ข้าขอสาบานอย่างจริงจังว่าข้านั้นหาความดีมิใด้ - -"
|
|||||||||||||
สัปดาห์แรก!!!...กับเด็ก ม.ต้น โอยๆๆๆๆ...วุ้นถูก เว็บจีฮุน ดูดให้ไม่ยอมเขียนบล๊อก - -... วุ้นจำไม่ได้ละวันแรก...รู้แค่ตื่นเช้า... เราถูกแบบเป็นสองทีมแล้วค่ะ...ทีกวุ้น มีแค่อาจุน กับ วุ้น - -...เพราะอีกคน นางยังไม่มา นางจะมาสองวันสุดท้าย 555 ของสัปดาห์  ตารางสอนของพวกเราค่ะ... รู้สึกว่าเราจะหยุดวันศุกร์ เพราะฉะนั้น คุณซาบริน่า ผู้มาวันพฤหัส นางจึงได้สอนเพียงวันเดียวถ้วน - -...  โรงเรียนที่เราไปค่ะ... ตอนเราไป...ถึงก่อน...งงๆ ไม่รู้ต้องไปรอที่ไหนอย่างไร...อาจุน ชิวมาก เพราะฮีเคยมาโปรเจคนี้มาก่อนที่ อีกเมืองนึง ของโปแลนด์ คือ wraclow แล้วฮีติดใจ ความเป็นนักปาร์ตี้ของคนที่นี่เลยมาอีก 555 ตอนนี้วุ้นจะเริ่มลงไดอารี่ที่เคยเขียนเอาไว้สลับนะ (ซึ่งเขียนเอาไว้ช่วงทำโปรเจคแค่สองวัน - - ถุยชีวิต - -)  มาละรูปอาจุน - -...วุ้นไม่สามารถทำอะไรกับรูปที่มันเอียง - -...เพราะปรับแล้ว!!!!!!!!!!!!  วันที่สองที่ไปสอน...เนื่องจากเมื่อคืนนอนดึกมาก - -(ปั่นพรีเซ้นเทชั่น หัวข้อ ภูมิศาสตร์ กับ วัฒนธรรมอยู่)...แล้วต้องตื่นเช้า เพราะคลาสเริ่ม 8.40 น. คือ ร้างราจากโรงเรียน มาสี่ปีแล้วไง - -...ตอนนี้ได้แต่แปลกใจว่า ตอนเด็กๆ วุ้นตื่นไปได้ยังไง ตีห้างี้ หกโมงงี้...รักชีวิตมหาลัยอย่างจับใจ - -...ต้องตื่นเจ็ดโมง เพราะวุ้นไม่อยากน้ำตอนเย็น - -...เพราะดัดผม ถ้าอาบจะสระผมด้วย ลอนมันจะพัง - -...อีกอย่าง ฝึกให้ชินเวลา มีคนมาอพาร์ทเม้นนี้มากขึ้นด้วย - -...เพราะน้ำร้อนมันจำกัด เนื่องจากระบบขนส่งมวลชนที่นี่ ดีมาก(ถึงมากที่สุด เมื่อเทียบกับประเทศตัวเอง)...นั่งรถไฟฟ้า แล้วต่อรถราง อารมณ์ประมาณเซ็นปิ่น ไปเยาวราช...วุ้นคำนวณเผื่อให้ครึ่งชั่วโมง คือเราต้องออกจากอพาร์ทเม้นตอนแปดโมง...ปรากฎว่า วันนี้มาถึงโรงเรียน ตอน08.20 น. เร็วเวอร์...เดี๋ยวค่อยเลื่อนออกจากอพาร์ทเม้นใหม่ในวันพฤหัส เพราะพรุ่งนี้ มีสอน 11.30 น.  วุ้นถ่ายอาหารไม่ครบทุกวัน เพราะอีอาจุน มันจ้องวุ้นแบบ (มึงเป็นเอี้ยอัลไลฟะ)...คือ วุ้นลืมตัว - -...นึกว่าอยู่ไทย 555 (อยู่ไทยก็ไม่ถ่ายเท่าไรนะ แต่อันนี้คนมันไม่เคยเห็นว้อย) มาสอนที่นี่ก็ทางอาหารที่นี่...ซึ่ง จะเป็นโรงอาหาร จะมีอาจารย์ที่คอยดูแลเรา แต่ละวัน ซ้ำบ้างไม่ซ้ำบ้าง แล้วแต่ว่าว่าง ทุกคนน่ารัก...โดยเฉพาะอาจารย์หญิงคนนึง นางสวยแหล่ะ วัยรุ่นอยู่ นางเล็งอาจุน 555... ก็เข้าใจ เพราะผู้หญิงที่นี่หลายคนชอบฮี - -...วุ้นไม่รู้เพราะวุ้นไม่ชอบ - -...วุ้นไม่ชอบ ผู้ชายไม่เอาโล้เอาพาย งานการไม่ทำ กินแรงคนอื่น เอาแต่รักสนุก (คือตอนสัมภาษณ์มาที่นี่ ทุกคนพูดแบบ ต้องมาทำงานนะไม่ใช่มา เที่ยว - -...แล้วอีนี่ มันเที่ยวอย่างเดียวงานการไม่ทำ - -...พรีเซ้นก็ทำส่งๆ แต่มันเก่งเอาตัวรอดไง...เป็นสัญชาตญาณของคนอินเดีย - -...ตอนแรกคิดว่า เป็นบุคลิกส่วนตัว...พอมาทำงานร่วมกับคนต่างชาติ เยอะ นิสัยแบบนี้ เป็นบุคลิก...ไม่ได้ สเตอริโอไทป์นะ - -...ไม่รู้ว่าทำไม ...หรือบ.ที่วุ้นทำ มันคัดเฉพาะคนแบบนั้นมาฟะ - -) นั่นแหล่ะ ผู้หญิงยุโรป รักฮีมาก บอกฮีตาสวย มองแล้วละลาย - -... จำได้ว่า วันแรก พอสอนเสร็จ ทีมวุ้นกลับมาก่อน ไม่มีใครอยู่ วุ้นที่ไปคลับมาเมื่อคืน - -...กะไปนอน อาจุนมาเรียกว่า...เฮ้ยไปไหน มานั่งคุยเป็นเพื่อนสิ...พูดไปก็รินไวน์ไป- -...วุ้นก็ต้องนั่งฟัง - -... นึกภาพ...ชะนีผู้อ่อนโรย ภาษาอังกฤษไม่แข็งแรง...มานั่งฟัง ภาษาอังกฤษสำเนียงอินเดีย โหดมาก - -...(เพิ่งมารู้ทีหลังว่า ปีเตอร์ และแก๊งค์จีน...ที่วุ้นจะเล่าทีหลัง...ฟังฮีไม่ออกซะส่วนมาก มาถามวุ้นว่า วุ้นฟังออกเหรอ - -...โธ่ หลงนึกว่าตัวเองโง่มานาน - -...ที่แท้เกิดจากความไม่เคยชิน - -) วุ้นก็นั่งฟังฮีพล่ามการเมากัญชาของฮีและเพื่อนรัก ไปสามชั่วโมงรวด - -...ตอนนั้น นิสัยญี่ปุ่นไง ขี้เกรงใจ...ในใจอยากนอนวายวอด - -... เดี๋ยวๆ...จะเล่าเรื่องอาหาร - -...มันมาตรงนี้ได้ยังไง กลับมา...อาจารย์ก็จะจองโต๊ะให้เรา...เพราะไม่งั้นจะไม่มีที่นั่ง เพราะเป็นเวลาเด็กกิน - -... ความจริงก็มีเด็กมานั่งด้วยนะ แต่ไม่คุยกะเรา 555...เพราะเด็กที่นี่ พูดภาษาอังกฤษไม่ได้เหมือนบ้านเรานั่นแหล่ะ - - กลับมาที่อาหาร!!!!!!!! ทุกวันจะมีซุป (ที่ไม่ซ้ำแต่ละวัน วุ้นอยู่ไม่ถึงอาทิตย์ พูดมากไม่ได้)...ถ้วยใหญ่แบบชามใส่แกงบ้านเรา เสร็จแล้วก็ไปเอา จานหลัก ซึ่งจะมีสามส่วนใหญ่ๆ... ประกอบด้วยสลัด(ทุกวันไม่ซ้ำกัน...) คาร์โบไฮเดรต ไม่ว่าจะเป็น มันฝรั่งต้ม บด หรือ ข้าวประเภทต่างๆ (วันละอย่างนะ - - เค้าจะจัดมาให้เหมือนกัน)... และเนื้อ...ขึ้นกับวัน ประมาณนี้ ส่วนน้ำก็จะมีน้ำเบอร์รี่ที่ไม่ซ้ำแต่ละวัน....ทำนองนี้  อันนี้โดนแอบถ่าย...มาเห็นตอนกลับไทยแล้ว - - เพราะ มีคนยืมมือถือวุ้นไปเล่น - -...จะเห็นว่าห้องนอนใหม่วุ้น...ห้องนี้นอน หกคนจ้า...  เครื่องล้างจานค่ะ...วุ้นไม่เคยเห็นมาก่อน 555  บรรยากาศการสอน ฮีกำลังบรรยายเครื่องแต่งกายอินเดียอยู่  ซาบริน่า มาแล้น!!!... ผลจากการที่เราต้องสอนอะไรที่ซ้ำๆ คนสอนก็เบื่อ วุ้นเลยต้องทำการบ้านทุกวัน คือไปทำสไลด์เพิ่ม หาเรื่องใหม่ๆมาเล่า ไม่ให้ตัวเองเบื่อ - -... เพราะตอนที่วุ้น สอนน้องพิเศษ วุ้นก็สอน ชั้นปีซ้ำๆนะ... - -...แต่มันต่างกันนี่นา เด็กแต่ละคนอ่อนต่างกัน เราก็ใช้วิธีสอนต่างกัน...แต่อันนีมันทั้งห้อง - -... สอนยากนะ... เด็กไม่ถาม...ไม่คุย...นั่งมองอย่างเดียว 555...น่ารัก ถ้าเป็นคนไทย คงเสียงดัง - -...คือถ้าไม่สนใจ น้องก็ไม่หลับแฮะ - -...หลายคนฟังไม่รู้เรื่อง สำเนียงวุ้นด้วย สำเนียงอาจุนด้วย - -...ใครจะไปชินฟะ - -  วันนี้สอนสี่คาบเหมือนเมื่อวาน เจอเด็กกลุ่มเดียวกับเมื่อวาน กลุ่มเดียว...วุ้นยอมรับ ว่าวุ้นไม่ชิน ที่เห็นเด็กอายุ 15 นั่งโอบแฟนสาวในห้องเรียน - -(ที่รู้อายุเพราะมันบอกเอง - - เพราะเด็กถามอาจุนว่าอายุเท่าไร) ด้วยความที่เคยเป็นเด็กมาก่อน คาบแรก แบบ...เด็กมันไม่แอกทีฟ (คนสอนก็ไม่แอกทีฟเท่าไรหรอก เพราะ วุ้นนอนดึก อาจุน แฮงค์ไวน์กะเบียร์)...เงียบ ถามแบบอาจุนให้ทายตัวเลขก็ตอบว่า ไม่ - -...(มีส่วนร่วมหน่อยสิฟะ!!!)...มันเช้า คนมันง่วงเข้าใจเว่ย  สอนเสร็จก็ทานอาหาร เป็นซุปมีพาสต้าด้วย มีรูป ส่วนจานหลัก หิวจัด ลืมถ่าย เพราะกินซุปเสร็จ ก็ซัดเลย - -...ขอโทษ...เป็นเนื้อบดแบบ แฮมเบอร์เกอร์อ่ะ กะมันบด แล้วก็สลัด...อร่อยนะ  จะบอกว่าสลัดข้างบนอร่อยมาก - -...มากินฟรีสี่วัน - -...ถ่ายมาไม่กี่วัน - -...อายเค้า - -  อันนี้เป็นตลาดที่เราบังเอิญเดินผ่านตอน นั่งรถกลับ เลยแวะ...ตลาดนี่อยู่ใกล้อพาร์ทเม้นพวกเราเหมือนกัน  ได้แต่ดู...ตอนนั้นไม่มีตัง 555  นี่ค่ะ ร้านฟรีด้าที่วุ้นพูดถึง ในบล๊อกในวันที่สอง...  เนื่องจากวุ้นชอบทำอาหารมาก ก็จะทำกิน(ทำเผื่อคนอื่นเสมอ - -...เป็นสันดานที่แก้ไม่ได้...ทุกวันนี้ต้องรับกรรมกินน้ำเงี้ยวมา สามอาทิตย์รวด - -...เพราะทำหม้อมหึมา - -...แต่ไม่ว่างกิน ไม่มีคนมากินด้วย เพราะติดงานกันหมด - -)...ซาบริน่า ผู้ทำอาหารไม่เป็น นางบอกขอให้ถ่ายรูปให้หน่อย ช่วงที่วุ้นกำลังทำ จะไปอวดคนอื่นว่านางทำเอง 555... อันนี้วุ้นผัดซูกินี่น้ำมันหอย อร่อยนะ 555...(เรื่องทำอาหาร เป็นเรื่องเดียวที่วุ้นไม่เคยถ่อมตัว...อร่อยจริงจัง...555)  ซุป จากวันไหนสักวัน - -  วุ้นมีข้อเสียอย่างเดียวคือ วุ้นไม่กินมันฝรั่ง - -...นอกจากเฟรนส์ฟราย - -...เพราะฉะนั้น มื้อไหนที่ให้มันบดมา - -...วุ้นก็จะเหลือไว้ แล้วก็ขอโทษคุณแม่ครัว (เพราะต้องคืนจาน) เค้าก็ทำหน้าไม่เป็นไร...คงไม่รู้จะทำไง กับอีเอเชียนางนี้ 555 วันสุดท้าย...ซึ้งมากกับโรงเรียนนี้...พวกเราไปพบอาจารญ์ใหญ่ของโรงเรียน...เค้าเอา ขนมมาให้ขอบคุณที่มาไรงี้ แล้วก็ถ่ายรูปร่วมกันเป็นที่ระลึก...เป็นเกียรติเป็นศรีกับโรงเรียน 555 อันถัดมา วุ้นจะพาไป คอนเสิร์ต(รูปไม่มาก - -เรื่องไม่เยอะ...แล้วจะเล่าทำไม...)ของมหาลัย กับ อารมณืท้องฟ้าจำลองบ้านเรา...พี่นิโคเปอคัส ไซแอนซ์เซ็นเตอร์... ใหญ่อลังมากมาย...ถ้ามีโอกาสไปวอร์ซอร์ ไปเถิดจะเกิดผล แล้วเจอกันค่ะ ก้ออ่านะ
|
วุ้นใสจ้า
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] อืม สวัสดีครับ ก่อนอื่นต้องขอแสดงความยินดี(กับตัวเอง)ก่อนที่หลงเข้ามาดูบล๊อกของข้าพเจ้า และแสดงความเสียใจ(กับท่านที่กำลังอ่านอยู่)ที่บล๊อกไม่มีอะไรเลย - - จบข่าว - - ก้ออ่านะ Group Blog
All Blog
|
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
