• Around the World Trip
• มาเรียน Danish กันเถอะ
• สีสันแห่งรักของคนตามหาความรัก
• สารพันกิจกรรม
• Learn Japanese from ARASHI
• Hello Japan!!!
• Japanese Dramas&Movies&TV programs
• ชีวิตเมดในอาคิบะ Thai Maid in Akihabara
• สิ่งมีชีวิต ที่เรียกว่า "ขวัญ"
• เชิญถามค่ะ
• Someday I'll be a TV-director

แนะนำตัว แนะนำตัวเองค่ะ เดี๋ยวงงว่ายัยคนนี้เป็นใคร ทำไมเดี๋ยวจะสอนเดนมาร์ก เดี๋ยวจะญี่ปุ่น เดี๋ยวจะเป็นเมด เดี๋ยวจะเป็นแฟนอาราชิ เดี๋ยวจะกิจกรรมมหาลัย =============================== เป็นบุคคลที่ชีวิตถูกส่องด้วยสปอตไลท์อยู่ตลอดเวลา....(ชีวิตนี้น่าสงสารไม่สามารถอยู่อย่างสันโดษได้) หรือเป็นพวก เด่น ตลอดกาล ไม่ใช่ดีเด่นนะคะ เด่น....คือ....ทำอะไร ต้องกลายเป็นที่โจษจันมันทุกที ประวัติ ตั้งแต่สมัยประถม เป็นเด็กกิจกรรมและถูกส่งไปประกวดงานมากมาย สอบออกมาก็ดันได้ที่สามของโรงเรียน เด่นเกินไปหน่อย ช่วงนั้นเลยโดนอาจารย์โอ๋มาก.... ประมาณว่า ไม่มีอาจารย์คนไหน ไม่รู้จักขวัญฤทัยคนนี้ แต่อย่างว่า ตามนิสัยคนเอเชีย เด่นมากจะเป็นภัย เลยโดนกลั่นแกล้งซะ... มัธยม ด้วยความเป็นคนขวานผ่าซาก และเป็นพวกไม่ยอมคน... เลยสร้างและสะสมศัตรูมาตั้งแต่สมัยม.หนึ่ง.... และแน่นอน เป็นที่รู้จักกันทั้งโรงเรียนโดยเฉพาะในบรรดาอาจารย์ เพราะขึ้นไปรับรางวัลบนเวทีบ่อยมาก แถมเป็นประชาสัมพันธ์โรงเรียนอีก... กระทั่งถูกรายการเคเบิ้ลจับเอาไปสัมภาษณ์ จังหวัดก็คอยประเคนใบประกาศเยาวชนดีเด่นกันให้วุ่นวาย พอโตหน่อย ม.ปลาย ก็ไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน... สร้างทั้งมิตรทั้งศัตรู คนที่โรงเรียนก็รู้จักข้าพเจ้ากันไปซะหมด เพราะเป็นเจ้าแม่ขานักกิจกรรม...เพื่อนเอเอฟเอสด้วยกันส่วนใหญ่พอเห็นหน้าหรือพอได้ยินชื่อก็จะนึกอ๋อขึ้นมาบ้าง (นังคนนี้นี่เอ๊งงงง) สร้างชื่อกว่านั้น เมื่อกลับมาไทยแล้วดันสอบติดทุนรัฐบาลญี่ปุ่น...ทำให้เกิดกระแสกีดกันไม่ให้นังขวัญฤทัยเข้าสอบเอนท์ เพราะเพื่อนๆในชั้นกลัวว่าตัวเองจะถูกแย่งโควต้าเข้ามหาลัยไป (ทั้งๆที่มันเลือกเรียนต่อคนละสายกับข้าพเจ้าเลย) สุดท้าย ก็ดันทุรังสอบเอนท์ โดยใช้ดวงล้วนๆกับภาษาอังกฤษและญี่ปุ่น... และปล่อยให้คะแนนภาษาไทย สังคม และเลข เน่าใน (ทั้งๆที่เป็นเด็กห้องคิงสายวิทย์...และเกรดสูงด้วย...แต่คิดเลขไม่เป็น...เลขสองได้แค่ 33 คะแนนเองอ่ะ...เลขหนึ่งเลยไม่ไปสอบมันเลย) และสุดท้าย.....ด้วยความผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิต... กรอกใบยื่นมอบตัวผู้รับทุนรัฐบาลญี่ปุ่นสาขาวิทยาลัยอาชีพผิด...... ทำให้ปิ๋ว โดยสถานทูตลอยแพกลางอากาศ(และเพิ่งมารู้เหตุผลตอนไปเจอสำเนาใบประวัติส่งตัวที่ตัวเองถ่ายเอาไว้....ว่าเขียนตอบไม่ตรงคำถามอย่างไม่น่าให้อภัยและสมควรถูกเด้งจริงๆ....มารู้ตอนอยู่ป.ตรีปีสีอ๊ะ...) แต่ด้วยผลบุญที่หน้าด้านไปสอบเอนท์ ทำให้เก็บบุญเก่านี้ เข้าเรียนต่อ คณะรัฐศาสตร์ภาควิชาความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ จุฬาฯไปด้วยคะแนนเฉียดฉิว.... ก่อนประกาศผลเอนท์ ก็ได้เข้าร่วมค่ายเยาวชนรัฐศาสตร์ของรัฐศาสตร์จุฬาฯ และสร้างชื่อฮือฮาอย่างมาก......ถึงขนาดมีรุ่นน้องในค่ายขอลายเซนต์และถูกทำนายว่าอนาคต จะได้เป็นส.ส.หญิงของเมืองไทยแน่นอน เมื่อเข้ารั้วมหาลัย ก็เริ่มกิจกรรมทำงานทั้งสภานิสิต อบจ. วงประสานเสียง และชมรมมากมาย...ทั้งเดินสายกิจกรรมเยาวชนแห่งชาติอยู่สักพักหนึ่ง..(ช่วงนั้น อารมณ์ผีการเมืองเข้าสิง.....) ทีวีก็เคยออกนะ... ฮ่าๆๆๆ และกลายเป็นที่รู้จัก(ท้ังรักทั้งเกลียด)ในคณะ......ด้วยเหตุใดไม่รู้ (รู้แต่ว่า ชีแรง...) อยู่ในมหาลัยสี่ปี....นอกจากจะมีชื่อเสีย(ง)ในคณะและมหาลัยแล้ว ยังมีชือลั่นลือไปทั่วเครือข่ายผู้นำนิสิตนักศึกษาทั่วประเทศ จนกระทั่ง...พบรักกับอาราชิ....(คนรักเก่า กลับมาคบกันใหม่) จากชีวิต ที่โลดโผนในวงการกิจกรรมสังคมมาตลอด... ก็ได้แขวนนวมจากวงการ และทิ้งชื่อไว้เป็นตำนานหลอกหลอนรุ่นน้องต่อไป.. และมาโด่งดังในวงการแฟนอาราชิแทน+++++ เพราะดันไปเป็นผู้ควบคุมเวปบอร์ดแฟนอาราชิ (บอร์ดเด็กต่างชาตินะ) ถึงขนาดมีผู้ศรัทธา สร้างบล็อกมา เพื่อขุดขุ้ยและเขียนสาดเสียเทเสียใส่ข้าพเจ้าชนิดข้ามปีมาแล้วมันยังไม่เลิกอ่ะ ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อไปอเมริกา...... ตอนไปเวิร์ค... แทนที่จะอยู่เงียบๆ มัทสึจุน วงอาราชิดันไปปรากฏตัวที่ แอลเอ... ข้าพเจ้าก็ตามไป แล้วดันเสนอหน้าไปเรียกรวมพลแฟนคลับชาวอเมริกา และกลายเป็นหัวหน้าทีมไป(ทั้งๆที่มันเป็นคนต่างชาติ และแค่แวะมาชั่วคราว..) กลายเป็นกลุ่มแฟนคลับต่างชาติที่ดังไปทั่วญี่ปุ่นชั่วข้ามคืน หน้าโดนประจานตามหน้าหนังสือพิมพ์และทีวี ถึงขึ้นมีคนญี่ปุ่นที่เคยอ่านบล็อกขวัญและเห็นรูป เมลล์มาถามว่า เป้นขวัญใช่มั้ยที่ออกทีวี... พอดังได้ที่แล้ว ก็กลับมาไทย... ดังอีกรอบ เพราะประกาศทุกคนเอาไว้ว่า ติดเอฟ และจะจบห้าปี ดันจบสี่ปีได้อย่างหวุดหวิด และเปลี่ยนแผนการชีวิตอย่างประทันหันว่าจะมาญี่ปุ่นทันทีหลังรับปริญญา ทั้งที่ตอนแรกว่าจะรอไปอีกซักครึ่งปี... ดังนั้น หนึ่งวันหลังรับปริญญารอบตัวเองเสร็จ สองชั่วโมงหลังไปถ่ายรูปแสดงความยินดีกับเพื่อนๆที่รับรอบสอง... ก็วิ่งขึ้นเครื่องมาญี่ปุ่นทันที... และก็นั่งอยู่ตรงนี้ ตอนแรกก็คิดว่า ชีวิต กลับไปสู่ทางสายกลาง เดินทางแบบชาวบ้านซักที... ก็ดันผกผัน พลิกตัวเองมาเป็นเมดในอาคิฮาบาระ แล้วร้านที่ยื่นใบสมัครไป ดันเป็นร้านที่ใหญ่ และดังที่สุดในญี่ปุ่นแล้วด้วย... แถมเป็นร้านที่ผลิตไอด้อลของอาคิบะ... แถมติดอีก... แต่แน่นอน ในบรรดาคนมากมายก็ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นจุดเด่นอะไร กลายเป็นว่า เป็นจุดที่โคตรเด่นที่สุดไปซะแล้ว เจอหัวข้อนินทาเอย ชมเอยอะไรสารพัด ประมาณว่าตอนนี้ เป็นโยกี้ในตำนานของทุกคนในร้าน.. เอ่อ...... แล้วนี่ กำลังจะไปเรียนต่อด้านสายทีวี....แต่เบื้องหลังอ่ะ... ชีวิตฉัน ต่อไปนี้ มันจะเป็นยังไงเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยย อยากอยู่อย่างสงบซักที... นี่อุตส่าห์ทำตัวเองไม่ให้เด่นแล้ว... ยังไม่แคล้ว.......จริงๆ........   Create Date : 10 มกราคม 2552     Last Update : 10 มกราคม 2552 3:05:44 น. Counter : 337 Pageviews.   0 comment Share Tweet

• บุหงาแป้งล่ำ
• Ab Psy ReinDEAR++
• Webmaster - Bloggang