สิ่งที่ฉันสัมผัสได้ นั่นคือ ความเศร้า ที่เกิดขึ้นกับชีวิตของฉัน ภาพที่แม่ฉันและน้องๆเคยมาอาละวาดฉันที่อ๊อฟฟิตนั้น ภาพที่ฉันเคยอยู่กับลูกชายกัน2คนแบบเงียบๆ เพราะอ๊อฟฟิตที่นั่นฉันเคยอาศัยอยู่ด้วย รวมถึงภาพที่เพื่อนๆของฉันเคยมาหา มากินข้าวมาสนุกอยู่ที่บ้าน เป็นที่ๆฉันมักจะปรับทุกข์และร้องไห้ให้เพื่อนๆของฉันฟัง รวมๆแล้วเรียกว่า"หดหู่" ว่างั้นเถอะ จะมีดีก็แต่ ร้านค้าในตลาดที่ฉันคุ้นเคยและรู้จักกันอย่างดี

             ฉันรู้สึกว่าฉันเจอคนที่ตลาดที่ฉันรู้จัก ฉันรู้สึกเหมือนได้กลับบ้านอีกครั้ง เจอคนอื่นๆยังดีกว่าเจอคนที่บ้านซะอีก ฉันได้ซื้อและได้กินของอร่อยๆที่ฉันชอบ ฉันซื้อกลับบ้านมาตั้งมากมาย ก็นานๆทีแหล่ะที่จะได้ไป ฉันเป็นคนชอบอาหารรสจัด โดยเฉพาะอาหารใต้ ใครหลายๆคนที่ชื่นชอบอาหารแบบฉัน ฉันแนะนำให้ลองไปชิมกันได้ที่แฟลตคลองจั่น มีหลายๆอย่างให้คุณเลือก นอกจากอาหารรสชาดจัดจ้านแล้ว ยังมีขนมจีนน้ำยาใต้ ขนมหวานและของพื้นเมืองของทางภาคใต้

          ยิ่งถ้าเป็นวันเสาร์-อาทิตย์ ที่นี่จะมีตลาดนัดขายของเยอะมากๆ วันนี้นึกซะว่าฉันมาเป็นไกด์พาเที่ยวแหล่งช๊อปปิ้งและศูนย์อาหารก็แล้วกันค่ะแต่ถ้าเป็นวันจันทร์-วันศุกร์ก็จะมีขายของเปิดท้ายเหมือนกันแต่จะไม่เยอะเท่ากับวันเสาร์-อาทิตย์และวันหยุดนักขัตฤกษ์

        ฉันเดินไปก็กังวลเหมือนกันว่าจะเจอคนที่บ้าน แต่โชคดีที่ไม่เจอใครเลย และสิ่งที่ฉันรู้สึกดีใจอีกอย่างหนึ่งก็คือ ฉันได้เจอญาติผู้ใหญ่ของเจ้านายฉัน ซึ่งท่านทั้งสองคนเป็นผู้ใหญ่ที่ฉันนับถือมากๆ ทั้งสองท่านรู้เรื่องราวของฉันดี และด้วยความเป็นห่วงของทั้งสองท่านนี้ ฉันขอเรียกผู้ใหญ่ทั้งสองท่านนี้ว่า "ลุงกับป้า" ตอนเย็นก่อนที่ฉันจะกลับบ้านฉันได้แวะไปเยี่ยมท่าน ป้าบอกว่าอย่าเพิ่งไปมีของจะให้ฉัน ป้าทำกับข้าวและขนมแพ็คใส่ภาชนะอย่างดีและหากระเป๋ารวบรวมไว้ให้ฉันอย่างเรียบร้อย บอกฉันว่ากำลังท้องกำลังไส้อย่าถือของพะรุงพะรังขึ้นรถ แล้วหนูจะกลับยังไง ป้าถามด้วยความเป็นห่วงพูดแล้วป้าก็ลูบท้องของฉันด้วยความยินดีกับฉัน

 
         ฉันรู้สึกอบอุ่นและดีใจมากที่อย่างน้อย ฉันก็มีบรรยากาศเก่าๆที่ยังคงความรู้สึกดีดี จากผู้ใหญ่ทั้งสองท่านนี้ ที่ยังคงห่วงฉันอย่างไม่เคยเปลี่ยน ขอบคุณ ลุงกับป้ามากๆค่ะ ที่อย่างน้อยทำให้ฉันรู้สึกว่า ฉันมีญาติผู้ใหญ่อยู่กับฉัน