอยู่บ้านเพื่อน ก็รู้นะว่าอยู่ตรงไหน แต่ไม่เข้าใจ ทำไมไม่รับสาย ไหนเราตกลงกันแล้วไง
ว่าจะไปไหน ก็จะไม่กลับเกินเที่ยงคืน แต่นี้มันจะ ตี 1 แล้วนะ มันหมายความว่ายังไงกัน
จะให้หอบลูกไปตามเหมือนเมื่อก่อนใช่ไหม นี่มันครั้งที่เท่าไหร่แล้ว ที่ผิดคำพูด
     ปิดเครื่องไปคิดว่ามีอะไรดีขึ้นมาหรอ ก็ไม่อยากจะคิดนะ ว่าจะไปหาเธอคนนั้น
แต่ก็อดไม่ได้ เพราะเมื่อวานเห็นเบอร์เธอโทรเข้ามา ก็คงเหมือนเดิม โทรมาบอกว่าไม่มีใคร
โกหกว่าฉันโทรไประราน บอกอะไรก็ได้ให้เขาเห็นใจ เพราะไม่อย่างนั้น เมื่อวานคงไม่มีท่าทีคิดหนัก
     ก็ไม่รู้สิ ถ้าจับได้ว่าแอบไปหากัน ถึงจะไม่ได้มีอะไร เราก็คงรับไม่ได้ เพราะมันเป็นเรื่องของความรู้สึก
นอกใจไปหาคนใหม่ เรายังเสียใจน้อยกว่า การที่เขาจะกลับไปหาแม่นั่น
     เราก็บ้าจริง ตื่นมาทำไมก็ไม่รู้ ทำไมไม่หลับๆ ไป แล้วตื่นอีกที 6 โมงเช้าเลย
จะได้ไม่ต้องมารับรู้ว่าเขาทำไมยังไม่กลับ ทีนี้พอตื่นมาก็นอนไม่หลับละ รอๆ ๆ ถึงเมื่อไหร่ ไม่รู้เหมือนกัน
ก็เอาสิ ก็แค่รอไปถึงตี 3 เค้าเคยกลับช้าสุดก็เวลานี้ไม่ใช่หรอ

     ...น้องเนี๊ยบครับ แม่จะอดทนให้มากที่สุดเพื่อหนูนะลูก เพราะแม่รู้ว่าเขารักลูกมาก แม่ถึงอยู่ได้จนทุกวันนี้
หนูจะโกรธแม่มั้ย ถ้าวันนึงแม่อดทนไม่พอ แล้วพาหนูไปจากพ่อ เมื่อมันถึงที่สุดแล้ว หนูก็ต้องรับมันให้ได้นะลูก
แม่ผิดเอง ที่รู้ว่าเขาหมดใจ แต่ก็ยังด้านหน้าอยู่ตรงนี้มาได้ตั้งเกือบปี
วันที่เขาบอกแม่ว่า เขาหมดใจ เป็นวันที่เราไปเที่ยวกันที่เพชรบุรี
และก็เป็นวันเดียว กับที่คุณหมอบอกแม่ว่า ไข่ปฏิสนธิในวันนั้น
นั่นก็หมายกความว่า เรามีลูกในวันที่เขาหมดใจ ยิ่งคิดแม่ก็ยิ่งเจ็บปวด
นี่แม่สร้างหนูมากจากความรักของแม่คนเดียวใช่ไหม เค้าไม่ได้สร้างหนูมากจากความตั้งใจหรอกหรอ
     ...เนี๊ยบครับ แม่ขอโทษ แม่รู้ว่าแม่ขอโทษหนูมาหลายครั้งแล้ว เพราะมันเป็นแบบนี้มาหลายครั้ง
แต่คงเป็นเพราะว่าแม่ไม่เคยนับว่านี่มันครั้งที่เท่าไหร่แล้ว แม่จึงได้ทนมาจนทุกวันนี้
ถ้าหากแม่นับ แม่รู้ว่าจำนวนความถี่มันช่างมากมายเท่าไหร่ แม่คงรับไม่ได้ และถอยไปแล้ว
แม่จะไม่บอกว่าที่แม่อยู่กับพ่อของลูกทุกวันนี้เพื่อลูก เพราะนั้นมันคือข้ออ้าง ซึ่งความจริงแล้วแม่อยู่ก็เพื่อหัวใจแม่เอง
แม่รักพ่อของลูกมาก รักจนถอยออกมาไม่ได้ ถึงแม้จะรู้ว่า เจ็บสั้นดีกว่าปวดยาว ก็ไม่ยอมตัดใจซักที

Create Date : 31 กรกฎาคม 2553
Last Update : 12 กรกฎาคม 2554 4:29:08 น.		10 comments
Counter : 491 Pageviews.
Share Tweet

Blog นี้ทำขึ้นเพื่อบันทึกเรื่องราว
ของน้องเนี๊ยบกับน้องนิ้ง ลูกๆ สุดที่รัก
ของพ่อชัยกะแม่หนู รวมทั้งเป็นการแชร์ประสบการณ์
ที่ผ่านมาของเจ้าของ Blog เอง

เจ้าของ Blog ขอขอบคุณทุกท่าน
ที่แวะเข้ามาเยี่ยมชม ไม่เม้นส์ ไม่เป็นไร
แต่ขอให้ผู้ที่เข้ามาอ่าน ทำใจให้เป็นกลาง
เพราะบางเรื่อง-บางครั้งสิ่งที่เล่าลงไป
อาจจะไม่ถูกใจใครเท่าไหร่นัก

และสุดท้ายเจ้าของ Blog ขอขอบคุณ
ทุกๆ ของแต่ง Blog ที่ได้ไปหยิบยืมมาใช้
Blog ของเราคงเป็น Blog ที่ถูกใจไปไม่ได้
หากไม่ได้โค๊ด หรือ ของแต่งจากพวกคุณ
ขอบคุณจริงๆ ค่ะ