ลู ก ผู้ ช า ย ตั ว จ ริ ง ^ ^ *

วันนี้ วันดี อยากโดดเรียนอย่างมากมาย - -

เนื่องจากเพลียกาย และใจ ด้วยภารกิจทั้งหลายทั้งปวง (ไปซื้อของแสนที่ - - ไปคอนเสิร์ต ไปรันงานกลอง - - นั่งรันแสตน์ - -)

(ข้ออ้างหยุดเนียนพอยัง?? - -) นั่นแหล่ะเลยตัดสินใจไม่ไปช่วงเช้าดีกว่ามั้ย - -

อีกอย่างเครื่องสแกนลายนิ้วมือมูลค่ามหาศาล ก็ชอบดับบ่อยอีกต่างหากมันน่าตื่นสายซะจริงจริ๊ง

แต่...เกิด เหตุการณ์ไม่คาดของเหล่าคณะกรรมการนักเรียนเกิดเรียกประชุม เรื่องกีฬาสีขึ้นมา วุ้นใส ดับอนาถชัวร์ เอออ...ไปโรงเรียนก็ได้ๆ

(อีกเหตุผลหนึ่งคือ ถ้ามาสายแล้วเวลาไปโรงเรียนต้องเดินขึ้นสะพานลอย - - ซึ่งถ้ามาเวลามาตรฐาน จะมีเพื่อนร่วมอุดมการณ์ข้ามถนน อย่างผิดกฎหมาย - -)

อีกอย่างวันนี้คาบสอง ก็เป็นวิชา ที่หัวหน้าตึก สอน เกิดเจ๊ไม่เจอข้าพเจ้าขึ้นมา ตายแน่ๆ (โดนปลดไม่กลัว กลัวโดนหักจิตพิสัย - -...ยิ่งเพิ่งหลุดสี่ ไทย มาอยู่ด้วย - -)

มาๆ มาเข้าเรื่อง คือว่าวันนี้ ข้าพเจ้ามีเรียนพิเศษตอนเย็น ก็เลยกลับหอค่ำ ทีนี้ก็แวะซื้อของกิน ตอนเย็น

(มากับพี่ข้างห้อง) ตกลงปลงใจกินราดหน้ากัน ก็นั่งๆ เตรียมทาน ก็มีคนจรจัดอารมณ์แบบขอทานอ่า

(เล่าถึงสภาวะการณ์ที่ข้าพเจ้าเป็นอยู่ - -" เนื่องจากไม่ได้พกเงินติดตัวเลย มีพอซื้อข้าว( 40บาท) )เค้าก็มาตามปกติ

แต่ที่แปลกพอมาที่โต๊ะข้าพเจ้า เค้าก็มาพูดอะไรไม่รู้ เหมือนพอเราไม่สนใจ เค้าก็เริ่มด่า- - (ก็มันไม่มีตังจริงๆนี่หว่าไม่งั้นก็จะซื้อให้กินแล้ว!!!) แล้วพยายามยื้อยืนไม่ไปไหน นานมาก - -

ข้าพเจ้าและพี่ ก็พยายามไม่สนใจ (ถ้าปฏิบัติตามหลักแบบข้อสอบความถนัดหมอ นี่ต้องแจ้งตำรวจ - -) แต่ดูเหมือนเค้า จะเห็นเราเป็นเด็กผู้หญิง ทั้งคู่ ด้วยเลยคิดว่า มันคงสำเร็จ (ก็คงสำเร็จแหล่ะ ถ้ามีตัง - -)

แล้วจู่ๆ...ก็มีชายนิรนามผู้หนึ่ง เดินเข้ามา แล้วมาพูดกับชายขอทานว่า จะทำอะไร มารบกวนคนอื่นทำไม? (อารมณ์ประมาณนี้ เพราะตอนนั้น ข้าพเจ้ากำลังเกิดอาการตกใจ เนื่องจากชายขอทานผู้นั้นเหมือนกำลังจะหาเรื่อง - -)

ชายขอทานก็ตกใจไปชั่วขณะ แล้วก็ตอบอ้อมแอ้มไปว่า ไม่มีรองเท้ามาหารองเท้า (เนียนแบบรองเท้าอาจตกหายแถวข้าพเจ้าว่างั้น - -) ท่านชายนิรนามก็บอกว่า ไม่เห็นมีรองเท้า อย่ามากวนคนอื่นเค้าจะทานข้าว - - แล้วก็เดินจากไปอย่างรวดเร็ว!!!

ข้าพเจ้าอารมณ์ขณะนั้น อึ้ง!!! อึ้งเจ้าค่ะ โอ้พระเจ้า คนดีที่โลกรอ - - เข้าใจความรู้สึกนางเอกแอร์เมสเล้ยยยย อ้อ มันประทับใจ

รู้สึกว่า กรุงเทพมหานคร ยังไม่สิ้นคนดี - - คือเหตุการณืตอนนั้นเนี่ย มีคนเดินผ่านไปผ่านมาเยอะแยะ ไม่มีใครสนใจ - - (สถานการณ์ตึงเครียด เพราะชายขอทานเค้าชี้หน้าด่าแล้ว - - )

- - ไม่ทันไม่ขอบคุณ แต่อยากเล่าความประทับใจ ของคนๆหนึ่ง ขอบคุณนะคะ ขอบคุณจริง(ภาวะยากจนสมบูรณ์ ถ้าให้ชายขอทานไป คงไม่มีเงินไปโรงเรียนพรุ่งนี้ชัวร์ - -)

เนี่ยแหล่ะ ลูกผู้ชายตัวจริง จะมีสักกี่คนอ่า ที่มาช่วยอย่างเน้ T T

ขอบคุณจริงๆค่ะ








ก้ออ่านะ

Create Date : 16 พฤศจิกายน 2550 Last Update : 16 พฤศจิกายน 2550 0:49:36 น. Counter : 342 Pageviews.		4 comments
Share Tweet